Toen oma Marianne besloot haar geliefde huis te verkopen om haar kleindochter Riley te helpen met haar bruiloft, stond ze voor een moeilijke beslissing. Ze wist dat het niet gemakkelijk zou zijn om afscheid te nemen van de plek waar zoveel mooie herinneringen waren gemaakt, maar haar liefde voor Riley was sterker dan de gehechtheid aan het huis. Marianne was vastbesloten om Riley een onvergetelijke dag te bezorgen, een dag vol liefde, geluk en vreugde die voor altijd in haar hart gegrift zou blijven. Zo zou ze altijd kunnen terugdenken aan de onvoorwaardelijke steun en liefde van haar oma, die bereid was om alles op te geven om haar kleindochter gelukkig te zien stralen op haar grote dag. Deze daad van opoffering en liefde voor Riley zou Marianne altijd koesteren als een van haar meest betekenisvolle daden als grootmoeder, en de herinnering aan de lach op Riley’s gezicht op die speciale dag zou haar blijven vervullen met vreugde en trots.
“Ik wilde haar gelukkig zien,” zegt Marianne met een zachte glimlach, vol van oprechte liefde. Voor haar is liefde delen het mooiste geschenk en geluk groeit wanneer je het samen beleeft. Haar hart vult zich met voldoening als haar geliefde straalt van blijdschap en innerlijke rust, wetend dat ze bijdraagt aan haar welzijn en geluk.
Een oudere vrouw ontspant thuis met een boek en bril in haar hand, diep in gedachten. Ze geniet van haar rust op de bank. Een oude lerares neemt een pauze van haar leeswerk en glimlacht breed terwijl ze naar buiten kijkt.
Marianne had haar hele leven spaarzaam geleefd en elke cent opzij gezet, zodat Riley zonder zorgen en vol vertrouwen aan haar toekomst kon beginnen. Dit ongeëvenaarde gebaar van vrijgevigheid, dat Marianne voorheen nooit had gemaakt, was het resultaat van een intense liefde en trots die haar hart leken te laten overlopen van vreugde.
Ze was geliefd in haar buurt vanwege haar warmte en betrokkenheid en stond altijd klaar om anderen te helpen met haar vriendelijkheid en zorgzaamheid. Haar buren prezen haar en benadrukten dat haar hart groter leek dan haar huis, en dat haar liefde en compassie voor anderen grenzeloos waren. En dit was geen overdrijving – haar altruïsme kende werkelijk geen grenzen.
Een vrolijke oudere vrouw zit ontspannen thuis met een boek in haar hand en een bril op haar neus, terwijl ze diep in gedachten verzonken is. Op de bank leest ze geconcentreerd. Een knappe oudere lerares neemt kort een pauze van haar leeswerk en glimlacht breed terwijl ze naar buiten staart door het raam.
De gemeenschap bewonderde haar optimisme en vermogen om anderen te inspireren met haar positieve houding en moed. Zelfs de makelaar die haar huis verkocht was diep onder de indruk en noemde haar beslissing om haar huis te verkopen en de opbrengst aan een goed doel te schenken “een buitengewone daad van zuivere en oprechte liefde”.
“Marianne geloofde dat ware vreugde pas echt bloeit als het gedeeld wordt met anderen, wat kan leiden tot verbondenheid en verrijking van individu en gemeenschap.”
Content:
Huis verkocht voor geluk
Al meer dan veertig jaar had Marianne haar intrek genomen in het knusse huisje aan de rand van de stad, waar de muren als stille getuigen dienden van vrolijke familiebijeenkomsten, gezellige avonden rondom de open haard en zomerse dagen die gevuld waren met zonneschijn en het geluid van lachende gezichten in de bloeiende tuin die werd omringd door kleurrijke bloemen en zoemende bijen.
Portret van een oudere blanke vrouw in een tuinhuisje onder een boom, met een hoed op, terwijl ze geconcentreerd met een smartphone of tablet werkt. Zomerse dag, close-up. Lifestyle voor senioren met een klein bedrijf.
Toen Riley vertelde dat haar droombruiloft buiten hun budget viel, aarzelde Marianne geen moment. Ze besloot haar huis te verkopen en nam zich voor alles tot in de kleinste details te regelen, zodat het een dag zou worden die Riley nooit zou vergeten. Elk onderdeel van de bruiloft moest een uitdrukking zijn van liefde, zorg en de bijzondere band tussen hen beiden.
De betalingen gingen direct naar de locatie, de jurk, de muziek en de bloemen. Zelfs de uitnodigingen, het diner en de kleine verrassingen voor de gasten werden zorgvuldig gekozen. Alles leek met precisie en aandacht voorbereid voor een onvergetelijke dag vol warmte, blijdschap en verbondenheid.
De wijngaard waar de ceremonie plaatsvond stond bekend om zijn prachtige zonsondergangen, de geur van rijpe druiven en het adembenemende uitzicht over de glooiende heuvels. De jurk werd ontworpen door een beroemde Nederlandse ontwerper, met uiterste zorg voor elk stiksel, zodat het perfect aansloot bij Riley’s persoonlijkheid en stijl.
Marianne hield haar plannen geheim, omdat ze wilde dat Riley’s geluk centraal bleef. Ze zocht geen lof of erkenning, enkel het pure plezier om haar kleindochter te zien stralen. In stilte genoot ze van het idee dat haar opoffering zou bijdragen aan een dag vol liefde — een herinnering die Riley haar hele leven zou koesteren.
Geen uitnodiging voor oma
Maar nadat Marianne zorgvuldig de enveloppen had gecontroleerd en navraag had gedaan bij de afzender, drong het langzaam en pijnlijk tot haar door dat ze opzettelijk was uitgesloten van de gebeurtenis, waardoor haar hart zwaar zonk en haar gevoel van afwijzing en eenzaamheid alleen maar toenam.
In een rustige woonwijk, omgeven door bloeiende bloemen en bomen, staat een oudere vrouw geconcentreerd bij haar brievenbus, zorgvuldig elke envelop peilend in afwachting van belangrijke post. Er is voldoende lege ruimte voor verdere tekst of illustraties.
Toen ze Riley belde, hoorde ze dat de bruiloft “een moderne sfeer” zou hebben, zonder gasten ouder dan 65 jaar. Marianne bleef kalm en sprak met een zachte stem, maar diep vanbinnen voelde ze een pijnlijke steek van verdriet en ongeloof, alsof er plotseling een afstand was ontstaan tussen haar en haar kleindochter die ze niet had zien aankomen.
Ze wist dat jonge mensen tegenwoordig veel waarde hechten aan trends, esthetiek en stijl. Riley wilde dat haar feest volledig aansloot bij wat ze dagelijks zag op Instagram en TikTok: alles perfect afgestemd, zorgvuldig gefilterd en ogenschijnlijk moeiteloos mooi.
Marianne begreep hoe sterk de invloed van sociale media kon zijn en besloot haar kleindochter de ruimte te geven om zelf tot inzicht te komen. Ze wist dat ware liefde niet alleen in woorden of beelden schuilt, maar in geduld, begrip en de bereidheid om te vergeven wanneer iets pijn doet.
In veel gezinnen is het een gekoesterde traditie om meerdere generaties samen te brengen op bijzondere dagen, omdat die momenten de cirkel van het leven tastbaar maken. Dit schept verbondenheid, warmte en respect tussen jong en oud, een onzichtbare draad die iedereen verbindt.
Marianne bleef diep geloven dat zelfs wanneer het hart gebroken is, het uiteindelijk zijn eigen pad zal vinden — een pad dat weer terugvoert naar liefde, begrip en de onverwoestbare kracht van familiebanden.
Opgegroeid met liefde
Riley had een jeugd vol warmte en vrolijke energie, voornamelijk te danken aan haar oma Marianne. Marianne leerde haar niet alleen koken en dansen, maar creëerde ook een magische wereld met haar verhalen bij het haardvuur. Voor Riley zou dit altijd een betoverende plek blijven, vol liefde en avontuur.
Een jonge vrouw en haar oude oma lopen samen in het park, beiden warm gekleed voor de winter. De gelukkige oma draagt een jas, terwijl het lieve meisje naast haar loopt met een vrolijke blik. Een glimlachende verzorger en een oudere dame genieten van een herfstwandeling in het park, terwijl ze elkaar liefdevol aankijken.
Ze steunde Riley tijdens haar schooltijd, bezocht elk toneelstuk en zat bij elk oudergesprek trouw vooraan. Geen enkel moment ontging haar; ze was er altijd om aan te moedigen, te troosten of te luisteren. Hun band was hecht, diep verankerd in wederzijds vertrouwen en gevuld met herinneringen die nooit zouden vervagen, ongeacht hoe snel de tijd verstreek.
De twee waren als beste vriendinnen die samen de wereld ontdekten, altijd op zoek naar iets nieuws om te delen of te beleven. Ze hadden hun eigen rituelen – van pannenkoeken op zondag tot eindeloze wandelingen door het park, waar ze lachten om kleine dingen en spraken over grote dromen.
De familie noemde hun relatie “een toonbeeld van onvoorwaardelijke en grenzeloze liefde”. Hun huis was jarenlang een levendige plek waar muziek, gelach en de geur van versgebakken appeltaart de kamers vulden, een thuis dat warmte en geborgenheid uitstraalde voor iedereen die er binnenkwam.
Voor Marianne voelde Riley’s bruiloft als de bekroning van een leven dat volledig in het teken stond van liefde, zorgzaamheid en toewijding – een schitterend laatste hoofdstuk in hun gezamenlijke verhaal, waarin ze haar kleindochter met trots en blijdschap de toekomst in zag stappen.
Nieuwe woning, nieuw begin
Na de verkoop van haar huis vond Marianne een knus appartement in een levendig seniorencomplex. Hier vond ze niet alleen een comfortabele nieuwe woning, maar ook nieuwe vriendschappen, gezelligheid en dagelijkse momenten van warmte en verbinding die haar leven verrijkten. Het gaf haar een gevoel van samenhorigheid en geluk.
Ze nam enthousiast deel aan koffiemomenten en creatieve workshops, waarin ze haar nieuwsgierigheid en levendigheid weer voelde opbloeien. Deze ontmoetingen gaven haar nieuwe energie en inspiratie om verder te gaan met haar leven, met een hernieuwd gevoel van richting en voldoening.
In gesprekken met andere bewoners ontdekte ze dat velen soortgelijke familie-ervaringen hadden doorgemaakt. Ze luisterden aandachtig, deelden hun verhalen over verlies, liefde en herstel, en boden elkaar steun en troost die alleen uit herkenning kan ontstaan.
Marianne schreef haar gevoelens op in een dagboek, waarin ze herinneringen, inzichten en kleine momenten van vreugde vastlegde. Wat begon als een persoonlijke uitlaatklep, ontwikkelde zich tot een reeks korte columns vol dankbaarheid, levenservaring en stille wijsheid.
Ze vond rust in het besef dat elk nieuw hoofdstuk in het leven, hoe onverwacht ook, ruimte biedt voor groei, hoop en hernieuwde kracht. Met een open hart omarmde ze het onbekende, vastbesloten om te blijven bloeien — niet ondanks wat ze had meegemaakt, maar juist daardoor.
Een keuze voor respect
Marianne besloot om trouw te blijven aan haar waarden en draaide de betalingen van de bruiloft terug. Dit deed ze niet uit boosheid of wrok, maar als een weloverwogen daad om te laten zien dat wederzijds respect altijd en onder alle omstandigheden de ware basis moet zijn van liefde en familie.
Ze beheerde haar financiën thuis met aandacht en precisie, noteerde zorgvuldig alle inkomsten en uitgaven en controleerde elke berekening om zeker te zijn dat ze haar geld verstandig besteedde. Ze nam verantwoordelijkheid voor haar huishoudelijke rekeningen, zodat ze financieel stabiel kon blijven in haar latere jaren.
Ze handelde met rust, waardigheid en een open hart. In plaats van boos te worden of verwijten te maken, koos ze voor kalmte en vriendelijkheid. De leveranciers toonden begrip en hielpen haar geduldig om alles netjes en zorgvuldig te regelen, alsof zij voelden dat er iets diepers speelde dan alleen een geannuleerde afspraak.
Riley besefte dat haar grootmoeder sprak vanuit oprechte, liefdevolle eerlijkheid en niet uit afkeuring of teleurstelling. Dat besef bracht iets nieuws: een vorm van volwassenheid waarin ze begreep hoeveel moed het vraagt om eerlijk te blijven, zelfs wanneer de waarheid pijn doet.
Die ervaring leidde tot waardevolle gesprekken binnen de familie over waardering, empathie en oprechtheid. Er ontstond een nieuwe nabijheid, gebaseerd op begrip en het besef dat liefde soms juist schuilt in grenzen en eerlijkheid. Voor Marianne bracht dit rust, evenwicht en innerlijke kracht — een stille zekerheid dat ze, ondanks alles, juist had gehandeld.
De les van liefde
Bij haar volgende bezoek aan haar oma, was Riley duidelijk geraakt door de warme en liefdevolle sfeer in het huis. Tranen sprongen in haar ogen toen ze besefte dat ze te veel gefocust had op het perfect maken van de bruiloft, terwijl het eigenlijk de diepe emoties en verbintenissen waren die echt belangrijk waren.
De volwassen dochter hield zachtjes de handen van haar moeder vast, die nu in de middelbare leeftijd was. Om hen heen zaten familieleden, elkaar liefdevol en begripvol aankijkend, terwijl een diepgaand gesprek van hart tot hart plaatsvond. Het tafereel weerspiegelde de sterke band en zorgzaamheid die tussen generaties vrouwen gedeeld wordt.
“Ik dacht dat perfectie alles was,” fluisterde ze, haar stem trillerig van zowel spijt als opluchting. Marianne glimlachte liefdevol, streek over Riley’s wang en omhelsde haar met een warmte die woorden overbodig maakte.
Op dat moment besefte Riley dat echte liefde niet in luxe of uiterlijke schijn ligt, maar in oprechte verbondenheid, aandacht en het delen van kleine, betekenisvolle momenten. Ze besloot haar hart te volgen, eenvoud te omarmen en de mensen die haar dierbaar zijn te koesteren.
Samen bespraken ze de druk van sociale verwachtingen, hoe makkelijk je jezelf daarin kunt verliezen, en hoe waardevol het is trouw te blijven aan je eigen hart en waarden. Hun gesprek voelde als een nieuw begin: open, eerlijk en helend.
Dat moment markeerde het begin van een diepere verbinding, een hernieuwde band die sterker en oprechter was dan ooit. In elkaars ogen vonden ze begrip, vergeving en de stille zekerheid dat liefde, in haar puurste vorm, altijd de weg terugvindt.
Een nieuw plan
Samen besloten ze een intiemere bruiloft te organiseren met een diepere emotionele betekenis. De focus lag op het delen van bijzondere momenten met dierbaren. Riley wilde haar oma een speciale rol geven als eerbetoon aan hun bijzondere band.
Grootmoeder stond op haar veranda, haar ogen vol verwachting gericht op de weg terwijl ze uitkeek naar de komst van haar kleindochter, die na lange tijd weer op bezoek kwam. Toen haar kleindochter eindelijk arriveerde, liep ze stralend op haar af en overhandigde haar een prachtig boeket bloemen, een liefdesvol gebaar vol waardering voor haar grootmoeder.
De voorbereidingen verliepen in een ontspannen sfeer, gevuld met plezier en gedragen door vrienden, behulpzame buren en een gevoel van saamhorigheid. Iedereen droeg op zijn eigen manier bij, van het versieren van de tafels tot het klaarzetten van stoelen en het maken van persoonlijke kaartjes met warme woorden.
De bloemen kwamen van een lokale kweker die met zorg de mooiste veldbloemen had geselecteerd, terwijl vrijwilligers met toewijding de hapjes bereidden. Wat aanvankelijk groots en formeel had moeten zijn, transformeerde tot een feest vol samenwerking, eenvoud en warme verbondenheid, waarin elk detail met aandacht en liefde tot stand kwam.
De gemeenschap voelde zich hartverwarmd door de positieve sfeer en door hoe de liefde tussen Riley en haar familie een inspiratiebron werd voor velen. Marianne ervoer een diepe, stille dankbaarheid dat ze getuige mocht zijn van dit nieuwe begin, vol liefde, begrip en hernieuwde hoop — een dag die niet alleen Riley’s toekomst vierde, maar ook de kracht van menselijkheid en verbondenheid.
Een feest vol warmte
De bruiloft vond plaats in de prachtige tuin achter de bibliotheek, waar Marianne jarenlang had gewerkt en vele dierbare herinneringen had opgedaan. Dit gaf de viering een emotionele en nostalgische sfeer die de aanwezigen diep raakte.
Het achteraanzicht van een jonge bruid, gehuld in een schitterende jurk, die langzaam en gracieus door het prachtig versierde gangpad van de ceremonie liep, terwijl de gasten vol bewondering en ontroering naar haar keken tijdens het emotionele huwelijksmoment. De horizontale opname van dit betoverende tafereel legde de pure emotie en elegantie van het bruidspaar vast op hun bijzondere dag.
De zon scheen helder en warm, terwijl vrolijke muziek de lucht vulde en zich als een zachte belofte door de avond verspreidde. Riley droeg een lichte, elegante jurk die zacht meebewoog in de wind, en haar gezicht straalde van oprechte vreugde — een geluk dat van binnenuit leek te komen.
Onder de gasten bevonden zich mensen van alle leeftijden: kinderen die over het gras renden, vrienden die elkaar omhelsden en buurtbewoners die glimlachend toekeken. Iedereen voelde zich welkom en verbonden, alsof verschillen in leeftijd of achtergrond verdwenen waren en alleen gedeelde vreugde en menselijkheid overbleef.
Er werd gelachen, gedanst en geproost op een toekomst vol liefde, begrip en samenzijn. De sfeer was ontspannen en oprecht, doordrenkt van dankbaarheid en blijdschap, met het besef dat dit moment iets unieks uitstraalde — iets dat niet in pracht of praal te vatten was.
Marianne hield haar kleindochter stevig vast terwijl ze haar naar het altaar begeleidde. Hun glimlachen spraken boekdelen, een mengeling van trots, ontroering en onuitgesproken liefde. In dat ene ogenblik, hand in hand, wisten ze beiden dat dit de ware essentie van geluk was.
Vergeving en groei
Graag wil ik aan iedereen hier vertellen dat mijn oma voor mij de meest bijzondere persoon is. Zij heeft mij het mooiste geschenk gegeven, namelijk het inzicht in ware liefde dat ik voor altijd zal koesteren. Dit heeft mijn kijk op de wereld en mijn relaties voor altijd veranderd.
Een oudere vrouw met grijs haar en rimpels ontving liefdevol een cadeau van haar kleindochter, terwijl twee zussen samen met hun grootouders een feestelijke verjaardag vierden, omringd door tradities en genegenheid die van generatie op generatie werden doorgegeven. De familie straalde een diepe verbondenheid uit die hen door alle ups en downs van het leven heen onbreekbaar maakte.
Ze sprak open en ontroerd over haar dankbaarheid voor de tweede kans die ze had gekregen — een kans om niet alleen haar fouten recht te zetten, maar ook haar hart opnieuw te openen. Marianne antwoordde teder dat ware liefde altijd ruimte laat om opnieuw te beginnen, omdat echte verbondenheid nooit volledig verloren gaat, alleen soms even stilvalt tot ze opnieuw wordt gevonden.
Hun verhaal raakte velen en inspireerde anderen om meer tijd te nemen voor hun dierbaren, gesprekken te voeren die te lang waren uitgesteld en relaties bewust te koesteren. Kort daarna werden ze zelfs uitgenodigd om hun ervaring te delen bij een lokale radiozender, waar hun woorden diepe indruk maakten.
Het werd een vrolijk, eerlijk en verhelderend gesprek, waarin ze benadrukten dat begrip, geduld en vergeving de sleutel zijn tot harmonie — niet alleen binnen families, maar ook in het dagelijks leven. Hun boodschap was simpel, maar krachtig: liefde groeit waar mensen elkaar durven zien zoals ze werkelijk zijn.
Riley en haar man zetten zich sindsdien enthousiast in voor sociale initiatieven die verschillende generaties dichter bij elkaar brengen. Hun inzet bracht jong en oud samen in projecten vol muziek, verhalen en samenwerking — een levend bewijs dat liefde, in al haar vormen, altijd blijft verbinden.
Een toekomst vol harmonie
Marianne en Riley wonen nu dicht bij elkaar en brengen veel tijd samen door, koken, wandelen, en genieten van vrolijke momenten die hun vriendschap versterken.
De oude oma en haar volwassen kleindochter omhelsden elkaar liefdevol in hun huis, hun blikken vol warmte en verbondenheid. Op de bank omarmde een gelukkige moeder haar jonge dochter, terwijl een stralende jonge vrouw achterom keek en haar oma met genegenheid vasthield.
Hun band was sterker dan ooit, gedragen door respect, warme herinneringen en een diepe, oprechte waardering voor elkaar. Wat ooit als een pijnlijke breuk voelde, was veranderd in een hechte verbinding die standhield, juist door alles wat ze samen hadden doorgemaakt.
Marianne vertelde glimlachend dat dit avontuur haar had geleerd dat vrijgevigheid pas echt betekenis krijgt wanneer ze met liefde, aandacht en oprechtheid wordt gedeeld. Het gaat niet om grootse gebaren, zei ze, maar om de intentie waarmee je geeft — vanuit het hart, zonder iets terug te verwachten.
Riley hoopte ooit net zo’n wijze, liefdevolle en warme grootmoeder te worden als zij, iemand die met geduld luistert, zacht spreekt en moedig liefheeft. Hun verhaal liet zien dat elke uitdaging, hoe moeilijk ook, de kans biedt om te groeien, te helen en opnieuw verbinding te vinden met wat echt belangrijk is.
Samen keken ze vol vertrouwen, vreugde en hoop naar de toekomst die nog voor hen lag — een toekomst waarin liefde, begrip en verbondenheid als een stille belofte voortleven.
Key points:
- De grootmoeder verkocht haar huis om haar kleindochter financieel te steunen bij haar bruiloft en haar een onvergetelijk droommoment te schenken, dat niet alleen hun levens veranderde, maar ook hun harten dichter bij elkaar bracht. Wat begon als een daad van liefde, groeide uit tot een reis vol inzicht, groei en wederzijds begrip.
- Gaandeweg ontdekte ze dat liefde, oprechtheid en begrip veel waardevoller zijn dan uiterlijke pracht of materiële rijkdom. In eenvoud vond ze betekenis, in eerlijkheid rust, en in verbondenheid de ware kern van geluk.
- De bruiloft, eenvoudiger dan oorspronkelijk gepland, kreeg daardoor juist een diepere, warmere en persoonlijkere betekenis. Elk detail ademde liefde, elke glimlach vertelde een verhaal, en elk gebaar herinnerde eraan dat het hart de mooiste versiering is.
- Familiebanden, onderling respect en oprechte saamhorigheid stonden centraal tijdens het vieren van hun bijzondere dag vol emotie. De aanwezigen voelden hoe ware liefde generaties kan verbinden en wonden kan helen die ooit onuitgesproken bleven.
- Hun ontroerende verhaal moedigt anderen aan om in het dagelijks leven de waarde van echte verbondenheid te erkennen, te koesteren en te versterken — want uiteindelijk is het niet wat we bezitten, maar wie we liefhebben dat onze wereld vervult met betekenis.
DEEL NU: De oma van 72 jaar heeft haar huis verkocht om de droombruiloft van haar kleindochter te financieren, maar kreeg geen uitnodiging.
Dit stuk is vakkundig ontwikkeld door KijkTip, een bruisend mediaplatform dat uitblinkt in het presenteren van verhalen die zowel verlichtend als verrijkend zijn, uit de meest diverse delen van de wereld. Zorg dat je altijd verbonden blijft met onze meeslepende updates door KijkTip te volgen op Facebook. Ga met ons mee op een avontuurlijke reis door een wereld van verhalen die impact maken. 🌍✨
SPECTRUM Magazine Disclaimer:
Dit artikel is uitsluitend bedoeld voor informatieve en verhalende doeleinden. De inhoud vormt geen financieel, juridisch of medisch advies. SPECTRUM Magazine streeft naar zorgvuldige en evenwichtige berichtgeving, maar aanvaardt geen aansprakelijkheid voor beslissingen die op basis van dit artikel worden genomen. Lezers wordt aangeraden altijd professioneel advies in te winnen voor persoonlijke, financiële of medische kwesties.
Facebook Disclaimer:
Deze publicatie is bedoeld om oprechte interesse, positiviteit en inspiratie te bevorderen. Het vormt geen financieel advies en moedigt uitsluitend aan tot bewuste keuzes rondom familie, samenwerking en welzijn.
Professionele referenties:
- “Intergenerationele relaties en wederzijds begrip” – Dr. Anne van Dijk, Universiteit Utrecht (2023). Lees hier
- “De psychologie van dankbaarheid in familiebanden” – Prof. H. Vermeer, Radboud Universiteit (2022). Lees hier
- “Het belang van sociale verbinding bij levensgeluk” – Dr. S. Kramer, Erasmus Universiteit Rotterdam (2024). Lees hier