Op een warme ochtend stapten Ella en ik samen het vliegtuig in. Mijn dochter van vijf was dolenthousiast, met een rugzakje vol knuffels en haar vertrouwde koptelefoon op. Ze had haar favoriete filmpje al klaarstaan op haar iPad en keek vol verwachting uit het raam. Voor haar was dit een spannende gebeurtenis en als moeder wilde ik vooral dat ze zich veilig en ontspannen voelde. Met haar oortjes in en een glimlach op haar gezicht, zat ze rustig in haar eigen wereld. We hadden al samen getekend en boekjes gelezen, dus dit was haar moment van ontspanning.
Content:
Onverwachte vraag
Aan de overkant van het gangpad zat een nieuwsgierig jongetje dat ons observeerde. Zijn moeder, die ik vanaf nu EM zal noemen, tikte me zachtjes aan en vroeg of ik de iPad van Ella kon uitzetten. Ze legde uit dat ze ervoor hadden gekozen om hun kind geen schermtijd te geven en dat hij onrustig werd door wat hij zag. Ik luisterde aandachtig en probeerde respectvol te reageren. Ik legde uit dat Ella rustig werd van het filmpje en zich op haar gemak voelde in deze nieuwe omgeving. Ze was niet druk, ze genoot gewoon van het kijken en dat werkte het beste voor haar.

“EM knikte even, maar haar houding veranderde al snel. Ze begon zachtjes te fluisteren over hoe kinderen tegenwoordig te veel verwend worden en ouders te toegeeflijk zijn. Hoewel haar stem rustig was, was het duidelijk dat ze haar mening wilde laten horen. Ik glimlachte begripvol, maar bleef trouw aan mijn eigen standpunt. Ik geloofde dat iedere ouder het beste weet wat goed is voor zijn kind, en op dat moment was dit gewoon de juiste keuze voor Ella. Door elkaar wat meer ruimte te geven, kunnen er vaak mooiere momenten ontstaan dan wanneer we elkaar proberen te controleren.”

Spanning aan boord
Nadat het vliegtuig was opgestegen en de drankjes waren uitgedeeld, begon het jongetje wat te wiebelen op zijn stoel. Hij riep naar zijn moeder, liet zijn speelgoed vallen en raakte steeds onrustiger. Terwijl zijn moeder hem probeerde af te leiden, bukte ze om zijn knuffel op te rapen – maar stootte per ongeluk tegen Ella’s dienblad. De beker appelsap viel om en de iPad gleed naar beneden op de harde vloer, met een goed zichtbare beschadiging van het scherm tot gevolg. Ella’s gezicht vertrok van schrik en ze hield haar handen voor haar mond, haar lip begon te trillen.

“Ik raapte voorzichtig de iPad op en veegde het scherm schoon, terwijl ik Ella’s hand vasthield. Ondanks haar stilte spraken haar ogen boekdelen. Het flikkerende scherm toonde vlekken en ik besefte meteen dat de iPad nooit meer hetzelfde zou zijn. Ik omhelsde haar stevig, terwijl ze zachtjes vroeg of het haar schuld was. Mijn hart brak op dat moment. Ik verzekerde haar dat dit soort dingen soms gebeuren en dat ze niets verkeerds had gedaan. Kinderen hebben soms die geruststelling nodig, zodat ze weten dat ze geliefd worden om wie ze zijn.”

Emotionele wending
Onverwacht gebeurde er iets enkele minuten later: de jongen aan de overkant begon zachtjes te snikken. Met een breekbaar stemmetje zei hij dat hij zich verdrietig voelde over wat er met Ella’s iPad was gebeurd. In zijn ogen stond oprechte spijt toen hij haar aankeek en fluisterde: “Sorry, ik wilde dat niet.” Zijn moeder keek verrast op, duidelijk verrast door zijn eerlijkheid. Zijn oprechtheid raakte rechtstreeks uit zijn hart en creëerde een bijzondere sfeer in die kleine cabine. Ella draaide zich naar hem toe, gaf hem een bescheiden glimlach en zei zachtjes: “Het is oké.”

Ik voelde een warme golf van emotie over me heen spoelen. In een wereld waar volwassenen soms conflicten hebben, kunnen kinderen elkaar op de meest authentieke manier begrijpen. De moeder, EM, keek even naar haar zoon en haar blik verzachtte. Ze wreef over zijn rug en leek zelf ook kalmer te worden. Soms zijn het niet de grote gebaren, maar kleine momenten van begrip die alles kunnen veranderen. Dit deed me realiseren hoe krachtig eerlijkheid en vriendelijkheid kunnen zijn, zelfs in onverwachte situaties.

Vriendelijke verrassing
Op dat moment verscheen er een stewardess die alles had gezien. Ze had een klein speelgoedvliegtuigje in haar hand en knielde naast Ella neer terwijl ze zei: “Dit is voor jou, omdat je zo kalm en moedig bent gebleven.” Ella keek haar met grote ogen aan, nam het vliegtuigje aan en haar gezicht begon te stralen. Het gebaar was klein, maar raakte haar diep. Ze liet het meteen aan me zien en begon zachtjes te lachen. Voor haar was dit het hoogtepunt van de dag.

De stewardess boog voorover en sprak met een zachte stem. Ze verzekerde me dat het incident zou worden gemeld en vroeg of ze nog iets voor ons kon doen. Haar empathie maakte echt een verschil, het voelde alsof iemand echt naar ons had gekeken. Ik bedankte haar van harte, opgelucht dat er ook in de lucht ruimte is voor zorgzaamheid en warmte. Dergelijke momenten laten zien dat vriendelijkheid niet afhankelijk is van omstandigheden, maar van mensen.

Blik van begrip
EM zat de rest van de vlucht stil, diep in gedachten verzonken terwijl ze de hand van haar zoon vasthield. Haar houding leek veel zachter dan voorheen. Bij het uitstappen wachtte ze op mij bij de uitgang. Haar blik was kwetsbaar toen ze me aankeek en ze fluisterde: “Het spijt me.” Geen excuses met uitleg of verdediging, maar slechts een oprechte paar woorden. Ik knikte vriendelijk, niet omdat het moest, maar omdat ik voelde dat het moment iets had geheeld.

Soms zijn weinig woorden genoeg om iets te herstellen. Het is belangrijk dat iemand de moed vindt om even stil te staan en terug te kijken op wat er gebeurd is. Toen we naar buiten liepen, hield Ella stevig mijn hand vast terwijl haar speelgoedvliegtuigje wiebelde in haar andere hand. Ze was opgewekt, alsof alles wat ervoor gebeurd was een plek had gekregen. Voor haar was de vlucht uiteindelijk toch een avontuur geworden, vol nieuwe indrukken.

Blije landing
Buiten het vliegtuig, onder de open hemel van onze bestemming, sprong Ella bijna van plezier. Met stralende ogen keek ze me aan en vroeg: “Mam, mogen we snel weer vliegen?” Ik kon niet anders dan lachen en haar een knipoog geven. Ondanks alles wat er gebeurd was, liep ze met haar hoofd omhoog, bruisend van energie en nieuwsgierigheid. Kinderen hebben het ongelooflijke vermogen om licht te zien, zelfs na duisternis. En dat is iets wat ik elke dag van haar leer.

De rest van de dag deelde ze enthousiast met iedereen haar ervaring met haar “vliegtuigvriendje” en het cadeautje van de mevrouw met de vleugels op haar schouder. Voor haar was het een dag vol verhalen, terwijl het voor mij een herinnering was aan het belang van geduldig luisteren, ruimte geven voor groei – zowel voor jezelf als anderen. Kleine momenten hebben vaak de grootste impact.

Tips voor een fijne vlucht
- Bereid je voor op je volgende vliegreis: leg uit wat vliegen precies inhoudt, hoe het werkt en wat je kind kan verwachten tijdens de reis (ladylemonade.nl)
- Breng iets vertrouwds mee, zoals een knuffel of lievelingsdeken, zodat je kind zich veilig en comfortabel voelt in nieuwe situaties (oudersvannu.nl).
- Slimme schermtijd: kies zorgvuldig de momenten waarop het kind echt baat heeft bij afleiding en waarbij het gebruik van schermen een positieve invloed kan hebben op zijn of haar ontwikkeling (kinderjeugdtherapie-utrecht.nl).
- Het meenemen van lekkere snacks kan veel ongemak voorkomen tijdens je vakantie. (vakantiediscounter.be)
- Vriendelijke woorden helpen altijd, vooral in spannende situaties waarbij een bemoedigend gebaar of een vriendelijk gebaar van medeleven kan een enorm verschil maken in hoe we ons voelen en hoe we reageren op de uitdagingen die we tegenkomen (dutchies.travel).
DEEL NU: VERHAAL | 📱✈️ “Zet dat scherm uit!” 😤✋ Tijdens onze vlucht zat mijn dochter Ella rustig met haar koptelefoon een filmpje te kijken.
Dit artikel is met zorg gecreëerd door KletsMajoor, een mediaplatform dat zich specialiseert in het verspreiden van verhalen die zowel inspireren, informeren als intrigeren. Blijf op de hoogte van onze unieke content door KletsMajoor te volgen op Facebook: KletsMajoor.
SPECTRUM Magazine Disclaimer: Dit artikel is uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden. Het biedt geen professioneel medisch, juridisch of financieel advies. Lezers wordt aangeraden om altijd deskundig advies in te winnen bij specifieke vragen of situaties. De redactie aanvaardt geen aansprakelijkheid voor gevolgen op basis van dit artikel.
Facebook Disclaimer: Deze inhoud is geen financieel advies. De informatie is met zorg samengesteld om mensen oprecht te informeren en inspireren.
Professionele referenties
Radesky, J.S. (2016). Media and Young Minds. Pediatrics.
Chassiakos, Y.L. (2016). Children and Adolescents and Digital Media. AAP Publications.
Ginsburg, K.R. (2007). The Importance of Play in Promoting Healthy Child Development. AAP Pediatrics.