Na het overlijden van haar moeder, Marcheline Bertrand, in 2007, na een lange periode van gezondheidsproblemen, maakte Angelina Jolie een ingrijpende omslag in haar leven. Het verlies bracht intens verdriet en een scherp gevoel van gemis, maar tegelijk groeide er een vastberadenheid om zich nog sterker in te zetten voor anderen en om haar tijd bewuster te besteden. Zowel in haar persoonlijke keuzes als in haar werk voor humanitaire organisaties en goede doelen zocht zij doelgericht naar nieuwe vormen van betrokkenheid en betekenis. De dood van haar moeder werd een kantelpunt dat haar ertoe aanzette om talent, tijd en bekendheid te gebruiken voor mensen die steun nodig hebben en om haar stem te laten klinken bij thema’s die vaak onderbelicht blijven. Op die manier eert zij blijvend de vrouw die haar inspireerde, aanmoedigde en onvoorwaardelijk achter haar bleef staan, en geeft zij dagelijks concreet invulling aan die erfenis van liefde en zorg.
Hoewel Marcheline slechts 56 jaar werd, blijft zij in herinnering als iemand die warmte, vriendelijkheid en zachte kracht uitstraalde in grote en kleine gebaren. Angelina vertelt dat de herinneringen aan haar moeder haar nog altijd richting geven, juist op momenten waarop keuzes complex zijn en de uitkomst onzeker lijkt. Zij put moed uit de liefde, veerkracht en rust die haar moeder liet zien, en gebruikt die voorbeelden als kompas in haar eigen leven, zodat zij met helderheid kan kiezen en trouw kan blijven aan wat er werkelijk toe doet.
Door haar bijzondere uitstraling en haar aandacht voor anderen verwierf Marcheline respect binnen de filmwereld, niet alleen als actrice maar ook als mentor. Zij nam geregeld tijd om jonge acteurs op weg te helpen, deelde praktische adviezen, luisterde naar hun twijfels en gaf door wat zij zelf onderweg had geleerd. Voor Angelina bleef zij daardoor niet alleen een geliefde ouder, maar ook een krachtig voorbeeld van toewijding en mild leiderschap dat mensen optilt zonder zichzelf centraal te zetten.
Content:
Jeugd van Angelina
Angelina werd in 1975 geboren als dochter van acteur Jon Voight en actrice Marcheline Bertrand. Haar ouders gingen uit elkaar toen zij drie jaar oud was, een vroege ervaring met verandering die haar zelfstandiger maakte en haar leerde vertrouwen op eigen keuzes. In die jaren groeide de ambitie om op eigen benen te staan, en ontstond de gedrevenheid die later zowel haar carrière als haar maatschappelijke engagement zou kenmerken, met aandacht voor rechtvaardigheid en menselijke waardigheid.
Samen met haar jongere broer James werd zij opgevoed door hun moeder, die een warm en stabiel thuis schiep met duidelijke grenzen en veel aandacht. Verhuizingen hoorden soms bij het werk, maar Marcheline zorgde er telkens voor dat haar kinderen zich gezien voelden, hun talenten konden ontwikkelen en hun plek vonden. Die zorgzame houding gaf houvast en maakte dat elk nieuw huis snel als thuis kon voelen, met routines en kleine rituelen die veiligheid boden.
Marcheline was voor Angelina tegelijk ouder, begeleider en vertrouwenspersoon, iemand bij wie zij met vragen en dromen terechtkon. Angelina vertelde later vaak dat haar jeugd getekend werd door liefde, nabijheid en respect, en dat deze basis haar hielp uit te groeien tot iemand die met zelfvertrouwen keuzes kan maken. Die fundamenten bleven van waarde toen roem, werk en gezin om evenwicht vroegen en verschillende verantwoordelijkheden samenkwamen.
Strijd tegen kanker
In 1999 werd duidelijk dat Marcheline extra medische aandacht nodig had, waarna jaren van zorg, onderzoeken en behandelingen volgden met nieuwe routines voor het gezin. In die periode deelde zij met haar kinderen niet alleen praktische wijsheid, maar ook het voorbeeld van standvastigheid en innerlijke rust, zodat zij leerden omgaan met onzekerheid. Ze moedigde hen aan om vragen te stellen, informatie te zoeken en te blijven geloven in kleine stappen vooruit, zelfs als het tempo laag voelde.
Angelina beschreef later dat zij in die moeilijke jaren veel leerde over moed, geduld en volhouden, en over het belang van goede informatie. Ondanks alles bleef haar moeder een bron van optimisme die hoop concreet maakte in alledaagse gebaren. Die houding leerde Angelina om in tegenslag toch mogelijkheden te zien en met mildheid te kijken naar wat wel kan, zonder de realiteit te ontkennen of het verdriet te verdoezelen.
Steeds probeerde haar moeder de kinderen gerust te stellen en te laten voelen dat hoop ook een keuze kan zijn die je elke dag opnieuw maakt. Angelina vertelt dat deze woorden van troost en vertrouwen haar blijvend hebben gevormd en haar leren om grenzen te stellen en tegelijk open te blijven. Zij gebruikt ze als leidraad wanneer zij beslissingen neemt en obstakels wil omzetten in stappen vooruit, met oog voor gezondheid en gezin.
Een diepe inspiratie
Angelina benadrukte vaak dat deze periode haar liet zien dat het gezin het fundament is waarop alles rust en dat zorg voor elkaar richting geeft aan andere keuzes. In een uitgebreid gesprek met Vanity Fair vertelde zij dat haar moeder haar leerde dat onvoorwaardelijke toewijding aan je kinderen de kern is van goed ouderschap. Die toewijding werd een maatstaf voor haar eigen leven en een filter bij het afwegen van werk, reizen en publieke projecten.
Die les draagt Angelina elke dag met zich mee, zeker in haar rol als moeder en als publieke figuur met voorbeeldfunctie. Zij herinnert zichzelf eraan dat werk belangrijk kan zijn, maar dat de tijd met haar kinderen onvervangbaar is en niet kan worden teruggehaald. Daarom blijft haar gezin prioriteit houden, juist wanneer agenda’s druk zijn en verwachtingen hoog, zodat nabijheid en aandacht niet ondersneeuwen.
Voor Angelina vormt dit de basis voor richting en keuze in uiteenlopende situaties. Zij noemt deze inzichten het kostbaarste geschenk van haar moeder en een bron van rust wanneer het stormt. Ze koestert ze als blijvende gids die haar helpt om haar toekomst vorm te geven met aandacht, verantwoordelijkheid en liefdevolle aanwezigheid, en om trouw te blijven aan haar waarden.
Angelina als moeder
Angelina heeft zes kinderen, met wie zij een hechte band onderhoudt die gevoed wordt door duidelijke afspraken en veel warmte. Zij noemt het moederschap haar belangrijkste rol en vertelt dat het gezin haar diep gelukkig maakt, juist door de alledaagse momenten. Hun welzijn staat voorop, ook als dat vraagt om persoonlijke offers of het bijstellen van plannen, zodat stabiliteit en vertrouwen kunnen groeien.
Regelmatig reist zij met haar kinderen, zodat zij de diversiteit van de wereld leren kennen, nieuwsgierig blijven naar andere perspectieven en verantwoordelijkheid ontwikkelen. Daarbij legt zij nadruk op vriendelijkheid, een open blik en het nemen van initiatief. Die waarden wil zij meegeven in kleine dagelijkse keuzes en in grote plannen voor later, zodat zij stevig staan en tegelijk empathisch blijven.
In interviews zegt Angelina dat liefde en gerichte aandacht de kern van opvoeden zijn, en dat luisteren net zo belangrijk is als leiding geven. Zij hoopt dat haar kinderen later zullen terugdenken aan een jeugd waarin zij zich gesteund voelden, aangemoedigd werden om eigen talenten te volgen en wisten dat hun moeder aan hun zijde bleef staan, ook als het spannend werd of wanneer fouten gemaakt werden.
Preventieve operatie
In 2013 maakte Angelina bekend dat zij een preventieve borstoperatie had ondergaan, nadat genetisch onderzoek uitwees dat zij drager is van het BRCA1-gen. Daarmee nam zij een weloverwogen beslissing om een aanzienlijk verhoogd risico op ernstige gezondheidsproblemen te verkleinen en meer toekomstzekerheid te creëren voor zichzelf en haar gezin. Zij benadrukte tegelijk dat elke keuze persoonlijk is en vraagt om goede begeleiding.
Na de ingreep daalde haar risico van ongeveer 87 procent naar minder dan 5 procent, wat rust bracht voor haarzelf en haar naasten. Door haar verhaal te delen wilde zij laten zien hoe belangrijk goede informatie en zorgvuldige afweging zijn, omdat doordachte keuzes daadwerkelijk levens kunnen veranderen. Zij wees op het belang van gesprekken met artsen, genetische counselors en familieleden.
In een opiniestuk in de New York Times onderstreepte zij het belang van kennis over erfelijke risico’s en het tijdig stellen van de juiste vragen aan zorgverleners. Veel vrouwen voelden zich hierdoor gesterkt om hun eigen gezondheid actief te bespreken en zich te laten informeren over opties, waardoor het gesprek over het BRCA1-gen zichtbaarder werd en minder beladen aanvoelde.
Het “Angelina-effect”
Haar openhartigheid had wereldwijd effect. Vrouwen gingen vaker op controle, bespraken familiegeschiedenis en vroegen informatie op over preventie en behandelopties, vaak samen met partners of ouders. Daardoor kwam er meer helderheid over mogelijkheden, en groeide het vertrouwen om samen met artsen passende stappen te zetten die aansluiten bij persoonlijke waarden en medische gegevens.
Tijdens conferenties en bijeenkomsten verwijzen artsen en organisaties regelmatig naar dit “Angelina-effect”. Zij signaleren een toename van bewustwording over borstgezondheid en een stijging in verwijzingen voor genetisch onderzoek, wat bijdraagt aan eerder herkennen en gerichter handelen. Die beweging helpt ook bij het wegnemen van drempels rond praten over familiegeschiedenis en risico’s.
Deskundigen merken op dat het delen van persoonlijke ervaringen mensen gerust kan stellen en kan helpen bij het nemen van medische beslissingen. Voor Angelina bevestigt dit dat openheid betekenisvol is en dat verhalen ruimte scheppen voor nuance. Wie meer achtergrond over dit onderwerp zoekt, kan aanvullende informatie raadplegen via betrouwbare gezondheidsbronnen en in gesprek gaan met gespecialiseerde zorgverleners.
Reacties uit de wereld
Sheryl Crow en andere prominente stemmen prezen Angelina’s openheid over borstaandoeningen en genetische risico’s, en benadrukten het belang van vroegtijdige signalering. Door dit voorbeeld laten veel vrouwen zich eerder onderzoeken, waardoor kansen op tijdige behandeling toenemen en gesprekken over preventie normaler worden in gezinnen en vriendengroepen.
Het initiatief Prevent Breast Cancer meldde in Groot-Brittannië zelfs een verdubbeling van genetische onderzoeken, een ontwikkeling die patiënten mede toeschrijven aan Jolie’s verhaal en de zichtbaarheid ervan in de media. Voor velen gaf dat het extra vertrouwen om hun eigen risico beter te begrijpen, zich te laten testen waar passend en tijdig maatregelen te overwegen in overleg met specialisten.
Het onderwerp kreeg brede internationale aandacht, waardoor preventieve zorg zichtbaarder werd dan voorheen en minder beladen om over te spreken. Zo werden gesprekken over gezondheid toegankelijk voor een groter publiek en groeide het besef dat tijdig informeren en handelen een groot verschil kan maken in kwaliteit van leven en perspectief.
Open over gevoelens
In 2019 schreef Angelina een persoonlijk artikel voor Time Magazine, waarin zij sprak over leegte en gemis na het overlijden van haar moeder, en over hoe rouw terugkomt op belangrijke momenten. Zij vertelde dat zij vaak wenste dat haar kinderen meer herinneringen hadden kunnen opbouwen met hun oma, en dat dit besef haar aanzet om aanwezig te zijn bij de momenten die er toe doen.
Juist haar sterke verantwoordelijkheidsgevoel als moeder motiveerde haar om zorgvuldig met haar gezondheid om te gaan en keuzes niet uit te stellen. Door preventieve stappen te zetten hoopte zij er zo lang mogelijk voor haar kinderen te kunnen zijn, met aandacht, energie en rust op de momenten die ertoe doen. Dat perspectief gaf richting wanneer afwegingen ingewikkeld waren.
Het stuk raakte veel lezers en leidde tot een stroom aan reacties waarin mensen hun eigen ervaringen deelden, wat herkenning en steun bood. Het illustreert hoe persoonlijke verhalen anderen kunnen bemoedigen en gemeenschapsgevoel kunnen versterken, juist door eerlijk taal te geven aan moeilijke thema’s. Wie het artikel wil nalezen voor meer context en inspiratie kan terecht bij de publicatie van Time, waar haar volledige bijdrage beschikbaar is.
Emotioneel in Toronto
Tijdens de première van haar film Couture op het Toronto International Film Festival in september 2025 vertelde Angelina dat haar moeder haar ooit aanmoedigde om meer van zichzelf te laten zien, ook buiten de rol op het scherm. Die woorden moedigen haar nog steeds aan om eerlijk te spreken over haar leven, keuzes en twijfels, zodat anderen zich kunnen herkennen in haar verhaal en zich vrijer voelen om het hunne te delen.
Zij benadrukte dat het belangrijk is om niet alleen stil te staan bij hindernissen, maar ook bij passies, dromen en successen die iemands leven kleur geven, zodat het verhaal niet gereduceerd wordt tot zorgen alleen. Door zo te kijken ontstaat een vollediger beeld en groeit begrip voor de gelaagdheid van iemands geschiedenis, met ruimte voor kwetsbaarheid en kracht naast elkaar.
Haar woorden maakten diepe indruk. In de zaal ontstond een warme, open sfeer waarin mensen zich geraakt voelden en herkenning vonden in elkaars reacties, wat gesprek en nabijheid op gang bracht. Het werd een moment van verbondenheid dat bij velen nog lang is blijven nazinderen en dat uitnodigde om gesprekken thuis voort te zetten.
Een blijvende boodschap
Angelina wil vrouwen laten zien dat er, ondanks tegenslag, steeds mogelijkheden blijven bestaan om te kiezen en te handelen met kennis en vertrouwen. Door eerlijk te spreken over haar ervaringen, biedt zij houvast en hoop, en nodigt zij anderen uit om hun eigen pad te verkennen met professionele begeleiding waar nodig. Zo groeit een cultuur van openheid waarin keuzes beter passen bij iemands situatie.
Zoals zij eens zei: “Vraag niet alleen naar iemands gezondheid, maar ook naar hun leven.” Die zin herinnert eraan dat achter elke uitslag en elke behandeling een mens staat met wensen, zorgen en verhalen die om aandacht vragen, en dat luisteren een wezenlijk onderdeel is van zorg.
Met haar bekendheid maakt zij bewust ruimte voor onderwerpen die eerder onbesproken bleven, zoals erfelijke borstkanker en de effecten daarvan op gezinnen. Haar boodschap helpt taboes te doorbreken en bevordert openheid, zodat meer mensen tijdig informatie en steun durven te zoeken, en zodat gesprek en besluitvorming beter gedragen zijn.
Key points
- Angelina Jolie verloor in 2007 haar moeder, Marcheline Bertrand, een gebeurtenis die haar visie op leven, werk en verantwoordelijkheid blijvend heeft verdiept en richting gaf aan haar inzet voor anderen.
- In 2013 liet zij een preventieve borstoperatie uitvoeren na de ontdekking dat zij drager is van het BRCA1-gen, waardoor haar persoonlijke risico aanzienlijk kon worden verlaagd en rust ontstond voor haar gezin.
- Haar openheid leidde tot het “Angelina-effect”, waarbij meer vrouwen genetische tests en gerichte screening overwegen en bewuster omgaan met informatie over erfelijke risico’s en passende keuzes.
- Zij benadrukt consequent het belang van familie, moederschap en weloverwogen gezondheidskeuzes, zodat zorg en nabijheid centraal blijven staan in een druk bestaan met veel verantwoordelijkheden.
- Angelina zet haar platform in om te informeren en te bemoedigen in lastige situaties, en blijft zo een herkenbaar rolmodel voor zelfzorg, veerkracht en maatschappelijke verantwoordelijkheid in woord en daad.
DEEL NU: NIEUWS | Angelina Jolie deelt een aangrijpend verhaal over de moedige strijd die haar moeder heeft gevoerd tegen kanker en hoe dit een diepe impact heeft gehad op hun familie.
Deze publicatie is zorgvuldig gecreëerd door Spectrum Magazine, een levendig mediaplatform dat zich richt op het verspreiden van verhalen die zowel verhelderen als verrijken, van over de hele wereld. Mis geen enkele van onze fascinerende updates door Spectrum Magazine te volgen op Facebook. Laat je onderdompelen in een spectrum van verhalen die echt iets te zeggen hebben
SPECTRUM Magazine disclaimer
Dit artikel is uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden. Het bevat geen financieel, juridisch of medisch advies. Raadpleeg altijd een erkende professional voor persoonlijke vragen of beslissingen over gezondheid, financiën of recht. Hoewel uiterste zorg is besteed aan de inhoud, kan SPECTRUM Magazine geen verantwoordelijkheid dragen voor mogelijke onnauwkeurigheden of gevolgen van het gebruik van de informatie. Lezers blijven altijd zelf verantwoordelijk voor hun keuzes en interpretaties.
Facebook disclaimer
Dit artikel is geen financieel advies. Het is geschreven om lezers te informeren en te inspireren. Mensen die onze content lezen, doen dat uit eigen interesse en zijn zelf verantwoordelijk voor de manier waarop ze de informatie toepassen.
Referenties
- King, M.C., Marks, J.H., & Mandell, J.B. (2003). Breast and Ovarian Cancer Risks Due to Inherited Mutations in BRCA1 and BRCA2. Science. Link
- Evans, D.G., Graham, J., O’Connell, S., & Arnold, S. (2014). Familial breast health: summary of updated NICE guidance. BMJ. Link
- Metcalfe, K.A., Birenbaum-Carmeli, D., Lubinski, J., Gronwald, J., Lynch, H.T., & Ghadirian, P. (2008). International variation in rates of uptake of preventive options in BRCA1 and BRCA2 carriers. International Journal of Cancer. Link