Jurian, met zijn 37 jaar aan levenservaring, heeft al vele jaren gewerkt in kantoorwerk. Zijn dag begint vroeg in de ochtend met het pakken van zijn tas en vertrekken naar zijn werk, als een vaste routine die hij moeiteloos op automatische piloot uitvoert.
Hij merkt dat hij steeds meer tijd besteedt aan verplichtingen en taken die hij niet zelf heeft gekozen, waardoor zijn eigen leven naar de achtergrond verdwijnt en hij zich steeds verder verwijdert van zijn eigen wensen en doelen.
Het eindeloze ritme van vijf dagen werken gevolgd door twee dagen vrij lijkt zich voortdurend te herhalen, zonder einde in zicht. Soms lijkt het alsof de weken in elkaar overvloeien en de dagen voorbij vliegen, zonder dat hij er echt bij stilstaat.
Hij ervaart een gebrek aan ruimte en tijd om simpelweg te kunnen zijn, om zonder enig doel of tijdsdruk iets te kunnen doen wat hem echt gelukkig maakt. Juist deze zorgeloze vrijheid is iets waar hij steeds intenser naar verlangt.
Jurian is duidelijk: hij wil niet wachten tot zijn 67e om echt te gaan leven. Deze gedachte inspireert hem om kritisch te kijken naar zijn gewoontes en ervoor te zorgen dat hij het maximale uit het leven haalt en geen tijd verspilt aan dingen die hem niet gelukkig maken.
Content:
Werken uit gewoonte
Jurian zegt dat veel van onze dagelijkse handelingen automatisch gebeuren, zonder bewuste overwegingen. We staan op, gaan naar ons werk, eten, en slapen, en dit herhaalt zich elke dag opnieuw.
Hij merkt op dat we zelden stilstaan bij de vraag of het ook anders kan, omdat het soms makkelijker lijkt om gewoon mee te draaien in het systeem dan om moedige keuzes te maken die beter voelen en meer in lijn zijn met onze eigen waarden en verlangens.
Veel mensen in zijn omgeving zijn tevreden met de huidige structuur en ervaren rust. Maar Jurian voelt dat die structuur zijn vrijheid beperkt en hem gevangen houdt in een keurslijf dat zijn creativiteit belemmert.
Een grens die zijn creativiteit beperkt en zijn spontaniteit belemmert, hindert tevens zijn vermogen om te bereiken wat hij nog meer uit het leven wil halen. Hij verlangt naar meer flexibiliteit en autonomie om zijn eigen leven te sturen.
Het idee dat we pas na ons pensioen écht tijd krijgen voor onszelf, vindt hij niet logisch. Hij is namelijk van mening dat de meest energieke jaren juist de jaren zouden moeten zijn waarin we het meest vrij zijn, zodat we optimaal kunnen genieten van het leven en onze passies kunnen volgen.
Dit motiveert hem om nieuwe paden te verkennen en na te denken over hoe werk en persoonlijke groei zich kunnen verenigen.
Een uitzichtloze routine
“Jurian geniet een veilige en stabiele baan in de administratieve sector, met een solide contract en een stabiel inkomen, wat ervoor zorgt dat alles in zijn buitenwereld als ‘goed geregeld’ wordt beschouwd.”
Hij benadrukt dat hoewel zekerheid van groot belang is, dit niet automatisch betekent dat hij volledig tevreden is. Het gebrek aan spontaniteit door de voorspelbaarheid van zijn dagelijks leven doet hem beseffen dat er iets essentieels ontbreekt.
Hij besteedt zijn werkdagen meestal aan het analyseren en verwerken van cijfers, het beantwoorden van eindeloze stroom e-mails en het bijwonen van talloze overlegmomenten. Hoewel hij zich inspant om aan de verwachtingen te voldoen, ontbreekt soms het gevoel van voldoening.
Na thuiskomst voelt hij vaak vermoeid, zelfs zonder een fysieke inspanning te hebben geleverd, wat doet vermoeden dat zijn vermoeidheid voornamelijk mentaal is en zich vooral in zijn hoofd manifesteert.
Hij realiseert zich dat het gaat om meer dan alleen de uren op kantoor; het omvat ook zaken zoals de lange reistijd naar het werk, de voorbereidingstijd en het constante schakelen tussen verschillende taken gedurende de dag.
Dit alles bij elkaar zorgt ervoor dat hij zo weinig tijd overhoudt voor wat hem werkelijk inspireert, of het nu gaat om het beluisteren van muziek, het verkennen van de natuur, het genieten van inspirerende verhalen of gewoon het hebben van wat kostbare tijd voor zichzelf.
Lichamelijke signalen
Jurian merkte dat zijn energieniveau begon af te nemen, waardoor hij zich lusteloos voelde, moeite had met concentreren en regelmatig piekerde over zijn leven.
Hij realiseerde zich dat zijn gebrek aan ontspanning een grote invloed had op zijn gezondheid en besloot om actie te ondernemen.
Door kleine aanpassingen zoals regelmatig wandelen in de natuur, dagelijks kort mediteren en bewust vaker offline zijn, vond hij innerlijke rust en balans in zijn leven. Het besef dat niet alles groots of ingrijpend hoefde te zijn om een positief verschil te maken in zijn welzijn drong tot hem door.
Hij begon zijn lunchpauzes buiten door te brengen, diep adem te halen en de natuur te omarmen. Dit moment van rust en verbinding werd een waardevol onderdeel van zijn dagelijkse routine.
Hij ontdekte langzaam het belang van het serieus nemen van zijn energieniveau, niet alleen als hij volledig uitgeput was, maar juist om uitputting te voorkomen.
Uit een onderzoek uit 2023 blijkt dat zelfs twintig minuten buitenlucht per dag zorgen voor een helderder hoofd, verhoogde mentale alertheid en focus doordat de frisse lucht de geest verfrist.
Taboe op eerlijkheid
Wanneer Jurian met collega’s praat over werkdruk of balans, merkt hij vaak dat mensen snel afhaken en lijkt het alsof eerlijk en openhartig praten over deze onderwerpen niet passend is in een professionele omgeving.
Veel mensen willen graag open zijn over hun gevoelens en praten, maar vinden het moeilijk om echt kwetsbaar te zijn en hun diepste emoties te delen. Hierdoor beperken ze zich vaak tot oppervlakkige opmerkingen, zoals ‘druk hè?’ of ‘komt wel weer’, in plaats van hun ware gevoelens te uiten.
Jurian betreurt dat de gesprekken niet kunnen doorgaan, aangezien er juist veel herkenning en opluchting uit voort kunnen komen. Het delen van ervaringen met anderen kan een last verlichten en laten zien dat je niet alleen bent in je situatie.
Hij pleit voor het creëren van een werkomgeving waar openheid en transparantie de norm zijn, en waar het aanvoelen en communiceren van persoonlijke grenzen gestimuleerd wordt. Dit getuigt niet van zwakte, maar van zelfrespect en aandacht voor je eigen behoeften en welzijn.
Samenwerking wordt volgens hem versterkt wanneer iedereen zich gehoord voelt, zijn mening kan delen en serieus genomen wordt. Begrip ontstaat pas wanneer mensen durven uit te spreken wat ze nodig hebben, open communiceren en naar elkaar luisteren.
Voor hem is eerlijkheid de eerste en belangrijkste stap naar het ontwikkelen van een gezonder werkritme dat niet alleen voordelen heeft voor hemzelf, maar ook voor alle betrokkenen binnen de organisatie.
Poging tot verandering
Op een gegeven moment durfde Jurian het aan om zijn werkweek aan te passen en besloot hij om van vijf naar vier dagen te gaan werken, met als belangrijkste doel meer tijd en ruimte voor zichzelf te creëren en een betere balans tussen werk en privéleven te vinden.
Hij besloot niet om minder te doen, maar om bewuster te leven. Hij zag die extra dag als een kans om op te laden, nieuwe dingen te ontdekken en simpelweg een rustiger en meer gebalanceerd leven te leiden.
Toen hij dit aanhaalde op zijn werk, begrepen zijn collega’s en leidinggevenden het idee niet meteen. Voornamelijk werden praktische bezwaren genoemd, zoals het haalbaar zijn binnen de gestelde deadlines en budgettaire beperkingen.
Hij bleef echter vasthouden aan zijn verzoek, in de wetenschap dat het soms nodig is om uit te leggen waarom iets voor jou belangrijk is. Verandering wordt namelijk niet altijd direct begrepen en vereist tijd en geduld.
Uiteindelijk slaagde hij er niet in om zijn doel te bereiken, maar voelde zich toch gesterkt door de wetenschap dat hij de moed had om zijn verlangens openlijk te uiten.
Het gesprek inspireerde hem ook om te denken aan andere opties, zoals flexibel werken en het aanleren van nieuwe vaardigheden buiten zijn huidige functie.
Mensen zijn geen machines
Jurian zegt dat mensen vaak worden verwacht om oneindig veel te kunnen, elke dag even scherp, energiek en productief te zijn, zonder rekening te houden met de diverse capaciteiten, behoeften en grenzen van individuen.
Mensen zijn geen knoppen die je zomaar aan en uit kunt zetten. Ze hebben rust nodig om te functioneren en bloeien, en dat is volkomen natuurlijk.
“Hij gelooft dat het essentieel is om je eigen tempo te ontdekken en niet te overhaasten, maar in plaats daarvan te handelen vanuit zelfvertrouwen.”
Werken kan heel veeleisend zijn, maar het is de moeite waard als je er voldoening, goede relaties met collega’s en kansen voor persoonlijke en professionele ontwikkeling uit haalt.
Jurian gelooft dat werkgevers een cruciale rol kunnen spelen door actief te investeren in de groei van hun medewerkers en hen de kans te bieden om continu te blijven leren en ontwikkelen.
Uit zijn analyse blijkt dat medewerkers die ontspannen en betrokken zijn, op de lange termijn veel waardevoller zijn voor een organisatie. Zij tonen een hoger niveau van betrokkenheid en productiviteit, wat resulteert in een verbeterde werkomgeving en hogere winstgevendheid.
Nieuwe manieren van werken
Steeds meer mensen om Jurian heen overwegen hoe werk anders kan worden ingericht, mede doordat zijn vrienden zijn gaan freelancen, tijdelijk minder zijn gaan werken of online opleidingen volgen.
Dit inspireert hem enorm, omdat het laat zien dat er zoveel meer mogelijkheden zijn dan de standaard weekindeling van maandag tot en met vrijdag.
Hij is blij met de groeiende aandacht voor werkmethoden die de nadruk leggen op balans en welzijn, zoals thuiswerken, projectmatig werken en het opnemen van sabbaticals.
Uit het onderzoek van TNO blijkt dat medewerkers over het algemeen meer tevreden zijn wanneer zij meer controle hebben over hun werktijden, wat kan leiden tot een verbeterde werkomgeving en een positievere werkcultuur binnen het bedrijf.
Jurian verlangt naar een werkomgeving waar vertrouwen primeert boven controle, waar werknemers zelf hun dag kunnen plannen op basis van hun eigen voorkeuren en wat hun productiviteit bevordert. Hij is ervan overtuigd dat deze vrijheid en autonomie zullen leiden tot een team dat gelukkiger en gemotiveerder is, en daardoor betere resultaten zal behalen.
Voor hem begint dit proces met het stellen van vragen zoals: “Wat past echt bij mij als persoon? Waar haal ik energie uit en wat maakt mij gelukkig? Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik meer ruimte creëer voor deze dingen in mijn leven?”
Kleine geluksmomenten
Jurian probeert in het weekend zo bewust mogelijk te leven door later op te staan dan normaal, een uitgebreid ontbijt te maken en daarna een wandeling te maken door het park in de buurt.
De momenten van rust geven hem de broodnodige ademruimte en laten hem zich bevrijd voelen, alsof er een last van zijn schouders valt en hij meer in contact staat met zijn ware zelf. Geen agenda die hem opjaagt, geen scherm dat hem afleidt, geen verplichtingen die hem binden – alleen pure, ongebonden vrijheid.
Hij geniet van het koken van nieuwe recepten, experimenteert met verschillende gerechten, luistert naar nostalgische muziek die hem terugbrengt naar zijn jeugd, en leest boeken die zijn ziel raken en zijn geest voeden. Het zijn deze ogenschijnlijk alledaagse bezigheden die zijn leven zin geven en hem immense vreugde schenken.
Af en toe kiest hij er bewust voor om een ‘vrije dag’ in te plannen, zonder verplichtingen, waarin hij merkt dat hij creatiever en rustiger wordt. Op die momenten heeft hij de ruimte om te ontspannen en nieuwe ideeën te laten komen.
Zijn vrienden en familie weten hoe belangrijk de zaterdagochtend voor hem is, aangezien dit zijn oplaadmoment is waar hij al sinds maandag reikhalzend naar uitkijkt.
Juist de kleine geluksmomenten, zoals het voelen van de warme zonnestralen op zijn huid of een onverwachte glimlach van een vreemde, geven hem richting en doen hem beseffen dat het leven niet alleen bestaat uit grote gebeurtenissen, maar ook uit de kleine momenten die je zelf vorm kunt geven.
Meer dan alleen uren
Jurian is ervan overtuigd dat werk niet alleen gaat om het volbrengen van taken, maar vooral om de kwaliteit van het werk en het gevoel van voldoening dat hieruit voortkomt. Hij gelooft dat het belangrijk is om niet alleen productief te zijn, maar ook om plezier te hebben en zich vervuld te voelen tijdens het werken.
Hij zoekt een uitdagende baan waarin hij zijn vaardigheden kan ontwikkelen en een waardevolle bijdrage kan leveren aan het team.
Het gaat hem niet om status of titels, maar om betekenis te creëren in alles wat hij doet. Iets bijdragen aan de wereld, iets betekenisvols maken, en altijd blijven leren zijn zijn drijfveren die hem waardevol maken voor zichzelf en anderen.
Hij is stellig overtuigd dat wanneer mensen de kans krijgen om werk te kiezen dat aansluit bij hun persoonlijkheid en interesses, dit significant bijdraagt aan hun geluk en tevredenheid. Hij gelooft dat het verrichten van taken die overeenkomen met iemands identiteit, automatisch leidt tot een hogere motivatie en enthousiasme voor het werk.
Het geluk zit niet altijd in grote gebeurtenissen, zoals grootschalige evenementen of indrukwekkende prestaties. Soms vind je geluk juist in kleine momenten, zoals een oprecht en inspirerend gesprek, het afronden van een project waar je trots op bent, of een eenvoudig maar oprecht compliment van een collega dat je dag kan verlichten.
Hij vindt dat de beste werkdag die dag is waarop je voldaan naar huis gaat, barst van energie en nog genoeg energie over hebt voor je avondactiviteiten.
Tijd voor verandering
Jurian beschouwt zijn zoektocht niet als een klaagzang, maar eerder als een gelegenheid om te groeien en zichzelf opnieuw te ontdekken. De stap naar iets nieuws, iets dat beter past bij zijn waarden en de huidige tijd, voelt als een verfrissende en bevrijdende verandering in zijn leven.
Hij hoopt dat er meer mensen zullen nadenken over hoe werk en leven in harmonie kunnen samengaan, elkaar aanvullend in plaats van elkaar tegenwerkend. Niet langer als twee aparte werelden die moeilijk te combineren zijn, maar eerder als één geheel waar werk en leven elkaar versterken en aanvullen.
“Hij is ervan overtuigd dat je niet hoeft te wachten op toestemming om dingen op een andere manier te doen. Je mag zelf het voortouw nemen en initiatief tonen, zonder je te laten beperken door de verwachtingen van anderen.”
Hij hoopt anderen te motiveren om hun eigen weg te volgen, ondanks de aanvankelijke onzekerheid en angst die dat met zich mee kan brengen. Hij is ervan overtuigd dat door trouw te blijven aan je intuïtie en passie, je uiteindelijk meer vrede en geluk zult vinden.
Jurian droomt van een ideale toekomst waarin het gebruikelijk is om tijd te nemen voor persoonlijke groei, ontspanning en zelfzorg zonder schuldgevoel, en waar werk slechts een aspect is van iemands identiteit in plaats van de allesbepalende factor.
Bovendien is hij ervan overtuigd dat ware transformatie begint door werkelijk naar jezelf te luisteren, je innerlijke stem te volgen, en ook door aandachtig te luisteren naar anderen, hun standpunten te begrijpen en samen te werken om positieve veranderingen tot stand te brengen.
DEEL NU: LEES | Jurian (37) noemt voltijds werken een moderne vorm van slavernij 😤⛓️
Dit juweeltje is kunstig vervaardigd door KletsPraat, het mediaplatform dat meer te bieden heeft dan alleen gebabbel. Wij brengen verhalen die niet alleen je ogen openen, maar ook je horizon verbreden, rechtstreeks vanuit alle hoeken van onze bonte wereld. Hang aan voor onze sprankelende updates door KletsPraat op Facebook te volgen. Kom aan boord voor een avontuurlijke tocht vol verhalen die je wakker schudden, nog beter dan je ochtendkoffie op een trage dinsdag! ☕🌎✨
Professionele referenties:
- De impact van werkstress op welzijn, Dr. A. Blok, Universiteit Utrecht, 2021
Bekijk studie - Flexibel werken en vitaliteit, Prof. S. de Wit, Erasmus Universiteit, 2020
Lees meer - Balans tussen werk en privéleven in Nederland, M. van der Zwaan, TNO, 2022
TNO publicatie
SPECTRUM Magazine disclaimer: De inhoud van dit artikel is uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden. Het is niet bedoeld als medisch, juridisch of financieel advies. Raadpleeg altijd een gekwalificeerde specialist voor vragen over gezondheid, juridische kwesties of financiële beslissingen. SPECTRUM Magazine aanvaardt geen aansprakelijkheid voor beslissingen die zijn gebaseerd op de inhoud van dit artikel.
Facebook disclaimer: Deze content is niet bedoeld als financieel advies. Het doel is om mensen te inspireren en uit te nodigen tot reflectie. Wij delen verhalen voor een oprecht geïnteresseerd publiek dat waarde hecht aan persoonlijke inzichten en bewuste keuzes.