Hierdoor was ik jarenlang onzeker over mijn eigen indrukken, omdat ik constant twijfelde aan de juistheid van mijn waarnemingsvermogen. Deze constante twijfel zorgde ervoor dat ik moeite had om mijn eigen gedachten en gevoelens te vertrouwen, waardoor ik uiteindelijk een gebrek aan zelfvertrouwen ontwikkelde en steeds meer in onzekerheid verkeerde.
Op een regenachtige middag zat ik achter mijn computer en voelde ineens de drang om mijn emoties te verkennen. Ik typte vier woorden in de zoekbalk: boosheid, afstand, verwarring en gevoelloosheid.
Toen ik dat moment zag, voelde het alsof er eindelijk een puzzelstukje op zijn plek viel en alles samenviel. Ik las over mensen die moeite hadden met het maken van verbindingen met anderen en begreep eindelijk waarom sommigen zo’n uitdaging hebben bij het aangaan van relaties met anderen.
“Voor het eerst in jaren voelde ik helderheid in mijn hoofd en durfde ik te vertrouwen op mijn diep gekoesterde gevoelens.”
De zoekopdracht gaf me moed en bevestigde wat ik al zag – nu had ik alleen nog woorden nodig om mijn gevoelens te begrijpen.
Dat moment zorgde niet alleen voor rust, maar betekende ook het startschot voor een belangrijke verandering in ons leven.
Content:
Een jeugd vol vertrouwen
“Mijn jeugd was vol liefdevolle herinneringen aan mijn ouders die ons huis altijd heel gezellig maakten.”
Het delen van maaltijden, lachen en het creëren van dierbare herinneringen tijdens vakanties en familiedagen gaven me een gevoel van geborgenheid en onbezorgdheid.
De veilige basis gaf me vertrouwen om de wereld te verkennen en meestal positief te denken over mensen en het leven.
Toen ik twaalf was, werd een jonge man ingehuurd om het sproeisysteem in onze tuin te installeren. Ik herinner me nog hoe hij met zorg en precisie elke onderdeel plaatste. Ik keek vol bewondering toe en verbaasde me over zijn vaardigheid en toewijding aan zijn werk.
Hij viel op vanwege zijn behulpzame en vriendelijke karakter. Hij nam vaak de tijd om grapjes te maken en werd al snel een vertrouwd gezicht voor velen.
Ik had niet door dat er iets mis was, omdat zijn houding vriendelijk en onschuldig leek en ik geen reden had om anders te denken.
Aandacht vanaf het begin
Tijdens de zomer was hij een vast onderdeel van het dagelijks leven, hij hielp met klusjes, at regelmatig mee en stond altijd klaar om te helpen.
“Hij wist altijd iedereen in huis op zijn gemak te stellen met zijn boeiende verhalen en aanstekelijke glimlach, waardoor hij telkens weer voor een gezellige sfeer zorgde.”
Als jong meisje voelde ik me speciaal wanneer hij iets tegen me zei; zijn aandacht gaf me het gevoel dat ik er echt toe deed en zorgde ervoor dat ik me gewaardeerd en geliefd voelde.
Mijn ouders waren dolblij met zijn hulp en zorg waar ze op konden vertrouwen.
“Ik beschouwde hem als een wijze vriend, die me serieus nam en me liet kennismaken met nieuwe gevoelens. Met hem voelde ik me begrepen en belangrijk.”
Er was geen aanleiding tot argwaan; alles voelde vertrouwd en natuurlijk aan, alsof ik moeiteloos kon ontspannen en meebewegen met de stroom van het leven.
Eerste tekens van afstand
Toen ik achttien was, maakten we samen een reis en stopten we onderweg bij een eetgelegenheid langs de snelweg om iets te eten en genoten we van heerlijke maaltijden en een gezellige sfeer voordat we onze reis vervolgden.
Na het neerzetten van het eten liep hij zonder iets te zeggen weg, zijn blik strak voor zich uit gericht terwijl ik verbijsterd en onzeker achterbleef, mijn gedachten tollend in mijn hoofd over wat er zojuist was gebeurd.
“Met talloze vragen in mijn hoofd leek de tijd oneindig te kruipen. Een ongemakkelijk gevoel van onwetendheid overviel me terwijl ik daar wachtte, alsof ik per ongeluk op de verkeerde plek beland was zonder enig idee waarom.”
Toen hij terugkwam, glimlachte hij kort en keek zoekend rond. Hij negeerde zijn mysterieuze afwezigheid en ging verder met het gesprek alsof er niets was gebeurd, alsof de tijd had stilgestaan.
Dat kleine incident heeft iets diep van binnen in mij wakker geschud en voor het eerst liet ik mij buitengesloten voelen, alsof ik tijdelijk niet meer bestond.
De ervaring nestelde zich stilletjes in mijn gedachten, al kon ik het toen nog niet benoemen omdat het gevoel zo nieuw en overweldigend was dat het mijn hele wezen leek te doordringen en mijn gedachten in beslag nam, als een mysterieuze kracht die me in zijn greep hield.
Zoektocht naar duidelijkheid
“We begonnen een gezin, werkten aan een leven samen en leken aan de buitenkant alles op orde te hebben. We zetten ons in, werkten hard en hielden strikte routines om ons gezin gelukkig en gezond te houden.”
Maar diep vanbinnen bleef er een knagend gevoel: er was iets niet helemaal in orde. Soms gedroeg hij zich afstandelijk, alsof hij fysiek aanwezig was maar mentaal afwezig.
Hij trok zich steeds vaker terug, beantwoordde vragen met stilte of een grap en liet gesprekken voortijdig stilvallen.
“Ik zocht steun in boeken, luisterde naar podcasts en herkende fragmenten van mijn eigen verhaal in de ervaringen van anderen.”
Soms ving ik opmerkingen of signalen van buitenaf op die iets in mij wakker maakten. Toch bleef ik proberen het te begrijpen, te nuanceren en te verklaren.
Langzaamaan begon ik te begrijpen waar mijn twijfel vandaan kwam — het was niet louter mijn verbeelding.
Lees meer over gaslighting en ontdek hoe subtiele verwarring zich kan opstapelen tot een groter probleem.
Beschermend ouderschap
Toen ik merkte dat een van onze kinderen zich terugtrok en afstand hield, borrelde er een gevoel van onrust in mij op. Er was iets gebeurd op een bijzonder zware dag, en die gebeurtenis liet me sindsdien niet meer los.
Steeds sterker voelde ik de behoefte mijn grenzen te bewaken — niet uit verzet, maar als een daad van liefdevolle zelfbescherming.
Toen ik naar mijn kind keek, wist ik dat dit het moment was om mijn verantwoordelijkheid als ouder volledig te omarmen en voor hem te zorgen met al mijn kracht en liefde. Ik besefte dat liefde soms betekent dat je bereid moet zijn veranderingen door te voeren en je aan te passen voor het welzijn van je dierbaren.
Er ontstond een intense toewijding in mij. Ik stond mezelf toe stil te staan bij mijn eigen behoeften en bij wat ik kon bijdragen.
Door eerlijk te zijn over mijn gevoelens en open te communiceren, groeide het vertrouwen tussen mijn kinderen en mij, waardoor onze band sterker en hechter werd.
Samen werkten we elke dag aan een dagelijks ritme dat ons veiligheid bood — met zorgvuldige aandacht, duidelijke communicatie en een open hart dat altijd luisterde naar wat de ander te zeggen had.
Wat anderen niet zagen
Mensen zagen een hecht gezin dat samen veel activiteiten ondernam, actief betrokken was bij de gemeenschap en altijd positief in het leven stond. Hun samenhorigheid en betrokkenheid bij anderen zorgden ervoor dat ze met een positieve instelling door het leven gingen.
Ik had geleerd de schijn op te houden, sterk en kalm te lijken terwijl het vanbinnen stormde, mijn emoties verbergend achter een façade van controle en rust, zelfs wanneer innerlijke conflicten en onrust mijn gedachten overspoelden.
Er waren dagen dat ik me uitgeput en opgebrand voelde, alsof ik voortdurend heen en weer geslingerd werd door de drukte en chaos om me heen, zonder enige kans om echt tot rust te komen.
Mijn familie merkte weinig van die innerlijke strijd, omdat ik alles diep vanbinnen hield en zelden iets liet zien.
Het tonen van kwetsbaarheid voelde vaak spannend en moeilijk; zelfs bij de mensen van wie ik het meest hield, hield ik meestal afstand.
Toch groeide het verlangen om eerlijk te leven, als een fluistering die langzaam aan luider werd en uiteindelijk niet meer te negeren viel.
Waarom ik bleef
Mensen vragen vaak verbaasd waarom ik het zo lang volgehouden heb. Het antwoord is complex vanwege verschillende redenen om door te zetten en niet op te geven.
Wanneer je midden in de situatie zit, is het vaak moeilijk om het grotere geheel te overzien. Je bent voortdurend bezig met de zorg voor de kinderen, het overleven van de dag en het zoeken naar je eigen balans.
Je wordt geconfronteerd met concrete zorgen: waar ga je wonen, hoe red je het financieel, wie kan je verder helpen? Tegelijk worstel je met innerlijke twijfels.
Je blijft hopen dat de situatie vanzelf zal verbeteren, dat alles goed komt zolang je volhoudt en blijft geven.
Tot het moment aanbreekt dat je beseft dat dit niet langer voldoende is. Je verlangt naar actie, richting, iets dat echt resoneert.
Toen ik opnieuw leerde vertrouwen op mezelf en op anderen, durfde ik eindelijk mijn eigen pad te volgen en mijn hart te laten leiden, zonder me te laten remmen door angst of twijfel.
Wil je meer weten over hoe co-afhankelijkheid herstel kan beïnvloeden? Zoek dan eens op co-afhankelijkheid en herstel.
Een nieuwe start
Na zorgvuldig overwegen heb ik besloten afscheid te nemen van het bekende en te kiezen voor een nieuw pad. Hoewel het een spannende stap was, voelde het ook als een bevrijding om eindelijk deze nieuwe uitdaging aan te gaan.
“Ik durfde eindelijk weer open te zijn naar mensen die ik vertrouwde en voor het eerst in lange tijd voelde ik weer ruimte om vrij te ademen.”
Ik begon langzaam te ontdekken wat ik werkelijk nodig had, los van verwachtingen of ingesleten gewoontes.
Therapie bood structuur en ondersteuning, terwijl het delen van ervaringen met anderen niet alleen erkenning gaf, maar ook de moed om door te gaan versterkte.
De kinderen bloeiden volledig op toen er eindelijk meer rust in hun leven kwam en de onderlinge band tussen hen sterker werd.
We zetten kleine stappen, maar elke stap bracht ons dichter bij een leven dat meer voldoening gaf.
Liefde als herstel
“In 2012 heb ik iemand ontmoet wiens rustige, vriendelijke en duidelijke manier van communiceren mijn perspectief op relaties volledig heeft veranderd en een blijvende indruk op mij heeft achtergelaten.”
Voor het eerst voelde ik me echt gezien. Hij luisterde zonder verborgen agenda en toonde oprechte interesse in wie ik werkelijk was.
De kinderen voelden zich al snel op hun gemak bij hem, omdat hij zacht observeerde en vragen stelde die ruimte boden voor hun gedachten en gevoelens.
Langzaam bouwden we samen aan een gedeeld perspectief. Hij steunde mijn plannen en liet me merken dat mijn verhaal ertoe deed.
Samen met mijn vriendin Kierstyn ontwikkelde het idee voor The Relationship Recovery zich tot een inspirerende plek voor mensen die opnieuw willen beginnen in hun relatie.
We wilden anderen ondersteunen die hun kracht opnieuw ontdekken na een periode van verwarring of verlies.
Meer informatie over deze organisatie is te vinden via The Relationship Recovery, waar alle details en achtergrondinformatie beschikbaar zijn.
Kracht door kennis
Vandaag krijg ik de kans om andere vrouwen te helpen en te ondersteunen door middel van coaching, workshops en inspirerende gesprekken.
Bij de Utah Domestic Violence Coalition zet ik me dagelijks met hart en ziel in voor het vinden en uitvoeren van praktische oplossingen die op duurzame wijze bijdragen aan een gevoel van rust en veiligheid voor slachtoffers van huiselijk geweld.
“We werken samen met opvangcentra, lokale initiatieven en gemeenschappen die zich willen inzetten om een verschil te maken.”
Samen begeleiden we vrouwen op hun weg naar meer zelfstandigheid, stabiliteit en het versterken van hun vertrouwen in zichzelf en hun eigen keuzes.
Elke stap die we zetten, hoe klein ook, draagt bij aan het herstel en de groei die we nastreven.
Door ervaringen te delen, kunnen we samen nieuwe inzichten opdoen en ontstaan hoopvolle mogelijkheden voor een betere toekomst.
Ontdek meer tips en gerichte ondersteuning op het gebied van veiligheid.
Unieke key-points
- “Positieve herinneringen bieden steun en creëren een veilige basis om op te vertrouwen.”
- Aandacht in de kindertijd kan zowel fijn en vertrouwd aanvoelen, als verwarrend door de mix van liefdevolle zorg en onvoorspelbare reacties van de volwassenen om ons heen.
- Wanneer je ervoor kiest om door te blijven staan en te groeien, geef je jezelf de mogelijkheid om ruimte te creëren voor helderheid en het verkrijgen van nieuwe inzichten.
- Herstel is geen eindpunt, maar een voortdurende reis naar evenwicht en zelfvertrouwen.
- Het is belangrijk om naar je intuïtie te luisteren, omdat die je de juiste richting kan wijzen, vooral wanneer de buitenwereld vol ruis is en helder denken lastig wordt.
- Samen stappen zetten geeft kracht en vertrouwen; in verbondenheid ontstaan hoop, veerkracht en nieuwe perspectieven voor de toekomst.
Professionele referenties
- Het lichaam liegt nooit – Bessel van der Kolk (2015) – Bekijk hier
- Co-dependency: Insights for recovery – Melody Beattie (2017) – Lees verder
- Trauma en herstel – Judith L. Herman (2020) – Meer info
DEEL NU: 🟢 VERHAAL | Tijdens onze huwelijksreis heeft hij mij in de steek gelaten, wat mij heeft achtergelaten met een gebroken hart en diepe pijn. 💔👰
Dit stuk is vakkundig ontwikkeld door KijkTip, een bruisend mediaplatform dat uitblinkt in het presenteren van verhalen die zowel verlichtend als verrijkend zijn, uit de meest diverse delen van de wereld. Zorg dat je altijd verbonden blijft met onze meeslepende updates door KijkTip te volgen op Facebook. Ga met ons mee op een avontuurlijke reis door een wereld van verhalen die impact maken. 🌍✨
SPECTRUM Magazine disclaimer
De inhoud van dit artikel is uitsluitend bedoeld voor educatieve en informatieve doeleinden. Raadpleeg altijd erkende financiële, medische of juridische adviseurs bij vragen. SPECTRUM Magazine is niet aansprakelijk voor handelingen die voortkomen uit de interpretatie van dit artikel.
Facebook-disclaimer
Deze inhoud vormt geen financieel advies. Het is geschreven voor lezers die geïnteresseerd zijn in persoonlijke ontwikkeling en authentieke ervaringen.