In 1971 begonnen Charles en Patricia Lester aan een nieuw hoofdstuk in hun leven door een prachtig historisch huis in Wales te kopen voor slechts £9.000, een stap die mogelijk werd gemaakt door hun succes in de creatieve industrie. Die aankoop gaf hen de vrijheid om lang gekoesterde dromen waar te maken en een spannend avontuur te starten; met veel inzet en liefde renoveerden ze het pand en veranderden het stukje bij beetje in een rustige oase te midden van het Welshe landschap, een plek waar schoonheid en sereniteit elkaar ontmoetten en waar zij volop konden genieten van hun creatieve leven.
Llanfoist House beschikt over twintig ruime kamers en ligt temidden van groen bij Abergavenny; vanaf verschillende punten biedt het huis indrukwekkende vergezichten en het fungeert sindsdien als een toevluchtsoord waar rust en inspiratie elkaar vinden.
Sinds hun intrek gebruiken Charles en Patricia het huis voor uiteenlopende creatieve projecten en ontvangen zij er regelmatig bewonderaars en liefhebbers van hun werk. Ze besteedden talloze uren aan het verfijnen van ontwerpen en stoffen en ontvingen bezoekers die benieuwd waren naar hun unieke artistieke aanpak.
Met grote toewijding aan vakmanschap en een persoonlijke visie groeide het huis uit tot een gewaardeerd centrum waar elk detail met zorg werd onderhouden; door die inspanningen nam zowel de waardering als de landelijke bekendheid onder liefhebbers van historische architectuur toe.
Ondanks zorgen over de afgelegen ligging en de technische uitdagingen, bleven Charles en Patricia vastberaden en overtuigd van de kwaliteiten en toekomst van hun woning; hun toewijding en optimisme bleven onverminderd aanwezig tijdens het onderhoud en de verdere ontwikkeling van het terrein.
Content:
Een huis met geschiedenis
Het landgoed werd rond 1690 gebouwd als residentie van Crawshay Bailey, een invloedrijke zakenman uit de tijd van de industriële revolutie, wiens enthousiasme voor vooruitgang en technologie een belangrijke rol speelde bij de ontwikkeling van het spoorwegennet in Wales en daarmee in de regionale bedrijvigheid.
In de jaren twintig van de vorige eeuw werd het gebouw opgesplitst in meerdere wooneenheden zodat verschillende gezinnen er konden wonen; later slaagden Charles en Patricia erin het pand zoveel mogelijk in haar oorspronkelijke staat te herstellen, waardoor de grandeur van weleer weer zichtbaar werd.
Het zes hectare grote terrein is rijk begroeid met eeuwenoude bomen, uitgestrekte grasvelden en karakteristieke elementen zoals stenen muurtjes en kronkelende paden; verspreid over het landgoed staan bijgebouwen die het paar heeft omgevormd tot ateliers en een studio voor textielbewerking, waardoor het complex een bijzondere creatieve allure kreeg.
Binnen ademt het huis historie: van imposante houten balken tot schitterende glas-in-loodramen die het interieur op een warme manier verlichten. Veel kamers zijn vakkundig ingericht met hun eigen creaties, waardoor bezoekers meteen de artistieke sfeer en verfijnde elegantie voelen die het huis typeert.
Tijdens open dagen en tentoonstellingen trok het huis bezoekers van heinde en verre; velen raakten onder de indruk van de aandacht voor behoud en de creatieve signatuur die het echtpaar in elk detail tentoonspreidde. Het pand ontwikkelde zich zo niet alleen tot woonplek, maar ook tot een cultureel knooppunt waar ontmoeting en inspiratie centraal stonden.
Succes in de modewereld
Dankzij hun innovatieve textieltechnieken, handgeverfde zijde, kenmerkende plooien en elegante vormen verwierven Charles en Patricia internationale bekendheid; hun werk paste naadloos in de wereld van haute couture en werd door vakgenoten hoog gewaardeerd.
Hun creaties vonden waardering en een plek in prestigieuze collecties, waaronder het Victoria and Albert Museum, het Phoenix Art Museum en het Museum of Fine Arts in Houston. Daarnaast kreeg hun werk een volledige tentoonstelling in het Wexner Center van de Ohio State University, wat hun internationale reputatie verder verstevigde.
Sinds de oprichting van hun ontwerpstudio in de jaren zestig bouwden zij consequent aan een reputatie van kwaliteit, precisie en authenticiteit. Zij kozen bewust voor kleinschalige productie, waarbij massaproductie werd vermeden om de persoonlijke waarde en uniciteit van elk stuk te behouden.
Hun inspiratie kwam uit uiteenlopende bronnen: stromingen als surrealisme en expressionisme, organische vormen uit de natuur en de verfijning van historische kledingstukken. Gereputeerde artiesten droegen hun ontwerpen bij bijzondere optredens en evenementen, wat bijdroeg aan hun bekendheid en prestige.
Met de uitbreiding van hun activiteiten ontwierpen ze ook stoffen voor interieurs, zoals gordijnen en wandkleden. Hun woning functioneerde als studio en persoonlijke showroom, zodat klanten de kwaliteit en visie van hun werk in levende lijve konden ervaren en waarderen.
Waardevol, maar onverkoopbaar
Ondanks dat de waarde van het huis opliep tot ongeveer £1,2 miljoen en makelaars grote interesse toonden, bleef verkoop moeizaam door de lastige ligging: het pand ligt onder een helling met een kanaal erboven, wat potentiële kopers vaak terughoudend maakte en uiteindelijk serieuze biedingen in de weg stond.
Ze schakelden meerdere makelaars in om het pand breed onder de aandacht te brengen, maar ondanks de charme, royale ruimte en culturele waarde bleef een werkelijke koper uit. De combinatie van praktische bezwaren en de locatie bleek uiteindelijk een zwakke plek in de verkoopstrategie.
Haar grootste wens was het huis over te dragen aan iemand die dezelfde waardering voor kunst en erfgoed deelde; zij hoopten op een koper die de geschiedenis zou respecteren en de plek als bron van inspiratie zou blijven zien en koesteren.
Potentiële kopers toonden wel interesse maar extra inspecties waren vaak noodzakelijk vanwege de afgelegen ligging en technische aspecten; het organiseren van dergelijke onderzoeken bleek logistiek complex, waardoor veel gesprekken stokten en onderhandelingen soms afgebroken werden.
Ondanks terugkerende tegenslagen bleven Charles en Patricia hoopvol en vasthoudend; zij waren er van overtuigd dat er uiteindelijk iemand zou komen die hun passie en toewijding zou begrijpen en de zorg voor het erfgoed zou voortzetten, zodat het huis behouden bleef voor toekomstige generaties.
Het kanaal boven het terrein
Het Monmouthshire and Brecon Canal werd in de 19e eeuw aangelegd als transportverbinding voor goederen; met een ligging ongeveer 21 meter hoger dan het omliggende landschap loopt het kanaal langs een beschutte, beboste helling en biedt het een schilderachtig beeld, terwijl het door zijn lengte van ongeveer 56 kilometer de steden Brecon en Pontymoile verbindt en geliefd is bij wandelaars, fietsers en natuurliefhebbers.
Toen Charles en Patricia het huis kochten, was het kanaal buiten gebruik; in de loop der jaren werd een deel ervan echter opnieuw opengesteld voor recreatief gebruik, wat noodzakelijke aanpassingen aan de infrastructuur met zich meebracht.
De kanaalwanden werden verstevigd en voorzien van klei en beton om geschikt te zijn voor boten met motoren; volgens het echtpaar waren sommige van deze werkzaamheden echter niet optimaal uitgevoerd, wat leidde tot uitdagingen bij waterafvoer en het zeker gebruiken van de vaarroute.
Na hevige regenval traden soms kleine waterstromen langs de helling op, wat het stel bewust maakte van mogelijke risico’s op overstroming. Zij hielden het terrein daarom nauwlettend in de gaten en namen preventieve maatregelen waar nodig om schade te beperken.
Ingenieurs die het gebied onderzochten adviseerden regelmatige controles van de kanaalconstructie en aanvullende maatregelen zoals verbeterde afwatering en het versterken van begroeiing, zodat het landschap veilig en duurzaam kan worden beheerd en aantrekkelijk blijft voor bezoekers en bewoners.
Een traject van aandacht
De familie nam contact op met de Canal and River Trust, die sinds 2012 verantwoordelijk is voor het onderhoud van veel Britse waterwegen, en vroeg om professionele ondersteuning in de vorm van inspecties en voortdurend toezicht op het netwerk.
De Trust gaf aan actief onderhoud uit te voeren om te garanderen dat het kanaal veilig, toegankelijk en aantrekkelijk blijft; men benadrukte het belang van deze waterweg als toeristische trekpleister en als onmisbare bron van recreatie voor de lokale bevolking en bezoekers.
Charles en Patricia hielden hun observaties en bevindingen systematisch bij en bespraken deze met lokale experts; zij ontdekten kleine scheurtjes in de oever die hen aanspoorden tot aanvullende afwateringsmaatregelen en structurele controles.
Tijdens gesprekken met specialisten leerden zij verschillende technieken kennen voor het stabiliseren van hellingen, waaronder natuurlijke verstevigingen met wortelstelsels en het gebruik van doorlatende materialen die helpen water op een duurzame manier af te voeren.
Hun streven bleef gericht op het bevorderen van een duurzame aanpak die het historische karakter respecteert en tegelijkertijd moderne technische oplossingen integreert, zodat natuur en erfgoed in harmonie kunnen blijven bestaan en elkaar versterken voor de lange termijn.
Pogingen tot verkoop
Met het vooruitzicht van een nieuwe levensfase en de wens om aan de kust van West-Wales een eigen huis te ontwerpen, kozen zij destijds bewust voor een locatie die comfort, inspiratie en een indrukwekkend uitzicht op zee bood; overvloedig daglicht zorgde voor een warme sfeer in de leefruimtes en versterkte het gevoel van verbondenheid met de omgeving.
Nadat het niet lukte om Llanfoist House aan een geschikte koper over te dragen besloten zij hun andere woning opnieuw op de markt te brengen, in het vertrouwen dat een open houding en optimisme hen zouden helpen een nieuwe stap te zetten en het beste uit de situatie te halen.
Ze ontvingen een bod van £850.000, iets lager dan de geschatte waarde; hoewel het voorstel niet volledig aan hun verwachtingen voldeed, zagen zij het als een reële uitkomst in het licht van hun wens om vooruitgang te boeken. Helaas trok de koper zich terug toen bleek dat een bouwkundige keuring moeilijk organiseerbaar was.
Bij monumentale panden zijn uitgebreide keuringen vaak essentieel voor eigendomsoverdracht, financiering en verzekering. Charles en Patricia hadden hun documentatie op orde, wat vertrouwen wekte bij serieuze kandidaten, maar praktische obstakels bleven roet in het eten gooien.
Ondanks teleurstellingen bleven zij onvermoeibaar werken aan het in de schijnwerpers zetten van hun erfgoed; hun hoop was dat uiteindelijk iemand zou komen die niet alleen de materiële waarde, maar vooral de culturele betekenis van het huis zou begrijpen en waarderen.
Samenwerking met de Trust
In overleg met de Trust stelden Charles en Patricia voor om samen met ingenieurs een grondige analyse te maken en constructieve oplossingen te ontwikkelen die voor alle betrokken partijen voordelig zouden zijn, in plaats van enkel klachten te uiten.
Ze richtten zich op concrete aandachtspunten zoals scheurtjes in voegen, ontbrekende afdichtingen en andere kleine gebreken; deze werden zorgvuldig gedocumenteerd en constructief gedeeld met de betrokken instanties om tot prioritering en herstel te komen.
Tijdens een bijeenkomst presenteerde de Trust landelijke onderhoudsplannen en lichtte zij toe dat behoud samengaat met toegankelijkheid; het kanaal werd daarbij aangemerkt als een waardevolle educatieve en recreatieve voorziening die de regio economisch en maatschappelijk verrijkt.
Charles en Patricia stelden, samen met hun technische adviseurs, een gedetailleerd overzicht op van belangrijke aandachtspunten voor de komende jaren; hun samenwerking kenmerkte zich door openheid en wederzijds respect, wat zorgde voor efficiënte besluitvorming en uitvoering.
Deze constructieve aanpak versterkte de verstandhouding met betrokken organisaties en gaf het echtpaar vertrouwen in de toekomst van zowel het huis als van de wezens die van het terrein afhankelijk zijn.
Techniek door de eeuwen heen
Charles benadrukte dat de originele kanaalconstructie opmerkelijk degelijk en doordacht is, en dat deze bijna tweehonderd jaar lang zonder noemenswaardige problemen heeft gefunctioneerd; dit onderstreept het vakmanschap en de kwaliteit van de ingenieurs uit die tijd.
De transformatie naar recreatief gebruik bracht nieuwe technieken met zich mee, zoals betonnen wanden en kleilagen; volgens Charles zijn sommige aanpassingen echter niet optimaal bestand tegen langdurige waterdruk en vragen zij om verbeteringen om de stabiliteit te waarborgen.
Patricia merkte op dat de veranderende vegetatie een duidelijke invloed heeft op het lokale ecosysteem: groeiende bomen en struiken veranderen wortelpatronen en beïnvloeden bodemstructuur en biodiversiteit; daarom liet zij regelmatig ecologische onderzoeken uitvoeren om deze effecten zorgvuldig in kaart te brengen.
Het stel verdiepte zich ook in bodemsamenstelling, waterafvoer en natuurlijke opvang van regenwater, wat leidde tot inzichten over effectieve, duurzame maatregelen. Het aanleggen van strategische groenstroken bleek een praktische stap om natuurlijke infiltratie te bevorderen en wateroverlast te beperken.
Alle bevindingen en ervaringen werden vastgelegd in een uitgebreid dossier dat dient als waardevolle kennisbron voor andere eigenaren van erfgoedwoningen in soortgelijke landschappen; het biedt praktische handvatten voor duurzaam beheer en behoud van cultureel erfgoed.
Bewust omgaan met verandering
In 2014 gaven autoriteiten van het gebied aanleiding tot een grondige inspectie nadat zij subtiele veranderingen op de helling opmerkten; de resultaten toonden aan dat preventieve maatregelen de stabiliteit effectief kunnen behouden en verdere verslechtering kunnen voorkomen.
Het huis verkeert in uitstekende staat dankzij een stevige fundering, sterke muren en een goed onderhouden dak; door regelmatige controles blijft de woning veilig en comfortabel voor dagelijks gebruik.
Ieder detail wordt met zorg onderhouden, van dakgoten en kozijnen tot het buitenschilderwerk, en dat gestructureerde onderhoud geeft het echtpaar een gevoel van ritme en voldoening in hun dagelijks leven.
Hoewel zij zich soms afvragen hoe lang ze het huis nog zelfstandig kunnen blijven onderhouden, voelen ze een diepe emotionele band met elk vertrek; voor hen is het meer dan een gebouw, het is een plaats vol herinneringen en voortdurende inspiratie.
Ze geloven dat dit monumentale erfgoed uiteindelijk zal worden overgedragen aan mensen die er met dezelfde zorg, liefde en toewijding voor zullen zorgen, net zoals zij dat de afgelopen vijftig jaar hebben gedaan, zodat het huis zijn rijke karakter en geschiedenis kan blijven behouden voor toekomstige generaties.
DEEL NU: 🟡 NIEUWS | Het herenhuis werd oorspronkelijk gekocht voor £9k en heeft nu een geschatte waarde van £1,2 miljoen, maar er is tot op heden geen interesse getoond in de aankoop ervan.
Dit kleinood is met finesse in elkaar getimmerd door Allerlei Plaatjes, het mediaplatform dat de kletspraat overstijgt met echte inhoud. Wij serveren verhalen die niet alleen je blik verruimen, maar ook je denkwereld oprekken, vanuit de meest gevarieerde hoekjes van onze kleurrijke aarde. Klamp je vast voor onze schitterende updates door Allerlei Plaatjes te volgen op Facebook
Professionele referenties