Iris is al 46 jaar oud en Jolijn is 40 jaar oud. Wat ooit begon als een hartelijke vriendschap tussen twee buurmeisjes, is in de loop der jaren uitgegroeid tot een sterke band die hun leven op een unieke manier heeft verrijkt. Gedurende al die jaren zijn ze elkaars vertrouweling geworden, delen ze mooie herinneringen, voeren ze diepgaande gesprekken en brengen ze zelfs soms hele weken dichtbij elkaar door.
Voor deze vrouwen is de jaarlijkse vriendinnenvakantie een kostbaar moment om te ontsnappen aan de drukte van het gezinsleven en tot rust te komen. Tijdens deze vakantie vinden ze steun en ontspanning in elkaars gezelschap, versterken ze hun vriendschap en tanken ze weer energie.
Tijdens hun jaarlijkse reis voelen ze zich anders, alsof alle stress van het dagelijks leven van hen afglijdt. Deze reis geeft hen energie en innerlijke rust, zodat ze met een hernieuwde geest en frisse energie terug kunnen keren naar hun normale routine.
Content:
Een diepe band
Jolijn is onmisbaar voor Iris; ze is niet alleen de peetmoeder van haar zoon, maar ook een geliefde en vaak aanwezige gast aan Iris’ eettafel. Iris voelt zich volledig op haar gemak bij Jolijn en ze hebben een diepe en betekenisvolle band opgebouwd sinds hun jeugd, toen ze in dezelfde straat woonden en onafscheidelijk werden.
Hun vriendschap groeide sinds ze twintig jaar geleden collega’s werden. Sindsdien zijn ze onafscheidelijk, koestert Iris herinneringen aan gezellige koffiemomenten, wandelingen in het park en steun tijdens levensgebeurtenissen.
Doordat hun partners ook bevriend raakten en regelmatig samen activiteiten ondernamen, groeide er een sterk gevoel van familie tussen de huishoudens. Alles leek perfect samen te vallen, alsof het lot hen had samengebracht en hen de mogelijkheid had gegeven om een hechte band te vormen die verder ging dan alleen vriendschap.
De hechte band die tussen hen ontstond, ging verder dan een gewone vriendschap en streek neer in de diepste hoeken van hun harten. Hoewel het voor anderen verborgen bleef onder een sluier van geheimzinnigheid, was het geen mysterieus geheim dat hen verbond, maar eerder een stralend stukje geluk dat ze koesterden als het kostbaarste juweel. Het verstrengelde hun zielen onlosmakelijk en verbond hen voor altijd met elkaar in een onbreekbare band van liefde.
Niet zomaar aantrekkingskracht
De connectie tussen Iris en Jolijn is dieper dan woorden kunnen beschrijven en gaat verder dan oppervlakkige verliefdheid. Het is een blijvende verwondering die hen steeds verrast en versterkt hun sterke band.
Daarom hebben ze allemaal samen besloten om tijdens één week per jaar, tijdens hun jaarlijkse vakantie, bewust tijd vrij te maken om hun speciale en unieke band op aangename wijze te versterken, zodat ze volledig kunnen genieten van deze momenten samen.
Gedurende de week hoeven ze niets uit te leggen of te verklaren; ze kunnen gewoon zichzelf zijn. Iris beschrijft deze ervaring als een verademing, een moment van loslaten en thuiskomen in zichzelf.
De beslissing om niet te vluchten, maar bewust te kiezen voor zelfzorg als prioriteit en het behouden van innerlijke balans, getuigt van een diep gevoel van loyaliteit aan zichzelf en aan hun geliefden die geduldig thuis op hen wachten.
Een onverwachte kus
Na carnaval veranderde alles en leken ze vrolijk en opgelucht. Jolijn vierde een belangrijke mijlpaal als jonge moeder en was toe aan welverdiende ontspanning. Op weg naar huis, omarmd door de nacht en elkaar, voelden ze de liefde en verbondenheid sterker dan ooit.
Deze keer gebeurde er iets bijzonders en totaal onverwachts: ze keken elkaar diep in de ogen, volgde een kus en leek de tijd stil te staan.
Ze wisten niet precies hoe het kwam, maar het voelde alsof ze thuiskwamen. Alles wat ze tot nu toe hadden opgebouwd leek samen te smelten tot een onbeschrijfelijk gevoel van vertrouwdheid en geborgenheid. Hoewel er niet over gesproken werd, voelden ze het allebei diep van binnen.
Die avond markeerde het begin van een nieuwe fase in hun vriendschap, waarin ze elkaar beter leerden kennen en begrepen. Sindsdien koesteren ze dat moment als een dierbare herinnering die hun band versterkte.
Gevoelens verwarren
In haar jeugdjaren had Iris geëxperimenteerd met nieuwe ervaringen als een manier om zichzelf beter te leren kennen en te groeien, maar ondanks alle vorige connecties die ze had gehad, had ze nog nooit eerder een diepgaande en intense connectie gevoeld zoals die met Jolijn.
Ze legde uit dat hoewel ze normaal gesproken niet verliefd wordt op vrouwen, er iets speciaals aan mij was. Ik raakte een gevoelige snaar bij haar die ze nergens anders kon vinden. Deze duidelijkheid bracht haar rust en gaf haar een gevoel van richting, hoewel het de situatie ook ingewikkelder maakte.
Ook al begreep ze niet alles, ze voelde diep van binnen dat het goed zat. De energie tussen hen was gevormd door intense verbondenheid en liefde, en hun relatie was doorspekt met puurheid en zuiverheid die vanzelfsprekend leken.
Jolijn had er nooit actief naar gezocht, maar voelde toch een diepe verbondenheid met hem die ze niet kon negeren. Ze besloten samen om het niet te benoemen of te analyseren, maar simpelweg te accepteren zoals het was. Dit gaf hen de vrijheid om te genieten van het hier en nu, zonder zich zorgen te maken over wat de toekomst zou brengen.
De eerste keer Spanje
Na het erkennen van hun gevoelens, boekten ze een rustige vakantie naar Spanje. Ze kozen een afgelegen plek aan zee, ver van huis en bekende gezichten. De warme zon, het zachte strand en het kalmerende geluid van het water hielpen hen hun gedachten te ordenen.
Terwijl ze samen waren, hadden ze langdurige gesprekken waarbij ze elkaars diepste gedachten en gevoelens deelden, maakten ze ontspannen wandelingen langs de prachtige boulevard en genoten ze van de vrijheid zonder beperkingen of verwachtingen. Uiteindelijk, nadat ze al deze momenten van geluk hadden ervaren, kwamen ze tot het besef dat ze geen nieuwe relatie nodig hadden om zich compleet te voelen, maar in plaats daarvan juist tevreden waren met wat ze al hadden gecreëerd en gedeeld.
Hun gezinnen waren het fundament en anker in het leven. Samen delen verrijkte hun individualiteit. Besloten werd om één week per jaar bewust te vieren, die essentie van hun band en verbondenheid.
Sindsdien is het een vaste afspraak die structuur en rust brengt in hun hectische leven. De week samen wordt gekoesterd als een kostbare herinnering, een waardevol moment van herbinding en reflectie, zowel voor henzelf als voor hun relatie, in een wereld vol drukte en verantwoordelijkheden.
Grenzen en balans
Om de situatie soepel te laten verlopen, zijn heldere grenzen afgesproken. Iris benadrukte dat het een ontmoeting is en geen ontsnapping. Ze zijn vastbesloten om geen ingewikkelde situaties te veroorzaken, maar streven naar duidelijkheid en transparantie in hun interacties.
Iris merkt op dat ze na die week van rust en nabijheid soms meer tijd nodig heeft om weer in het normale ritme te komen. Ze herinnert zich vaak de gesprekken en gevoelens. Aan de andere kant lijkt Jolijn minder emotioneel betrokken te zijn, maar begrijpt ze Iris wel.
De overgang van sterke verbondenheid naar normale vriendschap vergt tijd en inspanning. Soms voelt Iris zich uit balans en mist ze iets in haar leven. Na wat aanpassing en reflectie voelt alles weer vertrouwd en begint ze langzaam te wennen aan de nieuwe situatie.
Wat hen helpt, is de eerlijke communicatie en het gebrek aan geheimen, wat resulteert in een relatie gebouwd op openheid en gedefinieerde grenzen waarbij ze alles kunnen delen en bespreken zonder angst voor veroordeling. Op deze manier behouden ze een gezonde relatie en tonen ze een bewonderenswaardige omgang met elkaar, waarbij ze elkaars behoeften en gevoelens respecteren en ondersteunen.
Dubbelleven in stilte
Ondanks dat ze in twee verschillende werelden leven, voelen ze geen innerlijke conflicten. Hun gezinsleven is vol liefde, hun vriendschap is diepgaand en hun jaarlijkse week samen voegt waarde toe aan hun geluk. Ze beseffen echter dat anderen dit moeilijk zouden begrijpen.
Niet omdat het anders is, maar omdat het afwijkt van het normale, vraagt Iris zich soms af of haar partner ooit zou kunnen begrijpen als ze vertelt wat er aan de hand is; misschien zou hij verrast zijn, misschien begripvol.
Ondanks mogelijke spanningen en conflicten, waardeert ze harmonie in het gezin. Ze houdt het stil om verwarring en onrust te voorkomen. Jolijn deelt dit gevoel en ze rechtvaardigen hun keuze samen.
Wat ze delen is geen last, maar een vreugde die ze met zorg omarmen en koesteren. Dit maakt hun besluit om het stil te houden rustgevend in plaats van spanning en onzekerheid te veroorzaken door hun geluk met anderen te delen, wat vaak leidt tot ongewenste meningen, jaloezie en negatieve energie.
Denken aan later
Iris denkt soms stil na over de toekomst en de mogelijkheid van andere soorten relaties met haar kinderen als ze ouder worden. Met de wereld die verandert en nieuwe concepten zoals polyamorie en open relaties die steeds populairder worden, lijkt er steeds meer ruimte te zijn voor verschillende vormen van liefde.
Misschien kunnen ze daar wel hun plekje vinden, denkt ze, terwijl ze zich afvraagt hoe Jolijn hierover denkt en of ze hetzelfde gevoel heeft. Toch houdt ze vaak haar gedachten voor zichzelf, bang voor mogelijke confrontaties of onenigheid.
Ze kiest ervoor om het moment niet te verstoren, niet uit angst voor onrust, maar vanuit een oprecht verlangen om de balans in hun relatie te behouden en de vrede te bewaren. In hun harmonieuze relatie met duidelijke afspraken voelt ze geen drang om iets te veranderen zolang alles blijft zoals het is.
Niettemin blijft de droom van een toekomst waarin verschillende elementen en ideeën harmonieus kunnen samenkomen, latent aanwezig. Het is een stille, onvoorwaardelijke en onbaatzuchtige hoop die blijft branden.
Dingen onbesproken
Tijdens een dagje winkelen of een ontspannende lunch speelt soms de gedachte in haar hoofd: zou ik het durven om mijn gevoelens te uiten tegenover die ene persoon die ik stiekem leuk vind? Ze kijkt naar Jolijn die lacht om iets simpels, en realiseert zich dat nu misschien niet het juiste moment is om haar gevoelens te onthullen.
Sommige gedachten zijn zo diepgaand en persoonlijk dat ze zelfs moeilijk te delen zijn met iemand die je door en door kent. Af en toe voel je de drang om ze te beschermen door niet te veel vragen te stellen en ze af te schermen van de buitenwereld. Gelukkig begrijpt Iris dat en respecteert ze jouw behoefte aan privacy en het beschermen van wat er diep in je leeft.
Er is echter altijd een ruimte in haar hoofd waar Jolijn woont, een soort innerlijke kamer die alleen voor haar is bestemd, waar ze haar meest waardevolle schatten bewaart: oude, gekoesterde dromen die haar hart warm houden, diepgaande wensen die haar verlangens voeden en kostbare herinneringen die haar ziel raken en haar geest verrijken.
De ruimte omringt me met een warme en vertrouwde energie, als een veilige haven waar ik mezelf kan zijn zonder angst voor veroordeling of kritiek, en het is juist die geruststellende sfeer die mijn kracht versterkt en me in staat stelt om te groeien en tot bloei te komen.
Meer dan vriendschap?
“Ik hou van haar,” zegt Iris zacht, haar stem doortrokken van onvoorwaardelijke liefde en vastberadenheid. Het is een liefde die diep geworteld is, zich uitstrekt zonder beperkingen of grenzen, en alleen maar sterker wordt naarmate de jaren verstrijken, zonder ooit opdringerig te worden. Haar gevoelens voor haar geliefde zijn zo diepgaand en intens dat ze zelfs de tand des tijds kunnen doorstaan, en ze zal er altijd voor zorgen dat haar partner zich geliefd en gewaardeerd voelt, ongeacht wat de toekomst brengt.”
Ze twijfelt over de juiste benaming voor het overweldigende gevoel dat haar hart sneller doet kloppen. Misschien is het beter om het gevoel geen specifieke naam te geven, zodat de mysterie en complexiteit ervan behouden blijven. Op die manier blijft het gevoel open, bevrijdend en licht, als een uitnodigende horizon die haar aanmoedigt om te verkennen en te ontdekken.
Af en toe is het beter om niet te proberen iets in woorden te vatten, omdat de magie dan verdwijnt en het ondefinieerbaar wordt. Hun band is flexibel en veranderlijk, maar net zo sterk als steen, waardoor het een onbreekbaar geheel vormt dat moeilijk te beschrijven is met woorden.
Wat zij delen is zo uniek dat het verder gaat dan wat woorden ooit kunnen beschrijven; het is een gevoel dat diep geworteld zit in hun harten, het wordt gevoeld in de stilte van de momenten die ze samen delen en het komt tot leven in die ene week per jaar waarin alles even perfect op zijn plaats lijkt te vallen.
DEEL NU: LEES | Wat begon als een onschuldig dagje uit tussen vriendinnen… ontaarde in een schokkende onthulling over Iris en Jolijn
Dit artikel is met passie gecreëerd door Plaatjes Koning, een bruisend mediaplatform dat zich toelegt op het verspreiden van verhalen die zowel inspireren als verrijken, afkomstig uit alle windstreken van de wereld. Blijf altijd up-to-date met onze boeiende content door Plaatjes Koning te volgen op Facebook. Duik met ons mee in een wereld vol verhalen die het verschil maken. 🌐💫 – Volg ons hier: Plaatjes Koning
Professionele referenties:
- “Polyamory: Ethical Non-Monogamy Explained” – Dr. Elisabeth Sheff (2021)
https://www.psychologytoday.com/us/blog/the-polyamorists-next-door/202103/polyamory-ethical-non-monogamy-explained - “De kracht van fluïde relaties” – Eva Munnik, De Correspondent (2020)
https://decorrespondent.nl/fluide-relaties - “The Future of Love and Connection” – Esther Perel (2022)
https://www.estherperel.com/blog/the-future-of-love-and-connection