In het Gelderse Zutphen werd het ogenschijnlijk rustige leven van de 73-jarige Liesbeth van Roon volledig op zijn kop gezet. Na het vertrek van haar echtgenoot bleef haar huis gevuld met warme herinneringen en een liefdevolle, bijna plechtige stilte die in elke kamer tastbaar aanwezig was, alsof de tijd er even had stilgestaan.
Zijn mok stond nog steeds onafgewassen naast de gootsteen en zijn bril lag zorgvuldig op het nachtkastje, alsof hij elk moment terug kon komen en weer plaats zou nemen in zijn vertrouwde stoel. Liesbeth wandelde dagelijks langs de IJssel om haar gedachten te ordenen, haar verdriet rustig ruimte te geven en voelde steeds sterker een verlangen om iets concreets, iets goeds en wezenlijks te doen voor een ander mens.
Op een warme, zonnige zondag hoorde ze een groep vrijwilligers zachtjes praten over een baby die in een zorgcentrum lag en nog geen gezin had gevonden. Het meisje had het syndroom van Down en wachtte nog steeds op een liefdevol thuis waar ze mocht groeien, spelen en zichzelf zijn. Volgens de verpleegkundigen had zich nog niemand gemeld, maar bij Liesbeth ontstond onmiddellijk een diepe, warme connectie die haar recht in het hart raakte.
Ze vroeg direct waar het kindje lag en ging er nog diezelfde middag vol spanning en verwachting heen. In de couveuse zag ze een klein meisje met donkere ogen en een levendige blik vol nieuwsgierigheid, levenslust en stille kracht, alsof ze de wereld al aandachtig aan het bestuderen was.
Content:
Een besluit vol liefde
Toen Liesbeth het meisje voorzichtig optilde, voelde ze een golf van rust, warmte en hoop door zich heen stromen, alsof alles op zijn plek viel. De verpleegster zei dat ze eerst met een maatschappelijk werker moest praten, maar diep vanbinnen wist Liesbeth al dat dit kind bij haar hoorde en dat ze haar een veilig thuis met structuur, aandacht en toewijding wilde geven.
De maatschappelijk werker glimlachte toen ze hoorde dat Liesbeth haar wilde adopteren en haar een nieuw begin wilde geven, ondanks haar eigen leeftijd. “Ik heb nog genoeg liefde om te geven,” zei Liesbeth met zachte, vaste overtuiging, terwijl ze het meisje dicht tegen zich aan hield. Binnen een week werd de adoptieprocedure zorgvuldig in gang gezet, stap voor stap en met veel aandacht voor alle details en wettelijke voorwaarden.
In Nederland worden jaarlijks honderden kinderen met een extra zorgvraag liefdevol opgenomen in gezinnen die bereid zijn meer te geven en zich langdurig in te zetten. Liesbeth noemde het meisje Mila, een naam die in sierlijke letters op haar rompertje stond geborduurd en meteen vertrouwd en passend aanvoelde.
Ze kocht een nieuwe wieg, schilderde de kamer in zachte, kalmerende kleuren en zette een muziekdoosje naast haar bed dat iedere avond hetzelfde rustgevende deuntje speelde. Elke avond zong ze rustige slaapliedjes terwijl Mila vredig in haar armen sliep, en het huis weer langzaam een gevoel van toekomst, beweging en verwachting kreeg.
Reactie van haar zoon
Toen haar zoon Patrick het nieuws hoorde, was hij eerst verrast en een beetje bezorgd over de praktische kanten. Hij wilde zeker weten dat zijn moeder genoeg praktische en emotionele ondersteuning kreeg en zich niet zou overbelasten. Liesbeth legde rustig uit dat er veel hulp beschikbaar was via de gemeente en dat ze haar keuze vanuit haar hart, maar ook met gezond verstand en realistische verwachtingen had gemaakt.
Patrick kwam later langs met een grote bos bloemen en gaf haar een warme, lange omhelzing die veel zei zonder woorden. “Ze lijkt op jou,” zei hij met een glimlach vol trots en ontroering. De buren kwamen langs met cadeautjes, kaartjes en boden spontaan hun hulp aan bij klusjes, boodschappen en het oppassen als dat nodig was, zodat Liesbeth zich gedragen voelde.
De gemeente Zutphen regelde snel de benodigde documenten en controles om alles officieel vast te leggen. Volgens de adoptiewet moet een ouder aantonen dat het kind in veilige omstandigheden opgroeit, en dat deed Liesbeth moeiteloos met haar rustige huis, stabiele leven en duidelijke dagstructuur.
De kinderarts bevestigde dat Mila gezond en levendig was en goed reageerde op de zorg en aandacht die ze kreeg. Binnen korte tijd had Liesbeth een netwerk van steun, warmte en vriendschap opgebouwd, waarin Mila welkom was zoals ze is en waarin haar mogelijkheden centraal stonden.
Elf Rolls-Royces op de stoep
Een week na de officiële adoptie stond er plotseling een imposante stoet van elf glanzende Rolls-Royces voor haar deur geparkeerd. De straat vulde zich met nieuwsgierige buren, verbaasde blikken en vrolijke gezichten die zich afvroegen wat er aan de hand was en of er misschien iemand beroemd langskwam.
De mannen in keurige pakken stapten uit met nette aktetassen stevig in de hand en een formele uitstraling. Liesbeth dacht eerst dat ze verkeerd waren gereden, maar al snel bleek dat ze juist haar zochten en niet voor de buren kwamen. Ze vroegen vriendelijk of zij de wettelijke voogd van Mila was en overhandigden haar een officiële brief van een advocatenkantoor met duidelijke instructies.
In de envelop zat een boodschap over Mila’s familie en haar achtergrond, die tot dan toe onbekend was gebleven. Haar ouders waren jonge ondernemers die een succesvol bedrijf hadden opgebouwd in Amersfoort en daar hard voor hadden gewerkt. Mila bleek hun enige erfgename te zijn en daarmee de drager van hun nalatenschap, zowel emotioneel als financieel.
Het nieuws kwam als een enorme verrassing, maar Liesbeth bleef opmerkelijk kalm en dankbaar terwijl ze de informatie op zich liet inwerken. Ze wilde vooral dat Mila een warm, stabiel en zo gewoon mogelijk leven kon leiden, ondanks het onverwachte vermogen en de verantwoordelijkheid die daarbij hoorde.
Een bijzondere erfenis
De vertegenwoordigers vertelden dat Mila erfgename was van een aanzienlijk vermogen met grote verantwoordelijkheid en zorgplichten. Hun bezittingen – waaronder een ruim landhuis, meerdere voertuigen en waardevolle kunstwerken – waren zorgvuldig beheerd door een stichting die alles overzichtelijk en transparant bijhield.
Volgens het Nederlandse erfrecht wordt zo’n vermogen netjes en transparant beheerd totdat de erfgenaam volwassen is en zelf beslissingen mag nemen. Liesbeth kreeg het aanbod om met Mila in het landhuis te gaan wonen, zodat ze ruimte en rust zouden hebben en Mila haar erfgoed beter kon leren kennen. De advocaten benadrukten dat er personeel beschikbaar was om haar te ondersteunen bij huishouden, administratie en zorg, zodat ze er niet alleen voor zou staan.
Ze kreeg stapels contracten en papieren mee met alle voorwaarden helder omschreven in begrijpelijke taal. Liesbeth keek naar Mila, die rustig in haar armen lag, en wist wat haar te doen stond, ondanks de indruk die alle documenten maakten. Ze wilde de middelen inzetten om anderen te helpen en zo iets blijvends en eerlijk verdeelds op te bouwen dat verder reikte dan hun eigen leven.
Haar keuze zou hun leven verrijken op manieren die niemand van tevoren had kunnen voorspellen, voor henzelf en voor talloze anderen die steun zo hard nodig hadden.
“Verkoop alles”
Liesbeth vroeg de advocaten om alles te verkopen en de opbrengst te gebruiken voor iets blijvends en betekenisvols dat bij Mila’s naam paste. Ze wilde een project opzetten dat andere mensen zou helpen groeien, sterker worden en hun eigen kracht leren kennen, ongeacht hun achtergrond of beperking.
Met dat geld richtte ze twee initiatieven op: de Mila Stichting, die kinderen met het syndroom van Down ondersteunt, en een dierenopvang aan de rand van Zutphen waar dieren veilig kunnen herstellen. Zo werd het vermogen omgezet in kansen, bescherming en liefdevolle zorg voor mens en dier.
De stichting biedt begeleiding, onderwijs en dagactiviteiten aan gezinnen door heel Nederland, zodat zij zich minder alleen voelen in hun zorgtaken. De opvang biedt een veilige plek aan dieren die extra zorg nodig hebben en anders nauwelijks een kans zouden krijgen op herstel. Dankzij betrokken vrijwilligers en gulle donaties groeide het project al snel uit tot een bekend initiatief waar mensen met trots over spraken.
De gemeente Zutphen verleende subsidies en lokale scholen hielpen enthousiast mee met inzamelacties en benefietdagen vol optredens en creatieve acties. Ook bedrijven uit de regio doneerden voer, materialen en hun expertise, waardoor de projecten professioneler konden worden en verder konden uitbreiden.
Meer over adoptie in Nederland, het syndroom van Down, en vrijwilligerswerk lees je via deze officiële bronnen, die extra achtergrondinformatie, ervaringsverhalen en praktische tips bieden.
Een huis vol leven
Binnen enkele maanden veranderde het huis van Liesbeth in een levendige, warme en open plek waar voortdurend iets gebeurde. De woonkamer vulde zich met speelgoed, prentenboeken en kleurrijke schilderijen die Mila vol fantasie had gemaakt en trots liet ophangen.
Ze lachten samen elke dag en genoten van kleine, alledaagse momenten zoals voorlezen en samen koken aan de keukentafel. De katten lagen rustig naast de wieg, spinden tevreden, en de buren kwamen regelmatig helpen met oppassen, tuinieren en praktische klusjes die anders zouden blijven liggen.
Volgens de kinderpsycholoog ontwikkelde Mila zich fantastisch, zowel sociaal als emotioneel, en liet ze een sterke eigen wil zien. Liesbeth volgde een cursus over opvoeding en communicatie bij de lokale zorginstelling om haar nog beter te begrijpen, ondersteunen en positief te stimuleren.
“Ze bracht licht en energie in mijn leven,” vertelt Liesbeth glimlachend terwijl ze aan hun eerste ontmoeting terugdenkt. Mila gaf haar dagen weer betekenis, vreugde en een doel om iedere ochtend met vertrouwen en nieuwsgierigheid voor op te staan.
Grenzen verleggen
Toen Mila vijf jaar oud was, begon ze enthousiast met tekenen en zingen, vaak midden in de woonkamer. Her favoriete onderwerpen waren de dieren uit de opvang, die ze vastlegde in vrolijke kleuren en eenvoudige liedjes vol herhaling en speelsheid.
Begeleiders zagen dat ze veel creatief talent had en een aanstekelijke vrolijkheid die anderen meenam. Liesbeth stimuleerde haar door haar mee te nemen naar muzieklessen en creatieve workshops, waar Mila met plezier nieuwe dingen uitprobeerde en vriendjes maakte.
Op haar tiende hield Mila haar eerste toespraak op school, waarin ze vertelde over haar oma, de dierenopvang en wat zorgzaamheid betekent. De zaal klapte enthousiast en iedereen straalde van trots, vooral Liesbeth die achterin zat en haar tranen wegpinkte.
Ze werd een voorbeeld van positiviteit en doorzettingsvermogen voor andere kinderen die naar haar opkeken. Mila bleef actief op school en deed enthousiast mee aan toneelstukken, talentenshows en verschillende projecten rond inclusie en samenleven.
Liefde in de lucht
Toen Mila volwassen werd, bleef ze actief meewerken in de opvang en nam daar steeds meer verantwoordelijkheid op zich. Daar ontmoette ze Sven, een vriendelijke jongeman met dezelfde liefde voor dieren en een rustig, warm karakter dat haar onmiddellijk geruststelde.
Ze werkten samen, deelden persoonlijke verhalen en genoten van elkaars gezelschap tijdens de dagelijkse verzorging van de dieren. Na verloop van tijd groeide hun band uit tot iets moois en diepers, een relatie gebaseerd op vertrouwen en wederzijds begrip. Sven werkte parttime bij een tuincentrum en hielp daarnaast met de aanleg van een nieuwe speeltuin bij de opvang.
Na een jaar vroeg hij Mila ten huwelijk tijdens een klein, ontroerend moment bij de dieren die zij samen verzorgden. De bruiloft vond plaats in de tuin van de opvang, rijk versierd met bloemen, lichtslingers en zelfgemaakte decoratie waar familie en vrienden aan hadden meegewerkt.
Mila droeg een witte jurk met madeliefjes in haar haar en Sven straalde zichtbaar van geluk terwijl hij haar hand vasthield. De gasten zagen een stel dat elkaar oprecht steunde en vol overgave samen de toekomst inging, met oog voor elkaar en hun omgeving.
Lees ook meer over inclusieve werkplekken en begeleid wonen, twee onderwerpen die nauw aansluiten bij dit inspirerende verhaal en extra context geven.
Nieuwe familie
Hoewel Liesbeth’ zoons niet bij de ceremonie konden zijn, stuurden ze een warme felicitatiekaart en belden ze uitgebreid om alles te horen. Voor Liesbeth was dat meer dan genoeg om zich gesteund te voelen in haar keuzes en om hun betrokkenheid te ervaren.
Ze voelde zich omringd door mensen die haar keuze waardeerden en respecteerden, ook al vonden sommigen het bijzonder. Sven en Mila gingen later samenwonen in een huisje naast de opvang, dicht bij de dieren en bij Liesbeth, zodat ze elkaar dagelijks konden zien.
Ze namen een hond en een kat in huis en genoten van de kleine dingen van het leven, zoals avondwandelingen en samen koken met simpele gerechten. Liesbeth kwam vaak langs en hielp met plezier bij de verzorging, waardoor de band nog hechter en vanzelfsprekender werd.
In 2023 kreeg de Mila Stichting een prijs voor maatschappelijke betrokkenheid. Het initiatief werd erkend als inspirerend voorbeeldproject in Nederland en als symbool van inclusie, verbondenheid en blijvende inzet voor anderen.
De kracht van ‘ja’
Nu Liesbeth ouder is, geniet ze dagelijks van haar tuin, de bloemen en het geluid van spelende dieren op de achtergrond. Ze wandelt nog regelmatig door de buurt en praat met kinderen die nieuwsgierig langs de opvang lopen en vragen stellen over de dieren.
Mila en Sven bezoeken haar elke zondag met zelfgebakken broodjes en soms een bos bloemen die vrolijk op tafel komt te staan. Ze drinken thee, lachen veel en bekijken samen foto’s van de afgelopen jaren vol bijzondere momenten, successen en kleine herinneringen.
Liesbeth zegt dat haar beslissing om “ja” te zeggen haar leven vol betekenis en richting heeft gemaakt, juist op latere leeftijd. Ze kreeg er liefde, warmte en een nieuwe familie voor terug, iets waar ze elke dag dankbaar voor is en waar ze met glimlach op terugkijkt.
“Soms is een klein gebaar genoeg om een groot verschil te maken,” zegt ze zacht, terwijl ze Mila en Sven nog eens liefdevol aankijkt en hun handen in elkaar ziet.
Een nalatenschap van liefde
Vandaag bestaat de Mila Stichting nog altijd en groeit het initiatief elk jaar verder met nieuwe projecten. Het fonds ondersteunt honderden gezinnen in Nederland met advies, activiteiten en praktische hulp, zodat zij hun zorgtaak beter kunnen dragen.
Vrijwilligers organiseren workshops, sportdagen en zomerkampen waar kinderen zich veilig en gezien voelen in een warme omgeving. Mila geeft zelf les aan jonge kinderen met Downsyndroom en stimuleert hen om hun talenten te ontdekken, grenzen te verleggen en trots te zijn op wie ze zijn.
De dierenopvang heeft inmiddels meer dan honderd dieren geholpen aan een nieuw thuis en een tweede kans op een rustig bestaan. Scholen, bedrijven en buurtbewoners blijven actief samenwerken om het project te versterken en onder de aandacht te brengen bij een breder publiek.
Liesbeth ontvangt maandelijks foto’s van kinderen en dieren die nieuwe kansen kregen dankzij de stichting en de vele vrijwilligers. “Dat is de mooiste beloning,” zegt ze glimlachend, terwijl ze de verhalen zorgvuldig bewaart in mappen en albums.
Meer over stichtingen oprichten, ouder worden met betekenis, en dierenopvangcentra vind je via deze sites, die je verder op weg helpen met actuele en betrouwbare informatie.
Key-points: belangrijkste inzichten uit dit ontroerende verhaal, kort toegelicht en samengebracht
- Een 73-jarige vrouw adopteerde in Zutphen een baby met Downsyndroom en gaf haar zo onverwacht een warm, liefdevol thuis vol veiligheid en structuur, waarmee ze aantoonde dat leeftijd geen belemmering hoeft te zijn voor oprechte zorg.
- De biologische ouders van Mila waren succesvolle ondernemers, waardoor zij onverwachts erfgename werd van hun bedrijfsmatige nalatenschap en vermogen, inclusief een aanzienlijke verantwoordelijkheid voor de toekomst.
- Liesbeth besloot de volledige erfenis te verkopen en richtte van de opbrengst een stichting en een dierenopvang op, zodat alle middelen maatschappelijk worden ingezet voor kwetsbare kinderen en dieren.
- De stichting helpt gezinnen en dieren door heel Nederland met begeleiding, activiteiten en opvang, zodat zij minder alleen staan in hun zorgtaken en praktische ondersteuning vinden wanneer dat nodig is.
- Mila groeide op tot een creatieve, zelfstandige vrouw die haar talenten gebruikt om anderen te inspireren en actief mee te werken in de opvang en bij de projecten van de stichting.
- De lokale gemeenschap steunt het initiatief enthousiast met vrijwilligerswerk, donaties en praktische hulp, waardoor het project blijvend kan doorgroeien en stevig in de regio is verankerd.
- Het verhaal benadrukt hoe liefde, vertrouwen en menselijkheid levens kunnen veranderen, juist wanneer iemand besluit zijn hart te volgen en ruimte te maken voor een ander.
- De opvang ontving meerdere onderscheidingen, waarmee de maatschappelijke impact en voorbeeldfunctie van het project officieel werden erkend en landelijk zichtbaarder werden.
- Mila en Sven organiseren samen workshops over zorgzaamheid en inclusie, waarin ze laten zien hoe iedereen op zijn eigen manier een bijdrage kan leveren aan een warmere samenleving.
- De stichting biedt ook vrijwilligerswerk aan jongeren, zodat zij ervaring kunnen opdoen, hun talenten ontdekken en leren wat betrokkenheid in de praktijk betekent voor henzelf en anderen.
- Meer dan honderd gezinnen kregen al ondersteuning, waardoor talloze kinderen met extra zorgvraag zich beter gezien, gesteund en begrepen voelen in hun dagelijkse leven.
- Het project blijft uitbreiden dankzij donaties en betrokkenheid, waardoor de waarden van Mila en Liesbeth voortleven in nieuwe initiatieven en duurzame samenwerkingen.
DEEL NU: Veel mensen verklaarden haar voor gek, maar de 73-jarige Liesbeth adopteerde toch een meisje dat niemand wilde en veranderde daarmee hun beider levens.
Dit artikel is zorgvuldig samengesteld door Spectrum Netwerk, een dynamisch media platform dat zich toelegt op het delen van inspirerende en informatieve verhalen van over de hele wereld. Volg Spectrum Netwerk op Facebook om niets te missen van onze boeiende content: Spectrum Netwerk
SPECTRUM Magazine Disclaimer:
Dit artikel is gebaseerd op ware gebeurtenissen en herschreven in journalistieke stijl om het beter leesbaar te maken. De informatie is uitsluitend bedoeld voor algemene kennis en inspiratie en beschrijft geen persoonlijke situatie. Het vormt geen vervanging voor professioneel medisch, juridisch of financieel advies of een individueel consult. Raadpleeg altijd een erkende specialist voor persoonlijke vragen. SPECTRUM Magazine is niet aansprakelijk voor beslissingen die worden genomen op basis van dit artikel, hoe zorgvuldig de inhoud ook is samengesteld.
Facebook Disclaimer:
Dit artikel is bedoeld om te inspireren en te informeren op een toegankelijke manier, met nadruk op positieve verhalen. Het bevat geen financieel advies of aanbeveling en is niet bedoeld als persoonlijke begeleiding of professionele dienstverlening. Lezers bezoeken deze pagina omdat zij oprecht geïnteresseerd zijn in positieve verhalen en initiatieven die het leven verrijken en verbinden.
Professionele referenties en geraadpleegde bronnen:
- Rijksoverheid. Adoptie en ouderschap in Nederland. 2023. https://www.rijksoverheid.nl – officiële website met informatie over wetgeving, beleid en praktische regelingen.
- Stichting Downsyndroom Nederland. Begeleiding en inclusie van kinderen met Downsyndroom. 2022. https://www.downsyndroom.nl – kennisplatform met praktische tips, achtergrondinformatie en ervaringen voor ouders en professionals.
- KVK Nederland. Stichting oprichten: stappenplan en verplichtingen. 2023. https://www.kvk.nl – zakelijke informatie over het starten, inschrijven en beheren van een stichting.