In 2020 betaalde ik ongeveer £600 per maand voor een kamer in een gedeeld appartement in Queen’s Road Peckham. Het appartement had drie slaapkamers, maar geen gezamenlijke woonkamer, waardoor het sociale leven in huis beperkt was. Hierdoor bracht ik veel tijd door in mijn eigen kamer of buiten het huis, op zoek naar sociale interactie en gezelligheid.
De badkamer was voortdurend vochtig door een slecht ventilatiesysteem, wat leidde tot blijvende aanslag op de muren. Het balkon dat bij mijn kamer hoorde, was eerder een klein stuk beton in een onhandige driehoekige vorm dan een plek om te ontspannen. Toch bood het uitzicht op de straat iets van openheid, wat prettig was in een drukke buurt zonder veel groen.
Queen’s Road Peckham bevindt zich in zone 2, net buiten het centrum van Londen en heeft geen directe metroverbinding. Hierdoor moest er vaak gebruik worden gemaakt van bussen of treinen, wat extra reistijd met zich meebracht. Desondanks was het huren van dit soort woningen destijds nog vrij gebruikelijk in Londen.
Content:
Balkondrama
Op een rustige ochtend werd ik plotseling uit mijn slaap gerukt door het geluid van een huisgenoot die via het balkon mijn kamer binnenliep. Verbijsterd keek ik toe terwijl hij mijn kamer gebruikte als doorgang, kennelijk omdat het de snelste route naar buiten was die hij kon vinden.
Zijn reden? Hij wilde gewoon rustig van zijn ochtend genieten zonder anderen te storen, legde hij uit. In gedeelde woningen is het soms lastiger om grenzen te bepalen, vooral als er geen duidelijke afspraken zijn gemaakt.
In dit geval zorgde het vooral voor onverwachte momenten, maar gelukkig bleef de sfeer wel hartelijk. In Londen wonen huisgenoten vaak samen met vreemden vanwege de hoge kosten voor huisvesting. Shelter UK meldt dat dit steeds vaker voorkomt bij huurders.
Forse huurverhoging
Na vijf jaar woon ik nog steeds in dezelfde straat, maar betaal ik nu meer dan £900 per maand. Hoewel mijn inkomen iets is gestegen, is het zeker niet in dezelfde mate als de huurprijs.
Volgens het Britse Office for National Statistics is het gemiddelde loon in Londen slechts met 5% gestegen tussen 2020 en 2025, wat betekent dat de woonlasten veel sneller zijn gestegen dan de inkomens.
“De kamer die ik momenteel huur is iets ruimer, maar heeft nog steeds eenvoudige voorzieningen. Er is geen centrale verwarming en het keukenblok is wat ouderwets, maar het functioneert prima. Het blijft echter lastig om binnen mijn budget iets beters te vinden in deze wijk.”
Geen uitzondering
Hoewel ik dankbaar ben voor mijn woonplek, besef ik dat vele anderen zich in nog moeilijkere omstandigheden bevinden. In Londen zijn er momenteel meer dan 100.000 huishoudens die in tijdelijke accommodaties wonen, waarbij ze vaak geen toegang hebben tot een eigen keuken of badkamer.
Het aantal is de afgelopen jaren toegenomen vanwege het beperkte aanbod van woningen, wat met name een impact heeft gehad op jongeren, vooral na het afstuderen, volgens gegevens van de Britse overheid.
Door de hoge huurprijzen is het voor starters bijna onmogelijk om zelfstandig te wonen, waardoor velen genoodzaakt zijn tijdelijk in te trekken bij familie of een woning te delen met meerdere huisgenoten. Dit komt zelfs veel voor in de buitenwijken.
Exploderende huurprijzen
Uit gegevens van Rightmove blijkt dat de huurprijzen in Londen sinds 2020 met 35% zijn gestegen, wat een van de snelste stijgingen is die het bedrijf heeft vastgelegd.
“Tegelijkertijd is het gemiddelde loon nauwelijks gestegen, wat leidt tot financiële druk bij huurders. Voor mensen met een modaal inkomen is het verschil tussen hun inkomen en woonlasten inmiddels gegroeid tot gemiddeld £720 per maand.”
De oorzaak van het probleem ligt in een combinatie van factoren: er is een tekort aan woningen, de vraag overstijgt het aanbod en de kosten voor verhuurders zijn gestegen. Ondanks dat de overheid dit probleem al jaren op de agenda heeft staan, blijven structurele oplossingen uit.
Voor velen betekent dit dat meer dan de helft van hun inkomen wordt besteed aan huur, wat hun mogelijkheden op andere gebieden, zoals werk, opleiding en sociale activiteiten, beperkt.
Alles opslokkende huur
Meer dan de helft van mijn maandelijkse inkomen wordt besteed aan huur en rekeningen, wat betekent dat ik meer dan het aanbevolen percentage van 30% van mijn inkomen uitgeef aan deze kosten volgens de UK Housing Standards, waardoor mijn financiële situatie als belastend wordt beschouwd.
In steden als Londen is dit inmiddels vaker de norm dan een uitzondering. Vooral jonge starters en professionals ervaren dat sparen nauwelijks haalbaar is. Grote aankopen, hobby’s en vakanties worden daarom regelmatig uitgesteld.
Uit een rapport van de Resolution Foundation blijkt dat deze financiële druk het welzijn van jonge huurders aantast. Zij maken zich vaker zorgen over hun toekomst dan leeftijdsgenoten uit eerdere generaties.
Deze situatie speelt zich vrijwel overal in Londen af, zelfs in buurten die ooit bekendstonden als betaalbaar. Daardoor is het verhuizen naar een goedkopere wijk nauwelijks een realistische oplossing.
Woningzoektocht vol valkuilen
Ik bezocht recent een appartement in Noord-Londen dat in eerste instantie veelbelovend leek, maar na een grondige inspectie bleek het toch tegen te vallen. De kamer was ruim, er was een oven die werkte, en de huisgenoten kwamen sympathiek over, maar bij nader inzien bleek er sprake te zijn van vochtplekken, gebrekkige isolatie en een onhandige indeling van de ruimte.
Tijdens het tweede bezoek werd duidelijk dat een van de andere kandidaten een leefstijl had die waarschijnlijk minder goed zou aansluiten bij de rest. In gedeelde woningen blijft vaak onzeker wie er uiteindelijk intrekt.
Verhuurders geven hun voorkeur meestal aan de eerste betaler, zonder kennismaking of extra controle. Dit bemoeilijkt het opbouwen van een prettige en stabiele woonsituatie. Citizens Advice wijst erop dat huurders in dit soort gevallen nauwelijks formele invloed hebben op de keuze van nieuwe huisgenoten.
Een plek vinden waar je je echt thuis voelt is daardoor een langdurige zoektocht geworden. Veel mensen verlagen uiteindelijk hun verwachtingen om toch ergens onderdak te kunnen krijgen.
Slechte staat van woningen
Uit het onderzoek van het Centre for London blijkt dat maar liefst één op de vijf particuliere huurwoningen in Londen niet voldoet aan de minimumeisen, waaronder het ontbreken van verwarming, ventilatie en vochtbeheersing.
Maar liefst 41% van de huurders heeft te maken gehad met schimmelproblemen in huis, vaak het gevolg van slechte isolatie of verouderde ventilatie.
Hoewel huiseigenaren verplicht zijn dit soort gebreken te verhelpen, gebeurt dat lang niet altijd snel genoeg. Bovendien is het voor veel bewoners onduidelijk waar ze precies hulp of advies kunnen vinden.
De overheid probeert dit te verbeteren met voorlichtingscampagnes en strengere controles. Meer duidelijkheid, betere informatie en passende regelgeving kunnen helpen de woonomstandigheden structureel te verbeteren.
Overleven op een boot
Sommige mensen kiezen voor alternatieve woonvormen om de kosten te beheersen. Zo koos een collega ervoor om op een kanaalboot in Oost-Londen te gaan wonen. De huurkosten waren lager dan op het vasteland en het idee sprak haar aan.
Het dagelijks leven op het water bleek echter niet zonder uitdagingen: de beperkte ruimte, wisselende temperaturen en het regelmatig moeten verplaatsen vroegen om aanpassing.
The Guardian meldt dat steeds meer mensen kiezen voor een woonboot, met name jongeren.
Wat vaak begint als een aantrekkelijke en speelse oplossing, blijkt in de praktijk minder comfortabel dan gedacht. Toch biedt het wonen op een boot vrijheid en flexibiliteit voor wie het avontuur durft aan te gaan.
Jongeren keren terug
Vanwege de hoge woonkosten kiezen steeds meer jongvolwassenen ervoor om tijdelijk weer bij hun ouders te gaan wonen. Volgens recent onderzoek geldt dit nu voor meer dan 40% van de 20- tot 34-jarigen in Engeland.
Dit beïnvloedt hun zelfstandigheid, hun relaties en ook hun kansen op de arbeidsmarkt. Na een periode zelfstandig gewoond te hebben, vraagt het opnieuw delen van ruimte met ouders om veel wederzijds begrip.
Veel jongeren zeggen liever weer op zichzelf te willen wonen, maar financieel is dat vaak niet haalbaar. Tegelijkertijd proberen ze toch te sparen voor een eigen woning of een stabiel huurcontract.
De lange wachttijden voor sociale huur en de hoge drempelprijzen in de vrije markt houden hen voorlopig tegen. Daardoor ervaren velen het gevoel dat hun ‘echte leven’ tijdelijk stil is komen te staan.
Geen zicht op verbetering
De enige duurzame oplossing voor het huidige woningtekort ligt bij het aanzienlijk vergroten van het woningaanbod, met name door het creëren van betaalbare huur- en koopwoningen die voldoen aan moderne eisen.
The Housing Federation stelt dat er jaarlijks tienduizenden nieuwe woningen nodig zijn om aan de groeiende vraag te voldoen. Toch blijft de bouwproductie structureel achter bij de gestelde doelen.
Hoewel de nieuwe regering hervormingen heeft aangekondigd, laten tastbare maatregelen nog op zich wachten. Intussen neemt de druk op de woningmarkt verder toe en blijven de prijzen stijgen.
Daardoor moeten veel mensen zich tevredenstellen met tijdelijke of minder geschikte woonruimte. De krapte treft inmiddels vrijwel alle lagen van de samenleving.
Key-points
- Sinds 2020 zijn de huurprijzen in Londen met 35% gestegen, terwijl inkomens in diezelfde periode slechts 5% omhooggingen.
- Gemiddeld gaat inmiddels meer dan 49% van het inkomen op aan woonlasten.
- Eén op de vijf woningen voldoet bovendien niet aan de minimale gezondheidsnormen.
- Meer dan 40% van de jonge volwassenen woont tijdelijk opnieuw bij hun ouders.
- Alternatieve woonvormen, zoals boten, winnen aan populariteit, al brengen ze duidelijke beperkingen met zich mee.
DEEL NU: 🟡 LEES – In 2020 betaalde ik ongeveer £600 per maand voor een kamer in een gedeeld appartement met een beschimmelde badkamer en zonder woonkamer, maar wel met een eigen balkon.
Dit artikel is met zorg gecreëerd door KletsMajoor, een mediaplatform dat zich specialiseert in het verspreiden van verhalen die zowel inspireren, informeren als intrigeren. Blijf op de hoogte van onze unieke content door KletsMajoor te volgen op Facebook: KletsMajoor.
SPECTRUM Magazine disclaimer
De informatie in dit artikel is bedoeld voor educatieve doeleinden en algemene informatie. Het is niet bedoeld als vervanging van professioneel financieel, juridisch of medisch advies. Lezers worden aangemoedigd hun eigen onderzoek te doen of professioneel advies in te winnen bij specifieke vragen of situaties. Hoewel wij streven naar nauwkeurigheid en actualiteit, aanvaarden wij geen aansprakelijkheid voor handelingen die voortvloeien uit het gebruik van deze informatie.
Facebook-disclaimer
Deze publicatie is geen financieel advies. We delen dit artikel omdat we geloven dat lezers oprecht geïnteresseerd zijn in realistische, toegankelijke verhalen over wonen in Londen. Lezers worden aangemoedigd om eigen keuzes te maken op basis van hun persoonlijke situatie.
Professionele referenties
- Wilcox, S. & Perry, J. (2024). UK Housing Review 2024. https://www.ukhousingreview.org.uk
- Centre for London. (2023). Private Renting and Housing Conditions. https://www.centreforlondon.org/publication/london-housing-conditions
- Resolution Foundation. (2024). The Cost of Living Crisis and the Rental Market. https://www.resolutionfoundation.org/publications