Voor veel mensen is vliegen een prettige manier om de wereld te ontdekken, omdat het snel, efficiënt en comfortabel is, en je de mogelijkheid biedt om binnen enkele uren op een totaal andere plek te zijn, waar je kunt genieten van nieuwe ervaringen en culturen.
Maar voor Bo Berry, een inspirerende plus-size influencer die haar volgers meeneemt in haar reisavonturen, is vliegen niet zomaar een ontspannen ervaring. Voor haar begint elke vlucht met zorgvuldige planning, het overwegen van verschillende opties en het uitdenken van alternatieven die voor veel anderen als vanzelfsprekend worden beschouwd.
Waar anderen misschien alleen nadenken over handbagage of welke film ze willen kijken tijdens een vlucht, is Bo bezig met een hele andere voorbereiding. Ze denkt nauwkeurig na over hoe ze zich door het vliegtuig zal bewegen, of ze voldoende ruimte heeft voor haar rolstoel en of het toilet wel toegankelijk is voor haar lichaam.
Wat voor velen slechts een kleine ruimte is, is voor haar een echte puzzel waarin alles precies op zijn plek moet vallen. En dat zorgt ervoor dat haar reizen extra aandacht en zelforganisatie vereisen, nog voordat het vliegtuig opstijgt en ze zich in die beperkte ruimte bevindt.
Content:
Geen plek in het toilet
Bo deelde op TikTok een video waarin ze humoristisch en openhartig liet zien hoe moeilijk het is om het vliegtuigtoilet te gebruiken wanneer je lichaam iets groter is dan gemiddeld. In de video vertelt ze hoe ze zich letterlijk moet vouwen om zichzelf te kunnen verplaatsen in de kleine ruimte.
Ze probeert de situatie luchtig te houden, maar het ongemak is duidelijk voelbaar. Dit komt niet door haar lichaam, maar door het feit dat het ontwerp van het toilet simpelweg geen rekening houdt met de diversiteit in lichaamsvormen en daardoor niet voor iedereen comfortabel is.
Ze benadrukt dat het niet alleen gaat om klagen, maar vooral om het delen van haar verhaal. Bo streeft ernaar bewustzijn te creëren en met haar persoonlijke verhaal raakt ze velen die zich hierin herkennen maar zich nooit eerder hebben durven uitspreken.
Sinds het posten van haar video heeft ze talloze berichten ontvangen van mensen die haar bedanken voor haar eerlijkheid en moed om hun eigen ervaringen te delen. Zij voelen zich gehoord en begrepen door haar, misschien wel voor het eerst in lange tijd.
Niet alleen bij lange vluchten
Bo vertelt dat ze meestal vooraf zorgt dat ze het toilet niet nodig heeft tijdens vluchten, door het plannen van haar vochtinname, het controleren van haar voedselinname en het proberen zoveel mogelijk te anticiperen op mogelijke behoeften.
“Soms is het gewoon niet haalbaar om alles perfect onder controle te houden. Tijdens een vlucht van San Francisco naar Chicago moest het vliegtuig vanwege het slechte weer langer in de lucht blijven. De verlengde tijd aan boord zorgde voor stress, niet vanwege de vlucht zelf, maar door de onmogelijkheid om het toilet te gebruiken.”
Ze beschrijft het moment waarop ze zich begon af te vragen wat haar opties waren en hoe ze verder moest gaan. Niet omdat er iets misging, maar omdat de situatie gewoon lastig en complex was. Ondanks de uitdagingen bleef ze positief, ademde rustig en hield vol, vastberaden zoals ze altijd doet.
Het laat zien dat zelfs goed voorbereide reizigers, met alle benodigde informatie en uitrusting, soms nog tegen onverwachte uitdagingen kunnen aanlopen. En juist op die momenten kan een klein verschil in ontwerp, of een kleine aanpassing in de planning, een enorme impact hebben op de reiservaring en het vermogen om met deze uitdagingen om te gaan.
Het probleem zit dieper
Bo’s verhaal gaat verder dan alleen het toilet, ze kaart een groter onderwerp aan over hoe toegankelijk de wereld is voor mensen met andere lichaamstypen, en stelt daarmee de vraag of er voldoende aandacht is voor het creëren van inclusieve en toegankelijke omgevingen voor iedereen, ongeacht hun lichaamsvorm of -grootte.
Ze legt uit dat het probleem niet ligt in haar lichaam, maar in de opzet van vliegtuigstoelen. Ze vraagt zich af waarom ontwerpers vasthouden aan één standaardmaat, terwijl mensen in allerlei verschillende vormen en maten komen.
Deze vraag heeft veel reacties opgeroepen, niet alleen van mensen die zich herkennen in haar verhaal, maar ook van luchtvaartdeskundigen die het gesprek willen aangaan over inclusieve ontwerpen.
“Bo deelt dat ze niet wil dat zij anders wordt behandeld en gewoon zichzelf kan zijn zonder belemmeringen. Haar boodschap is hartverwarmend en inclusief: laten we samen werken aan het creëren van een reiservaring die voor iedereen prettig is.”
Steeds kleinere ruimtes
Volgens The Los Angeles Times kiezen luchtvaartmaatschappijen er steeds vaker voor om de toiletten kleiner te maken, zodat er extra stoelen geplaatst kunnen worden en daardoor meer passagiers kunnen worden vervoerd op vluchten, wat kan leiden tot mogelijk hogere winsten voor de luchtvaartmaatschappijen.
“Dat is begrijpelijk vanuit een economisch perspectief, maar volgens Bo mag winst niet ten koste gaan van het menselijk comfort. Hoewel een extra stoel meer reizigers betekent, kan een kleiner toilet ervoor zorgen dat sommige mensen zich buitengesloten voelen.”
Gary Weissel van Tronos Aviation Consulting benadrukt dat het toevoegen van een extra stoel aanzienlijke extra inkomsten kan genereren voor een luchtvaartmaatschappij. Echter, Bo werpt de eenvoudige vraag op: wat is de waarde van comfort en waardigheid?
Door de nadruk te leggen op efficiëntie boven toegankelijkheid, worden mensen vergeten die ook recht hebben op een aangename reiservaring. Slechts kleine aanpassingen kunnen hier al een groot verschil maken.
Door het gangpad schuifelen
Het gangpad zelf vormt ook een uitdaging, aangezien Bo vaak zijwaarts moet lopen om tussen de stoelen door te kunnen manoeuvreren. Hoewel ze dit altijd met een glimlach en een vriendelijke groet doet, blijft het een lastig moment.
Ze merkt dat mensen soms verbaasd kijken of even moeten schuiven om plaats te maken voor haar, wat van haar constant alertheid en beleefdheid vraagt, terwijl ze gewoon probeert om op een rustige en respectvolle manier haar stoel te bereiken.
Voor haar is dat uitputtend, niet zozeer lichamelijk, maar vooral emotioneel. Het maakt dat ze hyperbewust is van elke beweging, wat extra spanning toevoegt aan een toch al krappe ruimte.
Haar positiviteit is ongeëvenaard. Ze laat zich niet ontmoedigen en weet elke situatie met humor en elegantie te benaderen. Bo’s doorzettingsvermogen is bewonderenswaardig en laat zien dat vriendelijkheid een verbazingwekkende kracht kan hebben.
Reacties op sociale media
Na het delen van haar verhaal ontving ze talloze reacties. Sommigen bedankten haar voor haar openheid, terwijl anderen zich afvroegen of aanpassingen werkelijk noodzakelijk waren.
Op Facebook verschenen opmerkingen als “misschien kunnen we niet iedereen tegemoetkomen in hun wensen en behoeften”. Echter, Bo blijft vriendelijk en begripvol in haar antwoord en benadrukt dat het niet gaat om het doorvoeren van extreme veranderingen, maar juist om het implementeren van kleine verbeteringen die voor velen een groot verschil kunnen maken.
Sommige mensen doen ook voorstellen, zoals het ontwerpen van een universeel toegankelijk toilet. Deze reacties geven haar hoop en stimuleren haar om haar stem te blijven laten horen.
Iedere reactie, of deze nu positief, afwachtend of kritisch is, draagt bij aan de voortgang van het gesprek en aan het verrijken van het begrip en de samenwerking. Bo hoopt dat er in de toekomst nog meer begrip en samenwerking zal ontstaan tussen alle betrokken partijen.
Niet iedereen is gemiddeld
Uit het recente rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) blijkt dat meer dan de helft van de volwassenen wereldwijd niet voldoet aan de standaardmaat voor een gezond lichaamsgewicht, wat aantoont dat er een zorgwekkende trend is van overgewicht en obesitas op wereldwijde schaal.
Ondanks dat vliegtuigen vaak ontworpen worden alsof iedereen dezelfde behoeften heeft, betekent dit dat een groot deel van de reizigers zich moet aanpassen aan een systeem dat niet op hen persoonlijk is afgestemd.
Bo vraagt zich af waarom het zo moeilijk lijkt om dat aan te passen, aangezien we allemaal verschillend zijn en dat juist iets moois is, aldus Bo.
Zij gelooft sterk dat als we ons focussen op diversiteit en verschillen omarmen, we in staat zullen zijn om betere en meer innovatieve oplossingen te vinden. In plaats van te proberen om iedereen in hetzelfde model te persen, moeten we juist ruimte bieden aan diversiteit en unieke perspectieven.
Wat kan er beter?
Bo wijst erop dat er al luchtvaartmaatschappijen zijn die experimenteren met bredere stoelen en meer toegankelijke toiletten, wat een positieve ontwikkeling is voor passagiers met speciale behoeften. Zoals BBC Travel schrijft, zijn er ontwerpen die zowel economisch als praktisch haalbaar zijn en die de reiservaring voor iedereen comfortabeler en aangenamer kunnen maken.
Denk aan flexibele meubels en compartimenten die op verschillende manieren kunnen worden ingedeeld, zodat niet alleen mensen zoals Bo, maar ook ouders met kinderen, ouderen en mensen met tijdelijke beperkingen geholpen kunnen worden.
Volgens Bo is het belangrijk om te beseffen dat niet alles perfect hoeft te zijn in het leven. Hij gelooft dat door open te staan voor elkaars ervaringen en bereid te zijn om naar elkaar te luisteren, we al veel kunnen bereiken in onze relaties en in de samenleving.
Ze hoopt dat luchtvaartmaatschappijen gaan inzien dat klanttevredenheid verder gaat dan alleen eten en bagage, en dat het daadwerkelijk draait om de ervaring en het gevoel van comfort en gemak dat passagiers aan boord hebben.
Bo’s boodschap aan de wereld
Voor Bo is haar verhaal meer dan alleen een persoonlijke ervaring, het is een krachtige oproep tot openheid, compassie en het omarmen van vernieuwing in onze samenleving.
Ze wil laten zien dat je met zachtheid en eerlijkheid grote en diepgaande gesprekken kunt starten en door haar eigen verhaal te delen moedigt ze anderen aan om ook hun verhaal te delen en open te zijn.
In plaats van stilzwijgend obstakels te accepteren, hoopt ze dat mensen hun stem gebruiken en zich uitspreken tegen onrecht en ongelijkheid. “Niet om te klagen,” zegt ze vastberaden, “maar om samen te werken en te bouwen aan een rechtvaardigere en inclusievere samenleving.”
Bo gelooft sterk in het belang van verbinding en is van mening dat dit begint met de daadwerkelijke aandachtigheid en oprecht luisteren naar de ervaringen en verhalen van anderen.
Een bredere discussie
Het verhaal van Bo Berry staat niet op zichzelf, maar dient als een spiegel van een samenleving die nog altijd zoekende is naar de juiste manier om met verschillen om te gaan.
Als reizen wordt beschouwd als een recht, moeten we er zeker van zijn dat iedereen gelijke toegang heeft. Ongeacht iemands lichaamsvorm, leeftijd of fysieke mogelijkheden, zou comfortabel reizen geen belemmering mogen vormen.
Bo’s verhaal is een krachtige herinnering aan het feit dat het essentieel is om inclusief te denken, niet alleen in onze woorden, maar ook in ons ontwerp en beleid, zodat we een samenleving kunnen creëren die iedereen met open armen verwelkomt en gelijke kansen biedt.
Wanneer we dat doen, ontstaat er een inclusieve en gastvrije wereld waarin iedereen, ongeacht afkomst, geslacht of overtuigingen, zich welkom en gewaardeerd voelt, zelfs wanneer ze zich op grote hoogte bevinden, zoals bijvoorbeeld op 10 kilometer boven de grond.
DEEL NU : BEELDEN | Chaos in het vliegtuigtoilet: deze plus-size influencer zorgt voor heftige scenes die het internet op z’n kop zetten
De inhoud van dit artikel is samengesteld door het Mediakanaal: Zonnestraaltjes. De naam zonnestraaltjes ‘weerspiegelt’ waar wij voor staan. We verspreiden zonnestraaltjes in een digitale duisternis. Je kunt Zonnestraaltjes hier volgen op Facebook: Zonnestraaltjes.
Professionele referenties:
- “Designing for Accessibility: Aviation and Inclusion” – Jane M. Fulton, 2021
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0969699721000076 - “Human-Centered Aircraft Cabin Design” – Robert T. Lowe, 2019
https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/0954410019875023 - “Traveling While Plus-Sized: Airline Accessibility” – Linda Herrera, 2022
https://journals.openedition.org/sdj/6517