Toen Olesia, een jonge Russische vrouw, ontdekte dat ze voor het eerst moeder zou worden, was ze zo dolgelukkig dat ze haar opwinding niet kon bedwingen.
((lees dit inspirerende verhaal zeker tot einde voor de foto!))
De zwangerschap verliep voorspoedig totdat een echo aangaf dat de baby met afwijkingen ter wereld zou komen.
Daarna ging de zwangerschap normaal door.
Ze is echter niet aangekomen ondanks het feit dat al haar inwendige organen gezwollen zijn.
De ouders bleven hoop houden, ondanks het feit dat ze het nieuws niet goed konden verwerken.
De arts vroeg de patiënt: “Weet u dat dit een gewicht is dat u de rest van uw leven zult moeten dragen?” met betrekking tot de toestand die ze ervoeren.
Het tart alle logica en rede!
Als direct gevolg hiervan zal iemand met de beschuldigende vinger in jouw richting wijzen!
Je hebt geen andere keuze dan een baan te zoeken om geld te sparen voor haar medische zorg.”
De spanning veroorzaakt door het gewicht van de tranen van zijn dochter zorgde ervoor dat Eugen, Olesia’s vader, de hoek van de tafel met zo’n greep vasthield dat zijn vingers wit werden.
Omdat Olesia zo hevig huilde, waren Eugens vingers wit geworden van de constante beweging.
Ondanks de uitdagingen waren ze er zeker van dat “ons kind geboren zal worden!” ondanks de onvoorspelbaarheid van de situatie.
Daarna overhandigde hij elk van hen een vel papier, en hij vervolgde met te zeggen: “U bent als enige verantwoordelijk voor de voltooiing ervan. U moet uw best doen.”
U dient schriftelijk aan te tonen dat u op de hoogte bent van de uitslag van de echo om eventuele toekomstige klachten te voorkomen.
De moeder maakte zich zorgen over haar kind in de weken en maanden voorafgaand aan de bevalling, en haar zorgen gingen niet weg naarmate de tijd verstreek.
De opmerkingen van de arts maakten Eugene angstig, maar hij wilde zijn vrouw niet nog meer lastigvallen door bij de zaak te blijven hangen.
Als direct gevolg hiervan is de ruimte die ooit dienst deed als slaapkamer nu de speelkamer van de kinderen.
Hij was de enige die bijdroeg aan de bouw van de wieg.
Na lang wachten brak het water van Olesia eindelijk op een kille nacht in december.
Na een tijdje keerden Eugen en Olesia samen terug naar hun appartement, en eenmaal binnen trok Olesia snel haar winterjas aan en ging op de bank zitten.
Zelfs nadat er drie uur waren verstreken, kon het geluid van het gejammer door de verloskamer worden gehoord.
‘Er komt een kleintje aan!’ Daarna werd de baby direct op Olesia’s borst gelegd.
De kleine handen hebben hun oude gezondheidsniveau teruggekregen.
Om de zaak beter te kunnen bekijken, ging de dokter naar buiten. Daarna hoorde hij voor het eerst over Eugene.
”Ik neem aan dat je een dochter hebt. Ik neem aan dat je een dochter hebt. Ik neem aan dat je een dochter hebt. Gefeliciteerd!”
”Bovendien lijkt het erop dat ze in een fantastische vorm verkeert!’
Eugene ging zitten en bleef de dokter in de gaten houden. Haar oren werden plotseling overspoeld met het zoemende geluid van het woord ‘gezond’.
Na meer onderzoek te hebben gedaan, bevestigde de uitgevoerde echografie dat Nadezhda in uitstekende fysieke conditie verkeerde.
Daarnaast werd ontdekt dat Olesia een significante baarmoederfibroom had.
Het lijkt erop dat de anomalie die tijdens de scan werd ontdekt, van aanzienlijke aard was. Daarna kreeg Olesia meteen een spoedoperatie.
Helaas was het verwijderen van alle voortplantingsorganen noodzakelijk.
Olesia vroeg zich af, terwijl ze zachtjes over het haar van haar slapende dochter streelde, of de uitspraken van de dokter klopten.
Bekijk deze foto van ons frisse nieuwe nichtje Nadejda als je de kans krijgt:
Als je vond dat dit artikel nuttig was, overweeg dan om het door te sturen naar je dierbaren en goede vrienden.
