De Italiaanse kunstenaar Salvatore Garau veroorzaakte een wereldwijde sensatie en fascinatie toen hij besloot om een onzichtbare sculptuur te creëren en te verkopen, wat resulteerde in een verkoopprijs van maar liefst €15.000 (ongeveer $18.300). Deze ongelooflijke prestatie overtrof alle verwachtingen tijdens de veiling en leverde Garau internationale aandacht en bewondering op van over de hele wereld.
Garau legt uit dat de sculptuur niet slechts een lege ruimte is, maar een dynamische plek waar energie en verbeelding samenkomen en tot uiting komen in de interactie tussen de kijker en het werk. Hij benadrukt het belang van de actieve rol van de kijker voor het volledig ervaren van het kunstwerk. Door de betrokkenheid van de toeschouwer wordt de ruimte zelf een integraal onderdeel van de kunst, en krijgt het werk betekenis door de menselijke aanwezigheid die er wordt gecreëerd en beleefd.

Vele kunstliefhebbers zien deze benadering als een verfrissende en innovatieve manier om kunst te ervaren, waarbij de nadruk ligt op het gebruik van de eigen verbeelding in plaats van traditionele materialen zoals steen of verf. De lovende reacties en positieve aandacht voor deze sculptuur tonen aan dat mensen openstaan voor vernieuwende en baanbrekende ideeën in de kunstwereld.

Content:
De naam van het werk
Het kunstwerk kreeg de titel Io Sono, wat vertaald “Ik ben” betekent. Voor Garau is deze titel van essentieel belang, omdat het de nadruk legt op het concept van bestaan en bewustzijn dat centraal staat in het werk. De kunstenaar richt zich op het verkennen van de diepere lagen van het menselijke bewustzijn en de complexe relatie tussen identiteit en zelfbewustzijn.

“In plaats van alleen maar streven naar de creatie van iets tastbaars, streeft hij naar het opwekken van een gevoel van aanwezigheid door middel van zijn sculptuur. Deze sculptuur dient als symbool voor de diepe gedachten en indrukken die ieder individu kan ervaren, zelfs zonder de aanwezigheid van een zichtbaar object.”
Met zorgvuldigheid heeft hij deze naam gekozen om de essentie van kunst te benadrukken als iets dat niet altijd fysiek aanwezig hoeft te zijn om waardevol te worden ervaren. Door middel van deze titel wordt het kunstwerk niet alleen herkenbaar en toegankelijk voor een breed publiek, maar wordt ook de nadruk gelegd op de persoonlijke beleving van de toeschouwer, waardoor er een diepere connectie met het werk ontstaat.
Hoe het geveild werd
De verkoop vond plaats bij het gerenommeerde Italiaanse veilinghuis Art-Rite, waar aanvankelijk de waarde van het object geschat werd tussen de €6.000 en €9.000. Echter, tot ieders verbazing stegen de biedingen snel en uiteindelijk werd het object verkocht voor een onverwacht hoog bedrag van €15.000.

Het uiteindelijke bedrag van €15.000 bevestigt dat conceptuele kunst populair kan zijn, ondanks dat het vaak wordt onderschat ten opzichte van meer traditionele kunstvormen. De koper ontving een certificaat van echtheid, waarmee de officiële erkenning en waarde van het werk worden bevestigd.
De koper ontving gedetailleerde instructies voor het tentoonstellen van de sculptuur, waarbij het veilinghuis benadrukte dat dit soort kunstwerken de verbeelding in de kunst opnieuw centraal zetten. Hierdoor werd de veiling een bijzonder moment binnen de Italiaanse kunstwereld, met de potentie om een nieuwe golf van creativiteit en waardering voor artistieke verbeelding te inspireren.
Handleiding bij het niets
Garau gaf een uitgebreide handleiding met specifieke vereisten voor het presenteren van de sculptuur. Hij benadrukte het belang van een ruimte van minimaal 1,5 bij 1,5 meter, vrij van obstakels en goed verlicht om de impact van het kunstwerk te maximaliseren.

Het doel is dat deze locatie open blijft, zodat bezoekers hun eigen gedachten en gevoelens erop kunnen projecteren en een diep persoonlijke ervaring kunnen beleven. Op deze manier kunnen ze op een authentieke en betekenisvolle manier contact maken met de kunstwerken of omgeving, wat voor elke kijker uniek is.
Garau benadrukt het belang van zorgvuldig kiezen van de leegte, aangezien een ruimte in een woning kan veranderen in een bruisende plek vol ideeën en energie. Deze richtlijnen bieden kopers concrete handvatten om de sculptuur daadwerkelijk te ervaren en tot leven te brengen in de praktijk.
Een filosofische uitleg
De kunstenaar liet zich inspireren door het onzekerheidsprincipe van Heisenberg, dat stelt dat zelfs in een vacuüm energie aanwezig is. Door te benadrukken dat alles in de natuur een vorm van kracht in zich draagt en niets ooit echt leeg is, wilde hij de dualiteit van het universum tot uitdrukking brengen in zijn werk.

Volgens Garau illustreert dit bewijs dat zelfs het onzichtbare aanwezig is, waarmee de diepgaande verbinding tussen kunst en wetenschap wordt benadrukt. De manier waarop zijn werk kunst en natuurkundige principes combineert, maakt het des te indrukwekkender en geeft het een extra dimensie van uniciteit.
Met zijn diepgaande filosofische uitleg weet hij zijn sculptuur te verheffen tot een nieuwe dimensie, die de oppervlakkige kunstbeleving overstijgt. Door de integratie van verschillende disciplines weet hij zijn werk te verrijken en te versterken, wat door velen als een waardevolle toevoeging aan de kunstwereld wordt beschouwd.
Een vergelijking met geloof
Naast wetenschap verwees Garau ook naar geloof en benadrukte dat mensen al eeuwenlang vertrouwen hebben in iets dat ze niet kunnen zien, wat aantoont dat er meer is tussen hemel en aarde dan wat onze zintuigen kunnen waarnemen, waardoor het mysterie van het menselijke bestaan en de universele verbondenheid van alle levende wezens versterkt wordt.

Voor hem vertegenwoordigt zijn kunstwerk een parallel met dit idee, omdat het van de kijkers vraagt om vertrouwen te hebben in het onzichtbare en daardoor transformeert het kunstwerk van een concept tot een diepgaande ervaring van overtuiging.
Deze benadering voegt een extra laag toe aan zijn werk, die door sommigen als spiritueel wordt ervaren. Het toont aan dat kunst dieper kan gaan dan wat aan de oppervlakte zichtbaar is, en voorstanders zien dit als een waardevolle eigenschap van zijn projecten.
Niet het eerste werk
“Io Sono was niet Garau’s eerste onzichtbare creatie; hij had eerder al Buddha in Contemplation gepresenteerd op de Piazza della Scala in Milaan.”

Dit kunstwerk bestond uit een vierkant dat met tape op de grond was gemarkeerd, waarmee de kunstenaar de ruimte transformeerde tot kunstwerk en veel voorbijgangers nieuwsgierig maakte. Het werk benadrukte opnieuw de kracht van verbeelding en de impact die kunst kan hebben op het publiek.
Garau betoogt dat de leegte altijd een betekenis heeft, omdat het de mogelijkheden symboliseert die ieder mens in zich draagt. Dit conceptuele idee kreeg veel aandacht in de Italiaanse media, waarbij het symbool van de ruimte uitgebreid werd besproken in diverse publicaties.
Kunst in New York
Tijdens zijn tentoonstelling in de Verenigde Staten, genaamd ‘Na Milaan’, presenteerde Garau zijn werk aan het publiek. Een van zijn opmerkelijke creaties, genaamd ‘Afrodite Cries’, werd zelfs tentoongesteld op de New York Stock Exchange, waardoor zijn artistieke talent wereldwijd erkenning kreeg.

“Ondersteund door het Italiaans Cultureel Instituut, bestond het werk uit een witte cirkel die de ruimte afbakende. Hiermee wilde de kunstenaar laten zien dat kunst niet per se fysiek hoeft te zijn, maar ook een krachtige en diepgaande boodschap kan overbrengen zonder tastbaar te zijn.”
Deze presentatie in New York werd internationaal bekend en als vernieuwend beschouwd, waardoor het veel aandacht trok. Veel bezoekers waren onder de indruk van hoe iets eenvoudigs als deze presentatie een diepgaand gevoel van betekenis kon opwekken. Voor Garau was dit een bevestiging van zijn diepe overtuiging dat kunst in staat is om emoties en betekenis op een krachtige en eenvoudige manier over te brengen.
De kracht van verbeelding
De verbeelding staat centraal in al zijn werken en volgens Garau is dit de kracht die ieder mens bezit, ook al zijn er sceptici die twijfelen aan de mogelijkheid van de verbeelding als creatieve en transformerende kracht.

Hij ziet kunst als een krachtige manier om creativiteit te bevrijden en te inspireren. Zijn sculpturen zijn bedoeld om persoonlijke gedachten te stimuleren en te dienen als een katalysator voor diepgaande introspectie. Hierdoor ontstaat er altijd een unieke en onvergetelijke ervaring voor de kijker.
Hij gelooft dat de waarde van kunst juist ligt in de ervaring die het teweegbrengt, en niet in het bezit ervan. Dit benadrukt de cruciale rol van de kijker bij het creëren van betekenis in de kunstwereld.
Reacties van het publiek
Op sociale media werd volop over de kunstwerken gesproken, waarbij veel mensen nieuwsgierig waren naar de diepere uitleg en achterliggende gedachten achter de projecten die de kunstenaar heeft willen overbrengen aan het publiek.

Sommigen vonden het een buitengewoon inspirerende en vernieuwende manier om kunst te presenteren, terwijl anderen juist verrast waren dat een ogenschijnlijk onzichtbaar werk zoveel interesse en belangstelling wist te genereren, wat resulteerde in een levendige discussie en gemengde reacties binnen de kunstgemeenschap.
De discussie leidde tot een grotere belangstelling voor conceptuele kunst bij het brede publiek en de talrijke reacties toonden aan dat het onderwerp wereldwijd uitvoerig werd besproken. Deze interactie resulteerde uiteindelijk in een aanzienlijke toename van de wereldwijde bekendheid van Garau.
Kunst en marktwaarde
Het feit dat de verkoop van Io Sono illustreert dat ideeën waardevol kunnen zijn voor kunstverzamelaars, wijst erop dat zij niet alleen belang hechten aan het fysieke object zelf, maar ook aan het concept en de boodschap erachter. Dit betekent dat de emotionele en conceptuele waarde van een kunstwerk net zo belangrijk kan zijn als de materiële waarde ervan voor verzamelaars die op zoek zijn naar diepgang en betekenis in hun collectie.

Het feit dat iemand bereid was €15.000 te betalen benadrukt de invloed van vraag en aanbod op de kunstmarkt, waarbij de waarde van een kunstwerk wordt bepaald door de interesse en bereidheid van potentiële kopers. Dit toont aan dat kunst in verschillende vormen een diepgaande betekenis en impact kan hebben op zowel individuen als de maatschappij als geheel.
“Sommigen zien het als een indicatie van een open kunstmarkt voor vernieuwende ideeën, terwijl anderen het beschouwen als een voorbeeld van hoe kunst verrassend kan zijn. Hoe dan ook, de verkoop van Io Sono heeft ervoor gezorgd dat het een veelbesproken onderwerp is geworden.”
Key-points
- Salvatore Garau veilde een onzichtbare sculptuur voor maar liefst €15.000 en daagde daarmee opnieuw de grenzen van kunst en perceptie uit.
- Het werk, getiteld Io Sono, staat symbool voor energie en aanwezigheid, ook al is er voor de toeschouwer niets fysiek waarneembaar.
- De koper kreeg een officieel certificaat, samen met duidelijke instructies over hoe het kunstwerk gepresenteerd en ervaren kan worden.
- Garau slaat hiermee een brug tussen kunst, wetenschap en geloof, waarbij hij het onzichtbare tastbaar maakt in de verbeelding.
- Eerdere creaties, zoals Buddha in Contemplation en Afrodite Cries, volgen hetzelfde concept van immateriële kunst die uitnodigt tot bezinning en reflectie.
- De reacties uit het publiek laten zien dat het project internationale aandacht heeft getrokken en wereldwijd discussie heeft aangewakkerd over de essentie en betekenis van kunst.
DEEL NU: Beelden: Een Italiaanse kunstenaar heeft onlangs een onzichtbaar beeldhouwwerk verkocht voor $18.300, wat onbegrijpelijk is voor velen omdat het uit niets bestaat. 😳💸
Dit artikel is zorgvuldig samengesteld door het bruisende team van Doldwaas Dagblad, een mediakanaal dat uitblinkt in het delen van verhalen die niet alleen inspireren en informeren, maar ook diep intrigeren. Om geen moment van onze spraakmakende content te missen, volg Doldwaas Dagblad op Facebook en sluit je aan bij onze gemeenschap van nieuwsgierige en betrokken lezers. (Doldwaas Dagblad) 🌟