Een vrouw uit Congo verblijft momenteel met haar vijf kinderen in een tijdelijke opvanglocatie in Haarlem. Zij zoeken veiligheid en bescherming in Nederland vanwege de onstabiele en gevaarlijke situatie in hun thuisland. De familie hoopt op een plek waar zij kunnen herstellen van traumatische ervaringen en een nieuw begin kunnen maken met focus op stabiliteit, onderwijs en gezondheid.
Al geruime tijd woont ze in Nederland en werkt ze aan een stevige basis voor haar gezin, waarbij ze stap voor stap leert navigeren in regels, instanties en schoolafspraken. Onderwijs en een rustige leefomgeving vindt ze essentieel, omdat leren, structuur en voorspelbaarheid volgens haar de beste voorwaarden zijn voor ontwikkeling, eigenwaarde en kansen voor haar kinderen, vooral na een periode waarin onzekerheid en verplaatsingen het ritme bepaalden.
Kinderen hebben ruimte, ritme en houvast nodig om zowel cognitief als emotioneel te groeien, zeker wanneer ze spanning en verlies hebben meegemaakt. Een veilige, stimulerende omgeving waarin prestaties worden aangemoedigd en waar aandacht is voor welzijn, spel en sociale relaties, helpt hen veerkracht op te bouwen en met vertrouwen naar school te gaan, zodat talenten zichtbaar worden en achterstanden kunnen worden ingehaald.
Content:
Jaren in opvang
De moeder verbleef meer dan twaalf jaar in een asielzoekerscentrum, een omgeving waar gezinnen vaak lang wachten op een vaste woning en waar het dagelijks leven wordt gedeeld met veel andere bewoners. In die periode had zij voortdurend te maken met beperkte privacy, veel geluid en dagelijkse drukte, waardoor echte rust en herstel lastig waren en het opvoeden van kinderen extra inspanning vergde.
In september vorig jaar kon zij verhuizen naar een vrijgekomen woning, een stap richting zelfstandigheid en eigen regie die hoop gaf op stabiliteit. Dat moment gaf haar uitzicht op meer ruimte om het gezinsleven te organiseren en plannen te maken die beter aansluiten bij wat zij en haar kinderen nodig hebben, zoals vaste bedtijden, huiswerkstructuur en nabijheid van school en huisarts.
Een asielzoekerscentrum kan verblijf jaren laten duren, met mentale en fysieke belasting voor gezinnen die routine en privacy missen om tot rust te komen.
Huis afgewezen
De aangeboden woning had vier slaapkamers, wat zij voor een gezin met vijf kinderen te krap vond om ieder kind een eigen kamer te bieden of voldoende stilteplekken te creëren. Daarom koos zij ervoor verder te zoeken naar een huis met meer kamers dat beter bij haar gezinssituatie past en meer rust en leerplezier zou bieden.
Het COA gaf aan dat het aanbod passend was binnen de regels en dat zij zich maximaal inspannen om oplossingen te vinden die voldoen aan richtlijnen en schaarste op de woningmarkt. Daarbij wordt gekeken naar beschikbaarheid, gezinssamenstelling en haalbaarheid, zodat verdeling eerlijk en uitvoerbaar blijft in tijden van beperkte voorraad.
De vrouw koos uiteindelijk om de woning niet te accepteren, in de hoop elders een geschiktere plek te vinden die beter zou aansluiten op de behoeften van haar kinderen, zoals een betere indeling en meer rust. Deze beslissing bracht nieuwe onzekerheden met zich mee en leidde tot verdere stappen die invloed hadden op opvang, toewijzing en begeleiding.
Rechterlijke stap
Door de weigering startte het COA een juridische procedure waarin naleving van de regels centraal stond en waarin werd getoetst of het aanbod terecht was. Na een traject van stukken, toelichtingen en zittingen volgde een uitspraak in het voordeel van het COA, waarmee het kader voor de vervolgstappen duidelijk werd en uitvoering kon beginnen.
Zonder advocaat verscheen zij destijds voor de rechter, waardoor haar situatie niet volledig kon worden toegelicht. Hierdoor kon de rechter minder context krijgen en besloot zij het asielzoekerscentrum te verlaten.
Een kort geding is een snelle procedure met een bindende uitspraak en strakke tijdlijn die spoed vereist. Juridische bijstand kan helpen bij het presenteren van feiten, het bewaken van rechten en het onderbouwen van keuzes met documenten en verklaringen.
Tijd op straat
Na de uitspraak raakte zij tijdelijk uit beeld en was onduidelijk waar zij verbleef en wie haar hielp. Het COA vermoedde dat ze bij bekenden kon zijn, maar de bevestiging ontbrak, wat zorgen veroorzaakte over haar veiligheid en gezondheid.
Hoewel zij kennissen in België had, besloot ze daar niet naartoe te gaan en in Nederland te blijven om dicht bij school en hulpverlening te blijven. Daarmee bleef de situatie onzeker en was onduidelijk hoe lang het zou duren voordat er opnieuw contact met instanties tot stand kwam en opvang kon worden geregeld.
Voor de kinderen betekende de afwezigheid van een vaste woonplek dat dagelijkse routine en voorspelbaarheid wegvielen, met slaapplekken die wisselden en spullen die niet altijd mee konden. Het gebrek aan stabiliteit vergrootte spanning en druk, met merkbare effecten op school, sociale contacten en emotioneel welzijn, waardoor extra begeleiding nodig was.
Terug in beeld
Na verloop van tijd meldde zij zich opnieuw bij de opvang en kwam zij met haar kinderen in Haarlem terecht, waar zij een nieuwe start maakte en opnieuw kon aanhaken bij zorg en onderwijs. De focus lag op veiligheid, rust en dagritme, met aandacht voor schoolgang en praktische ondersteuning om het leven stap voor stap op te bouwen en regelmaat te herstellen.
Omdat er geen directe woonruimte beschikbaar was, werd besloten haar en de kinderen tijdelijk in een hotel onder te brengen, zodat ze niet zonder onderdak bleven. Deze oplossing overbrugt de periode tot er een meer duurzame vorm van huisvesting kan worden geregeld, zoals sociale huur of langdurige opvang die stabiliteit biedt.
Een hotel kan basiscomfort bieden, maar is geen structurele woonvorm en kent beperkingen voor koken, spelen en privacy. Kosten lopen snel op en de omgeving wisselt vaak, waardoor het lastig blijft om een hecht dagelijks ritme vol te houden; gemeenten kiezen hier soms tijdelijk voor om gezinnen van de straat te houden en zorgvuldig te zoeken naar een bestendige plek.
Gemeente grijpt in
In een spoedzitting bepaalde de rechter dat de gemeente Haarlem voorlopig de hotelkosten draagt, met nadruk op het belang van de kinderen die bescherming, rust en continuïteit nodig hebben om te kunnen leren en herstellen. Daarmee kwam er direct duidelijkheid over onderdak en eerste voorzieningen, zodat de acute onzekerheid afnam.
De rechter benadrukte dat kinderen niet mogen lijden onder besluiten waar zij geen invloed op hebben en dat tijdig handelen nodig is om schade te voorkomen. Snelle besluitvorming en zicht op vervolgstappen waren daarom noodzakelijk om spanning te verminderen en stabiliteit te bieden, met afspraken over duur en evaluatiemomenten.
De gemeente biedt tijdelijke financiële ondersteuning en zoekt tegelijkertijd naar een betaalbare en uitvoerbare structurele oplossing om een stabiele woon- en leefsituatie te creëren die past bij het gezin, met prioriteit voor schoolgang en zorgcontinuïteit.
Inzicht na vergissing
Advocaat Joris Sprakel legt uit dat zijn cliënte aanvankelijk niet overzag wat de gevolgen van de weigering zouden zijn, mede door stress en tijdsdruk. Later besefte zij hoe ingrijpend die keuze uitpakte voor haar woonzekerheid, rechten en mogelijkheden voor haar kinderen, waardoor herstel van stabiliteit extra tijd kostte.
Achteraf gezien achtte zij het verstandiger om de woning te accepteren vanwege locatie en betaalbaarheid, ook al was de indeling niet ideaal. Terugdraaien is niet mogelijk, omdat de woning inmiddels is toegewezen aan een andere kandidaat, waardoor nieuwe opties moeten worden verkend met hulp van gemeente en corporaties.
De moeder werkt intussen samen met school, psychologen en hulpverleners om extra ondersteuning te organiseren, zoals taalhulp, traumazorg en huiswerkbegeleiding. Daarmee krijgen de kinderen ruimte om ervaringen te verwerken en vaardigheden te ontwikkelen die hen helpen op school en in het dagelijks leven, terwijl het gezin aan een duurzaam ritme bouwt.
Discussie over wet
De Wmo ondersteunt inwoners met passende voorzieningen die bijdragen aan zelfredzaamheid en kwaliteit van leven, afgestemd op individuele noodzaak. Gemeenten beoordelen en bepalen welke voorzieningen geschikt zijn, rekening houdend met draagkracht, urgentie en alternatieven.
De gemeente Haarlem stelt dat de vrouw niet voldoet aan de criteria voor Wmo-ondersteuning, mede vanwege de aard van haar verblijfsgeschiedenis en de rol van andere instanties. Haar advocaat is het daar niet mee eens en bepleit dat zij juist wel binnen het toepassingsbereik valt, gezien de kwetsbaarheid van het gezin en de noodzaak van opvang om scholing en gezondheid te waarborgen.
Doordat gemeenten de wet verschillend interpreteren, ontstaan verschillen in besluiten en verwachtingen voor burgers. Dit kan leiden tot onzekerheid en vereist duidelijke uitleg, zorgvuldige motivering en mogelijk toetsing door de rechter voor meer consistentie.
Lange procedure
Als de rechter oordeelt dat zij onder de Wmo valt, blijft de gemeente verantwoordelijk voor opvang, ook als hoger beroep volgt en de uitkomst nog niet definitief is. De advocaat waarschuwt dat de procedure tijd kan kosten, waardoor de afhankelijkheid van tijdelijke voorzieningen voorlopig blijft bestaan en regelmatige evaluaties nodig zijn.
De route naar een definitieve uitkomst telt meerdere stappen en vereist documenten, beoordelingen en termijnen die elkaar opvolgen en gemonitord moeten worden. Tot die tijd is het gezin aangewezen op noodoplossingen, terwijl parallel wordt gezocht naar een plek die rust en continuïteit kan bieden en passend is bij de gezinssamenstelling.
Gemeenten en betrokken partijen proberen ondertussen een blijvende oplossing te vinden door intensiever samen te werken en informatie sneller te delen. Het doel is een aanpak die uitvoerbaar, betaalbaar en menswaardig is, zodat gezinnen perspectief houden en kinderen ononderbroken naar school kunnen.
Onzekere toekomst
Het is nog niet bekend wanneer de rechter uitspraak doet, waardoor planning beperkt blijft en keuzes voorzichtig worden afgewogen. Tot die tijd blijven de tijdelijke maatregelen gelden en is het belangrijk dat alle betrokkenen zich aan de afspraken houden om veiligheid, gezondheid en schoolgang te kunnen waarborgen en nieuwe stress te voorkomen.
De advocaat overweegt opnieuw contact met het COA om te verkennen of er toch ruimte is voor een tussenoplossing die rust brengt zonder procedures te doorkruisen. Ook wanneer de kans klein lijkt, worden opties zorgvuldig bekeken en afgewogen om niets onbenut te laten en het belang van de kinderen voorop te zetten.
Daarnaast wordt onderzocht of maatschappelijke organisaties tijdelijke opvang of begeleiding kunnen bieden, bijvoorbeeld via noodbedden, voedselondersteuning en mentorschap. Dat blijkt in de praktijk vaak ingewikkeld, maar het openhouden van dit spoor kan het verschil maken wanneer een passende plek beschikbaar komt en doorstroom mogelijk wordt.
Key-points
- Een moeder uit Congo woont met haar vijf kinderen tijdelijk in een hotel in Haarlem, zodat zij veilig kunnen overbruggen tot er een duurzame woonoplossing is en school en zorg door kunnen gaan.
- Zij wees eerder een woning met vier slaapkamers af, wat leidde tot een juridische procedure en extra onzekerheid over haar verblijfssituatie en rechten binnen de opvangketen.
- De gemeente Haarlem betaalt voorlopig de hotelkosten na een spoedbeslissing van de rechter, met nadruk op het belang van de kinderen en continuïteit in hun dagelijks leven en ontwikkeling.
- Haar advocaat geeft aan dat de gevolgen van de weigering pas later volledig duidelijk werden en dat nu samenwerking met scholen en hulpverlening centraal staat voor herstel, begeleiding en perspectief.
- De kernvraag is of zij aanspraak kan maken op structurele opvang via de Wmo en welke verantwoordelijkheid de gemeente daarbij houdt, terwijl een uitspraak nog op zich laat wachten en tijdelijk beleid van kracht blijft om het gezin te beschermen.
DEEL NU: NIEUWS | De dakloze asielzoekster met vijf kinderen betreurt nu haar beslissing om een woning te weigeren.
Dit stuk is zorgvuldig ontworpen door KijkPortaal, een dynamisch mediaplatform dat zich specialiseert in het leveren van verhalen die niet alleen inspireren maar ook verrijken, uitgezocht uit alle hoeken van de wereld. Zorg dat je niets mist van onze intrigerende content door KijkPortaal te volgen op Facebook. Laat je meeslepen door een wereld vol verhalen die echt impact hebben. 🌍✨
Disclaimer
Deze publicatie van SPECTRUM Magazine is uitsluitend bedoeld ter informatie. Er wordt geen financieel, juridisch of medisch advies verstrekt. De inhoud is zorgvuldig samengesteld, maar er kunnen geen rechten aan worden ontleend. SPECTRUM Magazine is niet aansprakelijk voor gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van dit artikel. Voor persoonlijke vragen wordt aangeraden contact op te nemen met een erkende professional.
Facebook-disclaimer: Dit artikel is geen financieel advies. Het is geschreven voor een breed publiek dat geïnteresseerd is in maatschappelijke onderwerpen en actuele thema’s.
Professionele referenties
- Schinkel, W. (2009). Asylum seekers and the welfare state. Palgrave Macmillan. Link
- Dagevos, J., & Odé, A. (2016). Integratie van asielmigranten in Nederland. Sociaal en Cultureel Planbureau. Link
- Guild, E., Costello, C., & Moreno-Lax, V. (2017). Implementation of the Common European Asylum System. European Parliament. Link