Een vrouw heeft verklaard dat ze haar unibrow en snor niet kwijt zal raken ondanks de starende en onbeschofte opmerkingen die ze ontvangt, omdat ze gelooft dat ze er baat bij heeft en ze gelooft dat het houden ervan haar in staat stelt potentiële partners eruit te filteren.
Ze gelooft dit omdat ze gelooft dat het hebben van hen haar in staat stelt potentiële partners uit te filteren.
Edina, een lerares in Denemarken, merkte op dat ondanks het feit dat sommige jonge mannen haar wenkbrauwen als een ‘derde hoofd’ zien, ze nu gunstiger de aandacht trekt dan voordat het haar was verdwenen.
Dit in tegenstelling tot de situatie voordat het haar werd verwijderd, toen ze minder gunstige aandacht trok.
Dit staat in schril contrast met de omstandigheden die bestonden voor de ontharing, toen ze aandacht kreeg die minder positief was.
Ze verklaarde dat ze geen afname van haar gevoel van vrouwelijkheid ervaart als gevolg van haar beslissing om zich te onderscheiden van de massa, en dat deze beslissing haar echt heeft geholpen om meer zelfvertrouwen te krijgen.
Ze zei ook dat ze geen verschil voelt in de mate waarin ze zich als vrouw identificeert, ondanks het feit dat ze zo vastbesloten is zich te onderscheiden van de rest van de menigte.
Edina deelde verhalen uit haar jeugd over opgroeien in een buurt die heel hecht was en waarin iedereen geacht werd een rol voor zichzelf te vinden.
Ze zei dat naarmate ze ouder werd, een van de dingen die haar irriteerde, het feit was dat mannen niet dezelfde hoeveelheid tijd en geld hoeven te investeren in het in stand houden van hun uiterlijk door middel van ontharing als vrouwen verplicht zijn te doen.
Om preciezer te zijn, ze vond het verergerend omdat mannen geen haar van hun lichaam hoeven te verwijderen om hun uiterlijk te behouden, terwijl vrouwen dit wel moeten doen om hun uiterlijk te behouden.
Edina geeft openlijk toe:
“Ik geloofde dat er nogal beperkte keuzes waren voor hoe vrouwen eruit moesten zien”, tot het moment dat ze haar unibrow volledig liet groeien.
Dit was de laatste keer dat Edina het gevoel had dat ze veel opties had voor hoe ze eruit wilde zien.
Ze gedroeg zich op deze manier omdat, in haar gedachten, van vrouwen werd verwacht dat ze een bepaald voorkomen in de maatschappij hadden.
Van vrouwen wordt verwacht, vervolgt de dame, dat wanneer we in het openbaar zijn, we veel meer tijd en geld aan ons uiterlijk zullen besteden dan mannen.
Als een man een van deze dingen niet consequent uitvoert, is het mogelijk dat anderen niet zullen merken dat hij zich niet scheert of dat hij zijn wenkbrauwen niet verzorgd door ze te epileren.
“Zelfcontrole is een kunst en ik ben er heel goed in geworden, net als veel andere vrouwen. Ik weet zeker dat veel andere vrouwen hetzelfde kunnen zeggen. In feite geloof ik dat een een groot aantal andere dames kunnen hetzelfde zeggen.”
Om je een voorbeeld te geven, ik zou het vreselijk vinden om naar de sportschool te gaan als mijn benen niet helemaal waren geschoren, en ik zou me extreem zelfbewust voelen als mijn wenkbrauwen niet hun wenkbrauwen waren.
Normaal, extreem klein als ik in het openbaar was, omdat het de indruk zou wekken dat ik te veel mijn best doe om er goed uit te zien.
Beide dingen zijn voorbeelden van dingen die me het gevoel zouden geven dat ik moeite doe om eruit te zien goed.
Eldina nam de bewuste beslissing om in maart 2020 te stoppen met het scheren van haar bovenlip en het haar dat begon te groeien in de ruimte tussen haar wenkbrauwen.
Daarnaast stopte ze met het scheren van het haar dat op haar kin zat.
Ze kwam tot deze conclusie nadat ze zich realiseerde dat, in overeenstemming met de verwachtingen van de samenleving, ze zich daardoor alleen maar minder vrouwelijk voelde.
Dit leidde ertoe dat ze tot deze openbaring kwam.
Hierdoor kwam ze tot het besef dat ze wat aanpassingen moest doen aan de manier waarop ze zich gedroeg.
Edina verklaarde dat ze zich niet langer zorgen maakte over hoe ze eruitzag of wat andere mensen van haar dachten, ondanks het feit dat ze erkende dat mannen haar bij talloze gelegenheden onbeleefde opmerkingen hadden gemaakt terwijl ze in het openbaar was.
Edina zei dat het haar niet meer kon schelen hoe ze eruitzag of wat andere mensen van haar dachten.
Ze ging verder door erop te wijzen hoe jongens haar wenkbrauwen vaak aanraken alsof ze een ‘derde hoofd’ waren. Dit zei ze terwijl ze verder liep.
Ze maakte de volgende proclamatie:
“Ik heb besloten me te concentreren op de taken en doelen die ik moet uitvoeren en minder op hoe ik overkom terwijl ik ze doe en of mensen me leuk vinden of niet, aangezien ik ze waarschijnlijk niet meer zal zien en zelfs als ik dat doe, kan het me nog steeds niet schelen.”
Dit komt door het feit dat ze de misvatting heeft dat ze nooit meer met deze personen zou communiceren.
Het maakt mij weinig uit wat andere mensen denken; toch wil ik niet dat het uitgroeit tot een serieus probleem, aangezien iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen oordeel.
Ik wil dat het blijft zoals het is.
Omdat dit de perfecte situatie zou zijn, zou het fantastisch zijn als mensen geen aandacht zouden schenken aan hoe een vrouw zich aan de buitenwereld presenteert.
Dit zou het geval zijn in de ideale omgeving. Veel beter dan dit kon het niet worden, toch?
“Omdat mijn wenkbrauwen een kleine boog hebben, heb ik altijd het gevoel gehad dat ik niet zo vrouwelijk ben als andere mensen. Dit is mijn hele leven zo geweest.”
Mensen zagen me vaak aan voor een barbaar terwijl ik in mijn tienerjaren sinds mijn lichaamshaar op dat moment voor het eerst begon te verschijnen.
Toen ik een kind was, vertelde iemand me dit, en het overrompelde me destijds.
Toen ik tussen de 13 en 14 jaar oud was, zag ik dat de meerderheid van de meisjes in mijn buurt begon te plukken en te scheren wat maar geplukt kon worden in een poging om over te stappen naar hun nieuwe rol als jonge vrouw.
Het is niet alsof ik naar buiten kwam en het zei; integendeel, ik viel er min of meer op terwijl ik bezig was met mijn zaken. Ik probeerde het niet echt te vinden.
Toen ik mijn wenkbrauwen optrok, vroeg ik mijn vrienden om hun mening, en hoewel sommigen van hen het een mooie verandering vonden, merkten sommigen het niet eens, en de overgrote meerderheid van hen kon het geen van beide schelen.
“Terwijl ik door de straat liep, kwamen een aantal mensen naar me toe om me te vertellen hoe geweldig het is, terwijl anderen tegen me schreeuwden.”
Een paar andere mensen hebben me opgemerkt dat ze het heel cool vinden.
In het begin voelde ik me ongemakkelijk, maar als er mensen op deze wereld zijn die de behoefte voelen om tegen volslagen vreemden te schreeuwen, dan is dat maar zo.
Ik ga zulke mensen niet veroordelen. Ik ga geen oordeel vellen.
Het is duidelijk dat de ander veel tijd om handen heeft, dus ik wil mijn tijd niet aan hen besteden, maar tegelijkertijd wil ik ze ook niet negeren.
Edina is van mening dat desondanks mannen haar uiterlijk alleen maar aanbidden uit een gevoel van persoonlijke onzekerheid, omdat het hen doet afvragen wat het betekent om een man te zijn.
Als gevolg hiervan heeft ze de misvatting dat mannen haar uiterlijk alleen opmerken uit een gevoel van onzekerheid als ze dat doen.
Ze is tot het besef gekomen dat dit de reden is waarom mannen haar uiterlijk leuk vinden.
Ze zei dat ze wel eens onaangename opmerkingen had ontvangen, maar dat volwassenen slechts een heel klein deel uitmaakten van de personen die zulke opmerkingen hadden gemaakt.
Als ik op sociale media zit, zijn het meestal jongere mensen die me leren hoe ik persoonlijke hygiëne op de juiste manier moet toepassen en hoe ik dit op de meest efficiënte manier kan doen.
Ze laten me zien hoe ik mijn tanden goed poets, hoe ik goed moet flossen en hoe ik deodorant op de juiste manier aanbreng.
Op straat zijn er een paar jongere mannen geweest die me hebben lastiggevallen, maar tot nu toe heeft het niet echt tot iets groots geleid.
Ik geloof dat deze adolescenten perplex staan als ze getuige zijn van een vrouw die iets doet dat traditioneel als mannelijker wordt beschouwd, en ik geloof dat ze hun verwarring op mij afreageren omdat het hen ertoe brengt hun eigen idealen en overtuigingen in twijfel te trekken over wat het is om een man te wezen.
Bovendien geloof ik dat ze hun verwarring op mij afreageren omdat het ervoor zorgt dat ze hun eigen idealen en overtuigingen over wat het is om een vrouw te zijn in twijfel trekken.
Dit leidt ertoe dat ze het gevoel hebben dat ik de oorzaak van hun moeilijkheden ben.
Mijn indruk is dat het voor een tiener wiens ontwikkeling nog steeds aan de gang is, een uitdaging kan zijn om waardering te hebben voor de manier waarop genderrollen in de samenleving werken, aangezien deze rollen nog steeds een proces van verandering doormaken.
Eldina beschouwt haar unibrow en gezichtshaar als troeven als het gaat om daten, omdat ze haar in staat stellen om “conservatieve” potentiële partners te screenen die worden uitgeschakeld door haar uiterlijk vanwege het schril contrast tussen henzelf en haar.
Hierdoor krijgt ze direct daardoor meer gunstige aandacht.
Edina benadrukte het idee dat individuen er alleen voor moeten kiezen om “au natural” te lijken als ze daardoor een gevoel van comfort kunnen ervaren in hun dagelijks leven.
Ze zei dat ze niet meer dezelfde mate van bezorgdheid voelt als in het verleden, omdat ze zich niet langer zorgen maakt over het vooruitzicht om zich te onderscheiden van de massa.
Dit is de reden waarom ze niet hetzelfde niveau van angst ervaart.
Ze zei:
“Ik ben niet langer bang om vreemd over te komen en ik heb het gevoel dat ik normaal gesproken meer onorthodoxe oordelen kan vellen.”
Omdat ze niet langer bang is om ongebruikelijk te zijn, heeft ze meer zelfvertrouwen gekregen.
Bovendien heeft het me het zelfvertrouwen en de motivatie gegeven om deel te nemen aan activiteiten waarbij meer risico’s worden genomen.
Ik probeerde haar zelfverzekerdheid te vergroten door te suggereren dat ze ‘haar instincten zou volgen’ door haar te zeggen dat ‘ik vind dat je naar je hart moet luisteren’.
Uiteindelijk wordt er een compromis bereikt omdat je, om in verschillende branches en beroepen te kunnen werken, aan een omschrijving moet kunnen voldoen.
Deze behoefte is nodig om ervoor te zorgen dat iedereen eerlijk wordt behandeld.
Ik vind dat het belangrijk is om op een gestage en weloverwogen manier door te gaan, omdat het moeilijk is om te zeggen hoe andere mensen kunnen reageren, en daarom geloof ik dat het beter is om door te gaan.
Er moet een oplossing zijn die iedereen tevreden stelt; in ruil voor het hebben van een uiterlijk dat er natuurlijker uitziet, is de zorg dat men zich gerechtvaardigd voelt?
”Ga je een extra inspanning doen om je af te vragen of andere mensen naar je staren en, zo ja, wat voor soort gedachten ze zouden kunnen hebben als ze dat doen terwijl je in de kamer bent?”
Aan de andere kant, als je het eens probeert, zou je kunnen ontdekken dat het echt heel verrukkelijk is, of dat niemand anders zal merken dat je je aan dergelijke activiteiten overgeeft.
Elk van deze uitkomsten is mogelijk als u besluit het een kans te geven.
”Het idee dat het oké is dat verschillende individuen dezelfde reeks omstandigheden vanuit verschillende gezichtspunten zien, zou naar mijn mening op grote schaal moeten worden verspreid, omdat het echt belangrijk is.”
Omdat er niet zoiets bestaat als een aantrekkelijk of onaantrekkelijk uiterlijk, zou iedereen, ongeacht geslacht, de vrijheid moeten hebben om te kiezen hoe ze zich willen uiten.
Als je je gedraagt op een manier die in lijn is met je meest fundamentele impulsen, zul je het soort supporters aantrekken die aan je zijde zullen staan, wat de uitkomst van de situatie ook is.
”Aangezien ik er niet veel aandacht aan heb besteed, kan ik niet zeggen of ik denk dat scheren of epileren de voorkeur heeft.”
Ik ben echter van mening dat iedereen de mogelijkheid moet hebben om voor zichzelf te bepalen welke methode voor hem of haar het beste werkt.
Naar mijn mening is het zeer noodzakelijk dat we intern onderzoek doen naar de factoren die ertoe bijdragen dat onze cultuur zo veel waarde hecht aan vrouwen die hun lichaam scheren.
Het feit dat er zoveel andere problemen zijn die moeten worden aangepakt, waarvan er vele aanzienlijk belangrijker zijn, is de voornaamste reden waarom dit naar mijn mening totaal irrelevant zou moeten zijn voor het gesprek dat nu plaatsvindt. ”Vind je ook niet?”
Als je vond dat dit artikel nuttig was, overweeg dan om het door te sturen naar je dierbaren en goede vrienden en laat je mening achter op sociale media.