Haar broer kwam de woonkamer binnen met een genealogiekit thuis en zei dat hij meer wilde weten over zijn Scandinavische afkomst. (lees hele verhaal tot einde!!)
Volgens hem kocht hij het samen met hun buurman, die er ook een had. Geen van beiden had enig idee wat de gevolgen van hun gedrag zouden zijn.
Toen Mary Elizabeth Keaton besloot haar leven te ontwortelen en naar Glendale, Missouri te gaan, was haar doel om de rest van haar dagen door te brengen in een vreedzame gemeenschap, omringd door de mensen van wie ze het meest hield.
Ze had een vol leven gehad, een leven dat werd gekenmerkt door zowel triomfen als mislukkingen. Maar een fout die ze in de loop van de afgelopen veertig jaar had gemaakt, zou haar blijven achtervolgen.
Op negenenvijftigjarige leeftijd vestigden Mary en haar geweldige echtgenoot Mark, samen met Mary’s jongere broer Gary, hun thuis in Glendale.
Haar kinderen waren al lang het huis uit, dus hun huis staat meestal leeg tijdens hun afwezigheid. Vooral in de tijd dat ze op haar werk was.
Ze werkte als biologie-instructeur op een middelbare school en het geluk was haar hele carrière aan haar zijde. Ze genoot van het leven in een mooi huis, omringd door aardige buren.
Mensen die Mary zagen, zouden niet weten dat ze al meer dan 40 jaar een vreselijk geheim voor het publiek verborgen hield.
Voordat ze met Mark trouwde, had Mary een geschiedenis van romantische relaties. Dat dacht ze tenminste. Toen ze voor het eerst de man ontmoette die haar leven voor altijd zou veranderen, was ze een heel jong meisje. Ze was pas vijftien jaar oud, terwijl hij een knappe laatstejaarsstudent was op de middelbare school.
Ze vond het fijn om in zijn gezelschap te zijn, en ze had de indruk dat niets belangrijk was als hij er niet was om het met haar te delen. Als ze echter zo zou blijven denken, zou ze vroeg of laat in de problemen komen.
Ook al waren er vier decennia verstreken, ze kon nog steeds niet stoppen met denken aan de ochtend van de noodlottige zwangerschapstest die ze had genomen. Ze kon niet stoppen met eraan te denken.
Toen ze erachter kwam dat ze te jong was om voor een kind te zorgen, herinnerde ze zich dat ze zich volkomen hulpeloos en hopeloos voelde.
Ze kon zich duidelijk herinneren dat haar ex-vriendje haar had verteld dat ze helemaal gek was. ”Ze was echter pas vijftien jaar oud; welke keuzes had ze op dat moment?”
Na vele uren van discussies met haar therapeut, haar moeder en haar arts, kwam Mary tot de hartverscheurende conclusie dat het voor haar kind het beste zou zijn als zij hem of haar ter adoptie zou plaatsen.
Vanwege de financiële moeilijkheden die haar familie op dat moment had, was ze zich ervan bewust dat het voor haar familie niet haalbaar was om voor een ander kind te zorgen, zelfs als ze dat wel zouden willen.
Mary’s raadgeefster deed een aanbeveling voor actie, die zei dat het positief zou zijn voor alle betrokkenen in de situatie.
De baby die Mary niet op natuurlijke wijze kon verwekken, werd geadopteerd door een geweldig stel dat zelf geen kinderen kon krijgen.
Het was een zware beproeving voor haar, maar ze was er zeker van dat haar kind kansen zou krijgen die ze hem nooit zou kunnen bieden.
Daarna kon ze de pijnlijke herinneringen achter zich laten en verder gaan met de rest van haar leven. Niettemin, hoeveel jaren er ook verstreken,
Mary bleef stilzwijgend nadenken over de beslissing die ze had genomen om haar eerste kind te aborteren, wat ze zag als de belangrijkste fout die ze ooit in haar leven had gemaakt. Mary had op dat moment geen idee wat het leven voor haar in petto had.
Mary’s leven in Glendale was bevredigend, maar daarvoor kon ze haar buren, de Hales, niet genoeg bedanken. De familie Hale en Mary’s familie, vooral Mark en Mary’s jongere broer Gary, hadden vanaf het begin een omstreden relatie.
De primaire meningsverschillen zouden zich concentreren op triviale zaken, zoals wiens hond had geplast op wiens eigendom en wiens nachtlampjes de andere persoon wakker hadden gehouden.
Maar uiteindelijk zou er iets gebeuren dat een explosie zou veroorzaken die alles zou vernietigen.
Gary, die toen veertig jaar oud was, ging aan het begin van de zomer om met Chris, het hoofd van de familie Hales. Mary voelde dat de dynamiek tussen hen een van de meest fascinerende was die ze ooit in een relatie van een stel had gezien.
Ze zouden het ene moment lachen en het andere moment ruzie maken. Ze konden geen strak gezicht houden.
Tijdens die specifieke week liep Gary echter de woonkamer in met een voorouderspakket en zei dat hij nieuwsgierig was naar de omvang van zijn Scandinavische afkomst.
Hij legde verder uit dat hij en Chris degenen waren die de kit hadden gekocht. Ze waren zich totaal niet bewust van de gevaren waarin ze zichzelf brachten.
Nadat hij zijn informatie in de DNA-database had ingevoerd, was Gary verrast om te ontdekken dat hij en Chris mogelijk verwant zijn op het niveau van een neef.
De twee gingen erop uit en kochten nieuwe testkits van een andere fabrikant, omdat ze de indruk hadden dat de vorige niet goed waren.
Omdat de bevindingen hetzelfde waren, moesten ze meer testkits aanschaffen. In dit specifieke geval was de reactie anders.
De rillingen liepen over hun ruggengraat en brachten gruwelen terug waar Mary zo hard voor had gewerkt om voor alle anderen verborgen te houden.
Mary vertelde hoe Gary later die avond met bloeddoorlopen ogen en een opengesperde mond in hun huis arriveerde. Ze zei dat haar jongere broer altijd van het zorgeloze soort was geweest, dus als ze hem in zo’n toestand zag, gingen haar gedachten overuren.
Ze zei: “Ik kon niet zeggen wat er was gebeurd, maar ik voelde dat het erg was”, en ik was het met haar eens. Nadat Gary al binnen was, kwam Chris kort daarna binnen. Wat ze zouden ontdekken, zou ertoe leiden dat ze een stap achteruit zou doen.
Mary luisterde terwijl Gary en Chris uiteenzetten wat ze hadden uitgespookt, en terwijl ze doorgingen met praten, begon de hele reikwijdte van alles zich voor haar eigen ogen te manifesteren.
Gary zei dat de testresultaten erop wezen dat zij neef en nicht waren. ‘Maar we hebben meer testen gedaan, zus.’
Chris deed een stap dichterbij, zijn ogen glinsterden van de tranen die waren tegengehouden. “De meeste tests wijzen uit dat hij mijn oom is en jij mijn biologische moeder,” zei Chris.
Maria werd naar achteren geduwd. De wereld wervelde om haar heen en ze voelde de lucht in haar longen dunner worden. Het kostte haar moeite om adem te halen en haar geest leek op het punt te staan in zichzelf te storten.
De angst die ze vierenveertig jaar eerder had ervaren toen ze haar zoon moest opgeven, kwam met een venijnige wreedheid op haar terug.
Ze slaagde erin een snik te onderdrukken. Haar ogen gingen langzaam omhoog, eerst gericht op haar jongere broer en toen op Chris. Ze ademde luid uit.
Een blik op Chris hielp om alles in de juiste context te plaatsen. Tijdens de laatste twee jaar dat Mary en haar familie in Glendale woonden, kreeg ze de indruk dat ze Chris kende, of hem op zijn minst in het verleden had ontmoet.
Ze had de eerste paar maanden geprobeerd hem te vinden, maar ze gaf het uiteindelijk op toen het te moeilijk werd; niettemin was een blik op hem nu voldoende om de gaten op te vullen. De naam van haar zoon was Chris.
Die avond werd Mary aan tafel vergezeld door haar man, haar broer en hun buurman. Ze onthulde informatie over haar achtergrond en herinnerde zich dat Gary net iets meer dan een jaar oud was toen ze Chris afstond voor adoptie, en daarom herinnerde hij zich de gebeurtenis niet.
Ze had verwacht dat Chris of Mark boos op haar zouden zijn vanwege haar verleden, maar dat was niet het geval.
Ze hadden begrip voor de moeilijke keuze die ze had moeten maken en verzekerden haar dat er nog genoeg tijd was voor hen twee om herinneringen op te bouwen die een leven lang samen zouden duren.
Deel dit indrukwekkende verhaal met je vrienden en familie