LEES | Mohammed (26) voelt zich verloren in Nederland en vertelt: “Niemand ziet wie we werkelijk zijn” 💔😢

Op de rand van een fontein in de binnenstad zit Mohammed (26). Terwijl kinderen spelen en ouders kletsen, kijkt hij rond met het gevoel dat hij er niet helemaal bij hoort.

Hij zegt dat dit gevoel niet nieuw is. Al vanaf jonge leeftijd merkt hij dat anderen hem soms anders bekijken. Toch blijft hij hopen dat er steeds meer ruimte ontstaat om elkaar echt te begrijpen.

De vrolijke sfeer van de stad werkt tegelijk aanstekelijk. Hij geniet van de levendigheid en de drukte om hem heen. Voor Mohammed herinnert het eraan dat er altijd kansen zijn om verbinding te maken.

Dat geeft hem energie om door te gaan. Hij blijft geloven dat contact met anderen het verschil kan maken. Zo ziet hij elke dag opnieuw kansen om iets moois te ervaren.

Jeugd in Rotterdam

In Rotterdam groeide Mohammed op in een wijk met veel samenhang. De geur van msemen uit de keuken mengde zich met de geur van friet. Dat gaf hem een vertrouwd gevoel.

Ouders kwamen samen in cafés en dronken thee. Kinderen speelden zorgeloos op het plein. Voor Mohammed was dit een periode waarin hij zich helemaal thuis voelde.

In die buurt was afkomst zelden een onderwerp. Iedereen deed mee, ongeacht achtergrond. Die herinnering draagt hij nog altijd met zich mee.

Tegenwoordig denkt hij daar met veel plezier aan terug. Voor hem blijft het een mooi voorbeeld van hoe harmonieus samenleven eruit kan zien.

De eerste scheuren

Op de middelbare school veranderde er veel. Leraren spraken zijn naam soms verkeerd uit en klasgenoten vroegen nieuwsgierig naar zijn achtergrond.

Hoewel dat vaak vriendelijk bedoeld was, maakte het hem bewuster van zijn positie. Hij ontdekte dat hij niet altijd hetzelfde werd bekeken als anderen. Toch bleef hij proberen zichzelf te laten zien zoals hij werkelijk is.

In de klas pakte hij zijn werk met enthousiasme aan. Hij wilde vooral dat zijn inzet werd gezien. Voor Mohammed werd dit een leerschool die hem sterker maakte.

Hij kijkt terug met gemengde gevoelens, maar ook met trots. Het leerde hem dat verschillen niet beperkend hoeven te zijn, maar juist kunnen verrijken.

Altijd bewijzen

Tijdens zijn studie merkte Mohammed opnieuw verschillen. Medestudenten vertelden over reizen naar Ibiza of Berlijn. Zelf bracht hij de zomers door in Marokko bij zijn familie.

Voor hem waren die reizen waardevol omdat ze gevuld waren met warmte en verbondenheid. Hij voelde zich daar dicht bij zijn wortels. Toch merkte hij dat dit in Nederland vaak anders werd bekeken.

Hij kreeg vragen die hem het idee gaven dat zijn zomers minder bijzonder waren. Voor Mohammed was dat een uitdaging, maar ook een kans om zijn ervaringen te delen.

Steeds legde hij uit hoe belangrijk die bezoeken voor hem waren. Zo leerde hij trots te zijn op zijn achtergrond en daar open over te spreken.

👉 Lees verder over cultuurverschillen in Nederland.

Solliciteren met een andere naam

Ook tijdens zijn zoektocht naar werk merkte hij verschillen. Met zijn echte naam kreeg hij minder vaak reacties. Nadat hij zijn naam aanpaste, veranderde dat zichtbaar.

Hij zag hoe sollicitaties ineens vaker positief uitpakten. Dat bevestigde voor hem dat er nog stappen nodig zijn richting gelijke kansen. Toch bleef hij gemotiveerd.

Zijn kwaliteiten bleven onveranderd. Het verschil zat alleen in de eerste indruk. Voor Mohammed werd dit een belangrijke les over hoe de maatschappij werkt.

Hij koos ervoor door te zetten en niet op te geven. Dat gaf hem vertrouwen dat persoonlijke inzet uiteindelijk het zwaarst weegt.

👉 Meer lezen over discriminatie op de arbeidsmarkt.

Ongemak op straat

Wanneer Mohammed met zijn familie door de stad loopt, ziet hij soms hoe mensen reageren. Kleine signalen vallen hem dan op.

Hoewel dit hem eerder onzeker maakte, probeert hij er nu anders naar te kijken. Hij ziet het als een kans om mensen beter kennis te laten maken met wie hij is.

Hij merkt dat een vriendelijke glimlach vaak al verschil maakt. Mensen stellen zich daardoor sneller open. Voor Mohammed zijn dat waardevolle momenten.

Het geeft hem hoop dat er steeds meer begrip kan ontstaan. Zo blijft hij positief naar de toekomst kijken.

👉 Zie daarnaast onderzoek naar straatdiscriminatie.

Vragen die blijven

De vraag “Waar kom je écht vandaan?” hoort hij geregeld. Voor Mohammed betekent dit telkens opnieuw uitleggen.

Hij begrijpt dat de vraag vaak uit nieuwsgierigheid komt. Toch voelt het soms alsof hij zich steeds moet bewijzen. Dat maakt de gesprekken intenser.

Toch gebruikt hij zulke momenten om meer te vertellen. Hij ziet het als een kans om te laten zien hoe rijk zijn achtergrond is. Zo verandert de vraag in een mogelijkheid tot verbinding.

Het helpt hem zijn identiteit met trots uit te dragen. Voor Mohammed is dat een manier om verder te groeien.

Liefde voor Nederland

Ondanks de uitdagingen voelt Mohammed zich diep verbonden met Nederland. Hij benadrukt dat dit land zijn thuis is.

Hier vond hij kansen en bouwde hij dierbare herinneringen op. De diversiteit van Nederland ziet hij als een kracht en iets om dankbaar voor te zijn.

Hij geniet van de vrijheid in het dagelijks leven, wat hem vertrouwen geeft voor de toekomst. Mohammed gelooft dat er steeds meer ruimte ontstaat voor wederzijds begrip.

Voor hem is thuis niet alleen een plaats, maar vooral een gevoel. Dat vindt hij in de verbondenheid met anderen.

👉 Lees meer over identiteit en migratie.

Hoop in vrienden

Mohammed waardeert de steun van zijn vrienden en collega’s, die hem laten voelen dat hij wordt geaccepteerd.

Deze momenten geven hem energie en motivatie. Voor hem bewijst het dat veel mensen openstaan voor elkaar.

Hij leert veel van deze relaties. Ze laten hem zien dat echte verbondenheid begint met luisteren en respect. Voor Mohammed zijn dit vriendschappen die zijn leven verrijken.

Met deze steun voelt hij zich sterker en krijgt hij vertrouwen dat er steeds meer positieve veranderingen zullen komen.

Geen wij en zij

Mohammed droomt van een samenleving zonder scheidslijnen. “We zijn allemaal mensen,” zegt hij met een glimlach.

Voor hem begint dit bij kleine gebaren. Een gesprek of een open houding kan al veel verschil maken en vormt volgens hem de basis van samenleven.

Hij ziet dat samenwerkingen in de samenleving steeds vaker slagen, wat hem een positief gevoel geeft over de toekomst. Voor Mohammed is dit een teken dat mensen dichter naar elkaar toe groeien.

Het inspireert hem om te blijven geloven in inclusie, wat hem hoopvol en gemotiveerd maakt.

👉 Ontdek meer over inclusie in Nederland.

Zelfacceptatie als sleutel

Uiteindelijk beseft Mohammed dat hij niet hoeft te kiezen: hij is zowel Marokkaan als Nederlander.

Deze zelfacceptatie brengt hem rust. Hij voelt dat beide kanten bij hem horen en dat vervult hem met trots.

Zijn identiteit beschouwt hij als waardevol, omdat die hem perspectief en verbondenheid geeft. Dat maakt zijn verhaal uniek en krachtig.

Hij gelooft dat dit ook anderen kan inspireren. Voor hem is zelfacceptatie de sleutel tot meer harmonie.


Key-points

  • Mohammed (26) voelt zich soms bekeken als buitenstaander, maar blijft positief in zijn zoektocht naar verbinding.
  • Zijn jeugd in Rotterdam gaf hem een warm gevoel van saamhorigheid.
  • Tijdens studie en werk ervoer hij verschillen, maar leerde hij juist trots te zijn op zijn achtergrond.
  • Op straat ziet hij kleine signalen die hij omzet in kansen voor meer begrip.
  • Vrienden en collega’s geven hem steun en moedigen hem aan vooruit te kijken.
  • Zelfacceptatie helpt hem beide identiteiten vol vertrouwen te omarmen.

DEEL NU: LEES | Mohammed (26) voelt zich verloren in Nederland en vertelt: “Niemand ziet wie we werkelijk zijn” 💔😢

De inhoud van dit artikel is samengesteld door het Mediakanaal: Zonnestraaltjes. De naam zonnestraaltjes ‘weerspiegelt’ waar wij voor staan. We verspreiden zonnestraaltjes in een digitale duisternis. Je kunt Zonnestraaltjes hier volgen op Facebook: Zonnestraaltjes.


Disclaimer

Deze publicatie van SPECTRUM Magazine is uitsluitend bedoeld voor algemene informatie. Er wordt geen financieel, juridisch of medisch advies gegeven. Hoewel de inhoud zorgvuldig is samengesteld, kan het geen vervanging zijn voor professioneel advies. SPECTRUM Magazine en de auteurs zijn niet aansprakelijk voor gevolgen van het gebruik van deze informatie.

Facebook-disclaimer

Dit artikel is geen financieel advies. Het is geschreven om lezers te informeren en inspireren. Mensen die onze content lezen, doen dat vanuit oprechte interesse in de onderwerpen die wij delen.


Professionele referenties

  • Engbersen, G. (2019). De migratiesamenleving. Amsterdam University Press. Link
  • Dagevos, J. (2018). Integratie in zicht? Sociaal en Cultureel Planbureau. Link
  • Crul, M. (2020). Super-diverse samenlevingen. Routledge. Link
Scroll naar boven