Momenteel verblijft er in Haarlem een vrouw uit Congo, samen met haar vijf kinderen, in een tijdelijke opvanglocatie in een hotel speciaal ontworpen voor gezinnen die gevlucht zijn uit hun thuisland vanwege oorlog, geweld en onderdrukking. Deze families zoeken veiligheid en bescherming in Nederland vanwege de onveilige en instabiele situatie in hun eigen land, waar zij niet langer veilig kunnen verblijven vanwege de voortdurende dreiging van conflict en vervolging die hun en hun dierbaren in gevaar brengt. Deze vluchtelingen hebben alles achtergelaten in de hoop op een vredig en veilig bestaan in Nederland, waar zij kunnen bouwen aan een nieuwe toekomst voor henzelf en hun kinderen.
Ze woont al geruime tijd in Nederland en heeft er alles aan gedaan om een solide basis voor haar kinderen te leggen. Onderwijs en een rustige leefomgeving zijn belangrijke waarden voor haar gezin, omdat ze ervan overtuigd is dat een goede opleiding en een veilige omgeving essentieel zijn voor de ontwikkeling en het welzijn van haar kinderen.
Het is van cruciaal belang dat kinderen voldoende ruimte en structuur hebben om zich optimaal te ontwikkelen, zowel op academisch als emotioneel vlak. Ze hebben een veilige en stimulerende omgeving nodig waarin ze niet alleen worden aangemoedigd om goed te presteren op school, maar ook waar hun algehele welzijn en emotionele groei wordt bevorderd door middel van positieve interacties en ondersteuning.
Content:
Jaren in opvang
De moeder bracht meer dan twaalf jaar in een asielzoekerscentrum door, waar ze voortdurend te maken had met een gebrek aan privacy vanwege het lawaai en de drukte van medebewoners.
Vorig jaar in september kreeg ze de kans om te verhuizen naar een vrijgekomen woning, wat een belangrijke stap richting meer zelfstandigheid was. Dit gaf haar de mogelijkheid om haar eigen leven verder vorm te geven en eindelijk de vrijheid en ruimte te vinden om zichzelf te ontwikkelen en haar eigen pad te volgen.
Een verblijf in een asielzoekerscentrum is bedoeld als tijdelijke oplossing voor mensen die hun land zijn ontvlucht, maar door de complexiteit en lange wachttijden kan deze periode jaren duren. Langdurig verblijf kan een enorme mentale en fysieke belasting zijn voor gezinnen door de beperkte leefruimte.
Huis afgewezen
Het huis dat ze werd aangeboden had vier slaapkamers, maar ze vond dit aantal onvoldoende voor haar gezin met vijf kinderen om iedereen een eigen slaapkamer te geven. Daarom besloot ze uiteindelijk om verder te zoeken naar een huis met meer slaapkamers.
Het COA meldde dat dit een passend aanbod was volgens de geldende regels en benadrukte dat ze altijd hun best doen om oplossingen te vinden die voldoen aan de richtlijnen en binnen het beschikbare woningaanbod passen.
Ondanks de mogelijkheid om snel een nieuwe start te maken en zich te settelen op een plek die haar een gevoel van thuis zou kunnen bieden, weigerde de vrouw het aanbod voor het huis. Ze wist dat ze pas echt gelukkig kon zijn door haar eigen weg te volgen en op zoek te gaan naar iets wat echt bij haar paste.
Rechterlijke stap
Omdat de vrouw de woning weigerde te accepteren, startte het COA een juridische procedure waarbij werd benadrukt dat zij zich strikt aan de regels moest houden. Dit leidde tot een langdurige en complexe juridische strijd die eindigde met een uitspraak in het voordeel van het COA.
Zonder bijstand van een advocaat tijdens haar rechtszaak, vond ze het lastig om haar situatie helder uit te leggen. Hierdoor begreep de rechter haar niet goed en kreeg ze onvoldoende steun, wat resulteerde in het besluit om te vertrekken uit het asielzoekerscentrum.
Een kort geding is een snelle juridische procedure die meestal resulteert in een definitieve uitspraak. Veel mensen ervaren dit als stressvol en ingewikkeld. Daarom is het essentieel om tijdens dit proces professionele ondersteuning te krijgen van een deskundige die helpt bij het begrijpen van de juridische aspecten en het nemen van de juiste stappen voor een positief resultaat.
Tijd op straat
Na de uitspraak verdween ze uit beeld en haar verblijfplaats was onbekend. Het COA gaf aan dat het leek alsof ze mogelijk bij bekenden verbleef, maar kon dit niet bevestigen. Deze onduidelijkheid zorgde voor toenemende bezorgdheid over haar locatie en situatie, en veroorzaakte onrust binnen haar directe omgeving en de gemeenschap.
Zij had weliswaar kennissen in België, maar besloot uiteindelijk daar toch niet heen te gaan vanwege twijfels en angst over haar verblijfplaats en haar toekomstige plannen. Deze beslissing leidde tot een periode van grote onzekerheid en onrust in haar leven.
Dit zorgde ervoor dat de kinderen geen vaste woonplek hadden en constant in onzekerheid verkeerden. Hierdoor ontbrak een stabiele basis die nodig was om op terug te vallen, wat leidde tot een dagelijks leven vol spanning en onrust. Dit had een negatieve invloed op hun emotionele welzijn en ontwikkeling.
Terug in beeld
Na verloop van tijd meldde ze zich opnieuw bij de opvang, waar ze uiteindelijk met haar kinderen in Haarlem belandde en een nieuw leven begon vol mogelijkheden en kansen. Ze bouwde daar een veilige en stabiele omgeving op, ver verwijderd van haar pijnlijk verleden, en keek vol hoop en verwachting naar de toekomst, vol vertrouwen dat ze haar dromen kon verwezenlijken en een gelukkig en vervuld leven kon leiden met haar geliefden.
Er werd besloten om haar samen met de kinderen in een hotel onder te brengen, omdat er op dat moment geen andere mogelijkheden waren. Dit verblijf is echter slechts tijdelijk, in afwachting van een permanente oplossing voor hun huisvesting, zoals het vinden van een geschikte woning of het regelen van langdurige opvang.
Hoewel een hotel wel basiscomfort en tijdelijke huisvesting biedt, vormt het geen blijvende oplossing voor mensen zonder vaste woonplek. De kosten van een hotelverblijf zijn vaak hoog en gemeenten worden soms gedwongen om daklozen tijdelijk op te vangen in hotels, om hen van de straat te houden.
Gemeente grijpt in
Tijdens een noodzitting heeft de rechter besloten dat de gemeente Haarlem tijdelijk de kosten van het hotel zou vergoeden, met speciale aandacht voor het welzijn en de belangen van de kinderen. Door onverwachte omstandigheden hadden zij dringend bescherming en zorg nodig om in een veilige en stabiele omgeving te kunnen verblijven, en om de juiste ondersteuning te krijgen die zij nodig hadden tijdens deze moeilijke periode.
De rechter was van oordeel dat het onaanvaardbaar was dat kinderen de gevolgen zouden moeten dragen van beslissingen waarop zij geen enkele invloed hadden gehad. Daarom vond hij het essentieel dat de situatie snel werd opgehelderd en er onmiddellijk actie werd ondernomen om deze te verbeteren.
De gemeente benadrukte dat de financiële steun slechts van tijdelijke aard is. Er wordt gelijktijdig actief gezocht naar een duurzamere en stabielere oplossing om op de lange termijn de problemen aan te pakken en duurzame ontwikkeling van de gemeenschap te waarborgen.
Inzicht na vergissing
De advocaat van Joris Sprakel legde uit dat zijn cliënte aanvankelijk niet besefte wat de consequenties zouden zijn van haar weigering. Pas later besefte ze hoe ingrijpend de gevolgen zouden zijn en hoe deze haar leven drastisch zouden beïnvloeden. Op dat moment realiseerde ze zich dat haar beslissing haar leven voor altijd zou veranderen.
Ze begreep achteraf dat het verstandiger was geweest om de woning te accepteren vanwege de gunstige ligging en betaalbare prijs. Nu is het te laat om de beslissing terug te draaien, want de woning is al verkocht aan iemand anders.
De moeder werkt nauw samen met alle relevante instanties om ervoor te zorgen dat haar kinderen op school de nodige extra steun en begeleiding krijgen, zodat zij beter in staat zijn de traumatische gebeurtenissen die zij hebben meegemaakt te verwerken.
Discussie over wet
Op dit moment ligt de nadruk voornamelijk op de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), die in het leven is geroepen om burgers te helpen met begeleiding, opvang en praktische hulp zoals huishoudelijke taken, medische zorg en deelname aan de samenleving. Het hoofddoel van deze wet is om de zelfstandigheid en levenskwaliteit van kwetsbare groepen te verhogen.
De gemeente Haarlem heeft verklaard dat de vrouw niet in aanmerking komt voor de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) omdat zij niet aan de criteria voldoet. Haar advocaat ontkent dit en is ervan overtuigd dat de vrouw wel recht heeft op deze vorm van ondersteuning.
Door de verschillende interpretaties van deze wet door diverse gemeenten, ontstaat regelmatig verwarring en onzekerheid bij burgers en bedrijven. Dit komt doordat uiteenlopende en soms tegenstrijdige besluiten worden genomen, waardoor het voor de betrokkenen lastig is om precies te weten wat er van hen wordt verwacht en welke regels zij moeten volgen.
Lange procedure
Wanneer de rechter bepaalt dat zij onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) valt, zal de gemeente verantwoordelijk blijven voor haar opvang, zelfs als ze in hoger beroep gaat. Haar advocaat waarschuwt echter dat deze juridische procedure nog jaren kan duren, waardoor de onzekerheid over haar opvangssituatie voortduurt.
De te volgen procedure bestaat uit meerdere stappen en neemt daardoor aanzienlijke tijd in beslag, waardoor het gezin voorlopig afhankelijk blijft van tijdelijke voorzieningen totdat het volledige proces is afgerond en zij weer zelfstandig kunnen functioneren in de maatschappij.
Het vinden van een blijvende oplossing voor dit urgente probleem heeft inmiddels de hoogste prioriteit voor de gemeenten, die zich volledig inzetten om nauw samen te werken met andere belanghebbenden teneinde een duurzame en effectieve oplossing te bereiken.
Onzekere toekomst
Het is nog niet bekend wanneer de rechter uitspraak zal doen. Tot die tijd blijven de tijdelijke maatregelen volledig van kracht, wat betekent dat de huidige regels en voorschriften onverminderd gelden. Het is belangrijk dat alle betrokkenen zich aan deze maatregelen houden om de veiligheid en gezondheid te waarborgen.
De advocaat overweegt ondertussen om opnieuw contact op te nemen met het COA, zelfs al lijkt de waarschijnlijkheid van succes minimaal te zijn. Elke beschikbare mogelijkheid wordt nauwgezet onderzocht, geanalyseerd en overwogen voordat er een definitieve beslissing wordt genomen.
Daarnaast wordt onderzocht of opvang voor deze kwetsbare groep via maatschappelijke organisaties mogelijk is, ondanks de moeilijkheden in de praktijk. Deze mogelijkheid blijft open om alle opties te verkennen en te benutten voor het welzijn en de veiligheid van mensen die opvang nodig hebben.
Key-points
- Een moeder uit Congo verblijft met haar vijf kinderen tijdelijk in een hotel in Haarlem, waar ze een veilige en beschutte plek hebben gevonden om de huidige moeilijke omstandigheden het hoofd te bieden. De opvang biedt hun gezin voorlopig rust en stabiliteit, terwijl er gezocht wordt naar een meer duurzame oplossing voor de toekomst.
- Eerder kreeg de vrouw een woning met vier slaapkamers aangeboden, maar besloot deze te weigeren. Die keuze leidde tot een langdurige juridische strijd en mondde uit in een officiële beslissing van de gemeente, waardoor haar situatie steeds complexer en gevoeliger werd.
- De gemeente Haarlem neemt momenteel de volledige hotelkosten op zich en draagt daarmee de financiële verantwoordelijkheid voor het gezin. Zo wordt gewaarborgd dat zij, ondanks de onzekerheid over hun toekomst, in elk geval beschikken over een veilige en stabiele verblijfplaats.
- Advocaat Joris Sprakel licht toe dat zijn cliënte bij het afwijzen van de woning de consequenties niet volledig heeft kunnen overzien. Pas later werd haar duidelijk welke gevolgen deze keuze had voor haar opvang en rechten, wat de juridische kwestie nog ingewikkelder maakt.
- De kern van de zaak draait om de vraag of de vrouw recht heeft op structurele opvang via de Wmo, en in hoeverre de gemeente verplicht is deze zorg te blijven verlenen. Daarbij spelen niet alleen juridische, maar ook maatschappelijke en morele overwegingen een rol — over verantwoordelijkheid, solidariteit en menselijke waardigheid.
DEEL NU: NIEUWS | Een asielzoeker met vijf kinderen is nu dakloos omdat ze een aangeboden woning hebben geweigerd, en ze betreuren nu hun beslissing om de woning af te wijzen.
Dit meesterwerk is met veel flair in elkaar gezet door KletsKous, het mediaplatform dat niet alleen praat maar ook echt iets te zeggen heeft! Wij serveren verhalen die zowel ogen openen als gedachten verbreden, rechtstreeks vanuit elke uithoek van onze kleurrijke wereld. Blijf hangen voor onze boeiende updates door KletsKous te volgen op Facebook. Spring aan boord voor een rit vol avontuurlijke verhalen die meer impact hebben dan een kop koffie op maandagochtend! ☕🌐✨
Disclaimer
Deze publicatie van SPECTRUM Magazine is uitsluitend bedoeld ter informatie. Er wordt geen financieel, juridisch of medisch advies verstrekt. De inhoud is zorgvuldig samengesteld, maar er kunnen geen rechten aan worden ontleend. SPECTRUM Magazine is niet aansprakelijk voor gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van dit artikel. Voor persoonlijke vragen wordt aangeraden contact op te nemen met een erkende professional.
Facebook-disclaimer: Dit artikel is geen financieel advies. Het is geschreven voor een breed publiek dat geïnteresseerd is in maatschappelijke onderwerpen en actuele thema’s.
Professionele referenties
- Schinkel, W. (2009). Asylum seekers and the welfare state. Palgrave Macmillan. Link
- Dagevos, J., & Odé, A. (2016). Integratie van asielmigranten in Nederland. Sociaal en Cultureel Planbureau. Link
- Guild, E., Costello, C., & Moreno-Lax, V. (2017). Implementation of the Common European Asylum System. European Parliament. Link