🔴 NIEUWS | na toestemming van de rechter vermoordde hij zijn eigen zoontjes van 9 en 12 💔⚖️

Claire Throssell denkt met liefde terug aan haar zonen Jack en Paul. Ze waren levendig, nieuwsgierig en brachten kleur in haar wereld. Samen bouwden ze knikkerbanen, fantaseerden over zelfontworpen treinen en lachten om grappige televisiefragmenten. Claire genoot intens van de momenten die ze met hen mocht delen.

 

Hun dagen begonnen vaak met vrolijk gekibbel over wie de meeste cornflakes had en eindigden met verhalen over schoolavonturen. Ze hield van hun eindeloze vragen, hun open hart en hun unieke karakter. Claire zorgde voor een omgeving waarin haar kinderen vrij konden denken, dromen en spelen. Ze kijkt nog steeds met een warm gevoel terug op hun gedeelde rituelen en gesprekken.


De dag vol verwachting

Op een kleurrijke herfstdag in oktober werden Jack en Paul uitgenodigd voor een bijzondere verrassing. Er was hen verteld dat er iets nieuws en leuks op hen wachtte: een prachtige modeltreinset. Dat bracht meteen een gevoel van opwinding, want treinen waren altijd al hun passie geweest.

Samen spendeerden ze uren aan het bedenken van routes, het bouwen van stationnetjes van karton en het uittekenen van sporen. Het gaf hen rust en tegelijkertijd inspiratie. Claire vond het mooi om te zien hoe deze hobby hen samenbracht. De uitnodiging voelde als een vrolijk uitstapje vol verwachting.


De woorden van Jack

Op een stil moment sprak Jack woorden uit die voor Claire onvergetelijk zijn. Hij vertelde hoe fijn hij het vond als mensen hem serieus namen en hoe belangrijk hij het vond om zich vertrouwd te voelen. Jack was gevoelig en had een sterk gevoel voor eerlijkheid.

Zijn broertje Paul was meer uitgesproken, maar keek met bewondering naar zijn oudere broer. Ze vulden elkaar aan als twee kanten van dezelfde medaille. Claire herinnert zich met een glimlach hun gesprekken over toekomstdromen, boeken en zelfbedachte spelregels. Hun band was sterk, speels en warm.


Zorgvuldige signalen

Claire lette altijd goed op het gedrag van haar kinderen. Ze merkte dat ze bij bepaalde afspraken rustiger waren dan anders en besloot daar extra aandacht aan te geven. Ze sprak hierover met professionals, leraren en andere ouders. Haar zorg was niet paniekerig, maar gericht op helderheid.

Ze wilde een omgeving creëren waarin haar kinderen open konden praten over hun gevoelens. Claire vond het belangrijk dat ze zich veilig en gehoord voelden. Ze ondernam actie vanuit vertrouwen en liefde. Deze gesprekken gaven haar inzichten die ze meenam in verdere keuzes voor haar gezin.


Regels en afspraken

In het familierecht bestaan afspraken die bedoeld zijn om kinderen betrokken te houden bij beide ouders. Claire respecteerde deze structuur, maar stelde tegelijkertijd vragen wanneer iets niet goed voelde voor haar kinderen. Ze zag dat Jack en Paul soms liever thuisbleven.

Toch hielp ze hen om elke situatie met positiviteit te benaderen. Ze plande gezellige activiteiten na afspraken om de sfeer luchtig te houden. Ook sprak ze met hen over hoe zij zich voelden. Zo ontstond er ruimte voor hun beleving. Claire bleef zoeken naar een evenwicht dat bij hun unieke situatie paste.


Zorg voor kinderen eerst

Claire raakte overtuigd dat het belangrijk is om bij elke gezinsbeslissing de behoeften van het kind als eerste af te wegen. Ze wilde dat hun welzijn leidend was in alle processen. Ze merkte dat dit in de praktijk niet altijd zo vanzelfsprekend was.

Daarom verdiepte ze zich in het familierecht en sprak met mensen die zich bezighouden met gezinsbeleid. Ze vond erkenning in verhalen van anderen die soortgelijke zorgen hadden. Samen onderzochten ze hoe systemen verbeterd konden worden om kinderen nog beter te ondersteunen. Deze kennis gaf Claire kracht en motivatie.


Cijfers met impact

Onderzoek van Women’s Aid bracht situaties aan het licht waarin kinderen baat zouden hebben gehad bij andere beslissingen. Claire las de rapporten aandachtig en voelde zich daarin bevestigd. Het ging haar niet om getallen, maar om verhalen van jonge mensen die iets anders nodig hadden gehad.

Deze informatie gebruikte ze in gesprekken met beleidsmakers. Ze wilde dat regels menselijker en persoonlijker werden toegepast. De cijfers openden ogen bij veel betrokkenen. Claire bleef zich inzetten om op basis van dit soort informatie verbeteringen te stimuleren.


De stem van velen

Claire startte de ‘Child First’-campagne met een duidelijke missie: het belang van het kind altijd voorop. Wat begon als een klein initiatief, groeide uit tot een landelijke beweging. Velen herkenden zich in haar verhaal en wilden bijdragen.

Samen met andere ouders verzamelde Claire duizenden handtekeningen en verhalen. Deze vormen een krachtig geluid dat niet genegeerd kon worden. Haar campagne werd besproken in het parlement, en Claire werd gevraagd haar ervaringen te delen. Ze bleef met beide benen op de grond, vastberaden maar hoopvol.


Samen in gesprek

Claire nodigde Keir Starmer uit voor een open gesprek over de structuur van het familierecht. Haar doel was helder: een systeem creëren dat beter aansluit bij de behoeften van kinderen. Ook minister Shabana Mahmood ontving een uitnodiging.

Claire hoopt dat deze ontmoetingen leiden tot concrete veranderingen. Ze wil beleid waarin ruimte is voor nuance en menselijkheid. Door ervaringen van ouders actief te betrekken, ontstaat een vollediger beeld. Claire ziet het gesprek als beginpunt van iets nieuws, waarin luisteren centraal staat.


Haar verhaal als boek

Claire schreef haar ervaringen op in For My Boys, uitgegeven door Mirror Books. Het boek verschijnt op 9 oktober en geeft een kijkje in haar gezinsleven, vol vrolijke anekdotes, dromen en hoop. Het is geschreven vanuit liefde en wens om te inspireren.

Ze deelt herinneringen aan fietstochten, verjaardagsontbijtjes en zomerdagen in het park. Ook vertelt ze over hoe ze zich staande hield in situaties die om geduld en vertrouwen vroegen. Het boek biedt herkenning en moed aan iedereen die betrokken is bij kinderen. Het is haar manier om te bouwen aan een warmere wereld.


Hoopvolle missie

Claire blijft zich met volle overtuiging inzetten voor gezinnen. Ze weet dat verandering tijd vraagt, maar ze gelooft in groei door samenwerking. Met haar positieve houding weet ze anderen te inspireren om ook hun stem te laten horen. Haar missie is helder: ruimte geven aan kinderen om veilig en gelukkig op te groeien.

Ze blijft zich ontwikkelen, leest, schrijft en spreekt met mensen uit verschillende sectoren. Door in contact te blijven met anderen houdt ze haar werk actueel. Ze voelt zich verbonden met de toekomst van gezinnen en wil bijdragen aan een open, veilige samenleving waarin iedereen zich welkom voelt.


Professionele referenties:

  • Children and Domestic Abuse: A Guide for Practitioners – Stanley, N., & Humphreys, C. (2015). Bekijk publicatie
  • Family Justice: The Work of Family Courts – Maclean, M. (2011). Bekijk publicatie
  • Understanding Children’s Experiences of Parental Separation: What Children Say – Smart, C., Neale, B., & Wade, A. (2001). Bekijk publicatie
Scroll naar boven