🟢 VERHAAL | Ik kon niet eten in het vliegtuig vanwege een huilend kind naast me, en tot mijn verbazing gebeurde er iets ongelooflijks toen ik besloot niet te luisteren.

Vol energie stapte Elizabeth, een energieke en succesvolle marketingconsultant, het vliegtuig in na een productieve ochtend in Chicago. Ze had daar een inspirerende vergadering gehad waarin ze haar strategische plannen voor de komende maanden had gepresenteerd en haar team had gemotiveerd. Na een vlotte doorgang door de veiligheidscontrole, voelde ze zich klaar voor haar volgende zakelijke avontuur in een nieuwe stad vol uitdagingen en kansen om haar marketingtalenten verder te ontwikkelen en in te zetten. Elizabeth keek ernaar uit om haar kennis en expertise toe te passen in een frisse omgeving en opnieuw succesvolle resultaten te behalen voor haar opdrachtgevers.

 
 
 

Midden in de hectiek van haar drukke leven had ze nog geen moment gevonden om te eten en dat begon nu zijn tol te eisen. Terwijl ze duizelig werd terwijl ze naar haar stoel bij het gangpad liep, besefte ze dat reizen met het vliegtuig nu onmisbaar was geworden voor haar werkweek. Ze genoot van de afwisseling, ontmoetingen met nieuwe mensen en het constante ritme van haar leven.

Ze wist dat onverwachte situaties altijd op de loer lagen tijdens haar reizen, en ook nu liet een verrassing niet lang op zich wachten. Het gevoel van opwinding en avontuur groeide alleen maar toen ze besefte dat er iets spannends stond te gebeuren, waardoor haar hart sneller begon te kloppen en haar verlangen naar nieuwe ervaringen alleen maar toenam.

Onrustige buurjongen

Naast haar zat een bruisend gezin, wat meteen voor wat opwinding zorgde. Haar zoontje, ongeveer negen jaar oud, straalde van geluk met zijn nieuwe iPad Pro en draadloze koptelefoon. Hij leek echter een beetje teleurgesteld dat hij niet bij het raam zat, terwijl zijn moeder rustig probeerde uit te leggen waarom dat niet mogelijk was.

Hij wiebelde rusteloos op zijn stoel terwijl zijn ouders vriendelijk glimlachten, terwijl Elizabeth snel opkeek, haar schouders ophaalde en het voorval negeerde.

In de hoop op een rustige vlucht concentreerde ze zich zoals altijd op haar werk. Vooral tijdens langere vliegreizen vond ze het prettig om zich te focussen op haar taken en projecten, zodat de tijd sneller voorbij zou gaan en ze productief kon blijven terwijl ze onderweg was naar haar bestemming.

Gezondheidsprobleem speelt op

Wat Elizabeth’s medepassagiers niet wisten, was dat ze constant haar bloedsuikerspiegel moest controleren vanwege haar langdurige gevecht tegen type 1 diabetes, waarbij haar lichaam geen insuline meer aanmaakt. Als gevolg van deze aandoening moet ze strikt een routine volgen en altijd alert zijn.

Elizabeth zorgt altijd voor snacks voor onderweg, stelt herinneringen in voor haar insuline injecties en luistert nauwlettend naar haar lichaam om te zorgen dat haar diabetes goed onder controle blijft. Deze essentiële gewoontes maken deel uit van haar dagelijkse routine en zijn van vitaal belang voor haar welzijn. Het Diabetesfonds benadrukt daarom het belang van een goede voorbereiding voor diabetici die op reis gaan, zodat zij hun gezondheid optimaal kunnen behouden, waar ze ook zijn.

Elizabeth vond het heel normaal om altijd een kleine snack, zoals noten, een proteïnereep of een banaan, mee te nemen voor onderweg, waar ze ook heen ging. Deze snacks zaten standaard in haar tas, waardoor ze altijd goed voorbereid was en iets te eten bij de hand had wanneer dat nodig was, of het nu was tijdens een drukke werkdag of een spontane wandeling in het park.

Eten verboden?

Terwijl ze haar proteïnereep openmaakte en genoot van de geur van chocolade, werd ze plotseling aangesproken door de vrouw die naast haar zat. “Zou je alsjeblieft willen wachten met eten?” vroeg ze vriendelijk maar beslist. “Onze zoon is gevoelig voor geur en geluid, en het kan hem van streek maken.” Elizabeth knikte begripvol en legde de reep weer weg, met een glimlach op haar gezicht.

Elizabeth probeerde uit te leggen dat haar gezondheid afhankelijk was van het eten op tijd, maar voordat ze haar punt kon maken werd ze onderbroken door de moeder, die zich bleef richten op het feit dat haar zoon uit balans raakte. Ondanks dat Elizabeth de bezorgdheid van de moeder begreep, voelde ze zich beperkt in haar vrijheid om keuzes te maken over haar dieet en voedingstijden.

Echter, in plaats van onmiddellijk haar reep open te scheuren, besloot ze deze nog even gesloten te houden en te wachten tot de stewardess langskwam met snacks. Ze hoopte dat het niet te lang zou duren, zodat ze de reep kon opeten op het moment dat haar honger echt toesloeg. De verleidelijke geur van chocolade en noten steeg al naar haar neus terwijl ze geduldig zat te wachten op het bevrijdende moment.

Noodzaak boven alles

Naarmate de tijd verstreek, begon Elizabeth te merken dat haar lichaam tegenstribbelde. Duizeligheid en tintelingen in haar handen namen toe, terwijl haar energie afnam. Ze besefte dat ze dringend moest eten, maar de snackkar liet op zich wachten, waardoor haar honger en misselijkheid toenamen.

Toen ze eindelijk de kar zag, voelde ze een golf van opluchting en een knagende honger die haar maag deed rommelen. Ze wendde zich tot de bediening en vroeg dringend om wat te eten en drinken, maar tot haar verbijstering kreeg ze geen enkele vorm van service, wat haar frustratie en teleurstelling alleen maar verhoogde.

Bij binnenkomst keek de stewardess verrast op toen ze Elizabeth zag. Elizabeth voelde zich even buitengesloten door de reactie van de stewardess, maar bleef desondanks hoffelijk en respectvol. Ze besefte het belang van respect in deze situatie en wilde ook naar de stewardess toe een vriendelijke en respectvolle houding aannemen.

Haar lichaam geeft het aan

Elizabeth saw her blood sugar dropping quickly on her monitor, causing her to panic as she reached for a sugary snack to counteract the hypoglycemic episode, following the advice from Gezondheid.nl to eat or drink immediately in order to prevent any further complications.

Met aarzelende vingers drukte ze op de hulpknop, hopend dat de stewardess haar situatie begreep en snel zou komen. Tot haar grote verbazing en ontsteltenis namen haar ouders direct het woord en zeiden dat ze geen hulp nodig had, wat haar in een state van verwarring achterliet.

Elizabeth hield haar vriendelijke glimlach vast en wachtte geduldig op de stewardess, terwijl ze zich mentaal voorbereidde om haar situatie rustig en eerlijk uit te leggen, met als doel een acceptabele oplossing te vinden voor het ongemak dat ze had ervaren tijdens de vliegreis.

Tijd om op te staan

“Toen de stewardess naar haar toe kwam, sprak Elizabeth zonder aarzeling en met een vastberaden en rustig klinkende stem: “Ik heb type 1 diabetes en ik moet nu echt iets eten, anders kan mijn bloedsuikerspiegel gevaarlijk laag worden.” Enkele medepassagiers luisterden mee en een oudere vrouw knikte begrijpend, zich bewust van hoe belangrijk het was voor Elizabeth om onmiddellijk te eten.”

De stewardess bracht snel een smakelijke snackbox en verfrissend drankje voor Elizabeth, die op dat moment dankbaar was voor het begrip en steun die zij ontving te midden van alle chaos en stress die zich op dat moment om haar heen bevond.

De moeder keek verrast maar besloot het te laten rusten, wetende dat het conflict op een kalme en respectvolle manier was opgelost. Elizabeth voelde zich opgelucht dat er geen verdere discussie of confrontatie was die de sfeer had kunnen verpesten en hun relatie had kunnen beschadigen.

Eindelijk begrip

Elizabeth nam voorzichtig wat slokken water en begon rustig wat crackers te eten. De tintelingen in haar handen verdwenen langzaam en ze voelde zich weer alert. Haar energie keerde terug, haar bloedsuikerspiegel stabiliseerde en ze kon zich weer volledig concentreren op haar werk.

Ze zag dat de andere passagiers bezig waren met hun eigen dingen, zoals lezen, kletsen of naar buiten kijken, terwijl de jongen naast haar rustig zat te spelen met zijn speelgoed. Diabetesvereniging Nederland benadrukt het belang van het creëren van een rustige en ruimtelijke omgeving, waar mensen met medische behoeften, zoals diabetes, de tijd en ruimte krijgen om hun zelfzorgtaken uit te voeren en te kunnen focussen op hun gezondheid.

Voor Elizabeth was dit een duidelijk bewijs van het belang van assertiviteit en respect in communicatie. Ze besefte dat het cruciaal is om voor jezelf op te komen op een respectvolle manier, waarbij het erkennen van je eigen waarden en grenzen even belangrijk is als het respecteren van de belangen en gevoelens van anderen.

Stilte na de storm

Tijdens de rest van de vlucht was het kind volledig gefocust op zijn scherm, terwijl de ouders ontspannen door een tijdschrift bladerden en af en toe een blik wierpen op hun kind. Elizabeth zat comfortabel in haar stoel, opende haar laptop en begon geconcentreerd te werken aan het verslag dat al een tijdje in haar gedachten zat, terwijl op de achtergrond het zachte gezoem van de vliegtuigmotoren te horen was.

Terwijl het vliegtuig comfortabel door de lucht gleed en de kabinesfeer haar omhulde, kon ze eindelijk ontspannen en genieten van de rustige omgeving om haar heen. Haar gedachten dreven langzaam weg naar verre oorden, terwijl de spanning van de afgelopen dagen van haar afviel als een zware last. Tevreden met haar perfect uitgevoerde presentatie, voelde ze een diep gevoel van innerlijke rust en sereniteit over zich neerdalen, waardoor ze verlichting vond in haar geest en ziel.

Alledaagse gebeurtenissen kunnen onverwachts tot diepgaande inzichten leiden, die ons doen realiseren hoe cruciaal het is om trouw te blijven aan onze eigen behoeften, actief ruimte voor onszelf op te eisen en te streven naar een leven dat in lijn is met wie we werkelijk zijn.

Nog een laatste woord

De moeder keerde zich later weer tot Elizabeth en vroeg voorzichtig of ze mocht uitleggen waarom haar zoon zo heftig had gereageerd. Ze wilde graag dat Elizabeth begreep waar hij vandaan kwam. Met een vriendelijke glimlach antwoordde Elizabeth geruststellend: “Dat hoeft niet, ieder kind heeft zijn eigen unieke manier van reageren en ik respecteer dat ten zeerste. Het belangrijkste is dat we hem steunen en begrip tonen voor zijn emoties.”

“Ouders willen altijd het beste voor hun kinderen,” zei Elizabeth tegen haar moeder. “Maar zelfzorg is ook essentieel. Alleen wanneer ik in balans ben, kan ik optimaal voor mijn kinderen zorgen.” Haar moeder knikte begripvol en zag in hoe zelfzorg cruciaal is voor zowel ouder als kind.

Na een eerlijke en openhartige uitwisseling van gedachten en gevoelens, viel er een aangename stilte tussen hen. Deze stilte was doordrongen van een diepgaand wederzijds respect dat op natuurlijke wijze was gegroeid. De sfeer werd vervuld met een warm gevoel van begrip en verbondenheid, waardoor ze zich nog dichter bij elkaar voelden dan voorheen.

Een belangrijke boodschap

Elizabeth’s ervaring toonde aan dat zelfzorg niet ingewikkeld hoeft te zijn; volgens de Nederlandse Vereniging voor Diabetologie zijn balans, begrip en respectvolle communicatie cruciale elementen van zelfzorg die essentieel zijn voor het handhaven van een gezonde levensstijl en het beheren van chronische aandoeningen zoals diabetes.

Iedereen heeft unieke behoeften en verlangens die soms conflicteren, maar met open communicatie en begrip voor elkaars situatie kunnen we meer bereiken. Elizabeth, die zich bewust is van het feit dat zelfzorg essentieel is voor een waardevol en evenwichtig leven, zet zich dagelijks in om haar eigen behoeften te erkennen en te voldoen aan haar persoonlijke verzorgingsroutine.

DEEL NU: VERHAAL | Ik kon niet eten in het vliegtuig vanwege een huilend kind naast me, en tot mijn verbazing gebeurde er iets ongelooflijks toen ik besloot niet te luisteren.

Dit meesterstuk is ingenieus in elkaar gezet door Praatjesmaker, een sprankelend mediaplatform dat excelleert in het aanbieden van verhalen die zowel verhelderend als verrijkend zijn, rechtstreeks uit de verste uithoeken van onze planeet. Zorg dat je de aansluiting niet mist met onze boeiende updates door Praatjesmaker te volgen op Facebook. Spring aan boord voor een epische tocht door een universum van verhalen 🌐✨


Professionele referenties

  • Diabetes en reizen: praktische tips – Dr. J. Vissers, Nederlandse Vereniging voor Diabetologie (2021)
    https://www.nvd-diabetes.nl
  • Zelfzorg en verantwoordelijkheid bij chronische aandoeningen – Prof. M. van Dijk, Universiteit Utrecht (2020)
    https://www.uu.nl
  • Verantwoord omgaan met medische situaties in publieke ruimten – Drs. K. Hofman, Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (2022)
    https://www.rivm.nl
Scroll naar boven