In het Gelderse Zutphen werd het rustige leven van de 73-jarige Liesbeth van Roon voorgoed op zijn kop gezet toen haar echtgenoot vertrok en haar huis verliet. Na zijn vertrek bleef haar huis gevuld met warme herinneringen en een liefdevolle, bijna plechtige stilte die in elke kamer voelbaar was en haar met een gevoel van eenzaamheid achterliet, waardoor ze zich verloren en alleen voelde in de leegte die zijn afwezigheid had achtergelaten.
Zijn mok stond nog steeds onafgewassen naast de gootsteen en zijn bril lag zorgvuldig op het nachtkastje, alsof hij elk moment terug kon komen. Liesbeth wandelde dagelijks langs de IJssel om haar gedachten te ordenen, haar verdriet ruimte te geven en voelde steeds sterker een verlangen om iets concreets, iets goeds te doen voor een ander mens in haar leven.
Op een warme, zonnige zondag hoorde ze een groep vrijwilligers fluisteren over een baby met het syndroom van Down die in een zorgcentrum lag te wachten op een liefdevol thuis. Hoewel niemand zich had gemeld, voelde Liesbeth onmiddellijk een diepe, warme verbondenheid met het meisje.
Ze vroeg direct waar het kindje lag en ging er nog diezelfiddag vol spanning heen, nieuwsgierig naar wat ze zou aantreffen. In de couveuse zag ze een klein meisje met donkere ogen en een levendige blik vol nieuwsgierigheid, levenslust en stille kracht, waardoor ze overweldigd werd door een gevoel van onvoorwaardelijke liefde en verbondenheid.
Content:
Een besluit vol liefde
Toen Liesbeth het meisje voorzichtig optilde, voelde ze een golf van rust, warmte en hoop door zich heen stromen, en hoewel de verpleegster zei dat ze eerst met een maatschappelijk werker moest praten, wist Liesbeth diep vanbinnen al dat dit kind bij haar hoorde en dat ze haar een veilig thuis wilde geven.
De maatschappelijk werker glimlachte toen ze hoorde dat Liesbeth haar wilde adopteren en haar een nieuw begin wilde geven. “Ik heb nog genoeg liefde om te geven,” zei Liesbeth met zachte, maar vastberaden overtuiging. Binnen een week werd de adoptieprocedure zorgvuldig in gang gezet, stap voor stap en met veel aandacht voor alle juridische en emotionele details.
In Nederland worden jaarlijks honderden kinderen met een extra zorgvraag liefdevol opgenomen in gezinnen die bereid zijn meer te geven. Liesbeth noemde het meisje Mila, een naam die in sierlijke letters op haar rompertje geborduurd stond en meteen vertrouwd en veilig aanvoelde.
Ze kocht een nieuwe wieg, schilderde de kamer in zachte, kalmerende kleuren en zette een muziekdoosje naast haar bed. Elke avond zong ze rustige slaapliedjes terwijl Mila vredig in haar armen sliep, en het huis vulde zich langzaam weer met warmte, hoop en het gevoel van een toekomst die ze samen konden opbouwen.
Reactie van haar zoon
Toen haar zoon Patrick het nieuws hoorde, was hij eerst verrast en een beetje bezorgd, omdat hij wilde zeker weten dat zijn moeder genoeg praktische en emotionele ondersteuning kreeg. Na het gesprek met Liesbeth, die rustig uitlegde dat er veel hulp beschikbaar was via de gemeente, en dat ze haar keuze vanuit haar hart, maar ook met gezond verstand had gemaakt, voelde Patrick zich gerustgesteld en vol vertrouwen dat zijn moeder in goede handen was.
Patrick kwam later langs met een grote bos bloemen en gaf haar een warme, lange omhelzing. “Ze lijkt op jou,” zei hij met een glimlach vol trots. De buren kwamen langs met cadeautjes en kaartjes en boden spontaan hun hulp aan bij klusjes, boodschappen en oppassen wanneer dat nodig was, waardoor Liesbeth zich gedragen en gesteund voelde.
De gemeente Zutphen regelde snel de benodigde documenten en controles. Volgens de adoptiewet moet een ouder aantonen dat het kind in veilige omstandigheden opgroeit, iets wat Liesbeth moeiteloos kon laten zien dankzij haar rustige huis, stabiele leven en duidelijke structuur.
De kinderarts bevestigde dat Mila gezond en levendig was en goed reageerde op de zorg. Binnen korte tijd had Liesbeth een warm netwerk van steun, vriendschap en betrokkenheid opgebouwd, waarin Mila volledig welkom was en waarin ze veilig en liefdevol kon opgroeien.
Elf Rolls-Royces op de stoep
Een week nadat de officiële adoptie had plaatsgevonden, stond er plotseling een imposante stoet van maar liefst elf glanzende Rolls-Royces voor de deur van Sophie. De straat waarin ze woonde vulde zich met nieuwsgierige buren, die verbaasd waren over het spektakel en vrolijke gezichten die zich afvroegen wat er aan de hand was.
De mannen in keurige pakken stapten uit met nette aktetassen stevig in de hand. Liesbeth dacht eerst dat ze verkeerd waren gereden, maar al snel bleek dat ze juist haar zochten. Ze vroegen vriendelijk of zij de wettelijke voogd van Mila was en overhandigden haar een officiële brief van een gerenommeerd advocatenkantoor.
In de envelop zat informatie over Mila’s familie en haar achtergrond. Haar ouders waren jonge ondernemers die een succesvol bedrijf hadden opgebouwd in Amersfoort. Mila bleek hun enige erfgename te zijn en daarmee de toekomstige drager van hun nalatenschap, iets wat onverwacht en ingrijpend was voor iedereen.
Het nieuws kwam als een enorme verrassing, maar Liesbeth bleef opmerkelijk kalm en dankbaar. Ze concentreerde zich vooral op het welzijn van Mila en wilde dat het meisje een warm, stabiel en zo gewoon mogelijk leven kon leiden, ongeacht het plotselinge vermogen en de bijkomende verantwoordelijkheden.
Een bijzondere erfenis
De vertegenwoordigers vertelden dat Mila erfgename was van een aanzienlijk vermogen met grote verantwoordelijkheid, aangezien hun bezittingen – waaronder een ruim landhuis, meerdere voertuigen en waardevolle kunstwerken – zorgvuldig werden beheerd door een stichting die alles overzichtelijk bijhield.
Volgens het Nederlandse erfrecht wordt zo’n vermogen zorgvuldig en transparant beheerd totdat de erfgenaam volwassen is. Liesbeth kreeg het aanbod om met Mila in het landhuis te gaan wonen, zodat ze allebei ruimte, rust en stabiliteit zouden hebben. De advocaten benadrukten dat er personeel beschikbaar was om haar te ondersteunen bij het huishouden, de administratie en de zorg voor Mila.
Ze kreeg stapels contracten en papieren mee, waarin alle voorwaarden duidelijk en overzichtelijk waren omschreven. Liesbeth keek naar Mila, die rustig in haar armen lag, en wist meteen wat haar prioriteit was. Ze wilde de middelen gebruiken om anderen te helpen en iets blijvends en eerlijk verdeelds op te bouwen, waarbij zorg en welzijn voorop stonden.
Haar keuze zou hun leven verrijken op manieren die niemand van tevoren had kunnen voorspellen, niet alleen voor henzelf, maar ook voor talloze anderen die van hun steun en betrokkenheid zouden profiteren. Het was een kans om liefde, zorg en verantwoordelijkheid samen te laten komen in een leven dat verder reikte dan hun eigen gezin.
“Verkoop alles”
Liesbeth verzocht de advocaten vriendelijk om al haar bezittingen te verkopen en de opbrengst te bestemmen voor een duurzaam en zinvol doel. Haar streven was om een project te initiëren dat anderen zou stimuleren om te groeien, hun eigen kracht te ontdekken en veerkrachtiger te worden.
Met dat geld richtte ze twee initiatieven op: de Mila Stichting, die kinderen met het syndroom van Down ondersteunt, en een dierenopvang aan de rand van Zutphen, waar dieren veilig kunnen herstellen en de zorg krijgen die ze nodig hebben.
De stichting biedt begeleiding, onderwijs en dagactiviteiten aan gezinnen door heel Nederland, zodat zij zich minder alleen voelen en extra ondersteuning ervaren. De dierenopvang biedt een veilige plek aan dieren die anders nauwelijks een kans zouden krijgen. Dankzij betrokken vrijwilligers en gulle donaties groeiden beide projecten al snel uit tot goedbekende en gewaardeerde initiatieven in de regio.
De gemeente Zutphen verleende subsidies en lokale scholen hielpen enthousiast mee met inzamelacties en benefietdagen. Ook bedrijven uit de regio droegen bij door voer, materialen en hun expertise te doneren, waardoor de projecten professioneler en efficiënter konden opereren en een groter bereik kregen.
Meer over adoptie in Nederland, het syndroom van Down en vrijwilligerswerk lees je via deze officiële bronnen, die extra achtergrondinformatie en praktische tips bieden voor iedereen die betrokken wil raken of meer wil leren.
Een huis vol leven
Binnen enkele maanden na de komst van Mila veranderde het huis van Liesbeth in een levendige, warme en open plek waar de woonkamer zich vulde met speelgoed, prentenboeken en kleurrijke schilderijen die Mila met vol fantasie had gemaakt.
Ze lachten samen elke dag en genoten van kleine, alledaagse momenten zoals voorlezen, samen koken en spelletjes doen. De katten lagen rustig naast de wieg, spinden tevreden, en de buren kwamen regelmatig helpen met oppassen, tuinieren en andere praktische klusjes, waardoor het huis een warme en betrokken gemeenschap voelde.
Volgens de kinderpsycholoog ontwikkelde Mila zich uitstekend, zowel sociaal als emotioneel. Liesbeth volgde bovendien een cursus over opvoeding en communicatie bij de lokale zorginstelling, zodat ze Mila nog beter kon begrijpen en ondersteunen in haar groei en dagelijkse ervaringen.
“Ze bracht licht en energie in mijn leven,” vertelt Liesbeth glimlachend. Mila gaf haar dagen weer betekenis, vreugde en een doel, en zorgde ervoor dat ze iedere ochtend met vertrouwen en hoop kon opstaan, klaar om het beste uit elke dag te halen.
Grenzen verleggen
Toen Mila vijf jaar oud was, begon ze met veel enthousiasme met tekenen en zingen. Haar favoriete onderwerpen om te tekenen en over te zingen waren de lieve dieren uit de opvang. Ze gebruikte vrolijke kleuren en eenvoudige melodietjes om de schattige dieren tot leven te brengen in haar kunstwerkjes en liedjes.
Begeleiders merkten al snel dat ze veel creatief talent had en een aanstekelijke vrolijkheid uitstraalde. Liesbeth stimuleerde haar door haar mee te nemen naar muzieklessen en creatieve workshops, waar Mila vol plezier nieuwe dingen uitprobeerde en haar talenten verder ontdekte.
Op haar tiende hield Mila haar eerste toespraak op school, waarin ze vertelde over haar oma, de dierenopvang en wat zorgzaamheid betekent. De zaal reageerde enthousiast met een warm applaus, en iedereen straalde van trots, vooral Liesbeth die trots achterin zat en haar dochter bewonderde.
Ze werd al snel een voorbeeld van positiviteit en doorzettingsvermogen voor andere kinderen. Mila bleef actief op school, deed enthousiast mee aan toneelstukken, talentenshows en verschillende projecten rond inclusie, en inspireerde zo haar klasgenoten en de bredere schoolgemeenschap met haar inzet en vrolijke persoonlijkheid.
Liefde in de lucht
Toen Mila volwassen werd, bleef ze actief meewerken in de opvang en nam daar steeds meer verantwoordelijkheid, terwijl ze genoot van het werken met de dieren en het helpen van anderen. Het was daar dat ze Sven ontmoette, een vriendelijke jongeman met dezelfde liefde voor dieren en een rustig, warm karakter, waardoor ze al snel een sterke band ontwikkelden en samenwerkten om de opvang te verbeteren en meer dieren te helpen.
Ze werkten nauw samen, deelden persoonlijke verhalen en genoten van elkaars gezelschap tijdens de dagelijkse verzorging van de dieren. Na verloop van tijd groeide hun band uit tot iets moois en diepgaands. Sven werkte parttime bij een tuincentrum en hielp daarnaast met de aanleg van een nieuwe speeltuin bij de opvang, waarbij hij vaak Mila’s hulp en enthousiasme kreeg.
Na een jaar vroeg hij Mila ten huwelijk tijdens een klein, ontroerend moment tussen de dieren die ze samen verzorgden. De bruiloft vond plaats in de tuin van de opvang, rijkelijk versierd met bloemen, lichtslingers en zelfgemaakte decoratie, waardoor het een intieme en warme ceremonie werd.
Mila droeg een witte jurk met madeliefjes in haar haar en Sven straalde van geluk. De gasten zagen een stel dat elkaar oprecht steunde, elkaars passies deelde en vol overgave samen de toekomst inging, een leven vol liefde, zorg en verbondenheid.
Lees ook meer over inclusieve werkplekken en begeleid wonen, twee onderwerpen die nauw aansluiten bij dit inspirerende verhaal en laten zien hoe aandacht, betrokkenheid en samenwerking het verschil kunnen maken in het dagelijks leven van mensen en dieren.
Nieuwe familie
Hoewel Liesbeth’ zoons niet bij de ceremonie konden zijn, stuurden ze een warme felicitatiekaart en belden ze uitgebreid om hun steun en liefde te tonen. Deze gebaren van genegenheid waren voor Liesbeth meer dan genoeg om zich gesteund te voelen in haar keuzes en haar gevoel van trots en geluk te versterken.
Ze voelde zich omringd door mensen die haar keuzes waardeerden en respecteerden. Sven en Mila gingen later samenwonen in een huisje naast de opvang, dicht bij de dieren en bij Liesbeth, waardoor hun leven vol warmte, zorg en verbondenheid bleef.
Ze namen een hond en een kat in huis en genoten van de kleine dingen in het dagelijks leven, zoals avondwandelingen, samen koken en knusse momenten op de bank. Liesbeth kwam vaak langs en hielp met plezier bij de verzorging van de dieren en het huishouden, waardoor de familiebanden nog hechter werden en het huis voelde als een veilige, liefdevolle plek.
In 2023 kreeg de Mila Stichting een prijs voor maatschappelijke betrokkenheid. Het initiatief werd erkend als een inspirerend voorbeeldproject in Nederland en als symbool van inclusie, zorgzaamheid en verbondenheid, waarmee het een blijvende impact had op de gemeenschap en veel mensen motiveerde om ook een verschil te maken.
De kracht van ‘ja’
Nu Liesbeth ouder is, geniet ze dagelijks van haar tuin, de prachtige bloemen die in bloei staan en het rustgevende geluid van spelende dieren op de achtergrond. Ze maakt nog regelmatig wandelingen door de buurt en maakt graag een praatje met kinderen die nieuwsgierig langs de opvang lopen.
Mila en Sven bezoeken haar elke zondag met zelfgebakken broodjes en soms een bos bloemen. Ze drinken samen thee, lachen veel en bladeren door fotoalbums vol herinneringen van de afgelopen jaren, met bijzondere momenten die hun band steeds sterker maakten.
Liesbeth zegt dat haar beslissing om “ja” te zeggen haar leven volledig vol betekenis en richting heeft gemaakt. Ze kreeg er liefde, warmte en een nieuwe familie voor terug, iets waar ze elke dag opnieuw dankbaar voor is en wat haar diepe voldoening geeft.
“Soms is een klein gebaar genoeg om een groot verschil te maken,” zegt ze zacht, terwijl ze Mila en Sven nog eens liefdevol aankijkt, wetende dat hun verbondenheid en zorgzaamheid een leven lang effect zullen hebben.
Een nalatenschap van liefde
Vandaag bestaat de Mila Stichting nog altijd en groeit het initiatief elk jaar verder, waardoor het fonds honderden gezinnen in Nederland ondersteunt met advies, activiteiten en praktische hulp.
Vrijwilligers organiseren regelmatig workshops, sportdagen en zomerkampen, waar kinderen zich veilig, gezien en gewaardeerd voelen. Mila geeft zelf les aan jonge kinderen met het syndroom van Down en stimuleert hen om hun talenten te ontdekken, zelfvertrouwen te ontwikkelen en trots te zijn op wie ze zijn.
De dierenopvang heeft inmiddels meer dan honderd dieren geholpen aan een nieuw thuis en een tweede kans. Scholen, bedrijven en buurtbewoners blijven actief samenwerken om het project te versterken, nieuwe initiatieven te ondersteunen en het werk van de stichting onder de aandacht te brengen bij een breed publiek.
Liesbeth ontvangt maandelijks foto’s en updates van kinderen en dieren die nieuwe kansen kregen dankzij de stichting. “Dat is de mooiste beloning,” zegt ze glimlachend, terwijl ze de verhalen zorgvuldig bewaart en er trots op terugkijkt.
Meer over het oprichten van stichtingen, betekenisvol ouder worden en het runnen van dierenopvangcentra vind je via deze betrouwbare sites, die praktische tips en achtergrondinformatie bieden om zelf ook een positieve impact te maken.
Key-points: belangrijkste inzichten uit dit ontroerende verhaal
- Een 73-jarige vrouw adopteerde in Zutphen een baby met het syndroom van Down en gaf haar zo onverwacht een warm, liefdevol thuis, vol veiligheid, structuur en aandacht.
- De biologische ouders van Mila waren succesvolle ondernemers, waardoor zij onverwachts erfgename werd van hun bedrijfsmatige nalatenschap en financiële vermogen.
- Liesbeth besloot de volledige erfenis te verkopen en richtte van de opbrengst een stichting en een dierenopvang op, waarmee alle middelen op maatschappelijk verantwoorde wijze werden ingezet.
- De stichting ondersteunt gezinnen en dieren door heel Nederland met begeleiding, activiteiten en opvang, zodat zij zich minder alleen voelen in hun zorgtaken en meer verbondenheid ervaren.
- Mila groeide op tot een creatieve, zelfstandige vrouw die haar talenten inzet om anderen te inspireren en actief mee te werken in de dierenopvang.
- De lokale gemeenschap steunt het initiatief enthousiast met vrijwilligerswerk, donaties en praktische hulp, waardoor de projecten blijvend kunnen doorgroeien en hun impact verder vergroten.
- Het verhaal benadrukt hoe liefde, vertrouwen en menselijkheid levens kunnen veranderen, juist wanneer iemand besluit zijn hart te volgen en een verschil te maken.
- De dierenopvang ontving meerdere onderscheidingen, waarmee de maatschappelijke impact en de voorbeeldfunctie van het project officieel werden erkend.
- Mila en Sven organiseren samen workshops over zorgzaamheid en inclusie, waarin ze laten zien hoe iedereen, groot of klein, een waardevolle bijdrage kan leveren aan de samenleving.
- De stichting biedt daarnaast vrijwilligerswerk aan jongeren, zodat zij praktijkervaring opdoen en leren wat betrokkenheid en verantwoordelijkheid in de praktijk betekenen.
- Meer dan honderd gezinnen kregen al ondersteuning, waardoor talloze kinderen met een extra zorgvraag zich beter gezien, gesteund en begrepen voelen.
- Het project blijft uitbreiden dankzij donaties en voortdurende betrokkenheid, waardoor de waarden van Mila en Liesbeth voortleven in nieuwe initiatieven en steeds meer mensen worden geïnspireerd om hetzelfde te doen.
DEEL NU: “Iedereen verklaarde me voor gek” – zo zei de 73-jarige Liesbeth toen ze besloot een meisje te adopteren dat door niemand anders gewild was.
Dit artikel is zorgvuldig vervaardigd door Plaatjes Koningin, een levendig mediaplatform dat zich wijdt aan het brengen van inspirerende en verrijkende verhalen uit alle hoeken van de wereld. Om altijd op de hoogte te blijven van onze fascinerende content, volg Plaatjes Koningin op Facebook en duik mee in de wereld van verhalen die ertoe doen. 🌍✨ – Plaatjes Koningin
SPECTRUM Magazine Disclaimer:
Dit artikel is gebaseerd op ware gebeurtenissen en herschreven in journalistieke stijl. De informatie is uitsluitend bedoeld voor algemene kennis en inspiratie. Het vormt geen vervanging voor professioneel medisch, juridisch of financieel advies. Raadpleeg altijd een erkende specialist voor persoonlijke vragen. SPECTRUM Magazine is niet aansprakelijk voor beslissingen die worden genomen op basis van dit artikel.
Facebook Disclaimer:
Dit artikel is bedoeld om te inspireren en te informeren op een toegankelijke manier. Het bevat geen financieel advies of aanbeveling en is niet bedoeld als persoonlijke begeleiding. Lezers bezoeken deze pagina omdat zij oprecht geïnteresseerd zijn in positieve verhalen en initiatieven die het leven verrijken.
Professionele referenties en geraadpleegde bronnen:
- Rijksoverheid. Adoptie en ouderschap in Nederland. 2023. https://www.rijksoverheid.nl – officiële website met informatie over wetgeving en beleid.
- Stichting Downsyndroom Nederland. Begeleiding en inclusie van kinderen met Downsyndroom. 2022. https://www.downsyndroom.nl – kennisplatform met praktische tips voor ouders en professionals.
- KVK Nederland. Stichting oprichten: stappenplan en verplichtingen. 2023. https://www.kvk.nl – zakelijke informatie over het starten en beheren van een stichting.