Ze nam de foto weer en veegde de tranen weg die zich in haar ogen begonnen te vormen toen ze hem voor de tweede keer van dichterbij bekeek.
Toen ze besefte hoe verrassend deze conclusie was, zakte haar maag ineen en stortte haar hart ineen. ((lees dit verhaal zeker tot einde!!)
De foto werd voor het gezicht van Susan’s man geschoven, en ze eiste een verklaring van hem toen haar ogen opzwollen en haar stem geïrriteerd raakte.
De manier waarop hij reageerde verraste haar.
De verjaardag van het huwelijk van Susan en John werd voor de 15e keer gevierd. Hun samenwerking wekte de indruk iets te zijn waar de meeste mensen alleen maar van konden dromen.
Als een direct gevolg van deze levensveranderende gebeurtenis, nam Susan de uitvoerende beslissing om een familiefotoshoot te plannen ter gelegenheid.
Ze was zich totaal niet bewust van het feit dat haar geluk op het punt stond te eindigen.
Susan en John waren gezegend met uitstekende kinderen, een mooi huis in een fatsoenlijke buurt en een goede baan. Ze ontmoetten elkaar toen ze tieners waren en werden onmiddellijk onafscheidelijk nadat ze een vriendschap hadden gesloten.
John was meer een vrije geest in vergelijking met Susan, die gereserveerder was. Hij had een slechte reputatie omdat hij niet naar de les kwam en een algemene overlast was voor iedereen om hem heen.
Ondanks dat het een onwaarschijnlijke match leek, bleek alles goed te gaan. Zodra Susan ermee instemde om met John uit te gaan nadat hij haar bleef vragen, was ze meteen verliefd.
Niet lang nadat ze hun diploma’s hadden ontvangen, ontdekte Susan dat ze een kind verwachtte. Het stel nam de moedige beslissing om hun relatie voort te zetten om hun gedeelde verantwoordelijkheid voor het opvoeden van een kind te vervullen.
Ze keek naar de foto met haar ogen erop gericht terwijl haar handen tot vuisten waren gebald en ze ernaar keek. Ze deed een poging om de tranenvloed die aan haar ogen dreigden te ontsnappen onder controle te krijgen.
”Wat gaf hem het recht om haar zo wreed te behandelen?”
Hun samenwerking kende in het begin een wankele start. Toen ze nog in hun tienerjaren waren, stichtten ze een gezin, waardoor ze volwassen werden.
Ze moesten vele jaren worstelen en het doen met heel weinig inkomen voordat ze eindelijk de luxe levensstijl konden bereiken die ze nu leiden.
Susan was verrast door hoe snel de uren waren verstreken toen ze op de klok keek. Alsof het pas onlangs was dat John de moed had om Mary te vragen zijn vrouw te worden, is de tijd voorbij gevlogen.
Toen Susans zoon de ringen aan het altaar bracht, was ze zeven maanden zwanger van hun tweede kind. Het leek alsof het hele universum probeerde hun familie weer bij elkaar te brengen.
Aan de andere kant zou precies het omgekeerde plaatsvinden…
Susan had maar één wens, en dat was om een foto van haar en haar man te hebben om op terug te kijken na 15 jaar huwelijk en te herinneren waar ze waren geweest.
Wat was er aan hem dat hem er zo sterk tegen deed opkomen?
Om helemaal eerlijk te zijn, kon ze zich de meest recente gelegenheid herinneren waarop ze samen voor een foto hadden geposeerd.
Susan was maar in één mogelijke oplossing geïnteresseerd, namelijk het inhuren van een fotograaf in hun regio. Ik begrijp niet waarom hij zo’n groot belang heeft gehecht aan het maken van een eenvoudige foto.
Terwijl Susan plannen aan het maken was voor een fotosessie in het weekend, deed ze een poging om de eigenaardige reactie van haar man uit haar hoofd te houden.
Hij verzekerde haar nogmaals dat ze geen foto hoefde te maken en stelde voor om samen uit eten te gaan.
Ze werd gedreven tot een nog grotere behoefte om een foto te maken als een direct gevolg van zijn vreemde gedrag.
Ze was zich er totaal niet van bewust dat de foto het geheim zou onthullen dat John voor haar probeerde te verbergen.
Susan, haar man en hun kinderen besloten dat een nabijgelegen park de beste plek zou zijn om hun huwelijksverjaardag te vieren, omdat het de mogelijkheid bood om prachtige momenten te creëren.
De kleuren van de herfst gaven me de indruk dat ik door de pagina’s van een tijdschrift liep.
Er was een snelle beweging van witte wolken en je kon het licht zien breken door de gaten ertussen.
De pastelblauwe lucht stond in schril contrast met de levendige groene, gele en karmozijnrode bladeren aan de bomen.
Toen de familie arriveerde, was de fotograaf al doorgegaan en had hij de perfecte plek uitgekozen om wat familiefoto’s te maken en wachtte hij daar op hen.
Binnen een fractie van een seconde ervoer Susan een golf van extase.
Susan werd getroffen door geluk toen ze om zich heen keek naar de mensen om wie ze gaf.
Hoewel ze overmand was door dankbaarheid en bewondering voor haar man, merkte ze dat zijn uitdrukking vreemd was. Hij wekte niet de indruk gelukkig te zijn. Voorafgaand aan de explosie draaide hij met zijn duimen en vingers.
Susan’s vraag werd neerbuigend beantwoord en hij beweerde dat alles in orde was terwijl hij erom lachte…
Desondanks kon Susan zien dat er iets mis met hem was. Daarna ondervroeg hij de fotograaf met een eigenaardige vraag, waarop deze reageerde.
John benaderde de fotograaf en vroeg of hij de foto’s naar het door hem gebruikte zakelijke e-mailadres mocht sturen. Susan was zo vriendelijk om hem haar e-mailadres te geven, maar John stond erop dat hij haar net zo goed een e-mail kon sturen met de printer die hij op zijn werk had.
John was niet het soort persoon om zich echt druk te maken over dat soort dingen. Susans zorgen en achterdocht kwamen tegelijkertijd uit het niets.
Susan deed haar best om hem uit haar gedachten te bannen en ging ondanks zijn capriolen door met de fotoshoot. Ze deed haar best om haar kalmte te bewaren ondanks het feit dat ze ging trouwen en volgde de bevelen op die haar door de fotograaf waren gegeven…
Toch vroeg ze zich af wat er op dat moment door zijn hoofd ging. Op het moment dat ze eindelijk begreep wat het beeld haar probeerde te vertellen, zou haar hele bestaan op zijn kop worden gezet.
Toen de fotograaf van John en Susan de volgende dag de foto’s bij hen bezorgde, stuurde John ze onmiddellijk via sms naar Susan terwijl hij nog op zijn werk was.
Ze verwachtte opgewonden dat de bevindingen van het experiment naar haar zouden worden gestuurd, zodat ze ze kon bekijken.
Ze kon haar opwinding niet bedwingen toen ze haar Facebook-status bijwerkte met nieuwe foto’s van haar man en kinderen. Na het bekijken van de foto’s ontdekte ze dat haar veronderstellingen juist waren…
Susan kan haar dochter nog steeds aan de hand van haar vader zien vastklampen, die de hele dag oncontroleerbaar kronkelde en heen en weer schoof.
Ze zoomde in om het beter te kunnen bekijken.
Haar kaken vlogen wijd open toen ze naar de ring keek die ze haar man had gegeven ter gelegenheid van hun huwelijk, en de foto viel prompt op de grond.
Ik begrijp niet waarom hij het zou dragen. Haar gedachten gingen een mijl per minuut. Ze besteedde veel aandacht aan de nuances van de omtrek van de ring.
Ze kon zich in geen geval in deze kwestie vergissen. Een tweede keer greep ze naar de afbeelding, terwijl ze haar tranen in bedwang hield terwijl ze de twee ringen aan haar vingers inspecteerde.
Toen ze besefte hoe verrassend deze conclusie was, zakte haar maag ineen en stortte haar hart ineen.
In die periode droeg haar partner een ring die niet van haar was. ”Maar zelfs als het om te beginnen niet van haar was, van wie was het dan wel?”
Ondanks haar beste inspanningen kon ze niets bedenken om deze situatie in perspectief te plaatsen. Het was ineens duidelijk waarom haar partner zich in de dagen voorafgaand aan de fotoshoot verdacht had gedragen.
”De waarheid over hem werd eindelijk onthuld, maar wat was het?”
Toen Susans man thuiskwam van zijn werk, werd ze onmiddellijk overmand door een scala aan emoties, waaronder woede, verdriet en verbijstering.
Waar had hij zijn ring kunnen verliezen? Had hij toevallig een ring om die van iemand anders was? Hoe is het haar gelukt om hier tot nu toe zo blind voor te zijn?
Toen hij door de deur liep, was ze eindelijk in staat om de informatie te verzamelen die ze nodig had om de antwoorden te vinden waarnaar ze op zoek was.
Susan schoof de afbeelding voor Johns gezicht terwijl haar ogen gezwollen waren en ze op een angstige manier sprak. Ze eiste dat John zou uitleggen wat er aan de hand was.
De oprechtheid waarmee ze uiting gaf aan wat ze zei, deed hem ineenkrimpen. Het podium is nu aan het publiek getoond. Er was maar één foto nodig om een einde te maken aan jarenlang doen alsof er niets aan de hand was.
Na het bekijken van een afbeelding vroeg Susan de echtscheiding aan. Wat hij te zeggen heeft, zal mijn interesse wekken.
Hij deelde zijn gedachten met Susan terwijl hij zijn ogen dicht hield.
Een eigenaardige ervaring overviel hem toen hij voor het eerst naar de sportschool ging, ongeveer vier jaar geleden. Nadat hij had gedoucht, toen hij terugkeerde naar de kleedkamer, was zijn ring nergens te bekennen.
Omdat hij niet wist hoe hij het nieuws aan haar moest vertellen, ging hij iets kopen dat er identiek uitzag als het origineel. Susan daarentegen was niet overtuigd door het argument.
John vroeg om een kopie van de foto’s zodat hij ze kon onderzoeken en bepalen of zijn trouwring op een van de foto’s leesbaar was.
Zodra hij herkende dat hij het was, probeerde hij zijn hand te bedekken of een andere te maken met behulp van photoshop, maar de fout was te duidelijk om te verbergen.
Omdat het te laat voor hem was om de aanpassing te maken, stuurde hij het naar haar in de hoop dat ze het niet zou zien. In het geval dat ze dat deed, zou hij haar eindelijk alle leugens toegeven die hij haar had verteld.
Susan daarentegen was niet overtuigd door het argument.
Alles eraan was absurd. Waarom gaf hij niet gewoon toe dat hij een zenuwinzinking had gehad? Susan was volledig verbluft door wat hij te zeggen had.
Ze bleef hem aansporen om informatie over de geschiedenis van de ring, namelijk het ontstaan ervan.
Zijn antwoord was daarentegen consistent, ongeacht de omstandigheden.
Hij zei dat de reden dat hij dat had gedaan niet was omdat hij iets of iemand probeerde te verbergen, maar eerder omdat hij bang was haar teleur te stellen en van streek te maken.
Susan had de indruk dat alles een verzinsel was. Op de dag van hun huwelijk had ze een sterke sentimentele gehechtheid aan de ring.
Waarom liet hij het tot hem doordringen zonder haar te vertellen wat er aan de hand was? Hoe kon hij zo lang tegen haar hebben gelogen?
Ondanks zijn beweringen dat hij de waarheid sprak, reageerde ze onredelijk en de volgende dag vroeg ze de echtscheiding aan.
Hij gelooft dat hij de waarheid sprak. Is ze blij met de gang van zaken?
Nadat er enige tijd was verstreken, zette John zijn aanhoudende pogingen voort om Mary ervan te overtuigen dat hij in al zijn verklaringen volkomen waarheidsgetrouw was.
Ondanks haar aanvankelijke gebrek aan geloof, kwam ze langs en erkende dat hij al die tijd de waarheid sprak.
Dat gezegd hebbende, wat zijn uw gedachten?
Zou u uw vertrouwen in hem stellen als u zich in dezelfde situatie bevond als voorheen?
Of denk je dat Susan John’s vreemde gedrag te vergevingsgezind was, en dat dit een vergissing was?
*U moet zich ervan bewust zijn dat het volgende verhaal volledig is verzonnen voor uw plezier.
Dit artikel is tot stand gekomen met behulp van stockfoto’s:
”Maar wat had jij in een soortgelijke situatie gedaan?”
deel nu: Echtgenote vraagt scheidingspapieren aan na het zien van de familiefoto