Toxii Daniëlle is iemand die laat zien dat zelfexpressie veel verder gaat dan mode of stijl. Haar pad begon heel simpel, met één tatoeage waarvan ze dacht: “laten we eens kijken hoe dat voelt.” Die kleine stap werd een avontuur dat haar hele leven kleur zou geven, letterlijk en figuurlijk. Elke nieuwe tatoeage voelde als een stukje van een puzzel die haar ware zelf vormgaf. Inmiddels is haar bovenlichaam bijna volledig bedekt met diepe zwarte inkt, wat haar een opvallend en sterk uiterlijk geeft. Ze zegt vaak dat het proces van getatoeëerd worden haar rust gaf, alsof ze steeds dichter bij haar eigen verhaal kwam. Haar naasten begrepen haar keuzes niet altijd meteen, maar zagen wel dat ze steeds gelukkiger werd. En juist dat geluk is wat haar blijft drijven: het gevoel dat je trouw bent aan jezelf, ongeacht de buitenwereld.
Content:
Dieper dan alleen uiterlijk
Voor Toxii was het nooit enkel een kwestie van er anders uit willen zien. Ze voelde van jongs af aan al dat ze een andere vorm van schoonheid zocht, iets wat écht bij haar paste. Naast haar indrukwekkende inktpatronen heeft ze ook gekozen voor lichamelijke aanpassingen zoals onderhuidse implantaten en een gespleten tong, en zelfs het verwijderen van haar neus. Die neus heeft ze liefdevol bewaard in een glazen potje, als een herinnering aan de keuzes die haar sterker maakten.
Sommige mensen vragen zich af waarom iemand zulke dingen zou doen, maar voor Toxii draait het allemaal om vrijheid. Ze ziet haar lichaam als een kunstwerk dat ze met eigen handen mag vormgeven. Deze aanpassingen zijn voor haar net zo betekenisvol als een boek dat je met zorg schrijft – bladzijde voor bladzijde. Wat voor de één vreemd lijkt, is voor haar een zachte reis naar binnen.
Haar boodschap aan de wereld
Toen ze werd geïnterviewd door straatkunstenaar Devon Rodriguez, deelde Toxii haar gedachten open en eerlijk. Ze zei: “Ik vind het mooi om niet perfect te zijn, want juist daarin zit voor mij iets bijzonders.” Het raakte veel mensen, omdat ze sprak met warmte en overtuiging. Voor haar is het leven geen wedstrijd waarin je moet voldoen aan één schoonheidsideaal. Ze gelooft juist dat ieder mens zijn eigen schoonheid heeft, en dat we dat meer mogen vieren.
Via haar sociale media, vooral Instagram, deelt ze stukjes van haar dag, haar gedachten en ook de moeilijke momenten. Door haar eerlijkheid ontstaat er ruimte voor anderen om zich ook uit te spreken. Ze is niet op zoek naar bewondering, maar hoopt dat haar verhaal mensen helpt die zich anders voelen. Dat ze durven te kiezen voor zichzelf, op hun eigen manier.
De reacties
Zoals bij veel unieke verhalen, zijn de reacties gemengd. Toxii krijgt dagelijks berichten van mensen die haar prijzen voor haar moed, maar ook van mensen die haar keuzes niet begrijpen. Ze leest alles met een open blik, maar kiest ervoor om alleen de positieve energie te omarmen. Wat haar raakt, zijn de berichten van jongeren die dankzij haar durven te praten over wie ze willen zijn. Of ouderen die zeggen dat ze haar bewonderen om haar lef.
Dat is wat haar kracht geeft: het gevoel dat ze anderen raakt met haar echtheid. Natuurlijk komen er ook vragen en twijfels, maar die beantwoordt ze met vriendelijkheid en geduld. Ze begrijpt dat haar uiterlijk vragen oproept, maar nodigt mensen uit om het gesprek aan te gaan. Niet om elkaar te overtuigen, maar om elkaar beter te leren kennen.
Pijn, herstel en kracht
De veranderingen die Toxii doormaakte vroegen soms veel van haar lichaam, maar ze spreekt daar met zachte woorden over. Toen ze haar neus liet verwijderen, was dat fysiek een grote stap, maar geestelijk voelde het als een bevrijding. Ze zegt dat ze tijdens het herstel veel tijd nam voor zichzelf, met rust, gezonde voeding en fijne gesprekken met mensen die haar steunen. Het duurde meerdere weken voor ze zich weer helemaal fit voelde, maar het eindresultaat gaf haar een sterk gevoel van richting.
Ze vergelijkt het met het loslaten van een oude jas: eerst is het even wennen, maar daarna voelt het licht en fris. Door die ervaring leerde ze ook om nog beter naar haar lichaam te luisteren. Ze kiest nu met meer rust en bedachtzaamheid haar volgende stappen. En ze geniet van elke kleine overwinning onderweg.
In de schijnwerpers
Toxii is inmiddels een bekende verschijning geworden op tattoo-evenementen zoals de Villain Arts Tattoo Festivals, waar ze zich helemaal op haar plek voelt. Daar vindt ze mensen die haar niet alleen bewonderen, maar ook écht begrijpen. Het zijn bijeenkomsten waar kunst en menselijkheid hand in hand gaan, waar iedereen zichzelf mag zijn. Ze wordt daar vaak gevraagd om te vertellen over haar transformatie en de keuzes die ze maakte.
En elke keer doet ze dat met een open hart, zonder oordeel. Ze zegt dat het haar elke keer opnieuw ontroert hoeveel liefde en erkenning er is op die plekken. Voor haar zijn deze festivals als een warm bad waarin verschillen worden gevierd. Ze kijkt er dan ook elk jaar weer naar uit om er deel van uit te maken. Want daar voelt ze zich verbonden, en dat gevoel is goud waard.
Een leven vol keuzes
Toxii beschouwt haar reis niet als een project dat ooit ‘af’ zal zijn. Ze blijft zich ontwikkelen, net zoals iedereen dat doet. Ze zegt vaak dat ze zichzelf nog lang niet helemaal heeft ontdekt – en dat dat juist het mooie is. Ze neemt tegenwoordig langer de tijd voor elke nieuwe stap, zodat ze zeker weet dat het bij haar past. Elke aanpassing begint met een gevoel, daarna volgt veel onderzoek en overleg met professionals.
Ze houdt ervan om nieuwe dingen te leren en nieuwe technieken te ontdekken die haar lichaam helpen vertellen wie ze is. Vragen over spijt wuift ze vriendelijk weg: alles wat ze heeft gedaan, heeft haar iets geleerd. En met dat vertrouwen kijkt ze uit naar de toekomst, open en nieuwsgierig. Het leven is voor haar een voortdurende ontdekkingstocht – en ze geniet van elk hoofdstuk dat zich aandient.
De waarde van jezelf zijn
Als er één boodschap is die Toxii Daniëlle met haar verhaal wil delen, dan is het dat iedereen zijn eigen schoonheid mag ontdekken. Ze laat zien dat ‘anders zijn’ geen drempel is, maar juist een uitnodiging tot gesprek en verbinding. Door haar openheid nodigt ze anderen uit om ook te voelen wie ze zijn – zonder filter, zonder schaamte. Ze zegt dat geluk begint bij eerlijk zijn tegen jezelf, ook als dat spannend voelt. En ze hoopt dat haar verhaal anderen aanmoedigt om zichzelf toe te staan om te groeien, in hun eigen tempo. Niet iedereen hoeft inkt of implantaten, maar iedereen verdient het om zich vrij te voelen in zijn of haar huid. Toxii blijft haar pad volgen met warmte, creativiteit en een glimlach. En wie weet, inspireert ze jou ook om net iets meer van jezelf te laten zien.
SPECTRUM Magazine disclaimer: Deze inhoud is uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden. De informatie in dit artikel vormt geen vervanging voor professioneel financieel, juridisch of medisch advies. Lezers worden aangemoedigd om altijd een gekwalificeerde adviseur of zorgverlener te raadplegen voor persoonlijke situaties. SPECTRUM Magazine is niet verantwoordelijk voor besluiten die op basis van deze informatie worden genomen.
Facebook-disclaimer: Deze publicatie is uitsluitend bedoeld om te informeren en inspireren. Het artikel bevat geen financieel advies. Lezers worden aangemoedigd om eigen onderzoek te doen en professioneel advies in te winnen waar nodig.
Professionele referenties
- Atkinson, M. (2020). Tattooed: The Sociogenesis of a Body Art Culture. University of Toronto Press
- Sanders, C. R. (2008). Customizing the Body: The Art and Culture of Tattooing. Temple University Press
- Pitts-Taylor, V. (2003). In the Flesh: The Cultural Politics of Body Modification. Palgrave Macmillan