De video uit Nederland waarin te zien is hoe politieagenten een 13-jarige jongen begeleiden en hem stevig tegen een heg drukken, heeft geleid tot veel discussie en verontwaardiging in de samenleving. Steeds meer mensen vragen zich af of het politieoptreden in deze situatie wel proportioneel was en of er mogelijk sprake was van onnodig of te hardhandig geweld jegens een minderjarige, die zich in een kwetsbare positie bevond. Daarmee is een breder debat op gang gebracht over het gebruik van geweld door de politie, de grenzen van toelaatbaar ingrijpen en de bescherming van de rechten van minderjarigen in onze samenleving. Het incident laat zien dat er een groeiende bezorgdheid bestaat over de manier waarop autoriteiten omgaan met jonge mensen in situaties die snel kunnen escaleren. Deze kwestie heeft de aandacht getrokken van zowel beleidsmakers, hulpverleners als burgers en benadrukt de noodzaak van transparantie, duidelijke verantwoording en toetsbare regels bij het handhaven van de openbare orde en veiligheid, vooral wanneer het gaat om minderjarige burgers.
Twijfel wordt geuit over de noodzaak en rechtvaardiging van een dergelijk optreden, waarbij veel mensen zich afvragen of er eerder naar rustige alternatieven had kunnen worden gekeken. Dat resulteert in een bredere discussie over het belang van het positief benaderen van jongeren in diverse spanningsvolle situaties, bijvoorbeeld door de-escalerende communicatie, duidelijkheid en steun. Deze discussie kan op de langere termijn helpen bij het bevorderen van een inclusieve samenleving waarin jongeren zich gezien voelen en waarin gelijke kansen worden geboden voor groei, ontwikkeling en het herstellen van vertrouwen in gezagsdragers.
Het nieuws verspreidt zich snel via sociale media en berichtenapps, waardoor het onderwerp landelijk en soms zelfs internationaal wordt besproken en als een lopend vuurtje wordt doorgegeven. Communicatie-experts leggen uit dat bewegende beelden vaak een grotere emotionele impact hebben dan geschreven tekst en daardoor veel meer mensen bereiken. Juist om die reden wordt de boodschap van de video krachtiger, indringender en effectiever overgebracht, wat de urgentie van het gesprek over politieoptreden en jongeren verder vergroot.
De omstanders, die compleet verrast waren door de ongelooflijk snelle ontwikkeling van het incident, benadrukten dat de aanwezigheid van camera’s en het directe filmen het voorval nog opvallender maakte. Zij gaven aan dat de impact van het moment daardoor intenser en confronterender leek dan zij aanvankelijk hadden gedacht, omdat iedereen zich direct bewust was van de mogelijkheid dat de beelden massaal gedeeld zouden worden en een groter publiek zouden bereiken.
Content:
Jongere reageert sterk
Verschillende ooggetuigen meldden dat de jongen in eerste instantie niet direct wilde meewerken en duidelijk liet merken dat hij gespannen en bang was. Hij bewoog driftig, trok zich los en riep luid, waardoor er voor omstanders een lastige en gespannen situatie ontstond. Mensen die hem kenden probeerden hem wanhopig te kalmeren en bij te staan, maar door de combinatie van stress, rumoer en onbegrip veranderde de sfeer snel in een chaotische en verontrustende omgeving, waarin de jongen uiteindelijk met moeite weer tot enige rust kon worden gebracht.
De begeleiders hielden hem stevig vast om de situatie onder controle te houden en te voorkomen dat hij zichzelf of anderen onbedoeld schade zou toebrengen. Toen hij hevig bleef reageren en zich bleef verzetten, besloten zij over te stappen op een krachtigere aanpak om zowel zijn veiligheid als die van de omgeving te waarborgen. Dat bleek in de praktijk lastig, omdat spanning, emoties en fysiek contact elkaar versterkten en het even duurde voordat de rust enigszins terugkeerde.
Omstanders grepen vrijwel direct naar hun telefoons en begonnen het incident te filmen, vaak vanuit verschillende hoeken. Het beeldmateriaal werd vervolgens binnen korte tijd gedeeld op sociale media, waardoor het incident snel nationale aandacht kreeg. Het werd uitgebreid besproken in nieuwsuitzendingen, online platforms, podcasts en discussiegroepen, waardoor het onderwerp prominent aanwezig werd in het publieke debat en in gesprekken aan keukentafels en in klaslokalen.
Deskundigen leggen uit dat jongeren vaak sterke emotionele reacties vertonen wanneer zij zich onzeker, bedreigd of onveilig voelen. Deze reacties ontstaan meestal door spanning, stress, overweldiging of angst en niet per se door kwaadwilligheid of onwil. Het is daarom essentieel dat volwassenen, en zeker professionals, met begrip, geduld en duidelijke uitleg reageren, zodat de situatie op een veilige, respectvolle en zo rustig mogelijke manier kan worden opgelost.
Voor en tegenstanders
Sommige mensen zijn van mening dat de medewerkers in deze situatie met de vastgehouden jongen in de kern juist hebben gehandeld. Zij vrezen dat de jongen zichzelf letsel of ongemak had kunnen bezorgen door zijn ongecontroleerde bewegingen, als er niet was ingegrepen. Vanuit dit perspectief wordt het optreden gezien als een poging om verdere schade te voorkomen en controle terug te krijgen in een snel escalerende situatie.
Daartegenover wijzen anderen erop dat er ook zachtere en meer de-escalerende manieren zijn om de kalmte te bewaren en grip te krijgen op een spanningsvolle situatie. Zij noemen bijvoorbeeld het rustig de tijd nemen om te communiceren, aandachtig naar elkaar luisteren, empathisch geruststellen, duidelijkheid bieden en het creëren van een veilige omgeving voordat tot fysieke acties of beperking van bewegingsvrijheid wordt overgegaan.
Steun voor de medewerkers komt voornamelijk van mensen die orde, voorspelbaarheid en controle hoog in het vaandel dragen en van mening zijn dat het essentieel is om escalatie te voorkomen, ook als dat betekent dat stevig moet worden opgetreden. Aan de andere kant zijn er kritische stemmen die beweren dat jongeren juist gevoeliger reageren op fysieke druk, wat angst, verdriet en wantrouwen kan oproepen en op zijn beurt verdere escalatie en verzet kan veroorzaken.
Er is een duidelijke kloof zichtbaar in de uiteenlopende meningen over hoe de samenleving moet omgaan met dit soort situaties, zeker wanneer beelden daarvan sterke emoties oproepen. Dat onderstreept hoe complex het proces is van het vinden van een goede balans tussen veiligheid, begrip, rechtsbescherming en maatwerk in de omgang met jongeren, die vaak nog bezig zijn hun emoties en gedrag te leren reguleren.
Regels voor optreden
In Nederland gelden strikte richtlijnen voor politieoptreden, die zijn gebaseerd op subsidiariteit en proportionaliteit. Dit betekent dat de politie alleen mag ingrijpen als lichtere of alternatieve maatregelen niet voldoende zijn en dat het gekozen optreden altijd in verhouding moet staan tot de ernst, urgentie en risico’s van de situatie waarin wordt gehandeld.
Dit houdt in dat er in de praktijk altijd eerst wordt gekozen voor mildere maatregelen, zoals aanspreken, uitleg geven en waarschuwen. Pas wanneer deze stappen onvoldoende resultaat bieden of de situatie verder dreigt te escaleren, wordt een krachtigere ingreep overwogen om de veiligheid van alle betrokkenen te waarborgen en verdere schade te voorkomen.
Bij jongeren is een extra zorgvuldige aanpak noodzakelijk. Hun leeftijd, ontwikkelingsfase en kwetsbare positie vragen om aandacht voor hun gedrag, hun emoties en de manier waarop zij op spanning reageren. Interventies moeten daarom niet alleen effectief zijn, maar ook proportioneel, zorgvuldig en respectvol, zodat zij recht doen aan de beschermingsbehoefte van minderjarigen.
De Rijksoverheid legt deze richtlijnen vast om duidelijkheid te scheppen over de te volgen procedures en het juridisch kader. Medewerkers moeten hun handelen bovendien zorgvuldig documenteren, zodat achteraf inzichtelijk en toetsbaar is waarom bepaalde keuzes zijn gemaakt en hoe stap voor stap is gehandeld.
Op deze manier wordt transparantie bevorderd en ontstaat er ruimte om ervaringen te gebruiken voor het verbeteren van toekomstige opleidingen en trainingen. Begeleiders en agenten worden zo steeds beter toegerust om veilig, zorgvuldig en met oog voor de menselijke maat op te treden, met aandacht voor zowel de jongere als de bredere omgeving.
Impact op jongeren
Kinderen die streng, zichtbaar voor anderen en soms als bedreigend ervaren worden aangepakt, kunnen nog lang blijven nadenken over dit optreden. Volgens psychologen kan dit invloed hebben op hun houding ten opzichte van autoriteiten, hun vertrouwen in gezagsdragers en hun gedrag in uiteenlopende situaties en omgevingen, zoals op school, in de buurt of later op het werk.
Kinderen kunnen na ingrijpende gebeurtenissen onzeker worden, wat zich kan uiten in spanning, terughoudendheid, slaapproblemen of angst voor bepaalde personen, plekken of situaties. Het is daarom belangrijk dat zij de kans krijgen om hun ervaringen in eigen woorden te bespreken, vragen te stellen en hun gevoelens te uiten, zodat hun emotionele en sociale ontwikkeling niet wordt belemmerd maar juist wordt ondersteund.
Het Trimbos Instituut biedt uitgebreide informatie en benadrukt dat goede begeleiding en passende nazorg cruciaal zijn om kinderen te helpen omgaan met stressvolle of beangstigende situaties. Dit omvat zowel professionele ondersteuning, bijvoorbeeld via huisarts, psycholoog of jeugdhulp, als betrokkenheid van hun directe omgeving, zoals familie en school.
Deskundigen adviseren om jongeren zo snel mogelijk de gelegenheid te geven te praten over wat ze hebben meegemaakt, bij voorkeur in een omgeving waar zij zich veilig voelen. Door emoties te benoemen, gebeurtenissen te duiden en ervaringen te verwerken, krijgen gevoelens een plek, neemt onzekerheid af en kunnen zelfvertrouwen en veerkracht zich verder ontwikkelen.
Ouders, verzorgers en leraren spelen een essentiële rol in dit hele proces. Zij kunnen een veilige en ondersteunende omgeving bieden waarin kinderen zich gehoord, gezien en begrepen voelen. Door actief te luisteren, serieus in te gaan op vragen, gerust te stellen en indien nodig hulp in te schakelen, bevorderen zij het herstel van emotionele balans en versterken zij de weerbaarheid van het kind op de langere termijn.
Ouders en omgeving
Vaak ervaren ouders een sterke emotionele band en diepe betrokkenheid bij hun kind wanneer het zich in een moeilijke of confronterende situatie bevindt. Zij willen dat de kwestie op een kalme, respectvolle en vreedzame manier wordt opgelost, waarbij rekening wordt gehouden met de belangen, rechten en gevoelens van alle partijen. Open communicatie, duidelijke uitleg en wederzijds begrip zijn hierbij essentieel om escalatie te voorkomen en vertrouwen te behouden.
Wanneer video’s van een incident breed worden gedeeld, kunnen klasgenoten, vrienden en buurtgenoten hier ook door geraakt worden. Op school bespreken zij wat ze hebben gezien, delen hun zorgen en vormen soms een eigen beeld van de gebeurtenissen, wat hun emoties, gedrag en gevoel van veiligheid kan beïnvloeden, zowel binnen als buiten de klas.
Dit kan ertoe leiden dat jongeren meer afstand nemen van gezagsdragers, zoals leraren, begeleiders of politie, omdat zij onzeker worden over de intenties van volwassenen in uniform of in een machtspositie. Daarom is het belangrijk dat op school en thuis open en veilige gesprekken plaatsvinden, zodat jongeren hun gevoelens kunnen uiten, vragen kunnen stellen en informatie krijgen die helpt om het incident beter te begrijpen.
Ouders geven vaak aan behoefte te hebben aan erkenning van hun zorgen en aan duidelijke uitleg over de situatie, de keuzes die zijn gemaakt en de stappen die nog volgen. Leraren merken dat kinderen graag praten, hun emoties willen delen en bevestiging zoeken dat hun gevoelens serieus worden genomen en niet worden weggewuifd.
Op deze manier kan een omgeving ontstaan waarin kinderen ervaren dat ze gehoord, ondersteund en beschermd worden. Dit bevordert hun vertrouwen en gevoel van veiligheid, versterkt hun emotionele veerkracht en verdiept de band met de volwassenen om hen heen, wat een positief effect heeft op hun verdere ontwikkeling.
Vergelijkbare situaties
In Rotterdam en Almere zijn al meerdere video’s opgedoken van jongeren die streng en zichtbaar nadrukkelijk werden begeleid door de autoriteiten. Dit wijst op een mogelijke trend van soortgelijke problemen en gedrag, waarin spanningen tussen jongeren en gezagsdragers vaker zichtbaar worden. Het kan duiden op een groter, dieperliggend vraagstuk waarbij jongeren moeite hebben met autoriteit en waarbij meer aandacht, preventie en ondersteuning nodig zijn.
Ook in Brussel zorgde een soortgelijk incident voor brede discussies en veel media-aandacht. Meer informatie hierover is beschikbaar via NOS, waar in detail wordt uitgelegd hoe het voorval verliep, welke maatregelen werden genomen en welke politieke en maatschappelijke reacties het heeft opgeroepen in zowel België als daarbuiten.
In deze gevallen ging het steeds om jongeren die moeite hadden hun emoties te beheersen en kalm te blijven in situaties die zij als bedreigend of onrechtvaardig ervoeren. Video’s van dergelijke incidenten maken discussies vaak sneller en heviger, omdat beelden direct toegankelijk zijn voor een groot publiek en tegelijkertijd veel mensen persoonlijk raken, waardoor emoties snel oplopen.
Na de verspreiding van deze beelden volgen vaak politieke vragen, moties en debatverzoeken. Burgers starten petities, delen persoonlijke verhalen en er ontstaan maatschappelijk breed gedragen discussies. Dit laat zien dat het onderwerp telkens opnieuw op de agenda komt en een groot deel van de samenleving diep raakt, vooral wanneer het om kinderen en jongeren gaat.
Het benadrukt dat de relatie tussen jongeren en hun begeleiders, hulpverleners en gezagsdragers continu aandacht, dialoog en zorg vereist. Professionele begeleiding, open communicatie en een ondersteunende omgeving zijn essentieel om zowel jongeren als volwassenen te helpen omgaan met emoties, spanningen en maatschappelijke reacties, en om toekomstige escalaties of misverstanden zo veel mogelijk te voorkomen.
Kinderrechten in beeld
Zowel het VN-Kinderrechtenverdrag als het Nederlandse jeugdstrafrecht hebben als gemeenschappelijk doel om kinderen en jongeren te beschermen en te ondersteunen in hun ontwikkeling. Zij moeten kunnen opgroeien in een veilige, stabiele en gezonde omgeving waarin zij hun talenten en potentieel kunnen ontplooien, zonder onnodige bedreiging of disproportioneel ingrijpen.
Daarom zijn zware straffen of ingrijpende maatregelen in de jeugdzorg en het jeugdstrafrecht alleen in uitzonderlijke situaties passend en doorgaans minder geschikt als standaardmiddel. Kinderrechten.nl benadrukt het grote belang van aandacht voor de ontwikkeling, veiligheid en het welzijn van jongeren, waarbij hun belang altijd zorgvuldig moet worden afgewogen.
Kinderrechtenorganisaties stellen dat communicatie, begrip, duidelijke uitleg en geduld de meest effectieve middelen zijn om jongeren vertrouwen te geven en hen te helpen hun gedrag te reguleren. Door hen serieus te nemen en naar hun perspectief te luisteren, ontstaat ruimte om samen oplossingen te zoeken.
Door kinderen op een rustige, zorgvuldige en aandachtige manier te begeleiden, wordt hun leerproces optimaal ondersteund. Deze aanpak sluit nauw aan bij de doelstellingen van het jeugdbeleid, dat gericht is op persoonlijke groei, het ontwikkelen van verantwoordelijkheidsgevoel en het versterken van sociale vaardigheden die nodig zijn voor deelname aan de samenleving.
Daarnaast draagt deze werkwijze bij aan een positievere en constructieve relatie tussen jongeren en de betrokken instanties, zoals politie, jeugdzorg en scholen. Daardoor kunnen samenwerking, wederzijds respect en vertrouwen worden verdiept, wat op lange termijn bijdraagt aan een veiliger en rechtvaardiger klimaat voor iedereen.
Deskundigen vragen training
Deskundigen zijn van mening dat politie-opleidingen meer nadruk zouden moeten leggen op het ontwikkelen van communicatieve, sociale en pedagogische vaardigheden in het contact met jongeren dan uitsluitend op fysieke technieken voor handhaving van de orde. Volgens hen zou dit leiden tot meer mogelijkheden om conflicten vreedzaam op te lossen, escalatie te voorkomen en duurzame, positieve interacties met de gemeenschap op te bouwen.
Speciale trainingen in pedagogiek, ontwikkelingspsychologie en jeugdcultuur kunnen professionals beter voorbereiden om effectief en respectvol te handelen in situaties waarbij kinderen en jongeren betrokken zijn. Een veelgenoemd voorstel is om vaker speciaal opgeleide jeugdagenten en jongerenwerkers in te zetten, die gericht zijn op contact leggen en bemiddelen.
Deze agenten zijn getraind om op een jeugdvriendelijke, rustige en respectvolle manier te werken, met oog voor taalgebruik, lichaamstaal en de beleving van het kind. In landen waar dit al gebruikelijk is, laten cijfers en praktijkervaring zien dat escalaties minder vaak voorkomen en dat jongeren zich veiliger, serieuzer genomen en beter begrepen voelen.
Politici ondersteunen dit initiatief steeds vaker en pleiten voor structurele verbeteringen in beleid, opleiding en uitvoering. Daarbij wordt ook de samenwerking met scholen, jeugdhulporganisaties, wijkteams en andere betrokken instanties actief versterkt om een geïntegreerde aanpak te realiseren, waarin hulp, toezicht en begeleiding op elkaar zijn afgestemd.
Op deze manier kan een netwerk ontstaan dat jongeren beter begeleidt, tijdig risico’s signaleert en zorgt voor adequate ondersteuning. Dit draagt bij aan een veilige en constructieve omgeving waarin kinderen en jongeren kunnen groeien, leren omgaan met uitdagende situaties en een stevige basis leggen voor hun verdere leven.
Politiek reageert positief
Na het incident hebben verschillende partijen, waaronder de Nationale Ombudsman, hun bezorgdheid geuit over de gang van zaken en de impact op de betrokken jongen. De Ombudsman benadrukte dat jongeren extra zorg, bescherming en aandacht nodig hebben om hun belangen en welzijn te waarborgen. Jongeren zijn relatief kwetsbaar en hebben meer begeleiding, uitleg en steun nodig om zich veilig, serieus genomen en gehoord te voelen in de samenleving.
Veel partijen pleiten daarnaast voor meer transparantie bij hulpverleners en politie, waarbij bodycams vaak als een effectief instrument worden gezien om gebeurtenissen nauwkeurig vast te leggen en discussies achteraf beter te kunnen voeren.
Meer informatie hierover is te vinden op Tweedekamer.nl, waar debatten en documenten over inzet van bodycams openbaar worden gemaakt. Bodycams leggen incidenten volledig en chronologisch vast, waardoor een nauwkeurig beeld van het verloop ontstaat en minder ruimte blijft voor misinterpretatie.
Dit beschermt medewerkers tegen onterechte kritiek en helpt misverstanden te voorkomen. Tegelijkertijd versterkt het, wanneer de beelden volgens duidelijke regels worden gebruikt, het vertrouwen van burgers in het optreden van de betrokken instanties, omdat zichtbaar wordt hoe er in de praktijk wordt gehandeld.
Transparantie fungeert zo als een belangrijk middel om zowel medewerkers als het publiek duidelijkheid, zekerheid en houvast te bieden. Het draagt bij aan een eerlijker en veiliger proces, en maakt het mogelijk om beleid en handelen steeds opnieuw te evalueren en waar nodig te verbeteren.
Internationale vergelijking
In de Verenigde Staten worden regelmatig beelden getoond van jongeren die onbedoeld verwikkeld raken in conflicten met de politie, waarbij de snelle en krachtige acties van zowel de jongeren als de agenten centraal staan. Deze beelden voeden het publieke debat over geweldsgebruik, raciale verhoudingen en de kwaliteit van communicatie en training in dergelijke situaties.
In Scandinavische landen wordt daarentegen sterk ingezet op intensief en laagdrempelig contact met jongeren. Daar bestaan speciale jeugdteams en outreachende programma’s die bemiddelen, begeleiden en in gesprek gaan zonder direct fysieke druk toe te passen, waardoor escalaties vaak in een vroeg stadium worden voorkomen.
Nederland bevindt zich op dit moment in een tussenpositie. Het recente incident laat zien dat er al veel regels en intenties bestaan, maar ook dat er ruimte is om verder toe te werken naar een meer jeugdgerichte, communicatieve en preventieve aanpak, waarbij de-escalatie prioriteit heeft.
Internationale ervaringen laten zien dat beleid, opleiding en werkwijzen een groot verschil kunnen maken in de praktijk. Wanneer communicatie, geduld, vertrouwen en samenwerking centraal staan, voelen jongeren zich doorgaans veiliger en serieuzer genomen, en kunnen conflicten sneller en effectiever worden opgelost.
Een positieve en respectvolle benadering levert uiteindelijk duidelijke voordelen op voor alle betrokkenen. De jongeren zelf, hun begeleiders en ouders, maar ook de bredere samenleving profiteren van minder escalaties, meer begrip en een stabieler klimaat van wederzijds respect en veiligheid.
Key-points
- Een filmpje van een 13-jarige jongen dat breed wordt gedeeld, trekt veel media-aandacht en leidt tot landelijke gesprekken en politieke debatten, waarbij reacties en interpretaties sterk uiteenlopen en emoties hoog kunnen oplopen.
- Voorstanders van het optreden zien de handelwijze vooral als een manier om de situatie snel te beheersen en de betrokkenen te beschermen, terwijl anderen benadrukken dat communicatie, begrip, geduld en de-escalerende technieken vaak een effectievere en mensvriendelijkere aanpak zijn.
- Regels zoals subsidiariteit en proportionaliteit geven belangrijke handvatten om beslissingen over ingrijpen af te stemmen op de ernst, urgentie en risico’s van de situatie, met extra aandacht voor minderjarigen en hun kwetsbare positie.
- Psychologen benadrukken dat intensieve begeleiding, passende nazorg en ruimte voor gesprek essentieel zijn voor kinderen. Zo kunnen zij hun ervaringen verwerken, emotionele steun krijgen en hun zelfvertrouwen en veerkracht stap voor stap herstellen.
- Ouders, scholen, hulpverleners en maatschappelijke organisaties hebben gezamenlijk een cruciale rol bij het opbouwen van vertrouwen, het creëren van een veilige omgeving voor jongeren en het voorkomen van nieuwe escalaties.
- Politici en toezichthouders pleiten voor meer transparantie en ruimer gebruik van bodycams tijdens incidenten, zodat zowel medewerkers als het publiek een helder, controleerbaar beeld krijgen van wat er gebeurt en hoe er wordt gehandeld.
- Internationale voorbeelden laten zien dat gespecialiseerde jeugdteams en communicatief geschoolde professionals vaak rustiger en effectiever handelen. Dit verbetert samenwerking, veiligheid en het welzijn van jongeren aanzienlijk en biedt richting voor toekomstig beleid.
DEEL NU: NIEUWS | Terwijl de agenten de pestkop stevig vastgrijpen, kijken ze hem streng aan en waarschuwen: “Als je niet gehoorzaamt, zul je zeker de gevolgen ondervinden.”
Deze tekst is liefdevol gecreëerd door Het Leven is Mooi, een energiek mediaplatform dat meester is in het brengen van verhalen die zowel het hart verlichten als de geest verrijken, van over de hele wereld. Zorg dat je op de hoogte blijft van onze meeslepende updates door Het Leven is Mooi te volgen op Facebook. Dompel jezelf onder in een zee van verhalen die diep resoneren en betekenis toevoegen aan het dagelijks leven. 🌍✨
SPECTRUM Magazine Disclaimer
Dit artikel is bedoeld voor informatieve en educatieve doeleinden. Het is geen vervanging van professioneel financieel, juridisch of medisch advies. Raadpleeg altijd een bevoegde specialist voor persoonlijke vragen. SPECTRUM Magazine en de auteur zijn niet aansprakelijk voor keuzes die lezers maken op basis van deze inhoud.
Facebook Disclaimer
Deze publicatie bevat geen financieel advies. Lezers worden aangemoedigd onze artikelen te volgen vanuit interesse in de inhoud.
Professionele referenties
- Schilder, J. (2021). Jeugdstrafrecht en ontwikkeling in Nederland. Boom Juridisch.
- Van Dijk, M. (2020). Kinderrechten in de praktijk. Universiteit Leiden.
- Van Stokkom, B. (2019). Politie en samenleving: vertrouwen en legitimiteit. Radboud Universiteit.