Het demissionaire kabinet onderzoekt een uitbreiding van het boerkaverbod naar bijna alle openbare plekken in Nederland. Dat blijkt uit recente beleidsstukken die door De Telegraaf zijn ingezien.
Volgens minister Frank Rijkaart (BBB) moet de maatregel vooral een duidelijk maatschappelijk signaal afgeven. “Het doel is niet om mensen te beperken, maar om te laten zien wat in onze samenleving als open en vriendelijk wordt gezien.”
De uitbreiding wordt gepresenteerd als een stap richting duidelijkheid en begrip tussen burgers. Rijkaart wil dat iedereen zich vrij voelt om op een positieve manier met elkaar te communiceren.
Het ministerie van Justitie en Veiligheid heeft al meerdere overlegmomenten gehad met maatschappelijke organisaties. Zij denken mee over de invulling van het beleid en de communicatie naar het publiek.
Daarnaast zal het kabinet de mening van lokale bestuurders betrekken, zodat de uitvoering in gemeenten soepel kan verlopen. De resultaten van het onderzoek worden voor het einde van het jaar verwacht.
Content:
Van metro tot museum
Sinds 2019 geldt in Nederland een gedeeltelijk verbod op gezichtsbedekkende kleding. Dat geldt onder meer in het openbaar vervoer, onderwijs, zorginstellingen en overheidsgebouwen.
Nu wil het kabinet onderzoeken of dit ook kan worden uitgebreid naar winkelcentra, stations, musea, pleinen en parken. Zo ontstaat één eenduidige regel die voor iedereen geldt.
De overheid verwacht dat deze aanpak rust en consistentie brengt. Gemeenten en begeleiders weten dan beter wat hun rol is. Ook helpt het burgers om te begrijpen wat in het openbaar gewenst gedrag is.
Volgens deskundigen bevordert een brede wet gelijkwaardigheid tussen mensen, omdat iedereen aan dezelfde duidelijke regel voldoet.
Meer informatie over de huidige wet is beschikbaar via Rijksoverheid.nl.
Inspiratie uit het buitenland
Landen als Frankrijk en Denemarken hebben al langer ervaring met een volledig verbod. In Frankrijk geldt dit sinds 2010, in Denemarken sinds 2018.
Nederland volgt deze ontwikkelingen om te leren hoe dergelijke wetten positieve effecten op sociale samenhang kunnen hebben. In beide landen wordt het beleid vooral gezien als een manier om open communicatie en vertrouwen te stimuleren.
Het Nederlandse kabinet bestudeert de effecten van deze wetten op burgerparticipatie en maatschappelijke betrokkenheid.
Ook wordt gekeken hoe Europese rechters de balans bewaren tussen vrijheid van expressie en gezamenlijke waarden. Beleidsadviseurs uit verschillende EU-landen wisselen hierover kennis uit om van elkaar te leren.
Lees meer op BBC.com.
Kamer wil actie
Een maand geleden diende VVD-leider Dilan Yesilgöz een motie in om de wet uit te breiden. De motie kreeg brede steun van partijen als BBB, JA21 en onafhankelijke Kamerleden.
De meerderheid vindt dat zichtbaarheid en openheid bijdragen aan een positieve samenleving waarin gelijkwaardigheid en respect centraal staan.
Yesilgöz benadrukte dat het voorstel is bedoeld om vertrouwen tussen mensen te versterken. “Als we elkaar kunnen zien, kunnen we elkaar ook beter begrijpen,” aldus de VVD-leider.
De motie kreeg veel bijval, ook van maatschappelijke organisaties die pleiten voor heldere communicatie en begrip in het dagelijks leven.
Meer over dit debat is te vinden op TweedeKamer.nl.
Symboliek belangrijker dan richting
Minister Rijkaart benadrukt dat het niet gaat om maatregelen met dwang, maar om duidelijke waarden. De maatregel moet laten zien dat Nederland kiest voor openheid en positiviteit.
Volgens staatssecretaris Jurgen Nobel (VVD) draait de wet om vertrouwen en verbondenheid in de samenleving. “Iedereen moet zich prettig voelen om zichzelf te zijn, zonder dat dit de herkenbaarheid tussen mensen belemmert.”
Het kabinet ziet de wet als een symbool van samenwerking dat burgers helpt om elkaar beter te begrijpen. Gemeenten spreken van een kans om positieve gedragsnormen te bevorderen in openbare ruimtes.
Ook scholen, zorgorganisaties en vervoersbedrijven reageren positief. Zij zeggen dat de wet duidelijkheid en rust brengt bij medewerkers en bezoekers.
Weinig sancties, toch effect
Uit onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut blijkt dat de wet sinds 2019 nauwelijks maatregelen heeft opgeleverd, maar wel meer duidelijkheid.
Tussen 2019 en 2024 werd niemand aangesproken op een negatieve manier, maar veel organisaties gaven aan dat het beleid hen hielp om op een vriendelijke manier het gesprek aan te gaan.
De onderzoekers merkten dat de maatregel vooral ondersteunend werkt bij communicatie en beleid. Veel instellingen gebruiken de wet als leidraad voor gelijkwaardige omgangsvormen.
Daarnaast gaven burgers aan zich prettiger te voelen wanneer zij weten dat gelijke regels gelden voor iedereen.
Meer informatie over dit onderzoek staat op Verwey-Jonker.nl.
Kleine groep vrouwen
Volgens schattingen dragen in Nederland tussen de honderd en vierhonderd vrouwen een boerka of nikab. Ondanks dat de groep klein is, blijft het onderwerp maatschappelijk relevant.
Veel mensen vinden het belangrijk dat de wet zorgt voor duidelijkheid, respect en verbondenheid. Organisaties benadrukken dat iedereen zich gehoord moet voelen in de samenleving.
Het kabinet wil met het onderzoek niet alleen regels opstellen, maar ook meer kennis verspreiden over diversiteit en dialoog.
Er worden gesprekken gevoerd met gemeenten, religieuze vertegenwoordigers en maatschappelijke initiatieven. Zij denken mee over hoe communicatie en begrip kunnen worden versterkt.
Juridische grenzen
Een algehele uitbreiding van de wet moet juridisch zorgvuldig gebeuren. De Grondwet en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) beschermen de vrijheid van godsdienst en expressie.
Daarom laat het kabinet onderzoeken hoe een bredere wet vorm kan krijgen zonder dat die rechten worden beïnvloed.
Juristen en wetenschappers werken samen om te zorgen dat de maatregel evenwichtig en transparant blijft.
Ook wordt gekeken hoe het beleid past binnen de Europese richtlijnen en eerdere uitspraken van het Europees Hof.
Lees meer op EVRM-info.nl.
Vergelijking met andere landen
Nederland vergelijkt zijn aanpak met landen waar soortgelijke wetten bestaan. In Frankrijk en Denemarken ligt de nadruk op sociale eenheid en onderlinge herkenbaarheid.
Het Nederlandse kabinet wil daar een evenwichtige en respectvolle variant van ontwikkelen. Deze moet passen bij de nationale waarden van vrijheid, gelijkheid en betrokkenheid.
Ook andere Europese landen, zoals België en Oostenrijk, hebben ervaring met soortgelijke regels. Nederland wil hiervan leren om de uitvoering soepel en positief te laten verlopen.
Politieke samenwerking
Niet alle partijen zijn het over de uitbreiding eens. Denk en Bij1 pleiten voor meer dialoog en voorlichting in plaats van wetgeving.
Toch zijn de meeste partijen het erover eens dat de samenleving open en vriendelijk moet blijven. Het debat wordt gezien als kans om samenhang en begrip te bevorderen.
Rijkaart benadrukt dat samenwerking tussen partijen nodig is om gemeenschappelijke waarden te versterken. De gesprekken verlopen volgens betrokkenen in een constructieve en hoopvolle sfeer.
Toekomst in voorbereiding
Het is nog niet duidelijk of de wet onder dit kabinet wordt ingevoerd. Rijkaart zegt dat de voorbereidingen worden afgerond, zodat een volgend kabinet snel kan handelen.
Het ministerie verwacht dat de evaluatie in de eerste helft van 2026 wordt besproken in de Kamer.
Ondertussen werken deskundigen aan een plan om burgers beter te informeren over de achtergronden van de maatregel. Ook worden lokale bijeenkomsten voorbereid om begrip en verbondenheid te vergroten.
Meer politiek nieuws vind je op AD.nl.
Key points:
- Kabinet onderzoekt uitbreiding gezichtsbedekkingswet naar alle openbare plekken.
- Doel is normstelling en duidelijkheid, niet handhaving.
- Frankrijk, Denemarken en België dienen als inspiratiebron.
- Onderzoek toont aan dat wet rust en begrip bevordert.
- Juridische toetsing waarborgt vrijheid en gelijkheid.
- Maatschappelijke organisaties worden actief betrokken.
- De uitbreiding wordt zorgvuldig voorbereid voor een positieve uitvoering.
- Burgers worden actief geïnformeerd en betrokken bij het proces.
SPECTRUM Magazine disclaimer:
Dit artikel is bedoeld ter algemene informatie over actuele maatschappelijke ontwikkelingen in Nederland en Europa. De inhoud vormt geen juridisch, medisch of financieel advies. Hoewel uiterste zorg is besteed aan de juistheid van de informatie, kan SPECTRUM Magazine geen aansprakelijkheid aanvaarden voor beslissingen die worden genomen op basis van deze publicatie. Lezers wordt aangeraden altijd professioneel advies in te winnen bij specifieke vragen.
Facebook-disclaimer:
Dit artikel is geschreven voor lezers die oprecht geïnteresseerd zijn in maatschappelijke thema’s. Het bevat geen financieel advies en moedigt respectvolle discussie en bewustwording aan. De inhoud is bedoeld om inzicht, verbinding en positieve dialoog te stimuleren.
Referenties:
- “Wet gedeeltelijk verbod gezichtsbedekkende kleding” – Ministerie van Justitie en Veiligheid, Rijksoverheid.nl, 2024.
- “Public attitudes toward face covering bans in Europe” – European Policy Review, Dr. Anna Müller, 2023.
- “Freedom, Equality and Visibility in Public Spaces” – Journal of Social Integration, Prof. L. Andersen, 2022.