In mei 2023 begon Susan Schmidt, een energieke moeder van twee kinderen uit Australië, zich anders te voelen dan normaal. Tijdens het rijden naar de roeibaan, waar haar dochter aan het trainen was, viel het haar op dat ze telkens moest pauzeren om uit te rusten.
Hoewel het ritje maar een kwartier duurde, voelde ze zich alsof ze net een lange werkdag achter de rug had. Dit was niets voor haar, want ze had altijd een actief ritme kunnen aanhouden.
Ze besloot het op natuurlijke oorzaken te schuiven, zoals hormonale veranderingen of een druk sociaal leven. Susan had een achtergrond in de gezondheidszorg, dus ze wist dat vermoeidheid vaker voorkomt bij mensen die alles combineren.
Toch bleef het gevoel van uitputting ongewoon intens. Tijdens korte momenten van rust voelde ze zich iets beter, maar dat gevoel verdween snel zodra ze weer in beweging kwam.
Ze probeerde extra slaap en een uitgebalanceerd voedingspatroon, maar haar energieniveau bleef laag. Deze verandering in haar lichaam zou uiteindelijk het begin zijn van een heel nieuw inzicht in haar gezondheid.
Content:
Kleine signalen
Tijdens een zomervakantie in Frankrijk, waar ze een vriendin’s huwelijk bijwoonde, merkte Susan een verandering op in haar spijsvertering. Haar stoelgang liep vast, iets wat ze nooit eerder had meegemaakt.
Ze gaf de schuld aan het heerlijke eten, vooral de kazen en het ruime aanbod aan lokale lekkernijen. Ze genoot volop, ondanks het vreemde gevoel in haar buik.
Ze dacht dat het gewoon te maken had met het reizen, het tijdsverschil of een tijdelijk aangepast dieet. Voor iemand die altijd een regelmatige spijsvertering had gehad, was dit een onverwachte verandering.
Ze vertelde zichzelf dat ontspanning de oplossing was en nam extra water, kruidenthee en vezelrijke snacks om alles weer op gang te brengen.
Hoewel ze zich bewust was van haar lichaam, vond ze het niet nodig om zich zorgen te maken. Toch bleef er iets knagen, al kon ze het toen nog niet plaatsen.
Het was een stille herinnering aan hoe subtiele veranderingen soms meer kunnen zeggen dan we denken, vooral als ze nieuw zijn voor ons lichaam.
Pijn die niet klopte
Eenmaal terug in haar vertrouwde omgeving begon Susan buikklachten te ervaren die haar verrasten. De intensiteit van de sensatie was nieuw voor haar en deed haar besluiten medische hulp te zoeken.
Ze vond het belangrijk om haar gezondheid te laten checken, vooral omdat ze altijd bewust met haar lichaam was omgegaan. Bij de eerste controles leek er geen duidelijke reden voor haar klachten te zijn.
Ze onderging diverse onderzoeken, maar er werd niets gevonden dat tot directe actie leidde. De artsen waren vriendelijk en ze voelde zich gehoord, maar ze kreeg geen antwoord dat haar geruststelde.
In de weken daarna bleef ze alert op haar lichaam. Ze hield bij wat ze at, hoe ze zich voelde en hoe haar energie schommelde.
Ze ontdekte dat ontspanning en rust wel hielpen, maar de oorzaak bleef onduidelijk. Ze besloot zich te focussen op natuurlijke ondersteuning en haar welzijn actief te blijven volgen.
Soms is het juist het onverklaarbare dat mensen aanzet tot het zoeken naar meer helderheid, en dat was precies wat Susan deed.
Geen duidelijke symptomen
Wat Susan vooral bijzonder vond, was dat er geen zichtbare of drastische signalen waren. Ze voelde zich wel anders, maar niets wees direct op iets ingrijpends.
Ze had geen opvallende veranderingen die haar dagelijks leven volledig verstoorden. Alleen het verschil in energie en de stoelgang gaven haar het gevoel dat haar lichaam om aandacht vroeg.
Als gezondheidsprofessional wist ze dat het lichaam veel signalen geeft, maar dat we niet altijd weten hoe we die moeten interpreteren. Ze ging ervan uit dat haar klachten te maken hadden met hormonale veranderingen.
Ze bleef bewegen, voedde zich gezond en sprak er af en toe over met mensen in haar omgeving. Toch voelde ze diep vanbinnen dat haar lichaam meer te zeggen had.
Ze besloot extra ondersteuning te zoeken in de vorm van supplementen, ontspanningsoefeningen en rustige yoga. Dit gaf haar een gevoel van controle en hielp haar kalm te blijven.
Het gaf haar ook een waardevolle les: je hoeft niet ziek te zijn om aan je gezondheid te werken – soms vraagt je lichaam gewoon om wat meer aandacht.
Artsen zagen niets
Toen Susan de artsen bezocht, kregen ze een duidelijk maar eenvoudig beeld: geen verontrustende uitslagen, alles leek normaal. Ze kreeg adviezen mee voor een gezonde levensstijl, die ze al volgde.
Er werd uitgegaan van natuurlijke oorzaken zoals stress of spijsverteringsgevoeligheid. Omdat haar klachten niet voldeden aan specifieke kenmerken, werden verdere onderzoeken niet noodzakelijk geacht.
Susan was opgelucht, maar ergens ook verward. Ze voelde zich energiek, maar niet zoals voorheen. Ze was het type persoon dat intuïtief voelde dat er meer speelde dan oppervlakkig leek.
Ze besloot toch extra stappen te nemen. Ze ging langs bij een voedingsdeskundige, volgde een workshop over energiebalans en begon met ademhalingstechnieken.
Het gaf haar een vernieuwde kijk op haar lichaam en hielp haar innerlijk vertrouwen versterken. Deze periode leerde haar dat helderheid soms uit meerdere hoeken moet komen.
Ze realiseerde zich dat het loont om nieuwsgierig te blijven naar je eigen gezondheid, ook als eerste antwoorden oppervlakkig geruststellend zijn.
Een nieuw inzicht
Vier maanden nadat ze zich anders begon te voelen, kwam er eindelijk duidelijkheid. Ze kreeg een uitgebreide toelichting over haar spijsvertering en werd begeleid bij het optimaliseren van haar dagelijkse gewoonten.
Dit inzicht gaf haar veel houvast. Ze ontdekte hoe belangrijk een regelmatige levensstijl, slaapritme en het vermijden van bewerkte voeding zijn voor het behoud van energie.
Met deze kennis begon Susan haar routine aan te passen. Ze deelde haar ervaring met vrienden en kreeg veel positieve reacties terug.
Ze ging bewuster koken, dronk meer water en volgde een traject met begeleiding van een darmtherapeut.
Haar omgeving merkte dat ze meer straalde en energieker werd. Deze transformatie gaf haar nieuwe kracht en een gevoel van vooruitgang.
Het bracht haar op het idee om haar ervaring te delen met een breder publiek, om ook anderen te helpen luisteren naar subtiele signalen.
Leven in balans
Nu, twee jaar later, leeft Susan met een hernieuwd bewustzijn over gezondheid. Ze is dankbaar voor elke dag en zorgt goed voor haar lichaam en geest.
Ze plant bewust rustmomenten in en omringt zich met mensen die haar ondersteunen. Susan weet nu hoe waardevol preventie is.
Ze heeft haar prioriteiten bijgesteld en laat zich niet meer leiden door haast of drukte. Reizen en het ontdekken van nieuwe plekken helpen haar om fris in het leven te blijven staan.
Haar ochtendroutine bevat inmiddels yoga, kruidenthee en een rustig ontbijt. Ze wandelt graag in de natuur en kiest voor voeding die haar energie geeft.
Deze manier van leven past bij haar nieuwe perspectief: gezondheid is geen einddoel, maar een continue zorgvuldige afstemming.
Ze ervaart rust in het feit dat ze goed voor zichzelf zorgt, en dat gunt ze anderen ook.
Gesprekken zonder schaamte
Eén onderwerp waar Susan zich nu sterk voor maakt, is openheid over stoelgang. Volgens haar is het tijd om dit onderwerp net zo bespreekbaar te maken als slaap of voeding.
Ze merkt dat veel mensen aarzelen om erover te praten, terwijl het juist essentieel is voor onze gezondheid. Ze pleit voor minder taboes en meer bewustzijn.
Ze heeft inmiddels meerdere lezingen en online sessies gegeven waarin ze uitlegt hoe je lichaam signalen geeft via het spijsverteringsstelsel.
Susan noemt het een kracht om open te durven zijn over dingen die anderen stilhouden. Ze ziet het als een manier om jezelf en je omgeving te versterken.
Ze moedigt mensen aan om patronen te leren herkennen, zonder zich te schamen. Ze zegt: “Wat gewoon is, mag ook normaal besproken worden.”
Hierdoor hoopt ze dat toekomstige generaties leren dat luisteren naar je lichaam iets is om trots op te zijn, niet om te verbergen.
Oproep tot aandacht
Susan roept iedereen op om kleine veranderingen in het lichaam serieus te nemen. Haar boodschap is simpel: negeer niets wat nieuw of vreemd aanvoelt.
Ze adviseert mensen om niet meteen conclusies te trekken, maar wél om vragen te stellen. Juist die nieuwsgierigheid kan veel betekenen.
Ze vertelt dat haar ervaring haar geleerd heeft om altijd met openheid naar gezondheid te kijken. Door goed te luisteren, ontdekte ze patronen in haar gedrag die ze eerder over het hoofd zag.
Ze nodigt anderen uit om te delen wat ze voelen, zelfs als het vaag lijkt. Door ervaringen te bespreken ontstaat er ruimte voor herkenning.
Ook familie en vrienden kunnen vaak waardevolle inzichten geven. Door samen te praten ontstaat er verbondenheid en helderheid.
Susan wil dat mensen weten dat alert zijn niet betekent dat je bang hoeft te zijn – het betekent juist dat je goed voor jezelf zorgt.
De kracht van gevoel
Wat Susan vooral benadrukt, is dat je je eigen lichaam kent zoals niemand anders dat kan. Ze moedigt mensen aan om te vertrouwen op hun innerlijk kompas.
Ze gelooft sterk in de kracht van intuïtief aanvoelen. Als iets niet klopt, is het belangrijk om daarin te blijven geloven, ook als anderen het niet meteen begrijpen.
Ze noemt het gevoel van alertheid een waardevolle kwaliteit. Door vragen te blijven stellen, kom je steeds dichter bij wat je lichaam nodig heeft.
Ze heeft veel geleerd over de balans tussen logica en gevoel. Soms geeft je buikgevoel eerder aan dat iets aandacht verdient dan testresultaten kunnen doen.
Ze adviseert om lichaamssignalen bij te houden in een dagboek of app. Dit helpt bij het herkennen van patronen en het onderbouwen van je gevoel bij zorgprofessionals.
Susan noemt het luisteren naar jezelf een vorm van zelfvertrouwen – iets wat we allemaal kunnen ontwikkelen.
Een stichting met impact
Met haar ervaringen als drijfveer richtte Susan The Floozie Foundation op, een organisatie die zich inzet voor spijsverteringsgezondheid.
Ze wil met deze stichting anderen ondersteunen in hun zoektocht naar een bewuste levensstijl. De stichting biedt workshops, artikelen en gesprekken aan over gezonde darmen.
Daarnaast worden ook zorgverleners ondersteund, zodat zij nog beter patiënten kunnen begeleiden bij vragen over spijsvertering.
Susan ziet het als haar missie om kennis toegankelijk en menselijk te maken. Iedereen moet zich welkom voelen om vragen te stellen en ervaringen te delen.
De stichting groeit, mede dankzij haar positieve uitstraling en praktische benadering. Mensen waarderen het dat ze met echte verhalen werkt en geen taboes kent.
Zo helpt Susan niet alleen zichzelf, maar ook vele anderen aan meer inzicht, rust en een goed gevoel over hun gezondheid.
Key-points
- Langdurige vermoeidheid kan een teken zijn dat je lichaam iets nodig heeft
- Constipatie of veranderingen in stoelgang verdienen aandacht
- Een normale uitslag betekent niet altijd dat alles in balans is
- Je intuïtie en gevoel zijn waardevolle gidsen
- Openheid over spijsvertering helpt bij vroegtijdige herkenning
- Je eigen ervaring mag altijd serieus genomen worden
SPECTRUM Magazine Disclaimer
Deze tekst is informatief bedoeld en bevat geen vervanging voor professioneel medisch, juridisch of financieel advies. Voor persoonlijke situaties adviseren wij altijd contact op te nemen met een erkend arts, jurist of financieel adviseur. SPECTRUM Magazine kan niet aansprakelijk worden gesteld voor gevolgen die voortvloeien uit beslissingen op basis van deze inhoud.
Facebook-disclaimer
Deelname aan het lezen en delen van deze content komt voort uit oprechte interesse van lezers in gezondheidsverhalen en ervaringen. Dit artikel is geen financieel advies en bedoeld om te inspireren, te informeren en verbinding te creëren.
Professionele Referenties