Stel verwacht een identieke tweeling en bevriest als de dokter zegt: “Het spijt me”

Er was een liefdesverhaal over een gewoon stel genaamd Matt en Jodi Parry dat plaatsvond in het pittoreske stadje Lancaster in Engeland. Deze stad ligt in Engeland en ligt tussen de rivier de Lune en een ’tapijt’ van middeleeuwse architectuur.

Neem een minuutje de tijd om dit artikel tot onderaan te lezen, zodat je ziet hoe het nu met de tweeling gaat.

Leesgedeelte 1/8: Levenspartners

Beiden waren aan elkaar toegewijd als levenspartners en stonden op het punt om voor het eerst ouders te worden.

Ze waren hun hart en hun huis samen aan het voorbereiden op een uniek en speciaal soort vreugde — de vreugde van het hebben van een tweeling.

Ze anticipeerden met vreugde op het geluid van dubbel lachen en het regelmatige gekletter van vier kleine voetjes.

Beide ouders hadden een sterke band met het idee dat ze een groot, gelukkig gezin zouden moeten hebben.

Hun vreugde was getint met de typische angst die gepaard gaat met het worden van nieuwe ouders, maar je kon de verwachting in de lucht voelen terwijl ze wachtten tot deze droom werkelijkheid zou worden…

Leesgedeelte 2/8: Diagnose

Maar op die noodlottige dag, toen ze bij de dokter waren, veranderde alles in een oogwenk…

Dit was niet de gebruikelijke opwinding die je voelt als je voor het eerst naar echo’s kijkt of naar de bonzende harten van hun pasgeboren kinderen luistert.

Abigail en Isobel, die toen nog in de baarmoeder zaten, kregen allebei de diagnose Downsyndroom van de arts, die het nieuws op een emotieloze manier bracht.

Het nieuws van de diagnose woog zwaar in de lucht, als een dichte mist die plotseling hun optimistische kijk overspoelde.

Matt en Jodi hadden het gevoel alsof ze op een onbegrijpelijke zee waren geworpen toen ze zich in die steriele kamer bevonden waar hun vreugde en enthousiasme plotseling plaats maakten voor diepe onzekerheid.

Leesgedeelte 3/8: Leegte

Toen het nieuws tot hen doordrong, realiseerden ze zich dat ze onbekend terrein betreden.

De familie Parry had de verkeerde overtuiging dat de zorggemeenschap zowel een anker als een gids voor hen zou zijn; ze werden echter in plaats daarvan geconfronteerd met een vacuüm.

De medisch specialisten hebben de ouders weinig bruikbare begeleiding gegeven bij de zorg voor hun tweeling.

Hierdoor werden ze gedwongen te kampen met een overvloed aan onopgeloste onzekerheden, zoals of Abigail en Isobel al dan niet zouden kunnen lopen.

”Zouden ze in staat zijn om de ideeën en gevoelens die ze ervoeren adequaat over te brengen?”

”Waren ze bijvoorbeeld in staat plezier te beleven aan de dagelijkse bezigheden van hun jeugd, zoals naar school gaan?”

De vragen hielpen niet op…

Leesgedeelte 4/8: Onderzoek

Matt, een ondernemende man die bekend staat om zijn pragmatische benadering van uitdagingen, en Jodi, bekend om haar verzorgende aard en onvermoeibare geest, kwamen tot de conclusie dat ze het gat zelf moesten vullen.

Ze zijn niet het soort mensen dat snel ontmoedigd raakt.

Ze legden een plechtige eed af om de poolster voor hun familie te worden terwijl ze door deze onbekende wateren navigeerden.

Ze investeerden een aanzienlijke hoeveelheid tijd en moeite in het onderzoeken van het onderwerp, het lezen van zoveel boeken, websites en artikelen als ze konden, en deelnamen aan zoveel online discussiegroepen als ze konden ontdekken.

Hun toewijding werd ingegeven door hun liefde voor hun kinderen, wat hen hielp hun angsten te overwinnen en vooruit te komen.

Leesgedeelte 5/8: Acceptatie

De familie Parry verwelkomde Abigail en Isobel in hun huis met een grenzeloze liefde, ondanks de vooroordelen die nog steeds heersten in de samenleving over het syndroom van Down.

De tweeling maakte kennis met een wereld die niet altijd begripvol was, maar ze ontdekten een veilige haven in het hart van hun familie.

De kernwaarden van hun familie waren onvoorwaardelijke liefde en acceptatie voor elkaar.

Het feit dat de baby’s konden gedijen ondanks de kansen en de vooroordelen waarmee ze werden geconfronteerd toen ze opgroeiden in deze verzorgende omgeving, was een bewijs voor iedereen die enige twijfel had dat het leven iets is dat ten volle moet worden geleefd, ongeacht een diagnose.

Leesgedeelte 6/8: Trots en vreugde

Vandaag, vijf jaar na die eerste dagen van bezorgdheid en angst, hebben Abigail en Isobel alle verwachtingen overtroffen door aan te tonen dat het hebben van het syndroom van Down geen levenslange straf is, maar gewoon een deel van wie ze zijn.

Ze hebben de vooroordelen over mensen met het syndroom van Down weerlegd door doelen te bereiken die volgens de conventionele wijsheid onmogelijk zijn voor kinderen met de aandoening.

De oorspronkelijke verontschuldigende toon van de dokter is vervangen door een vreugdevolle viering van hun vooruitgang sinds het begin van de afspraak.

Matt en Jodi zijn tot de rand gevuld met trots en vreugde, en hun liefde voor hun dochters en hun geloof in de mogelijkheden die voor hen liggen, is niet gewankeld.

Leesgedeelte 7/8: Kracht en acceptatie

Als gevolg van hun hardheid, prestaties en niet-aflatende liefde voor elkaar, de Parry-familie is naar voren gekomen als een bron van motivatie en een levende illustratie van hoe belangrijk het is om individuen te accepteren zoals ze zijn.

Hun ervaring is een meeslepend verhaal dat laat zien hoe mensen met het syndroom van Down, net als iedereen, dezelfde kansen, vrijheden en genegenheid verdienen.

Hun levens, die op het eerste gezicht onopvallend lijken maar in werkelijkheid buitengewone inspiratie bevatten, kunnen dienen als een krachtig voorbeeld van veerkracht, acceptatie en liefde.

Leesgedeelte 8/8: Conclusie en videomateriaal

Het verhaal van de Parry-familie werkt als een klaroenkreet, echoot door de samenleving en daagt ons allemaal uit om onze vooroordelen over vaardigheden en beperkingen opnieuw te beoordelen als gevolg van het horen ervan.

Het dient als een nuttige herinnering dat acceptatie, integratie en gelijke kansen niet moeten worden gezien als gunsten, maar eerder als essentiële mensenrechten waar iedereen, ongeacht zijn of haar talenten of omstandigheden, recht op heeft.

Hun levensverhaal, dat is vastgelegd in een meeslepend videoverhaal, geeft een diepgaand inzicht in hun reis naar transformatie en inspireert ons allemaal om deel te nemen aan de strijd voor gelijkheid, begrip en liefde.

Bekijk nu hoe het met de twee zusjes gaat:

Deel dit inspirerende verhaal over de tweeling met vrienden en familie op Facebook/Whatsapp

Bronnen: Daily Mail, The Mirror

Scroll naar boven