In 2009 startte Debbie Stevens haar carrière bij Atlantic Automotive Group op Long Island. Daar ontmoette ze haar leidinggevende Jackie Brucia, een ervaren professional in de autobranche met een reputatie van uitmuntende organisatorische vaardigheden.
Debbie werd al snel geprezen als een betrouwbare medewerker die haar werk serieus nam. Haar collega’s beschreven haar als iemand die altijd bereid was om extra taken op zich te nemen en met een glimlach aan het werk ging.
In korte tijd bouwde ze een sterke reputatie op binnen het bedrijf, dankzij haar nauwkeurige werkethiek en haar vermogen om gemakkelijk contact te leggen met klanten. Haar toewijding legde de basis voor een hechte relatie met haar leidinggevende, wat later van onschatbare waarde bleek te zijn.
Content:
Een onverwachte terugkeer
Toen Debbie in 2010 verhuisde, nam ze tijdelijk afscheid van haar werk en haar vertrouwde omgeving op Long Island. Een aantal jaren later keerde ze terug naar het eiland, waar ze zich weer helemaal thuis voelde en haar draai weer vond in de vertrouwde omgeving.
Tijdens een bezoek aan haar voormalige werk, vernam ze dat Jackie een medisch traject onderging en dringend een niertransplantatie nodig had. De ontmoeting maakte een grote indruk op Debbie, die begon na te denken over manieren waarop ze kon helpen.
“Toen besloot ze te zeggen dat ze, indien nodig, bereid was om een nier te doneren. Jackie reageerde verrast maar positief op dit aanbod, en voor Debbie voelde het als een instinctieve manier om steun te tonen aan iemand die ze respecteerde.”
Het aanbod van Debbie
Debbie’s aanbod ontstond vanuit haar gevoel van verbondenheid en mededogen. Ze wilde laten zien dat ze niet alleen een collega was, maar ook iemand die daadwerkelijk iets kon betekenen voor een ander.
Tijdens hun gesprek gaf Jackie aan dat het gebaar bijzonder was. Uit latere documenten in een rechtszaak bleek dat Jackie zou hebben gezegd: “Misschien moet ik ooit op dat aanbod terugkomen, je weet maar nooit.”
Voor Debbie was het geen vluchtige opmerking, maar een bewuste keuze. Ze zag dit als een mogelijkheid om een positief verschil te maken in iemands leven en toonde daarmee haar compassie en zorgzaamheid, zowel op het werk als daarbuiten.
Terug in dienst
Na terug te keren naar Long Island, besloot Debbie om opnieuw te solliciteren bij de Atlantic Automotive Group. Ze kreeg een nieuwe kans aangeboden en werd opnieuw aangenomen voor haar vertrouwde functie.
Niet lang daarna nodigde Jackie haar uit voor een persoonlijk gesprek waarin ze Debbie vertelde dat de eerdere donor niet langer beschikbaar was. Vervolgens vroeg ze Debbie of ze nog steeds bereid was om haar eerdere belofte na te komen.
Met overtuiging bevestigde Debbie dat dit nog steeds het geval was. Ze benadrukte dat respect en collegialiteit belangrijk voor haar waren en dat zij vond dat dit essentieel was binnen haar werk. Voor haar was het vanzelfsprekend om door te zetten.
Donatieproces in gang
Vanaf dat punt begon het medische proces. Debbie onderging onderzoeken van specialisten om te bepalen of een transplantatie haalbaar was. Ondanks het gebrek aan een directe match, kon ze meedoen aan een donoruitwisselingsprogramma.
Dit betekende dat haar nier werd gedoneerd aan een andere patiënt, terwijl Jackie op haar beurt een nier zou ontvangen van een donor via hetzelfde programma. Dit soort samenwerking binnen de zorgsector wordt regelmatig gebruikt om meerdere mensen tegelijk te helpen en te voorzien in de urgente behoeften van patiënten die wachten op een orgaantransplantatie.
Debbie stemde in met het plan en startte de procedure. Het gaf haar een goed gevoel dat haar beslissing niet alleen Jackie zou helpen, maar ook iemand anders. Het medische team legde duidelijk uit hoe het proces verliep, waardoor ze zich goed voorbereid voelde.
Geen directe match
Debbie werd officieel geaccepteerd in het uitwisselingsprogramma, waarna haar nier uiteindelijk werd toegewezen aan een patiënt in St. Louis. Aan de andere kant ontving Jackie een nier uit San Francisco.
Dankzij dit systeem konden ze allebei geholpen worden, ondanks het ontbreken van een directe medische match. Debbie gaf later aan trots te zijn dat haar donatie iemand anders had kunnen helpen.
Ze vond het speciaal om te weten dat dit programma meerdere levens kon verbeteren. Deel uitmaken van zo’n netwerk van wederzijdse steun gaf haar voldoening. Bovendien voelde ze dat ze haar belofte aan Jackie was nagekomen.
Herstel met uitdagingen
Na de operatie begon Debbie met haar herstelproces. Ze ondervond bijwerkingen die haar energie tijdelijk verminderden. De artsen adviseerden haar om rustig aan te doen en voldoende rust te nemen.
Hoewel ze probeerde de adviezen op te volgen, merkte ze dat er in haar werkomgeving veel nadruk werd gelegd op haar terugkeer. Debbie voelde dat er verwachtingen waren dat ze snel weer volledig inzetbaar zou zijn.
Hoewel ze haar werk graag wilde oppakken, kostte het haar meer tijd dan verwacht om terug te komen op haar oude niveau na haar herstel. Het was zeker geen eenvoudig proces, maar dankzij haar motivatie en positieve instelling slaagde ze erin om gemotiveerd te blijven. Haar collega’s waren onder de indruk van haar vastberadenheid en doorzettingsvermogen, en merkten op dat ze ondanks alle moeilijkheden haar inzet en motivatie behield.
Gesprek met Jackie
Debbie kreeg tijdens die periode een telefoontje van Jackie, die wilde weten waarom ze niet op kantoor was en vroeg naar haar aanwezigheid. Ondertussen voelde Debbie zich nogal vermoeid.
Volgens Debbie gaf Jackie aan dat anderen konden denken dat ze voorkeursbehandeling kreeg, wat voor Debbie een lastige boodschap was omdat ze juist alles had gedaan om hulp te bieden en gelijke behandeling te garanderen.
Desondanks probeerde ze positief te blijven in het gesprek en de situatie te begrijpen, in een poging om haar toewijding aan haar werk te tonen. Debbie zette alles op alles om zo snel mogelijk terug te keren naar kantoor.
Verandering op het werk
Na verloop van tijd merkte Debbie dat haar werkomstandigheden veranderden. Ze verloor haar vaste kantoorruimte, mocht minder vaak extra uren maken en werd overgeplaatst naar een vestiging 80 kilometer verderop.
Dit zorgde voor langere reistijden en meer druk op haar dagelijkse planning, waardoor ze probeerde dit zo goed mogelijk te combineren met haar persoonlijke herstel en haar verantwoordelijkheden op het werk.
Volgens haar gaf dit alles een gevoel van onzekerheid, maar ze wilde blijven doorzetten en zich blijven inzetten voor haar werk. Debbie gaf aan dat ze ondanks de veranderingen graag haar werk goed wilde blijven doen en haar loyaliteit aan het bedrijf wilde tonen.
Persoonlijke gevoelens
Debbie vertelde aan ABC News dat ze soms het idee had dat haar enige waarde lag in haar medische bijdrage. Ze beschreef deze ervaring als teleurstellend en ze voelde zich er emotioneel door geraakt.
Zij had gehoopt op meer begrip en waardering na zo’n indrukwekkend gebaar van persoonlijke aard, maar in plaats daarvan werd ze geconfronteerd met veranderingen die haar onzeker maakten.
Debbie legde uit dat dit voor haar een zeer leerzame periode was, waarin ze niet alleen veel had geleerd, maar ook innerlijke kracht had ontwikkeld. Ze sprak openhartig over het belang van steun en collegialiteit op de werkvloer en haar verhaal werd door velen gezien als een inspirerend voorbeeld van loyaliteit en doorzettingsvermogen.
Juridische stappen
Debbie schakelde uiteindelijk een juridisch team in om haar situatie toe te lichten. Het team stuurde een brief naar het bedrijf waarin werd uitgelegd hoe zij de gang van zaken had ervaren.
Kort nadat ze haar functie bij Atlantic Automotive Group had verlaten, gaf het bedrijf geen officiële reactie op het nieuws. James Brucia, de echtgenoot van Jackie, liet echter weten dat volgens hem de beweringen niet klopten.
“Hij beweerde dat Jackie niemand had laten vertrekken en dat de situatie volgens hem anders was dan wat was gerapporteerd. Ondanks de tegenstrijdige verklaringen bleef Debbie het gevoel houden dat haar inzet niet voldoende werd gewaardeerd.”
✅ Key-points:
- Debbie Stevens bood haar nier aan om deel te nemen aan een donoruitwisselingsprogramma, waardoor zowel Jackie Brucia als een andere patiënt geholpen konden worden.
- Het medische proces verliep succesvol en Debbie leverde hiermee een cruciale bijdrage aan het leven van anderen.
- Na haar herstel merkte ze veranderingen in haar werk die haar dagelijkse leven beïnvloedden en haar werkplezier aantastten.
- Ze voelde zich minder gewaardeerd en besloot haar verhaal te delen om bewustzijn te creëren.
- Haar ervaring benadrukt hoe belangrijk zorg, begrip en respect zijn binnen werkrelaties en samenwerking.
DEEL NU: LEES: Een moedige vrouw doneert een nier aan haar baas uit liefde, maar wordt ontslagen, wat verontwaardiging en verdriet veroorzaakt.😡💔
Deze bijdrage is zorgvuldig gecreëerd door Koekeloeren, een levendig mediaplatform bekend om zijn vermogen om verhalen te brengen die zowel verhelderen als verrijken, uit alle hoeken van onze planeet. Mis geen enkele van onze intrigerende updates door Koekeloeren op Facebook te volgen. Stap in en laat je meenemen op een ontdekkingsreis door een wereld vol verhalen die er echt toe doen. 🌐🌟
SPECTRUM Magazine Disclaimer
Dit artikel is uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden. Het bevat geen financieel, juridisch of medisch advies. Raadpleeg altijd een gekwalificeerde arts voor medische vragen, een juridisch adviseur voor juridische zaken en een financieel deskundige voor financiële beslissingen. De redactie van SPECTRUM Magazine is niet aansprakelijk voor beslissingen of handelingen die worden genomen op basis van de inhoud van dit artikel.
Facebook Disclaimer
Dit artikel vormt geen financieel advies. Het is geschreven om verhalen en informatie te delen waar lezers oprecht in geïnteresseerd zijn.
Professionele Referenties
- Organ Transplantation: A Clinical Guide, uitgegeven door Nadey Hakim & Vassilios Papalois, 2017 – Springer Link
- Employment Law and the Employee Experience, door Jennifer L. Drobac, 2019 – Cambridge University Press
- The Ethics of Organ Transplants: The Current Debate, door Arthur L. Caplan & Daniel H. Coelho, 2018 – Routledge