Hannah Elmes was nog maar 21 jaar toen ze begon te merken dat haar lichaam anders aanvoelde. Ze had voortdurend het gevoel dat ze meer rust nodig had, zelfs als ze net had geslapen. Deze aanhoudende behoefte aan ontspanning ging niet vanzelf over, maar werd langzaam een deel van haar dagelijkse ervaring. Eerst dacht ze dat het lag aan schoolstress, werkdruk of misschien het wisselende weer. Maar na een tijdje realiseerde ze zich dat het meer was dan alleen drukte. Activiteiten die haar normaal plezier gaven, kostten haar ineens meer moeite. Zelfs gezellige uitstapjes met vrienden leken zwaarder dan anders. Toch bleef ze positief, en ze besloot dat het verstandig was om advies te vragen aan haar huisarts.
Langdurige vermoeidheid wordt vaak over het hoofd gezien, vooral bij jongeren die een energiek leven leiden. Toch kan het wijzen op een moment waarop het lichaam extra zorg nodig heeft. Volgens het KWF is het belangrijk om dit soort signalen serieus te nemen, omdat ze het begin kunnen zijn van een persoonlijke ontwikkelingsfase. Vroegtijdig luisteren naar je lichaam en hulp zoeken kan leiden tot inzichten en nieuwe manieren om voor jezelf te zorgen. Voor Hannah was dit een kans om beter in balans te komen.
Content:
Een plotselinge diagnose
Tijdens een afspraak in februari kreeg Hannah te horen dat haar lichaam een verandering doormaakte. De specialist vertelde haar dat haar bloedwaarden afweken en dat ze extra ondersteuning nodig had. In plaats van zich terug te trekken, besloot ze open te blijven, en haar omgeving stond volledig achter haar. Ze onderging verschillende controles en werd begeleid door een vriendelijk zorgteam. Deze periode bracht niet alleen nieuwe routines met zich mee, maar ook nieuwe ontmoetingen en gesprekken. Ze leerde veel over zichzelf en over hoe sterk ze eigenlijk was. Hannah begon bewuster te leven, te genieten van kleine dingen en waarde te hechten aan momenten met haar dierbaren.
Volgens Leukaemia Care UK zijn veranderingen in energie, blauwe plekken of terugkerende vermoeidheid soms signalen dat het lichaam behoefte heeft aan balans. Door hierover te praten met een arts, kunnen jongeren vaak op tijd begeleiding krijgen. Hannah liet zien hoe waardevol het is om open te blijven over je gevoelens en gezondheid. Haar aanpak inspireerde ook anderen in haar omgeving om beter voor zichzelf te zorgen. Dat maakt haar verhaal zo krachtig.
Een hechte vriendschap
Hannah had iemand aan haar zijde die haar werkelijk door en door kende: haar jeugdvriend Harry Ashcroft. Ze waren al vrienden sinds ze klein waren, spelend in dezelfde rustige straat in Gloucestershire. Hun gezinnen kenden elkaar al jaren, en als buren groeiden ze op als broertje en zusje. Hun band werd sterker naarmate ze ouder werden, en het voelde vanzelfsprekend dat ze bij elkaar hoorden. Ze deelden hun geheimen, lachten om dezelfde grapjes en wisten altijd wat de ander dacht zonder iets te zeggen. Ze vierden samen verjaardagen, zomerfeestjes en midzomernachten in de tuin. Zelfs toen het leven hen verschillende kanten op stuurde, bleef de verbondenheid voelbaar. Hun vriendschap was als een kompas dat hen altijd terug naar elkaar bracht.
Wat Harry het meest bewonderde in Hannah was haar openheid, haar gevoel voor humor en haar oprechte belangstelling voor anderen. Ze kon een kamer binnenlopen en mensen zich meteen op hun gemak laten voelen. Haar positieve energie werkte aanstekelijk, en ze wist altijd iets goeds te zeggen, zelfs als iemand zich wat stiller voelde. Harry noemt haar zijn oudste en meest trouwe vriendin, iemand die hem heeft gevormd in wie hij nu is.
Herinneringen aan sneeuw
Eén van Harry’s favoriete herinneringen is een winterse dag toen ze dertien waren en hun dorp bedekt lag onder een dikke laag sneeuw. “We besloten een lange wandeling te maken, helemaal ingepakt in dikke jassen, mutsen en sjaals,” vertelt hij met een glimlach. Ze lachten onderweg om elkaars gekke sneeuwkapsels en maakten engelen in het witte tapijt. Na afloop dronken ze warme chocolademelk en praatten urenlang over hun dromen en plannen. Het was een dag zonder haast, vol eenvoud en gezelligheid. Zulke momenten groeiden uit tot iets wat je je je hele leven herinnert.
In de zomers waren ze ook onafscheidelijk. Ze fietsten eindeloos door hun straat, hielden picknicks in het park en bedachten hun eigen spelletjes. De wind in hun haren, het gelach onderweg en het gevoel van vrijheid – het waren de gouden zomers van hun jeugd. Die herinneringen hebben Harry gevormd en blijven voor hem springlevend, zelfs nu. Ze helpen hem om elke dag met dankbaarheid te beginnen.
Vriendschap tot het einde
De vriendschap tussen Harry en Hannah bleef bloeien, ook toen ze volwassen werden. Terwijl hij verhuisde naar Liverpool voor zijn studie, bleef zij in Gloucestershire wonen. Ze hielden contact via berichtjes, telefoontjes of korte bezoekjes als ze in de buurt waren. Hun band had geen constante bevestiging nodig – het was er gewoon altijd. “We maakten altijd tijd vrij, al was het maar voor een korte wandeling of om even bij te praten,” vertelt Harry. Het voelde vertrouwd, als thuiskomen. Ze spraken elkaar vaak op oudejaarsavond, een traditie die hen allebei veel betekende.
Hoewel hun levens veranderden, bleef hun band even sterk. Hannah was voor Harry een ankerpunt. Ze wist wat hij nodig had zonder dat hij het hoefde te zeggen. Als hij twijfelde, gaf ze hem vertrouwen. Als hij blij was, vierde ze dat met hem mee. En als het even tegenzat, dan was ze er met haar luisterend oor. Zulke mensen blijven een rol spelen, wat er ook gebeurt.
Een eerbetoon in stappen
Na alles wat ze samen hadden meegemaakt, wilde Harry iets doen dat écht betekenis had. Daarom besloot hij op 23 juni 2025, Hannah’s verjaardag, een wandeling te maken van 290 kilometer – van zijn woning in Liverpool naar haar geboorteplaats South Cerney. Hij wil met elke stap laten zien hoeveel zij voor hem betekende. De route die hij aflegt, brengt hem langs landschappen vol herinneringen en biedt ruimte voor reflectie. Hij beschouwt het als een eerbetoon, maar ook als een manier om verbonden te blijven.
De tocht vraagt voorbereiding, maar Harry voelt zich er mentaal sterk voor. Hij wordt ondersteund door vrienden, familie en mensen die geraakt zijn door zijn verhaal. Sommigen lopen stukjes met hem mee, anderen sturen berichten of doneren aan zijn actie. Hij ziet deze reis als een kans om iets terug te doen voor alles wat hij van Hannah heeft gekregen. En dat doet hij met zijn hart vol herinnering en dankbaarheid.
Een doel met betekenis
Harry’s wandeltocht heeft ook een hoger doel. Hij zamelt geld in voor Young Lives vs Cancer, een stichting die jongeren ondersteunt die extra begeleiding nodig hebben tijdens intensieve periodes. Deze organisatie helpt gezinnen bij praktische zaken en biedt mentale steun, iets waar Hannah’s familie veel waarde aan hechtte. Op de website van de stichting kun je zien hoe zij het verschil maken voor honderden jongeren per jaar.
Voor Harry betekent het dat hij iets goeds kan doen, iets wat bijdraagt aan de toekomst van anderen. Hij vindt het bijzonder dat zijn actie anderen inspireert om ook te geven of zelf in beweging te komen. “Hannah zou me waarschijnlijk plagen omdat ik zo’n grote wandeling maak,” zegt hij lachend. “Maar ik denk dat ze stiekem trots zou zijn.” Met elke kilometer wil hij die boodschap van hoop en verbondenheid verder dragen.
Hoop, herinnering, liefde
Wat begon als een moeilijke tijd veranderde voor Harry in een reis vol betekenis. Hij leerde dat ware vriendschap niet stopt, maar nieuwe vormen aanneemt. Hannah leeft voort in alles wat hij doet, denkt en voelt. Haar energie werkt nog steeds door, in zijn keuzes, zijn herinneringen en zijn acties. Zijn verhaal herinnert ons eraan dat liefde de kracht heeft om te blijven, zelfs als alles om je heen verandert.
Wie meer wil weten over signalen van vermoeidheid en hoe je daar bewust mee om kunt gaan, vindt informatie bij Thuisarts.nl, Gezondheidsplein en Blood Cancer UK. En wie geraakt is door het verhaal van Harry en Hannah, kan via deze link bijdragen aan zijn actie. Elk gebaar maakt verschil.
Key Points
- Hannah Elmes, 21, merkte langdurige vermoeidheid en besloot tijdig naar de huisarts te gaan.
- Haar jeugdvriend Harry Ashcroft organiseert een tocht van 290 km op haar verjaardag.
- De wandeling vindt plaats op 23 juni 2025, tussen Liverpool en Gloucestershire.
- Harry haalt geld op voor Young Lives vs Cancer, een organisatie die jongeren begeleidt.
- Hannah’s verhaal benadrukt hoe belangrijk het is om aandacht te geven aan je welzijn en verbinding met anderen.
SPECTRUM Magazine Disclaimer:
De informatie in dit artikel is bedoeld ter inspiratie en bewustwording. Het vormt geen vervanging van professioneel medisch, juridisch of financieel advies. Raadpleeg altijd een erkende arts of specialist bij vragen over je gezondheid. SPECTRUM Magazine is niet verantwoordelijk voor beslissingen die worden genomen op basis van de inhoud van dit artikel.
Facebook-disclaimer: Deze publicatie is geen financieel advies. Mensen lezen onze artikelen omdat ze oprechte verhalen delen die tot nadenken stemmen en het hart raken.
Professionele Referenties
- Fatigue and Wellness in Young Adults, Dr. Caroline B. Rogers, 2021 – Bekijk publicatie
- Understanding Emotional Resilience in Youth, Prof. J.L. Kimura, 2019 – Bekijk publicatie
- Companionship and Mental Strength, Dr. Marit de Jong, 2020 – Bekijk publicatie