De Italiaanse kunstenaar Salvatore Garau zorgde voor opwinding en verbazing over de hele wereld toen hij besloot om een onzichtbare sculptuur te veilen, wat resulteerde in een opbrengst van maar liefst €15.000 (ongeveer $18.300) – een bedrag dat aanzienlijk hoger was dan aanvankelijk verwacht.
Garau gelooft dat de sculptuur niet simpelweg een lege ruimte is, maar eerder een plek waar energie en verbeelding samensmelten. Hij legt de nadruk op het feit dat de kijker een actieve rol speelt bij het ervaren van het kunstwerk, waardoor de ruimte zelf een integraal onderdeel van de sculptuur wordt en betekenis krijgt door de aanwezigheid van mensen.

Dit wordt door veel kunstliefhebbers gezien als een innovatieve benadering van kunst, die aanspoort om te vertrouwen op de eigen verbeelding in plaats van op traditionele materialen zoals steen of verf. De positieve reacties op de sculptuur tonen aan dat mensen openstaan voor vernieuwende ideeën.

Content:
De naam van het werk
Het kunstwerk kreeg de titel Io Sono, wat vertaald “Ik ben” betekent. Deze titel is van groot belang voor Garau, omdat het aangeeft dat het werk zich richt op het concept van bestaan en bewustzijn en de diepere betekenis van ons zijn in de wereld.

In plaats van een fysiek object te creëren, streeft hij ernaar om een gevoel van aanwezigheid op te roepen met zijn sculptuur. Het kunstwerk symboliseert de abstracte gedachten en indrukken die iedereen kan ervaren, zelfs zonder een tastbaar object om naar te kijken.
Door deze naam te kiezen, legt hij de nadruk op het feit dat kunst niet altijd tastbaar hoeft te zijn om van waarde te zijn. De titel maakt het kunstwerk herkenbaar en toegankelijk voor veel mensen, en benadrukt ook de persoonlijke beleving.
Hoe het geveild werd
De verkoop gebeurde bij het bekende Italiaanse veilinghuis Art-Rite, waar de waarde van het product aanvankelijk werd geschat tussen de €6.000 en €9.000, maar dankzij de snelle oplopende biedingen werd de uiteindelijke verkoopprijs beduidend hoger.

Het uiteindelijke bedrag van €15.000 werd gezien als een overtuigende bevestiging dat zelfs conceptuele kunst een breed publiek kan aanspreken en waardering kan oogsten. De gelukkige koper ontving tevens een officieel certificaat van echtheid dat het werk bevestigt als een waardevolle en authentieke toevoeging aan hun kunstcollectie.
De koper ontving tevens gedetailleerde instructies voor het tentoonstellen van de sculptuur. Het veilinghuis benadrukte dat deze kunstwerken de rol van verbeelding in de kunst opnieuw benadrukken, waardoor de veiling een opmerkelijk moment werd binnen de Italiaanse kunstwereld.
Handleiding bij het niets
Garau gaf een gedetailleerde handleiding mee over de precieze manier waarop de sculptuur gepresenteerd diende te worden, inclusief specifieke afmetingen. Hij benadrukte dat een ruimte van minimaal 1,5 bij 1,5 meter nodig was, volledig vrij van obstakels, om de sculptuur optimaal tot zijn recht te laten komen.

De bedoeling is dat de plek open blijft voor interpretatie, zodat bezoekers de vrijheid hebben om hun eigen gedachten en emoties erop te projecteren. Op die manier ontstaat er een persoonlijke en unieke beleving die voor elke kijker anders zal zijn.
Garau benadrukt het belang van zorgvuldig kiezen van de leegte. Hij gelooft dat een ruimte in een woning kan transformeren tot een plek vol inspiratie en energie. Deze richtlijnen helpen de koper om de sculptuur in de praktijk te ervaren.
Een filosofische uitleg
De kunstenaar verbond zijn werk aan het onzekerheidsprincipe van Heisenberg, dat stelt dat zelfs een vacuüm energie bevat, en benadrukte hiermee dat niets nooit echt leeg is en altijd een vorm van kracht in zich draagt.

Garau stelt dat dit bewijs aantoont dat zelfs het onzichtbare aanwezig is. Hij herkent hierin een sterke verbinding tussen kunst en wetenschap. De gedachte dat kunst en natuurkundige principes samen kunnen komen, maakt zijn werk extra speciaal.
Door deze filosofische uitleg geeft de kunstenaar zijn sculptuur een diepte die verder reikt dan alleen de oppervlakkige kunstbeleving, het laat zien hoe verschillende disciplines elkaar kunnen versterken en veel volgers van zijn werk beschouwen dit als een verrijking van de kunstwereld.
Een vergelijking met geloof
Naast wetenschap verwees Garau ook naar geloof en benadrukte dat mensen al eeuwenlang vertrouwen hebben in iets dat ze niet kunnen zien, en dat dit geloof en vertrouwen een essentieel onderdeel vormen van het menselijk bestaan en de zoektocht naar zingeving en betekenis in het leven.

Voor hem is zijn kunstwerk een reflectie van dit concept. Het nodigt kijkers uit om te geloven in wat niet direct waarneembaar is. Zo transformeert het kunstwerk van een abstract idee tot een overtuigende ervaring.
Sommige mensen beschouwen de benadering van deze kunstenaar als spiritueel, aangezien het zijn werk een extra diepgang geeft. Hieruit blijkt dat kunst verder kan reiken dan alleen wat zichtbaar is, wat voorstanders zien als een waardevolle eigenschap van zijn projecten.
Niet het eerste werk
“Io Sono was niet Garau’s eerste onzichtbare creatie – eerder presenteerde hij Buddha in Contemplation op de Piazza della Scala in Milaan, waarmee hij al eerder de aandacht wist te trekken met zijn unieke en intrigerende kunstwerken.”

Dit kunstwerk bestond uit een vierkant afgebakend met tape op de grond, waarbij de kunstenaar de ruimte transformeerde tot kunst. Het trok vele nieuwsgierige voorbijgangers die bleven staan om te kijken. Ook was dit werk geheel gericht op de kracht van verbeelding.
Garau gelooft dat de leegte altijd een betekenis heeft. Voor hem symboliseert ruimte de onbegrensde mogelijkheden die in ieder mens schuilen. Dit conceptuele idee heeft veel aandacht gekregen in Italiaanse media.
Kunst in New York
Na het succes van zijn tentoonstelling in Milaan, toonde Garau ook zijn werk in de Verenigde Staten. Voor de New York Stock Exchange plaatste hij het indrukwekkende kunstwerk Afrodite Cries, dat zowel bewondering als verbazing opriep bij het Amerikaanse publiek.

Het werk, dat werd ondersteund door het Italiaans Cultureel Instituut, bestond uit een grote witte cirkel die de ruimte afbakende. Hiermee wilde de kunstenaar opnieuw benadrukken dat kunst niet altijd fysiek aanwezig hoeft te zijn om een impact te hebben.
De presentatie in New York die internationale aandacht kreeg en als vernieuwend werd gezien, zorgde ervoor dat veel bezoekers verbaasd waren dat zo’n eenvoudig concept een diep gevoel van betekenis kon oproepen. De positieve reacties dienden als bevestiging van Garau’s overtuiging en versterkten zijn geloof in de kracht van kunst om emoties en betekenissen over te brengen.
De kracht van verbeelding
Centraal in al zijn werken staat de verbeelding, die volgens Garau de unieke kracht is die ieder mens bezit, zelfs al denken sommigen ten onrechte dat ze er niet over beschikken.

Hij ziet kunst als een krachtig middel om de innerlijke creativiteit van anderen te activeren en te stimuleren. Zijn sculpturen fungeren als katalysatoren die persoonlijke gedachten en gevoelens naar de oppervlakte brengen, waardoor de ervaring die ze teweegbrengen altijd uniek, onnavolgbaar en onvergetelijk is.
Volgens hem maakt dat kunst juist zo waardevol, omdat het niet draait om het bezit ervan, maar om de persoonlijke beleving die het teweegbrengt. Dit benadrukt de actieve rol van de kijker in het scheppen van betekenis en geeft kunstwerken een dynamisch en interactief karakter.
Reacties van het publiek
Op sociale media werd volop over de kunstwerken gesproken, waarbij veel mensen nieuwsgierig waren naar de diepere betekenis en uitleg achter de projecten.

Sommige mensen waren geïnspireerd door de manier waarop kunst werd gepresenteerd, terwijl anderen verbaasd waren over de aandacht die een onzichtbaar werk kreeg.
De discussie resulteerde in een toegenomen interesse in conceptuele kunst, waarbij de vele reacties illustreerden dat het onderwerp uitgebreid werd besproken. Deze interactie heeft de wereldwijde bekendheid van Garau vergroot.
Kunst en marktwaarde
De verkoop van Io Sono laat zien dat ideeën waardevol kunnen zijn, en dat voor kunstverzamelaars niet alleen het fysieke object belangrijk is, maar ook het concept erachter.

Dat er iemand bereid was €15.000 te betalen voor het kunstwerk, onderstreept de rol van vraag en aanbod binnen de kunstmarkt. Het laat zien dat kunst in veel verschillende vormen en uitingswijzen een diepgaande betekenis kan hebben voor mensen en dat de waarde ervan subjectief en divers kan zijn.
Sommigen zien het als een bewijs dat de kunstmarkt openstaat voor vernieuwende ideeën, terwijl anderen beschouwen het als een voorbeeld van hoe kunst kan verrassen en vernieuwen. Hoe dan ook, de verkoop van Io Sono heeft het werk tot een bekend gespreksonderwerp gemaakt en heeft mensen aan het praten gekregen over de impact van dit artistieke statement.
Key-points
- Salvatore Garau veilde een onzichtbare sculptuur voor €15.000, wat wereldwijd voor ophef zorgde.
- Het werk, getiteld Io Sono, symboliseert energie en aanwezigheid, ondanks dat het fysiek niet zichtbaar is.
- De koper kreeg een certificaat en duidelijke instructies voor de presentatie van het kunstwerk.
- Garau combineert in zijn werk elementen van kunst, wetenschap en geloof, waardoor zijn projecten vaak multidimensionaal worden geïnterpreteerd.
- Eerdere werken, zoals Buddha in Contemplation en Afrodite Cries, volgen hetzelfde concept van onzichtbaarheid en symboliek.
- Reacties van het publiek tonen aan dat dit project internationale aandacht trok en discussie over de grenzen van kunst opwekte.
DEEL NU: Beelden: Een Italiaanse kunstenaar verkoopt een onzichtbaar beeldhouwwerk voor $18.300, een kunstwerk dat uit het niets bestaat.
Deze bijdrage is zorgvuldig gecreëerd door Koekeloeren, een levendig mediaplatform bekend om zijn vermogen om verhalen te brengen die zowel verhelderen als verrijken, uit alle hoeken van onze planeet. Mis geen enkele van onze intrigerende updates door Koekeloeren op Facebook te volgen. Stap in en laat je meenemen op een ontdekkingsreis door een wereld vol verhalen die er echt toe doen. 🌐🌟