Momenteel verblijft er in Haarlem een vrouw uit Congo, samen met haar vijf kinderen, in een tijdelijke opvanglocatie in een hotel speciaal ontworpen voor gezinnen die gevlucht zijn uit hun thuisland vanwege oorlog, geweld en onderdrukking. Deze families zoeken veiligheid en bescherming in Nederland vanwege de onveilige en instabiele situatie in hun eigen land, waar zij niet langer veilig kunnen verblijven vanwege de voortdurende dreiging van conflict en vervolging die hun en hun dierbaren in gevaar brengt. Deze vluchtelingen hebben alles achtergelaten in de hoop op een vredig en veilig bestaan in Nederland, waar zij kunnen bouwen aan een nieuwe toekomst voor henzelf en hun kinderen, ver weg van de angst en onzekerheid die hun leven in hun thuisland heeft beheerst.
Ze heeft al geruime tijd in Nederland gewoond en heeft er alles aan gedaan om een stevige basis te leggen voor haar kinderen. Ze hecht veel waarde aan onderwijs en een rustige leefomgeving voor haar gezin, omdat ze gelooft dat een goede opleiding en een veilige omgeving essentieel zijn voor de groei en het welzijn van haar kinderen.
Voor kinderen is het essentieel om genoeg ruimte en structuur te hebben voor een optimale ontwikkeling, zowel op academisch als emotioneel gebied. Een veilige en stimulerende omgeving is nodig waarin zij niet alleen worden aangemoedigd om goed te presteren op school, maar waar ook aandacht is voor hun algehele welzijn en emotionele groei door middel van positieve interacties en ondersteuning.
Content:
Jaren in opvang
De moeder bracht meer dan twaalf jaar in een asielzoekerscentrum door, waar ze voortdurend te maken had met een gebrek aan privacy vanwege het voortdurende lawaai en de constante drukte van medebewoners, wat haar emotioneel en mentaal uitgeput maakte.
Vorig jaar in september kreeg ze de kans om naar een vrijgekomen woning te verhuizen, waardoor ze meer zelfstandigheid kreeg en de vrijheid had om zichzelf te ontwikkelen en haar eigen pad te volgen.
Een verblijf in een asielzoekerscentrum kan jaren duren door complexiteit en lange wachttijden, wat een grote mentale en fysieke belasting vormt voor gezinnen vanwege beperkte leefruimte.
Huis afgewezen
Het huis dat haar werd aangeboden had vier slaapkamers, maar ze vond dit aantal onvoldoende voor haar gezin met vijf kinderen om iedereen een eigen slaapkamer te geven, waardoor ze uiteindelijk besloot om verder te zoeken naar een huis met meer slaapkamers waar iedereen zijn eigen ruimte kon hebben.
Het COA gaf aan dat deze woning een passend aanbod was volgens de geldende regels en benadrukte dat ze te allen tijde hun uiterste best doen om geschikte oplossingen te vinden die voldoen aan de richtlijnen en passen binnen het beschikbare woningaanbod.
De vrouw weigerde het aanbod voor het huis omdat ze wist dat ze pas echt gelukkig kon zijn door haar eigen weg te volgen en iets te vinden dat echt bij haar paste.
Rechterlijke stap
Het COA begon een juridische procedure nadat de vrouw weigerde de woning te accepteren, waarbij werd benadrukt dat zij zich aan de regels moest houden. Dit resulteerde in een langdurige en complexe juridische strijd die eindigde met een uitspraak in het voordeel van het COA.
Zonder bijstand van een advocaat tijdens haar rechtszaak, vond ze het lastig om haar situatie helder uit te leggen, waardoor de rechter haar niet goed begreep en ze onvoldoende steun kreeg. Dit resulteerde in het besluit om te vertrekken uit het asielzoekerscentrum.
Een kort geding is een snelle juridische procedure die vaak leidt tot een definitieve uitspraak, wat door velen als stressvol en ingewikkeld wordt ervaren. Professionele ondersteuning van een deskundige is essentieel om de juridische aspecten te begrijpen en de juiste stappen te nemen voor een positief resultaat.
Tijd op straat
Na de uitspraak verdween ze uit beeld en haar verblijfplaats was onbekend, waardoor het COA aanvankelijk suggereerde dat ze mogelijk bij bekenden verbleef, maar kon dit niet bevestigen. De voortdurende onduidelijkheid rondom haar locatie en situatie zorgde voor toenemende bezorgdheid, niet alleen binnen haar directe omgeving, maar ook in de bredere gemeenschap, en veroorzaakte hierdoor onrust en spanning.
Ondanks dat zij weliswaar kennissen had in België, besloot zij uiteindelijk daar toch niet heen te gaan vanwege twijfels en angst over haar verblijfplaats en haar toekomstige plannen, wat resulteerde in een periode van grote onzekerheid en onrust in haar leven.
Dit gebrek aan een vaste woonplek resulteerde in een continue staat van onzekerheid voor de kinderen, waardoor zij nooit konden rekenen op een stabiele basis om op terug te vallen. De constante spanning en onrust in hun dagelijks leven had een verwoestend effect op hun emotionele welzijn en ontwikkeling, waardoor zij worstelden met hun mentale gezondheid en hun vermogen om te gedijen in een stabiele omgeving ernstig belemmerd werd.
Terug in beeld
Na een tijdje keerde ze terug naar de opvang, waar ze met haar kinderen in Haarlem terechtkwam en een nieuw leven begon. Ze creëerde daar een veilige omgeving, weg van haar verleden, en keek hoopvol naar de toekomst, vol vertrouwen dat ze haar dromen kon waarmaken en gelukkig kon zijn met haar geliefden.
Het werd besloten om haar en de kinderen voorlopig in een hotel te plaatsen vanwege het gebrek aan andere opties. Dit verblijf is echter slechts tijdelijk, in afwachting van een permanente oplossing voor hun huisvesting, zoals het vinden van een geschikte woning of het regelen van langdurige opvang.
Hoewel hotels basiscomfort en tijdelijke huisvesting bieden, zijn ze geen duurzame oplossing voor daklozen. Vanwege de hoge kosten worden gemeenten soms gedwongen om daklozen tijdelijk onder te brengen in hotels om hen van de straat te houden.
Gemeente grijpt in
Tijdens een noodzitting besloot de rechter dat de gemeente Haarlem tijdelijk de kosten van het hotel zou vergoeden, met speciale aandacht voor het welzijn en de belangen van de kinderen. De kinderen hadden dringend bescherming, zorg en ondersteuning nodig tijdens deze moeilijke periode.
De rechter vond het onaanvaardbaar dat kinderen de gevolgen moesten dragen van beslissingen waar zij geen invloed op hadden. Het was daarom essentieel dat de situatie snel werd opgehelderd en er onmiddellijk actie werd ondernomen om deze te verbeteren.
De gemeente benadrukte dat de financiële steun slechts van tijdelijke aard is en dat er tevens gelijktijdig actief gezocht wordt naar een duurzamere en stabielere oplossing om op de lange termijn de problemen aan te pakken en duurzame ontwikkeling van de gemeenschap te waarborgen.
Inzicht na vergissing
De advocaat van Joris Sprakel legde uit dat zijn cliënte in eerste instantie niet besefte wat de consequenties zouden zijn van haar weigering. Pas later drong tot haar door hoe ingrijpend de gevolgen zouden zijn en hoe deze haar leven drastisch zouden beïnvloeden. Op dat moment besefte ze dat haar beslissing haar leven voorgoed zou veranderen.
Achteraf gezien begreep ze dat het eigenlijk verstandiger was geweest om de woning te accepteren, gezien de gunstige ligging en betaalbare prijs. Nu is het echter te laat om de beslissing terug te draaien, aangezien de woning al verkocht is aan iemand anders.
De moeder werkt nauw samen met alle relevante instanties, zoals de school, psychologen en maatschappelijk werkers, om ervoor te zorgen dat haar kinderen op school de nodige extra steun en begeleiding krijgen. Op deze manier hoopt zij dat haar kinderen beter in staat zijn de traumatische gebeurtenissen die zij hebben meegemaakt te verwerken en een gezonde emotionele ontwikkeling kunnen doormaken.
Discussie over wet
Momenteel wordt de focus vooral gelegd op de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), die is opgesteld om burgers te ondersteunen met begeleiding, opvang en praktische hulp zoals huishoudelijke taken, medische zorg en participatie in de samenleving. De belangrijkste doelstelling van deze wet is het bevorderen van de zelfstandigheid en levenskwaliteit van kwetsbare groepen.
De gemeente Haarlem heeft aangegeven dat de vrouw niet in aanmerking komt voor de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) vanwege het niet voldoen aan de criteria. De advocaat van de vrouw betwist dit en is ervan overtuigd dat zij wel recht heeft op deze vorm van ondersteuning.
Door interpretatieverschillen van deze wet door gemeenten ontstaat vaak verwarring en onzekerheid bij burgers en bedrijven. Verschillende en soms tegenstrijdige besluiten maken het moeilijk voor betrokkenen om te weten wat er van hen wordt verwacht en welke regels zij moeten volgen.
Lange procedure
Als de rechter bepaalt dat ze onder de Wmo valt, blijft de gemeente verantwoordelijk voor haar opvang, zelfs tijdens een eventueel hoger beroep. Haar advocaat waarschuwt echter dat dit proces lang kan duren, waardoor de onzekerheid over haar opvangssituatie voortduurt.
De procedure die gevolgd moet worden omvat verschillende stappen en duurt daardoor aanzienlijk lang, wat betekent dat het gezin voorlopig nog afhankelijk blijft van tijdelijke voorzieningen totdat het volledige proces is voltooid en ze weer zelfstandig kunnen deelnemen aan de maatschappij.
Het vinden van een blijvende oplossing voor dit urgente probleem heeft inmiddels de hoogste prioriteit voor de gemeenten gekregen. Zij zetten zich volledig in om nauw samen te werken met andere belanghebbenden, teneinde een duurzame en effectieve oplossing te bereiken.
Onzekere toekomst
Het is nog niet bekend wanneer de rechter uitspraak doet. Tot die tijd blijven de tijdelijke maatregelen volledig van kracht. Alle betrokkenen dienen zich hieraan te houden voor de veiligheid en gezondheid.
De advocaat denkt eraan om opnieuw contact op te nemen met het COA, hoewel de kans op succes klein is. Alle opties worden zorgvuldig overwogen voordat er een definitieve beslissing wordt genomen.
Er wordt onderzocht of opvang voor de kwetsbare groep via maatschappelijke organisaties mogelijk is, ondanks de praktische moeilijkheden. Deze optie blijft open om alle mogelijkheden te verkennen en te benutten voor het welzijn en de veiligheid van mensen die opvang nodig hebben.
Key-points
- Een moeder uit Congo verblijft met haar vijf kinderen tijdelijk in een hotel in Haarlem, waar zij een veilige en beschutte plek hebben gevonden om de huidige moeilijke omstandigheden het hoofd te bieden. De opvang biedt hun gezin voorlopig rust en stabiliteit, terwijl gezocht wordt naar een meer duurzame oplossing voor de toekomst.
- Eerder kreeg de vrouw een woning met vier slaapkamers aangeboden, maar zij besloot deze te weigeren. Die keuze leidde tot een langdurige juridische strijd en mondde uit in een officiële beslissing van de gemeente, waardoor haar situatie steeds complexer en gevoeliger werd.
- De gemeente Haarlem neemt momenteel de volledige hotelkosten voor haar rekening en draagt daarmee de financiële verantwoordelijkheid voor het gezin. Zo wordt gewaarborgd dat zij, ondanks de onzekerheid over hun toekomst, beschikken over een veilige en stabiele verblijfplaats.
- Advocaat Joris Sprakel legt uit dat zijn cliënte bij het afwijzen van de woning de gevolgen niet volledig heeft kunnen overzien. Pas later werd duidelijk welke impact deze keuze had op haar opvang en rechten, wat de juridische kwestie verder bemoeilijkt.
- De kern van de zaak draait om de vraag of de vrouw recht heeft op structurele opvang via de Wmo, en in hoeverre de gemeente verplicht is deze zorg te blijven verlenen. Daarbij spelen niet alleen juridische, maar ook maatschappelijke en morele overwegingen mee — over verantwoordelijkheid, solidariteit en menselijke waardigheid.
DEEL NU: NIEUWS | Een dakloze asielzoeker met vijf kinderen betreurt nu de beslissing om een aangeboden woning te hebben geweigerd.
Dit kleinood is met finesse in elkaar getimmerd door Allerlei Plaatjes, het mediaplatform dat de kletspraat overstijgt met echte inhoud. Wij serveren verhalen die niet alleen je blik verruimen, maar ook je denkwereld oprekken, vanuit de meest gevarieerde hoekjes van onze kleurrijke aarde. Klamp je vast voor onze schitterende updates door Allerlei Plaatjes te volgen op Facebook
Disclaimer
Deze publicatie van SPECTRUM Magazine is uitsluitend bedoeld ter informatie. Er wordt geen financieel, juridisch of medisch advies verstrekt. De inhoud is zorgvuldig samengesteld, maar er kunnen geen rechten aan worden ontleend. SPECTRUM Magazine is niet aansprakelijk voor gevolgen die voortvloeien uit het gebruik van dit artikel. Voor persoonlijke vragen wordt aangeraden contact op te nemen met een erkende professional.
Facebook-disclaimer: Dit artikel is geen financieel advies. Het is geschreven voor een breed publiek dat geïnteresseerd is in maatschappelijke onderwerpen en actuele thema’s.
Professionele referenties
- Schinkel, W. (2009). Asylum seekers and the welfare state. Palgrave Macmillan. Link
- Dagevos, J., & Odé, A. (2016). Integratie van asielmigranten in Nederland. Sociaal en Cultureel Planbureau. Link
- Guild, E., Costello, C., & Moreno-Lax, V. (2017). Implementation of the Common European Asylum System. European Parliament. Link