Een vrouw uit Congo en haar vijf kinderen verblijven momenteel in een opvanglocatie in Haarlem, ingericht voor gevluchte gezinnen vanwege oorlog, geweld en onderdrukking. Ze zoeken veiligheid en bescherming in Nederland vanwege de onstabiele situatie in hun land, in de hoop op een nieuwe start met onderwijs en gezondheidszorg.
Ze woont al geruime tijd in Nederland en werkt hard aan een stabiele basis voor haar gezin. Ze leert stap voor stap om te navigeren door regels, instanties en schoolafspraken. Onderwijs en een rustige leefomgeving zijn cruciaal voor haar, omdat ze gelooft dat structuur en voorspelbaarheid de beste voorwaarden zijn voor de ontwikkeling, eigenwaarde en kansen van haar kinderen, vooral na een periode van onzekerheid en verhuizingen.
Kinderen hebben ruimte, ritme en houvast nodig om cognitief en emotioneel te groeien, vooral na spanning en verlies. Een veilige en stimulerende omgeving met aandacht voor welzijn, spel en sociale relaties helpt hen veerkracht op te bouwen, zodat talenten zichtbaar worden en achterstanden ingehaald kunnen worden.
Content:
Jaren in opvang
De moeder woonde meer dan twaalf jaar in een asielzoekerscentrum, waar gezinnen lang moeten wachten op een woning en het dagelijkse leven wordt gedeeld met veel andere bewoners. Hierdoor had zij weinig privacy, veel geluid en drukte, wat het opvoeden van kinderen extra moeilijk maakte.
In september vorig jaar kon ze verhuizen naar een vrijgekomen woning. Deze stap naar zelfstandigheid en eigen regie gaf haar hoop op stabiliteit, meer ruimte om het gezinsleven te organiseren en plannen te maken die beter aansluiten bij haar en haar kinderen, zoals vaste bedtijden, huiswerkstructuur en nabijheid van school en huisarts.
Een asielzoekerscentrum wordt vaak gezien als tijdelijke oplossing, maar door schaarste en lange wachttijden kan het verblijf jaren duren en gezinnen vast komen te zitten. De beperkte leefruimte en onvoorspelbaarheid zorgen voor extra mentale en fysieke belasting, vooral voor gezinnen die behoefte hebben aan routine en privacy om tot rust te komen en vooruit te kijken.
Huis afgewezen
De aangeboden woning met vier slaapkamers was te krap voor een gezin met vijf kinderen, daarom besloot ze verder te zoeken naar een huis met meer kamers dat beter bij haar gezinssituatie zou passen en meer rust en leerplezier zou bieden.
Het COA gaf aan dat het aangeboden verblijf binnen de geldende regels viel en dat men zich maximaal inspant om oplossingen te vinden die aansluiten bij richtlijnen en de schaarste op de woningmarkt. Daarbij wordt rekening gehouden met beschikbaarheid, gezinssamenstelling en praktische haalbaarheid, zodat de verdeling eerlijk en uitvoerbaar blijft.
De vrouw besloot de woning niet te accepteren, omdat zij verwachtte elders een plek te vinden die beter aansloot bij de behoeften van haar kinderen, bijvoorbeeld qua indeling en rust. Deze keuze leidde tot nieuwe onzekerheden en zette verdere stappen in gang die invloed hadden op opvang, toewijzing en begeleiding.
Rechterlijke stap
Het COA begon een juridische procedure om te controleren of de regels werden nageleefd en of het aanbod gerechtvaardigd was. Na beoordeling van de stukken, toelichtingen en zittingen ontving het COA een positieve uitspraak, waardoor de vervolgstappen konden worden genomen.
Zonder advocaat werd het lastig om haar situatie goed uit te leggen, waardoor de rechter besloot dat ze het asielzoekerscentrum moest verlaten.
Een kort geding is een snelle procedure met een bindende uitspraak en een strakke tijdlijn, bedoeld om snel duidelijkheid te verschaffen wanneer spoed vereist is. Juridische bijstand kan in zo’n proces helpen om feiten helder te presenteren, rechten te beschermen en keuzes goed te onderbouwen met documenten en verklaringen.
Tijd op straat
Na de uitspraak verdween ze tijdelijk uit beeld, wat zorgde voor bezorgdheid over haar veiligheid en gezondheid. Het COA dacht dat ze bij bekenden kon zijn, maar dit was niet bevestigd.
Hoewel zij kennissen in België had, koos ze ervoor daar niet naartoe te gaan en in Nederland te blijven om dicht bij school en hulpverlening te blijven. Hierdoor bleef de situatie onzeker en onduidelijk hoe lang het zou duren voordat opnieuw contact met instanties tot stand kwam en opvang kon worden geregeld.
Voor de kinderen betekende het ontbreken van een vaste woonplek dat dagelijkse routine en voorspelbaarheid wegvielen. Slaapplekken wisselden, spullen konden niet altijd mee, en de instabiliteit verhoogde spanning en druk, met merkbare effecten op school, sociale contacten en emotioneel welzijn. Hierdoor was extra begeleiding noodzakelijk.
Terug in beeld
Na enige tijd meldde ze zich weer bij de opvang in Haarlem met haar kinderen. Daar kreeg ze hulp bij zorg, onderwijs en herstel van regelmaat en veiligheid, zodat ze haar leven stap voor stap kon opbouwen.
Omdat er geen directe woonruimte beschikbaar was, werd besloten haar en de kinderen tijdelijk in een hotel onder te brengen, zodat ze niet zonder onderdak zaten. Deze tijdelijke oplossing overbrugt de periode totdat een meer duurzame woonvorm kan worden geregeld, zoals sociale huur of langdurige opvang die stabiliteit biedt.
Een hotel biedt basiscomfort, maar is geen structurele woonoplossing en kent beperkingen voor koken, spelen en privacy. De kosten lopen snel op en de omgeving wisselt vaak, waardoor het lastig blijft een vast dagelijks ritme te behouden; gemeenten kiezen hiervoor soms tijdelijk om gezinnen van de straat te houden en zorgvuldig te zoeken naar een bestendige plek.
Gemeente grijpt in
In een spoedzitting besloot de rechter dat de gemeente Haarlem voorlopig de hotelkosten op zich neemt, met de nadruk op de behoeften van de kinderen. Dit zorgt voor duidelijkheid en eerste voorzieningen, waardoor de acute onzekerheid afneemt.
De rechter benadrukte dat kinderen niet mogen lijden onder besluiten waar zij geen invloed op hebben en dat tijdig handelen nodig is om schade te voorkomen. Snelle besluitvorming en zicht op vervolgstappen waren daarom noodzakelijk om spanning te verminderen en stabiliteit te bieden, met afspraken over duur en evaluatiemomenten.
De gemeente biedt tijdelijke financiële ondersteuning en zoekt naar een betaalbare en uitvoerbare structurele oplossing om een stabiele woon- en leefsituatie te creëren voor het gezin, met prioriteit voor schoolgang en zorgcontinuïteit.
Inzicht na vergissing
Advocaat Joris Sprakel legt uit dat zijn cliënte aanvankelijk niet volledig besefte wat de gevolgen zouden zijn van haar weigering, mede door stress en tijdsdruk. Pas later realiseerde zij zich hoe ingrijpend deze keuze was voor haar woonzekerheid, rechten en de mogelijkheden voor haar kinderen, waardoor het herstel van stabiliteit extra tijd kostte.
Achteraf vond zij het verstandiger de woning te accepteren vanwege de gunstige locatie en betaalbaarheid, ook al voldeed de indeling niet volledig aan haar wensen. Terugdraaien was niet mogelijk, omdat de woning inmiddels aan een andere kandidaat was toegewezen, waardoor nieuwe opties met ondersteuning van gemeente en corporaties verkend moeten worden.
Intussen werkt de moeder samen met school, psychologen en hulpverleners om extra ondersteuning te bieden, zoals taalhulp, traumazorg en huiswerkbegeleiding. Zo krijgen de kinderen de kans ervaringen te verwerken en vaardigheden te ontwikkelen die hen helpen op school en in het dagelijks leven, terwijl het gezin stapsgewijs een duurzaam ritme opbouwt.
Discussie over wet
De Wmo biedt ondersteuning aan inwoners voor begeleiding, opvang, huishoudelijke hulp en aanpassingen om zelfredzaamheid en kwaliteit van leven te verbeteren, op basis van individuele noodzaak. Gemeenten beoordelen aanvragen en bepalen welke voorzieningen passend zijn voor de persoonlijke situatie, rekening houdend met draagkracht, urgentie en alternatieven.
De gemeente Haarlem stelt dat de vrouw niet in aanmerking komt voor Wmo-ondersteuning, mede vanwege haar verblijfsgeschiedenis en de betrokkenheid van andere instanties. Haar advocaat betwist dit en stelt dat zij juist wél onder de wet valt, gezien de kwetsbaarheid van het gezin en de noodzaak van opvang om onderwijs en gezondheid te waarborgen.
Omdat gemeenten de wet soms verschillend interpreteren, ontstaan er uiteenlopende besluiten en verwachtingen die burgers kunnen verrassen. Dit kan leiden tot onzekerheid en maakt duidelijke uitleg, zorgvuldige motivering en, indien nodig, rechterlijke toetsing essentieel om consistentie en voorspelbaarheid te waarborgen.
Lange procedure
Als de rechter beslist dat zij onder de Wmo valt, blijft de gemeente verantwoordelijk voor haar opvang, zelfs als er hoger beroep wordt aangetekend en de definitieve uitkomst nog niet bekend is. De advocaat benadrukt dat de juridische procedure tijd kan kosten, waardoor zij voorlopig afhankelijk blijft van tijdelijke voorzieningen en regelmatige evaluaties noodzakelijk zijn.
De weg naar een definitieve oplossing omvat meerdere stappen, met vereiste documenten, beoordelingen en termijnen die nauwgezet gevolgd moeten worden. In de tussentijd blijft het gezin afhankelijk van noodoplossingen, terwijl er parallel gezocht wordt naar een woning die rust, continuïteit en passendheid bij de gezinssamenstelling biedt.
Gemeenten en betrokken partijen werken intenser samen en delen informatie sneller om een duurzame oplossing te realiseren. Het streven is een aanpak die uitvoerbaar, betaalbaar en menswaardig is, zodat het gezin perspectief houdt en de kinderen ononderbroken naar school kunnen blijven gaan.
Onzekere toekomst
Het is nog niet bekend wanneer de rechter uitspraak doet, dus moeten we voorzichtig zijn. Tot die tijd blijven de tijdelijke maatregelen gelden en is het belangrijk dat alle betrokkenen zich aan de afspraken houden voor veiligheid, gezondheid en schoolgang, om stress te voorkomen.
De advocaat onderzoekt of contact met het COA kan zorgen voor rust zonder procedures te verstoren. Ook bij kleine kans worden opties zorgvuldig bekeken met het belang van de kinderen voorop.
Er wordt gekeken of maatschappelijke organisaties tijdelijke opvang kunnen bieden, zoals noodbedden, voedselhulp of mentorschap. Het openhouden van deze mogelijkheden kan cruciaal zijn voor een snelle doorstroom naar een passende plek.
Key-points
- Een moeder uit Congo en haar vijf kinderen verblijven tijdelijk in een hotel in Haarlem om veilig te wachten op een duurzame huisvesting en om het school- en zorgtraject te kunnen voortzetten.
- Eerder wees zij een woning met vier slaapkamers af, wat leidde tot een juridische procedure en extra onzekerheid over haar verblijfssituatie en rechten binnen de opvangketen.
- De gemeente Haarlem betaalt voorlopig de hotelkosten als gevolg van een spoedbeslissing van de rechter, waarbij de focus ligt op het welzijn en de stabiliteit van de kinderen in hun dagelijks leven en ontwikkeling.
- De advocaat van de persoon beweert dat pas na verloop van tijd duidelijk werd hoe ernstig de gevolgen van de eerdere weigering waren, en dat er nu wordt samengewerkt met scholen en hulpverleningsinstanties om te zorgen voor herstel, begeleiding en perspectief.
- De kernvraag is of zij recht heeft op structurele opvang via de Wmo en wat de verantwoordelijkheid van de gemeente is, terwijl een definitieve beslissing nog niet is genomen en tijdelijk beleid van kracht blijft ter bescherming van het gezin.
DEEL NU: NIEUWS | De dakloze asielzoekster met vijf kinderen betreurde haar keuze om een woning af te wijzen.
Dit artikel is met aandacht gecreëerd door LEEF., een bruisend mediaplatform, toegewijd aan het brengen van inspirerende en leerzame verhalen uit elke hoek van de wereld. Zorg dat je op de hoogte blijft van onze meeslepende content door LEEF. te volgen op Facebook onder de naam LEEF.
Disclaimer
Deze publicatie van SPECTRUM Magazine is uitsluitend bedoeld ter informatie. Er wordt geen financieel, juridisch of medisch advies verstrekt. De inhoud is zorgvuldig samengesteld, maar er kunnen geen rechten aan worden ontleend. SPECTRUM Magazine is niet aansprakelijk voor gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van dit artikel. Voor persoonlijke vragen wordt aangeraden contact op te nemen met een erkende professional.
Facebook-disclaimer: Dit artikel is geen financieel advies. Het is geschreven voor een breed publiek dat geïnteresseerd is in maatschappelijke onderwerpen en actuele thema’s.
Professionele referenties
- Schinkel, W. (2009). Asylum seekers and the welfare state. Palgrave Macmillan. Link
- Dagevos, J., & Odé, A. (2016). Integratie van asielmigranten in Nederland. Sociaal en Cultureel Planbureau. Link
- Guild, E., Costello, C., & Moreno-Lax, V. (2017). Implementation of the Common European Asylum System. European Parliament. Link