Barbara Jane Mackle was een opgewekte en ondernemende studente van 20 jaar, die vol energie haar opleiding volgde aan de Emory University in Atlanta. Ze stond bekend als vriendelijk, nieuwsgierig en actief betrokken bij het studentenleven, waardoor ze geliefd was bij haar medestudenten. Haar positieve houding en onuitputtelijke enthousiasme maakten haar een populaire en inspirerende leider binnen de universitaire gemeenschap, en haar aanstekelijke lach bracht vreugde en lichtheid in de levens van de mensen om haar heen.
Met haar lange, glanzende bruine haren en warme glimlach viel ze direct op tussen haar medestudenten, waardoor ze een blijvende indruk achterliet. Haar afkomst, afkomstig uit een bekende zakenfamilie in Florida, gaf haar een onmiskenbare allure en elegantie die haar onderscheidde van de rest en haar een aura van verfijning en sophistication verleende.
Robert Mackle leidde een succesvolle bouwonderneming die comfortabele woningen ontwikkelde voor jonge gezinnen en gepensioneerden, bekend om hun hoogwaardige woningen, gastvrijheid en betrokkenheid bij de gemeenschap.
In de weken voor de feestdagen keek Barbara reikhalzend uit naar een knusse en hartverwarmende kerstviering met haar geliefde familie, en het voelde alsof niets die langverwachte en vredige momenten nog zou kunnen verstoren; de gedachte aan samen zijn met haar dierbaren, omringd door liefde en warmte, vulde haar hart met een diepe dankbaarheid en vreugde die niet te evenaren leek.
Content:
Plots ziek op school
Tijdens een intensieve toetsweek voelde Barbara zich zo licht in het hoofd dat ze haar moeder Jane moest bellen om haar op te halen van school. Gelukkig wist Jane precies hoe ze Barbara kon helpen ontspannen en haar rust kon laten nemen na de stressvolle periode van toetsen en examens.
Jane besloot haar dochter op te halen en stelde voor om onderweg te overnachten, zodat ze de volgende ochtend uitgerust verder konden reizen. Ze kozen voor een rustige Rodeway Inn waar ze samen konden ontspannen.
Terwijl ze zich nestelden in de comfortabele kamer, praatten ze over kerstplannen, nieuwe recepten die ze wilden uitproberen en cadeaus die al ingepakt waren. De zachte verlichting en de geur van vers gezette thee zorgden voor een warme, gezellige sfeer.
De avond voelde als een ontspannen tussenstop tijdens hun reis naar huis. Ze genoten van luchtige, vrolijke gesprekken, lachten om kleine gebeurtenissen en deelden vol verwachting hun plannen voor de naderende feestdagen.
Een klop op de deur
Barbara en haar moeder schrokken ’s ochtends vroeg wakker van een vriendelijke klop op de deur, waarbij hen werd verteld dat er informatie was over een auto die betrokken was bij een klein incident in de buurt, dat de politie graag met hen wilde bespreken en waarvoor zij dringend hun medewerking nodig hadden om het mysterie op te lossen.
Barbara dacht meteen aan het bezoek van Stewart eerder die avond in zijn witte Ford. Jane liep nieuwsgierig, met een vleugje bezorgdheid, naar de deur.
Bij het openen zag ze twee mensen die zich voorstelden als informanten. Ze hielden iets in hun handen en vroegen om hulp, hun houding serieus maar beleefd.
Hoewel het onverwachte moment verwarring bracht, bleef de sfeer rustig en beheerst. Jane nam de tijd om te begrijpen wat er gebeurde en hoe ze het beste kon reageren.
Onverwachte situatie
De ontmoeting verliep niet zoals verwacht, het gezelschap stelde zich niet verder voor en er ontstond een onverwachte wending waarbij Barbara werd meegenomen door een groep vreemdelingen naar een onbekende bestemming, waardoor ze volledig overrompeld en verward achterbleef.
Ze werd vriendelijk en beleefd uitgenodigd door het gezelschap om even mee te gaan voor een korte rit in hun auto, waarbij ze opmerkte dat hun houding opvallend rustig en respectvol was.
Tijdens de rit werd een foto van haar gemaakt als bewijs van aanwezigheid, iets wat later van groot belang zou blijken voor het verdere verloop van de situatie waarin zij zich bevond.
Jane stond verbaasd over deze onverwachte wending, maar verzamelde haar moed en wist zich los te maken van haar onzekerheid. Zonder aarzeling schakelde ze de juiste hulp in om de situatie aan te pakken en een oplossing te vinden voor deze nieuwe uitdaging.
Vluchten met losgeld
Robert Mackle ontving kort daarna een bericht waarin werd uitgelegd dat zijn dochter in veilige handen was, maar dat er een financiële bijdrage werd gevraagd voor haar terugkomst, wat hem zorgen baarde over hoe hij het geld snel kon regelen om ervoor te zorgen dat ze veilig thuis zou komen. Hij voelde zich overweldigd door de dringende noodzaak om het geld te vinden en vreesde dat er anders verstrekkende gevolgen zouden zijn voor zijn geliefde dochter.
Hij handelde direct en vulde een koffer met 500.000 dollar, zorgvuldig gesorteerd en gecontroleerd, voordat hij besloot dat de overdracht zou plaatsvinden bij Biscayne Bay, een rustige plek aan het water, waar het geluid van de golven en het gefluister van de zeewind een sfeer van mysterie en spanning toevoegden aan de ontmoeting.
Terwijl hij zich aan de afspraken hield, werden zijn handelingen per toeval opgemerkt door een oplettende bewoner, die direct de hulpdiensten belde uit voorzorg, aangezien er in het verleden al vaker spullen waren achtergelaten in de buurt.
Tijdens de onderbreking paste Robert zich aan de situatie aan, en werkte hij nauw samen met adviseurs om een alternatieve oplossing te vinden voor het probleem dat zich had voorgedaan, zodat ze uiteindelijk tot een gezamenlijke beslissing konden komen en het project succesvol konden voltooien.
Tweede poging geslaagd
Bij de volgende overdracht verliep alles volgens afspraak, zonder enige onverwachte gebeurtenis. Robert bracht de koffer opnieuw naar de afgesproken plek, en deze keer was er geen sprake van verstoring van buitenaf die zijn taak kon bemoeilijken, waardoor het hele proces vlekkeloos verliep en alles soepel en efficiënt werd afgehandeld.
De overdracht vond plaats bij een afgelegen strandje, niet ver van een vissershaven waar regelmatig recreatieboten aanmeerden.
De familie wachtte in stilte, omringd door dierbaren die hen met hun rustige aanwezigheid steun boden.
Onderzoeksteams ontdekten intussen een belangrijk spoor: een blauwe Volvo, geregistreerd op naam van George D. Deacon, die werkzaam bleek bij een maritiem instituut.
Vervolgonderzoek bevestigde dat de eerder waargenomen boot inderdaad eigendom was van datzelfde instituut, waardoor het onderzoek aanzienlijk werd versneld.
Gevonden in een kist
Na dagen van intensief speurwerk vonden zoekteams uiteindelijk een afgedekte plek in Gwinnett County, Georgia waar een houten constructie onder de grond lag. Deze constructie was goed afgesloten en voorzien van luchtslangen, waardoor het een mysterieuze en zorgvuldig verborgen locatie leek te zijn.
Toen ze dichterbij kwamen, drongen gedempte geluiden tot hen door die duidden op leven. Voorzichtig verwijderden ze de aarde en openden de houten kist.
Ze vonden Barbara in de afgesloten ruimte, rechtop zittend en bij bewustzijn, wat hen enorm geruststelde. Haar verblijf in de afgesloten ruimte had haar op miraculeuze wijze beschermd tegen de elementen van buitenaf.
In de kist bevonden zich een klein flesje water, wat voedsel en twee luchtbuizen voor ventilatie. Ondanks het snel uitdovende licht bleef ze opmerkelijk kalm in de benauwde stilte.
Met uiterste zorg werd ze naar boven geholpen en liefdevol opgevangen door de hulpverleners, die haar direct omhulden met warme dekens en haar geruststelden.
83 uur in het donker
Barbara had ruim 83 uur doorgebracht in de kleine ruimte, zonder daglicht of menselijke stemmen; tijdens deze periode gebruikte ze haar herinneringen aan haar familie als een manier om haar geest scherp te houden en zich verbonden te voelen met de mensen die ze zo miste.
Haar gedachten dwaalden af naar kerstliedjes, de geur van kaneel en dennennaalden, en de zachte verhalen die haar moeder vroeger voorlas. Die herinneringen gaven haar een gevoel van warmte temidden van de benauwde ruimte.
In haar boek 83 Hours Till Dawn vertelt ze hoe ze haar ademhaling onder controle hield en zichzelf mentaal wist af te leiden om paniek te vermijden. Elke techniek, hoe klein ook, werd een hulpmiddel om grip te houden op de tijd en haar omgeving.
Af en toe riep ze om hulp, maar merkte dat stilte haar juist rust gaf. Ze sprak zichzelf voortdurend moed in met hoopvolle gedachten, elke dag opnieuw, alsof elke minuut een overwinning was.
Om haar geest scherp te houden, telde ze in stilte, neuriede bekende liedjes en deelde de tijd op in korte blokken van concentratie en ontspanning.
Het was deze combinatie van hoop, voorbereiding en eenvoudige strategieën die haar hielp helder te blijven denken en stand te houden in een situatie die beklemmender voelde dan ze ooit had kunnen voorzien.
Twee betrokkenen herkend
Na verdere onderzoek werden twee mensen herkend op basis van sporen en getuigenissen: Gary Steven Krist, een man met een mysterieuze achtergrond en onbekende motieven, en Ruth Eisemann Schier, een vrouw die bekend stond om haar sluwheid en vastberadenheid in het uitvoeren van criminele daden, waarbij zij tevens een reputatie had opgebouwd als meedogenloze en doortrapte crimineel die geen middel schuwde om haar doelen te bereiken.
Krist bleek onder de naam George D. Deacon te hebben gewerkt als technisch medewerker. Zijn betrokkenheid werd bevestigd door documenten en voorwerpen die in zijn woning werden aangetroffen, wat een duidelijk beeld gaf van zijn connecties en activiteiten.
Enkele dagen later werd hij gevonden aan de rand van een uitgestrekt natuurgebied langs de kust. Ondertussen meldde Ruth zich bij een zorginstelling, waar ze direct werd herkend aan de hand van registratiegegevens.
In haar verklaring gaf ze aan dat ze in die periode op zoek was naar werk, wat context bood voor haar aanwezigheid en bewegingen.
Beiden werden meegenomen voor verhoor en nadere beoordeling. De samenwerking tussen hulpdiensten en lokale autoriteiten verliep opvallend soepel, waardoor het onderzoek efficiënt en gestructureerd kon worden voortgezet.
Nieuwe wendingen
Na verloop van tijd kreeg Gary Krist een persoonlijke herstart, die hij met open armen verwelkomde als een kans om diepgaande reflectie te doen en zich verder te ontwikkelen op zowel persoonlijk als professioneel gebied. Met een hernieuwd gevoel van zelfbewustzijn en vastberadenheid, omarmde hij de uitdagingen die op zijn pad kwamen en gebruikte hij ze als kansen om te groeien en te evolueren in alle aspecten van zijn leven.
Later behaalde hij een medische graad en werkte enige tijd in Indiana, waarbij hij zich richtte op beroepen binnen de sociale en zorgsector. Zijn werkzaamheden weerspiegelden een streven naar zinvolle bijdragen aan het welzijn van anderen.
Ruth keerde terug naar Honduras, haar geboorteland, waar ze zich toelegde op maatschappelijke projecten en het begeleiden van jongeren. Haar inzet had een positieve impact op de gemeenschappen waarmee ze werkte.
Beiden gaven aan dat de ervaringen uit het verleden hen diep hadden gevormd. Ze kozen bewust voor een rustiger leven, waarin herstel en betekenisvolle bijdragen centraal stonden.
Hun verhaal vond weerklank in diverse studies en publicaties, benaderd vanuit menselijk en psychologisch perspectief. Het leverde waardevolle inzichten op over persoonlijke groei, veerkracht en het vermogen om trauma om te zetten in constructieve ervaringen.
Barbara’s nieuw begin
Barbara keerde na haar ervaring terug naar Atlanta, waar ze haar studie hervatte en actief bleef binnen haar universitaire gemeenschap. Ze zette zich in voor diverse projecten en evenementen die de studenten en faculteit ten goede kwamen, waardoor ze een belangrijke rol speelde in het versterken van de banden en het creëren van een hechtere gemeenschap op de universiteit.
Later ontmoette ze haar partner, met wie ze een hechte en liefdevolle band opbouwde. Samen kregen ze kinderen en creëerden ze een warm en harmonieus gezinsleven.
Ze besloot zich te wijden aan positieve initiatieven, zoals vrijwilligerswerk in het onderwijs en betrokkenheid bij lokale gemeenschappen. Haar inzet bracht zowel praktisch als emotioneel verschil voor de mensen om haar heen.
In lezingen deelde ze inzichten over innerlijke rust, optimisme en het vinden van evenwicht, altijd met aandacht voor het behouden van lichtheid ondanks het verleden.
Haar leven richtte zich op verbondenheid, eenvoud en het koesteren van kleine, betekenisvolle momenten. De kerstperiode kreeg voor haar een diepere betekenis: niet door wat ooit gebeurde, maar door de waardevolle lessen over harmonie, geborgenheid en kostbare tijd met haar dierbaren.
Key-points
- Barbara Mackle bracht 83 uur door in een afgesloten ruimte, waarbij ze haar veerkracht behield door zich te concentreren op troostrijke herinneringen en mentale strategieën om paniek te voorkomen.
- Haar vader ondernam twee financiële overdrachten; de tweede poging leidde uiteindelijk tot haar succesvolle bevrijding.
- Ze werd opgespoord dankzij zorgvuldig speurwerk naar voertuigen en informatie afkomstig van een maritiem instituut, wat cruciale aanwijzingen opleverde.
- Twee betrokkenen werden kalm geïdentificeerd en meegenomen voor verhoor en verdere evaluatie, waarbij de samenwerking tussen hulpdiensten en autoriteiten soepel verliep.
- Na deze traumatische ervaring hervatte Barbara haar leven, richtte zich op studie, genoot van een warm gezinsleven en zette zich in voor inspirerende initiatieven ten behoeve van anderen.
DEEL NU: 🔴 LEES | Barbara werd op haar 20e ontvoerd uit een hotelkamer en levend begraven, maar na drie dagen werd ze gelukkig gered.😱🕳️
Dit artikel is met passie gecreëerd door Plaatjes Koning, een bruisend mediaplatform dat zich toelegt op het verspreiden van verhalen die zowel inspireren als verrijken, afkomstig uit alle windstreken van de wereld. Blijf altijd up-to-date met onze boeiende content door Plaatjes Koning te volgen op Facebook. Duik met ons mee in een wereld vol verhalen die het verschil maken. 🌐💫 – Volg ons hier: Plaatjes Koning
SPECTRUM Magazine disclaimer:
De informatie in dit artikel is uitsluitend bedoeld voor informatieve en educatieve doeleinden. Dit materiaal vervangt geen professioneel medisch, juridisch of financieel advies. Voor persoonlijke situaties wordt aangeraden contact op te nemen met een erkende deskundige. SPECTRUM Magazine en de redactie zijn niet aansprakelijk voor beslissingen op basis van deze publicatie.
Facebook-disclaimer:
De inhoud van dit artikel is geen financieel advies. Onze verhalen worden gedeeld vanuit oprechte interesse in menselijke ervaringen die inspireren, informeren of raken.
Professionele referenties:
- 83 Hours Till Dawn – Barbara Mackle & Gene Miller, 1971 – Bekijk hier
- FBI: 100 Years – Henry M. Holden, 2008 – Bekijk hier
- Criminal Investigation: A Method for Reconstructing the Past – James W. Osterburg & Richard H. Ward, 2010 – Bekijk hier