Steeds meer Nederlandse steden voeren strengere nul-emissiezones in om de luchtkwaliteit merkbaar te verbeteren en de CO₂-uitstoot fors terug te dringen. Het lijkt op papier een goed initiatief, maar voor veel kleine zelfstandigen blijkt het in de praktijk een grote en lastige uitdaging te zijn vanwege de financiële investeringen die nodig zijn om hun voertuigen te vervangen door schoner alternatieven en de beperkingen die deze nieuwe regels met zich meebrengen voor hun bedrijfsvoering.
Loodgieter Jan uit Rotterdam werkt al ruim twintig jaar met zijn vertrouwde bestelbus en rijdt dagelijks van klus naar klus. Ondanks zijn jarenlange ervaring en zijn goed onderhouden dieselbus uit 2016, mag hij door de nieuwe regels helaas niet langer het stadscentrum inrijden, wat zijn efficiëntie en bereikbaarheid beperkt en hem dwingt om zijn werkzaamheden aan te passen.
Volgens Jan worden veel regels met de beste bedoelingen opgesteld, maar sluiten ze niet altijd goed aan bij de dagelijkse praktijk van vakmensen. Hij begrijpt het milieudoel volledig, maar benadrukt dat hij onder deze voorwaarden zijn werk nauwelijks nog efficiënt kan uitvoeren, wat frustrerend en demotiverend kan zijn voor hem en zijn collega’s.
Content:
Bus is onmisbaar
Voor iemand als Jan, die afhankelijk is van zijn bus voor zijn dagelijkse werkzaamheden, is het voertuig meer dan alleen een luxeproduct, het is een onmisbaar hulpmiddel dat hij elke dag nodig heeft. Alles wat Jan nodig heeft voor zijn werk, van koperen leidingen tot zwaar en gespecialiseerd gereedschap, bevindt zich in zijn bus, waardoor het essentieel is voor het succes van zijn werkzaamheden.
Het is voor hem eenvoudigweg geen realistische optie om rond te rijden met een fiets vol materiaal, gezien het feit dat zonder zijn bus hij onmogelijk aan de verwachtingen van zijn klanten kan voldoen of zijn werk op tijd kan afronden.
Ook collega’s in de bouw-, techniek- en installatiebranche lopen dagelijks tegen hetzelfde probleem aan, namelijk de afhankelijkheid van een bestelbus als onmisbaar vervoermiddel, zoals blijkt uit cijfers van het CBS waaruit blijkt dat ruim 70 procent van de zelfstandige vakmensen hierop is aangewezen.
Voor deze beroepsgroep is mobiliteit letterlijk de motor van hun bestaan, aangezien zij dagelijks in beweging zijn om lokale dienstverlening te bieden in zowel bruisende stedelijke gebieden als knusse dorpen door heel Nederland heen, waar zij fungeren als de essentiële ruggengraat van de gemeenschap.
Oude bus, nieuwe beperkingen
Vanaf januari 2025 zullen alleen bestelbussen die vrij zijn van emissies worden toegelaten binnen de nul-emissiezones, wat inhoudt dat voertuigen die op fossiele brandstoffen rijden volledig zullen worden geweerd uit deze stedelijke gebieden.
Jans bus, hoewel goed onderhouden en betrouwbaar, voldoet niet aan de vernieuwde emissie-eisen die tegenwoordig steeds strenger worden gehandhaafd. Hierdoor overweegt hij om een elektrische bus aan te schaffen als milieuvriendelijk alternatief, maar de hoge kosten die hiermee gepaard gaan maken het bijna onbetaalbaar voor hem.
De overstap naar elektrisch vervoer vraagt om een forse investering die veel ondernemers zwaar op de proef stelt, vooral gezien het feit dat een krachtige elektrische bestelbus volgens de RAI Vereniging gemiddeld zo’n 60.000 euro kost, en in sommige gevallen zelfs aanzienlijk meer.
Zelfs met aanzienlijke subsidies blijft het prijsverschil aanzienlijk hoog, vooral voor zelfstandigen die alle kosten zelf moeten dragen. Jan merkt op dat hij er financieel niet beter van wordt, terwijl zijn werk juist ingewikkelder en tijdrovender wordt door de nieuwe regels.
Hoge kosten en beperkte keuze
Elektrische bussen zijn niet alleen duur in aanschaf, maar bovendien zijn ze vaak lastig snel te verkrijgen, aangezien de levertijden soms oplopen tot vele maanden. Daarbij is de tweedehandsmarkt voor elektrische bussen nog steeds erg beperkt, wat de aanschaf van een tweedehands optie bemoeilijkt.
De meeste elektrische modellen hebben bovendien een beperkte actieradius, waardoor ze minder geschikt zijn voor lange werkdagen of meerdere ritten per dag, wat het vinden van een praktische én betrouwbare oplossing een stuk lastiger maakt.
Jan vertelt dat hij grondig verschillende merken en types heeft onderzocht, maar tot zijn teleurstelling heeft hij geconstateerd dat geen enkel model echt past bij zijn manier van werken. Hij moet namelijk dagelijks zware materialen vervoeren en daarnaast meerdere klanten verspreid over verschillende locaties bezoeken, wat het vinden van een geschikte auto des te moeilijker maakt.
Een bus die al deze taken probleemloos aankan, zoals het vervoeren van grote groepen mensen en diverse ladingen, is zeldzaam én prijzig. Voor meer informatie over dit onderwerp kunt u terecht bij de Rijksoverheid en bij Bovag.
Laden blijft lastig
Jan woont in een rijtjeshuis zonder eigen oprit, net als veel andere Nederlanders, en daardoor is het voor hem geen haalbare mogelijkheid om een laadpaal aan huis te installeren.
Het leggen van een kabel over de stoep is niet toegestaan vanwege veiligheidsredenen, en daarnaast zijn openbare laadpunten vaak bezet of te ver weg om gemakkelijk gebruik van te maken. Volgens de RVO groeit het aantal laadpalen wel snel, maar nog niet op alle locaties in hetzelfde tempo, waardoor er nog steeds uitdagingen zijn met betrekking tot de beschikbaarheid van laadinfrastructuur.
Jan vertelt dat hij soms wel een uur moet rondrijden om een vrije laadplek te vinden, wat het voor hem moeilijk maakt om zijn werkdag goed te plannen en efficiënt in te delen zonder tijdverlies.
Toch blijft hij optimistisch en zegt: “Ik wil graag elektrisch rijden, maar het moet wel praktisch en haalbaar zijn. Daarom ben ik benieuwd naar meer informatie en cijfers over de laadinfrastructuur, zodat ik een weloverwogen keuze kan maken.” Meer cijfers over laadinfrastructuur zijn te vinden op EV Nederland.
Ontheffing aanvragen is ingewikkeld
Jan probeerde een ontheffing aan te vragen om voorlopig met zijn huidige bus te mogen blijven werken, maar dat bleek echter een complex en langdurig proces te zijn dat vol zat met ingewikkelde formulieren, strenge regels en strikte voorwaarden.
Hij moest bewijzen dat zijn werkzaamheden niet uitvoerbaar waren zonder een bestelbus op fossiele brandstof, wat betekende dat hij afhankelijk was van deze specifieke vorm van transport. Na weken wachten kreeg hij eindelijk bericht dat de ontheffing die hij had aangevraagd slechts tijdelijk zou gelden, waardoor het geen blijvende oplossing bood voor zijn transportprobleem.
Over enkele jaren zal hij opnieuw een aanvraag moeten indienen bij de RDW, maar hij zal geen enkele zekerheid hebben of de regels tegen die tijd versoepeld of veranderd zullen zijn. Volgens de RDW verschillen de voorwaarden sterk per gemeente en kunnen ze lokaal flink uiteenlopen, wat het proces van het verkrijgen van de benodigde vergunning complex en onvoorspelbaar maakt.
Jan is van mening dat het beleid beter moet worden afgestemd op zelfstandige ondernemers, zodat zij effectief kunnen bijdragen aan het verduurzamen van de samenleving. Het is volgens hem essentieel dat de overheid haalbare en praktische stappen biedt, zodat zelfstandige ondernemers daadwerkelijk in staat zijn om op een duurzame manier te kunnen ondernemen.
Voor meer gedetailleerde informatie over het proces van het aanvragen van een vergunning of document kun je terecht op de website van de RDW, waar alle benodigde informatie en formulieren beschikbaar zijn: www.RDW.nl.
Eigen keuze: niet meer in de stad
Na maandenlang wikken, wegen en uitgebreid overleg met zijn team en collega’s, hakte Jan uiteindelijk de knoop door en nam hij het moedige besluit om geen opdrachten meer aan te nemen binnen de nul-emissiezones van de stad.
Dat besluit kost hem omzet, maar hij kiest bewust voor rust, overzicht en werkbaar gemak. Buiten de stad heeft hij voldoende klanten bij wie hij met zijn bus zonder problemen aan de slag kan, waardoor hij tijd bespaart en efficiënter kan werken, wat uiteindelijk weer zal bijdragen aan zijn succes op de lange termijn.
“Het is jammer dat ik veel vaste klanten in Rotterdam heb,” zegt hij nadenkend, terwijl hij zich realiseert dat het in praktisch opzicht gewoon niet haalbaar is om daar te blijven opereren.
Jan blijft met plezier werken op plekken waar hij welkom is, en klanten waarderen dat hij snel en betrouwbaar langskomt voor hun behoeften. Zijn keuze om dit werk voort te zetten noemt hij nuchter, doordacht en gericht op een duurzame toekomst waarin hij zijn klanten tevreden kan blijven stellen en een stabiel inkomen kan behouden.
Gevolgen voor de bouwsector
Jan is zeker niet de enige die hiermee te maken krijgt, aangezien ook timmerlieden, elektriciens, schilders en installateurs ervaren dat hun werkzaamheden worden beperkt door de emissiezones.
De vraag naar vakmensen in de binnensteden blijft onverminderd groot, terwijl het aanbod duidelijk afneemt. Dit resulteert in langere wachttijden en hogere tarieven voor een breed scala aan werkzaamheden.
Volgens MKB Nederland kan dit op termijn leiden tot een aanzienlijk tekort aan vakmensen in stedelijke gebieden, wat de concurrentiepositie van bedrijven in deze regio’s kan aantasten. Bedrijven die nog wél binnen de stad actief zijn, berekenen extra reistijd en logistieke kosten door aan hun klanten, waardoor de prijzen van producten en diensten binnen de stad mogelijk zullen stijgen.
Bewoners merken dit vooral wanneer er onderhouds- en renovatieklussen in hun buurt plaatsvinden, wat zorgt voor overlast en hinder in hun dagelijks leven. Sommige gemeenten overwegen daarom om ruimere overgangsregelingen te hanteren, teneinde de druk en stress voor zowel ondernemers als bewoners te verlichten en een soepel verloop van de werkzaamheden te garanderen.
Bewoners betalen de rekening
Voor zowel bewoners als ondernemers leidt dit tot een toename van kosten, aangezien vakmensen regelmatig gedwongen worden om routes te omzeilen of hun laadmomenten zorgvuldig te plannen om hun werkzaamheden efficiënt te kunnen blijven uitvoeren.
Die extra tijd en de bijkomende kosten worden uiteindelijk bijna altijd doorberekend aan de klant. Uit berekeningen van de Consumentenbond blijkt dat hierdoor de prijzen voor reparaties met zo’n 10 tot 15 procent kunnen stijgen, wat voor sommige huishoudens flink voelbaar is.
Tegelijkertijd waarderen veel bewoners de voordelen van de veranderingen, zoals schonere lucht en rustigere straten in hun buurt. Ze beseffen dat de overgang tijd kost en soms ongemak met zich meebrengt, maar zien dit als een noodzakelijke stap richting een gezondere en duurzamere toekomst.
Jan merkt dat de meeste klanten begrip tonen voor zijn situatie. “Ze weten dat ik dit niet uit gemakzucht doe, maar omdat het simpelweg niet anders kan,” zegt hij, wijzend op de toenemende druk en beperkingen binnen zijn werkgebied.
Goede bedoeling, betere uitvoering nodig
Iedereen wil schonere lucht en een leefbare stad, maar de uitvoering van het beleid blijft ingewikkeld, omdat er vaak tegenstrijdige belangen spelen en er onvoldoende concrete maatregelen worden genomen. Volgens Jan, die zich inzet voor duurzaamheid, zijn er dringend meer praktische oplossingen nodig voor kleine ondernemers die willen meebewegen met de nieuwe regels en hun bedrijfsvoering willen verduurzamen.
Hij stelt voor om schonere brandstoffen, zoals HVO-diesel of biogas, tijdelijk toe te staan voor vaklieden, zodat zij hun werkzaamheden in stedelijke gebieden kunnen blijven uitvoeren zonder onnodige belemmeringen. Daarnaast ziet hij waterstofvoertuigen als een waardevol en duurzaam alternatief dat op de langere termijn kan bijdragen aan schonere steden.
Brancheorganisaties zoals Techniek Nederland steunen dit standpunt en pleiten voor meer maatwerk in de regelgeving. Ze vragen onder andere om betaalbare elektrische bussen met voldoende laadcapaciteit en een snellere levering aan ondernemers, zodat de overstap naar duurzame mobiliteit praktisch haalbaar blijft.
Het uiteindelijke doel is duidelijk: een groene, toekomstbestendige stad waarin vakmensen hun werk kunnen blijven doen, terwijl de leefomgeving gezonder en schoner wordt. Voor wie meer wil weten over mogelijke oplossingen en duurzame maatregelen, biedt Milieu Centraal uitgebreide en nuttige informatie.
Key points:
- Loodgieter Jan uit Rotterdam besluit voortaan de nul-emissiezones te mijden, omdat de steeds strengere milieuregels zijn dagelijkse werkzaamheden flink beïnvloeden.
- Vanaf 2025 mogen alleen volledig elektrische bestelbussen de binnensteden in, wat een ingrijpende verandering betekent voor de werkpraktijk van vakmensen.
- Elektrische bussen zijn op dit moment bijzonder kostbaar, moeilijk verkrijgbaar en vaak niet praktisch inzetbaar bij intensieve werkzaamheden waarbij flexibiliteit en bereikbaarheid cruciaal zijn.
- Het opladen van deze voertuigen blijft een groot probleem in woonwijken zonder eigen oprit of voldoende openbare laadpunten in de directe omgeving, waardoor de planning van klussen sterk wordt beïnvloed.
- Ontheffingen hebben bovendien een tijdelijk karakter en verschillen sterk per gemeente, wat voor veel onduidelijkheid en frustratie zorgt onder vakmensen.
- Steeds meer professionals kiezen er daarom voor om buiten de drukke stad te werken, waardoor ze meer flexibiliteit en minder stress ervaren, ondanks dat dit soms langere reistijden betekent.
- Klanten merken dat de tarieven stijgen, omdat ondernemers de extra reistijd en hogere logistieke kosten moeten doorberekenen om hun werk rendabel te houden.
- Brancheorganisaties roepen op tot eerlijke, haalbare en beter uitvoerbare overgangsmaatregelen die vakmensen daadwerkelijk ondersteunen en de continuïteit van hun werkzaamheden in stedelijke gebieden waarborgen.
DEEL NU: De loodgieter weigert toegang tot de nul-emissiezone en zegt: “Ik laat me niet zomaar door deze regels uit mijn eigen stad verjagen.”
Dit artikel is zorgvuldig vervaardigd door Plaatjes Koningin, een levendig mediaplatform dat zich wijdt aan het brengen van inspirerende en verrijkende verhalen uit alle hoeken van de wereld. Om altijd op de hoogte te blijven van onze fascinerende content, volg Plaatjes Koningin op Facebook en duik mee in de wereld van verhalen die ertoe doen. 🌍✨ – Plaatjes Koningin
SPECTRUM Magazine Disclaimer:
Dit artikel is gebaseerd op feitelijke ontwikkelingen rond nul-emissiezones en ervaringen van ondernemers.
De inhoud vormt geen financieel, juridisch of medisch advies en is uitsluitend bedoeld ter informatie.
SPECTRUM Magazine aanvaardt geen aansprakelijkheid voor handelingen op basis van deze informatie.
Voor persoonlijk advies wordt aanbevolen contact op te nemen met erkende professionals of instanties.
Facebook Disclaimer:
Dit bericht is geen financieel advies.
Het is bedoeld voor lezers die met oprechte interesse meer willen weten over duurzame stadsontwikkeling, ondernemerschap en praktische beleidsveranderingen.
Professionele referenties: