Eyyüp groeide op in een traditioneel Turks gezin waarin de islam een centrale, richtinggevende plaats innam in het dagelijks leven. Zijn familie hechtte groot belang aan het trouw uitvoeren van rituelen zoals de vijf dagelijkse gebeden en het vasten, aan eerbied voor ouderen en aan het doorgeven van eeuwenoude gebruiken. Zij waren ervan overtuigd dat deze praktijken orde, rust en houvast brachten en dat zij hem hielpen verbonden te blijven met zijn herkomst, waarbij de waarden van zijn voorouders als kompas dienden voor zijn keuzes, zijn houding en zijn toekomst.
Hoewel hij zich nauwgezet aan religieuze voorschriften hield, verlangde hij steeds sterker naar zekerheid over Gods onvoorwaardelijke liefde en genade. Hij merkte dat de nadruk op regels en verplichtingen zijn innerlijke geloofsbeleving soms overschaduwde, waardoor het besef van beminde nabijheid in zijn hart en ziel onvoldoende tot leven kwam en hij naar meer helderheid en beleving bleef zoeken.

Als kind stelde hij eindeloos veel vragen en raakte hij gefascineerd door de diepere betekenis achter rituelen, wat uitgroeide tot een blijvende honger naar inzicht in de wereld om hem heen. Zijn nieuwsgierigheid dreef hem ertoe boeken te verslinden, lezingen bij te wonen en gesprekken te voeren, waardoor zijn intellectuele horizon verbreedde en hij de drang ontwikkelde om verborgen lagen, verbanden en verklaringen te doorgronden.

Die leergierigheid vormde het vertrekpunt voor een energieke en inspirerende zoektocht die hem naar onverwachte ontmoetingen, nieuwe ideeën en verrassende kansen leidde. Zijn horizon werd merkbaar verbreed en zijn kijk op de wereld verschoof, waardoor hij vertrouwde aannames kon heroverwegen en de werkelijkheid met frisse, ontvankelijke ogen leerde benaderen.
Content:
Schokkende ontdekking
In 2018 bekeek Eyyüp op YouTube een uitgebreide documentaire over de ontstaansgeschiedenis van de islam, waarin de ontwikkeling van de religie zorgvuldig werd belicht. De heldere uitleg en historische context raakten hem diep en zetten hem aan tot reflectie, waardoor zijn wereldbeeld en geloofsopvattingen op betekenisvolle wijze begonnen te verschuiven.

Hij ontdekte dat tal van oude tradities nauw verweven zijn met regionale gebruiken. Waar hij eerder aannam dat rituelen uitsluitend religieus bepaald waren, zag hij nu hoe cultuur en geloof elkaar beïnvloeden en samen betekenis geven aan praktijken. Dat inzicht wekte frisse nieuwsgierigheid en opende een rijker begrip van de veelvormigheid binnen religieuze beleving.
Hoewel hij geen overhaaste conclusies trok, begon hij vaker na te denken over de verhouding tussen geloof en cultuur. Zijn vroegere vanzelfsprekendheden maakten plaats voor een open, onderzoekende houding, waardoor hij vertrouwde rituelen kon bekijken vanuit meerdere perspectieven en met meer historische gevoeligheid.
Hij verdiepte zich in uiteenlopende bronnen en trof verschillende, soms tegengestelde standpunten aan. Juist die contrasten wakkerden zijn interesse aan en stimuleerden hem om verder te lezen, vragen te formuleren en dieper te begrijpen, waarbij elk nieuw inzicht weer nieuwe vragen opriep en zijn fascinatie voor deze gelaagde thematiek groeide.
Zo groeide het besef hoe belangrijk het is om bronnen kritisch te benaderen en meerdere invalshoeken te wegen. Door zorgvuldig te vergelijken ontstaat een genuanceerd beeld van de geschiedenis en de betekenis van islamitische tradities en gebruiken, waardoor simplificaties kunnen worden vermeden.
Tijd van verwarring
Toen hij vertrouwde gewoonten losliet, ervoer hij onzekerheid over zijn toekomst en een gevoel van innerlijke leegte. Die periode dwong hem tot grondige zelfreflectie en nodigde uit om opnieuw te ontdekken wie hij wilde zijn, welke drijfveren hem richting gaven en welke doelen werkelijk bij hem pasten.

Het verwerken van nieuwe ideeën vroeg zoveel aandacht en energie dat studeren soms zwaar werd. Hij merkte dat motivatie en focus alleen niet altijd volstonden om schooltaken zorgvuldig af te ronden, wat geregeld tot frustratie en vermoeidheid leidde en vroeg om andere manieren van plannen en herstellen.
Zijn dagen vulden zich met vragen waarop geen direct antwoord bestond. Vrienden en klasgenoten zagen dat hij stiller werd en vaker in gedachten verzonk, alsof hij een innerlijke wereld verkende die nog niet gemakkelijk te delen was. Die zoektocht bracht verwarring en isolatie, maar tegelijk een groeiend verlangen om werkelijk te begrijpen.
Daarmee groeide ook de behoefte aan houvast. Hij zocht gesprekken met mensen uit verschillende culturen, overtuigingen en levensbeschouwingen en stond open voor ervaringen die zijn perspectief konden verrijken, uitdagen en verdiepen, zodat hij niet vastliep in één enkel referentiekader.
Gaandeweg ontdekte hij dat veel mensen, net als hij, op zoek zijn naar richting, innerlijke rust en betekenis. Dat besef gaf troost en inspiratie: het verbond zijn persoonlijke vragen met een bredere menselijke ervaring en maakte duidelijk dat zoeken, twijfelen en reflecteren een waardevol onderdeel van groei is.
Messiaanse zoektocht
Eind 2019 sloot hij zich aan bij het Messiaanse Hebreeuws-Israëlisme. Hij hield sabbat, volgde kasjroet en vierde Joodse feesten zoals Pesach, Soekot en Chanukka, waarmee hij zijn dagelijkse ritme structureerde en zijn toewijding concreet vormgaf.

Hij gebruikte uitsluitend Hebreeuwse namen voor God en richtte zijn leven volledig op deze gewoonten. In het begin brachten die keuzes structuur, rust en een sterk gevoel van toewijding, waardoor zijn dagen overzichtelijk werden en zijn betrokkenheid helder richting kreeg in een voor hem vaak onrustige wereld.
Na verloop van tijd merkte hij dat de nadruk steeds vaker op regels en voorschriften kwam te liggen. Hij verlangde naar een geloofsband die gedragen werd door liefde, nabijheid en oprecht vertrouwen, in plaats van vooral door het afvinken van geboden. Dat inzicht maakte ruimte voor een herwaardering van de persoonlijke kern van spiritualiteit.
De strikte leefregels hadden merkbare invloed op zijn dagelijkse keuzes. Beslissingen over werk, studie en sociale contacten werden soms complex, omdat hij telkens zocht naar een evenwicht tussen trouw blijven aan overtuigingen en ruimte houden voor een leefstijl die niet verstarde.
Toch leverde deze periode waardevolle lessen op over de veelzijdigheid van religieuze tradities. Hij leerde dat spiritualiteit ook flexibiliteit vraagt, dat persoonlijke ervaring naast discipline betekenis heeft en dat ieder mens binnen een brede traditie een eigen, authentiek pad kan vormgeven.
Een belangrijke video
Na vier maanden van intensieve twijfel en innerlijke worsteling hoorde hij tijdens een YouTube-preek dat redding geen verdienste is maar een kostbaar geschenk van God. Die boodschap raakte hem diep en bracht een bevrijdend gevoel van ruimte en vrede dat hij niet eerder had ervaren.

De prediker legde uit dat Jezus de wet volledig heeft vervuld en dat genade het hart van het geloof vormt. Voor Eyyüp werd dit een kantelpunt, omdat het een nieuw perspectief bood op wat het betekent om in relatie met God te leven en hoe rust en vertrouwen daaruit kunnen voortkomen.
Hij besefte dat hij geen lijst met regels hoefde af te werken om bij God te horen. Dat inzicht schonk hem innerlijke rust en duurzaam vertrouwen, omdat de druk van prestaties plaatsmaakte voor vrijheid en vreugde, geworteld in ontvangen genade en niet in verdienste.
Vanaf dat moment las hij de Bijbel met nieuwe aandacht en vond hij bevestiging in passages over liefde, hoop en vertrouwen. Hij volgde vaker online diensten en luisterde naar preken, waardoor zijn geloofsbegrip verdiepte en hij persoonlijke inzichten opdeed die zijn toewijding versterkten.
Dit inzicht tekende het verschil tussen een geloof dat draait om plicht en een geloof dat gedragen wordt door dankbaarheid. Het beïnvloedde zijn gebedsleven, zijn dagelijkse keuzes en zijn omgang met anderen, waardoor zijn spiritualiteit rijker en betekenisvoller werd.
Gebed en ervaring
Na zijn beslissing om Jezus te volgen, begon hij vanuit zijn hart te bidden en zijn geloof te verdiepen. In het begin voelde hij zich onzeker en onervaren, maar gaandeweg groeide zijn vertrouwen en werd hij zekerder van zijn keuze om zijn leven doelgericht aan Christus toe te wijden.

Hij herhaalde soms zijn gebeden, niet uit verplichting maar om zichzelf te richten en zijn gedachten te ordenen. Gaandeweg groeide het vertrouwen dat God hem hoorde, waardoor herhaling niet mechanisch maar troostend en verdiepend werd.
Bidden werd een persoonlijk, intiem gesprek waarin hij zorgen, dankbaarheid en verlangens eerlijk kon uitspreken. Zo ontstond een hechtere verbinding met de kern van zijn geloof en ervoer hij meer warmte, eenvoud en nabijheid in zijn dagelijks leven.
Zijn omgeving reageerde verschillend op deze nieuwe manier van geloven. Sommigen konden zijn overtuiging moeilijk plaatsen, maar hij bleef rustig en consequent en toonde met respect en geduld dat openheid en vasthoudendheid meer overtuigen dan discussie of oordeel.
Het proces gaf hem moed om ervaringen te delen. Door eerlijk te spreken over zijn zoektocht hoopte hij anderen te bemoedigen en te laten zien hoe persoonlijke groei en geloof elkaar kunnen versterken, waarbij aandacht voor innerlijke ontwikkeling een bron van richting kan worden.
Inspiratie door Paulus
Het levensverhaal van Paulus in de Bijbel inspireerde hem om zijn koers te wijzigen. Paulus vervolgde aanvankelijk christenen, maar werd na zijn ommekeer een krachtige verkondiger van het evangelie, vastbesloten om zijn leven in dienst van God te stellen en zijn missie trouw te volbrengen.

Voor Eyyüp werd duidelijk dat verandering mogelijk blijft, ongeacht het verleden. Dat besef gaf vrijheid en enthousiasme om eigen ervaringen te delen en anderen te bemoedigen op hun persoonlijke weg, zonder hun tempo of keuzes te forceren.
Hij zag hoe verhalen van anderen hoop kunnen wekken, zoals dat ook bij hem gebeurde. Dat inzicht versterkte zijn vastbeslotenheid om trouw te blijven aan zijn vernieuwde overtuiging en om positief aanwezig te zijn in zijn omgeving.
Door te lezen over Paulus voelde hij zich verbonden met een lange traditie van mensen die bewust kozen vanuit geloof en diepe overtuiging. Hun doorzettingsvermogen en toewijding gaven hem een gevoel van gemeenschap dat tijden en plaatsen overbrugt.
Die inspiratie gaf kracht om verder te gaan met open hart en leergierige houding. Meer over Paulus is te vinden op Bible Gateway, waar zijn leven en lessen uitgebreid worden beschreven en in hun context worden geduid.
Veranderd hart
Als moslim ervoer hij vooral discipline en regels, terwijl hij in het christendom liefde, genade en innerlijke zekerheid vond. Dat leidde tot een verschuiving in zijn spirituele beleving en tot een herdefiniëring van identiteit en overtuigingen.

Hij besefte dat niemand feilloos leeft en dat juist genade het hart van geloof vormt. Dat inzicht veranderde zijn zelfbeeld en bracht diepe rust, omdat schuld en perfectionistische druk plaatsmaakten voor vertrouwen en dankbaarheid.
Het gaf hem zekerheid dat God hem aanvaardt zoals hij is. Zijn familie worstelde soms met dit nieuwe perspectief, maar door geduld en respect groeide begrip en werd ruimte gecreëerd voor gesprek, wederzijdse erkenning en geleidelijke toenadering.
Door met vrienden te delen wat hij leerde, ontstonden nieuwe gesprekken en vragen. Sommigen vroegen door en kregen zo een genuanceerder beeld van zijn overtuiging, terwijl anderen zich gesterkt voelden om eigen twijfel en nieuwsgierigheid te verkennen.
Zo kon hij bruggen slaan tussen verschillende perspectieven en mensen dichter bij elkaar brengen. Zijn openheid en eerlijkheid schiepen vertrouwen, waardoor gesprekken niet alleen informatief maar ook verbindend en helend werden.
Liefde leren ontvangen
Hij leert vandaag bewuster liefde toe te laten in zijn hart, wat hem moed geeft om zich open te stellen naar anderen. Waar kwetsbaarheid eerder lastig was, durft hij nu emoties te delen en zichzelf met mildheid te omarmen, wat de verbinding met zichzelf en met zijn omgeving verdiept.

Hij begrijpt dat veel mensen door hun verleden moeite hebben met vertrouwen en ziet daarin een kans om met zachtheid, begrip en respect nabij te zijn. Zijn empathie maakt aandachtig contact mogelijk, zodat anderen zich gezien en gehoord weten.
In de kerk ontdekte hij dat liefde niet alleen in woorden maar vooral in daden zichtbaar wordt. Hij helpt mee aan activiteiten, biedt praktische steun en deelt tijd en energie, waardoor zijn betrokkenheid concreet voelbaar wordt en vreugde oplevert.
Door zich open te stellen, ervaart hij ook zelf innerlijke groei. Relaties voelen eerlijker en warmer, terwijl wederkerige steun en oprechte aandacht een stevig fundament leggen voor duurzame, betekenisvolle verbindingen.
Zo werd het helder dat liefde de kern vormt van menselijke relaties en gemeenschappen. Het motiveert hem om bewust te kiezen voor vriendelijkheid, zorg en betrokkenheid, zodat zijn handelen merkbare, positieve effecten heeft op de mensen om hem heen.
Aanbidding en vreugde
In het begin vond hij het lastig om mee te zingen tijdens kerkdiensten, omdat hij twijfelde aan zijn zangkwaliteiten. Daardoor ontstond een spanning tussen het verlangen om deel te nemen en de neiging om stil te blijven, terwijl anderen met overtuiging meezongen.

Op aanraden van zijn vriendin luisterde hij thuis vaker naar aanbiddingsmuziek. Langzaam merkte hij meer vrijheid, rust en verbondenheid, alsof muziek een zachte brug sloeg tussen zijn hart en zijn geloof en hem uitnodigde om mee te bewegen.
Mettertijd durfde hij zachtjes mee te zingen en groeide zijn betrokkenheid. Tijdens diensten ervoer hij uiteindelijk vreugde in het gezamenlijk aanbidden van God, waardoor zijn aanwezigheid meer diepte kreeg en zijn deelname natuurlijker werd.
Tijdens een jongerensamenkomst stapte hij naar voren voor gebed en ervoer hij diepe vrede en blijdschap. Dat moment gaf nieuwe kracht, energie en vertrouwen om zijn geloof actief te beleven en in het alledaagse handen en voeten te geven.
Sindsdien zijn zelfs kleine dagelijkse dingen rijker en betekenisvoller geworden. Door aandacht te geven aan dankbaarheid, kleine gebaren van liefde en Gods nabijheid, ervaart hij zijn leven intenser en met blijvende, stille vreugde.
Boodschap voor anderen
Voor wie zich in zijn verhaal herkent, heeft Eyyüp een hoopvolle boodschap: blijf vertrouwen op God, ook wanneer het leven zwaar is. Hij gelooft dat waarheid bevrijdt en innerlijke rust brengt, en hoopt dat anderen de kracht vinden om hun geloof vast te houden wanneer omstandigheden moeilijk worden.

Hij benadrukt dat er historische aanwijzingen zijn voor het bestaan en het leven van Jezus. Voor hem bevestigt dit dat geloof, waarheid en geschiedenis met elkaar samenhangen en dat het christelijk geloof geworteld is in concrete gebeurtenissen in de werkelijkheid.
De apostelen bleven hun overtuiging delen, ook wanneer dat veel van hen vroeg. Hun volharding en standvastigheid inspireren hem om in zijn eigen geloof trouw te blijven, ongeacht de vragen of tegenwind die hij op zijn pad ontmoet.
Hij moedigt anderen aan om zelf te onderzoeken, te lezen en vragen te stellen. Zo kan geloof groeien uit eigen ervaring en innerlijk vertrouwen, in plaats van alleen uit wat anderen vertellen, waardoor overtuiging dieper verankerd raakt.
Zijn boodschap blijft helder en eenvoudig: alleen Jezus Christus schenkt eeuwig leven. Het is een uitnodiging tot een persoonlijke relatie met Hem en tot het ervaren van echte hoop, liefde en genade. Meer over het leven van Jezus lees je hier.
✅ Key-points:
- Eyyüp begon zijn zoektocht binnen de islam met onverzadigbare nieuwsgierigheid naar verdieping, inzicht en spirituele betekenis. Door vragen te stellen, te lezen en te luisteren, leerde hij breder kijken en verbanden te zien die eerder aan zijn aandacht ontsnapten.
- Tijdens zijn verkenning van verschillende spirituele stromingen ontdekte hij perspectieven die zowel zijn denken als zijn hart verrijkten. Elke ervaring leverde iets op: nuancering, nieuwe taal voor zijn geloof en een duidelijker besef van wat hem ten diepste motiveert.
- Het inzicht dat geloof een ontvangen gave is en geen verdienste, veranderde zijn levensloop blijvend. Het bracht vrijheid en zekerheid, waardoor hij zijn dagen met meer intentie, bewustzijn en vreugde kon vormgeven, zonder de last van prestatiedruk.
- Zijn dagelijks leven verschoof van strikte discipline naar een houding van vreugde, liefde, compassie en innerlijke rust. Kleine momenten van dankbaarheid, aandacht voor anderen en verbondenheid met het hogere kregen een vaste, zichtbare plek in zijn routine.
- Vandaag deelt hij zijn ervaringen als een uitnodiging tot hoop, vertrouwen en innerlijke kracht. Zijn verhaal moedigt mensen aan om eigen vragen toe te laten, te blijven zoeken en de rijkdom van spirituele bewustwording open te ontvangen.
DEEL NU: LEES | Op 24-jarige leeftijd heeft Eyyüp moedig gekozen om de islam achter zich te laten en heeft hij innerlijke rust gevonden in het christendom.
Deze publicatie is zorgvuldig gecreëerd door Spectrum Magazine, een levendig mediaplatform dat zich richt op het verspreiden van verhalen die zowel verhelderen als verrijken, van over de hele wereld. Mis geen enkele van onze fascinerende updates door Spectrum Magazine te volgen op Facebook. Laat je onderdompelen in een spectrum van verhalen die echt iets te zeggen hebben

