Die ochtend hing er een subtiele spanning in de lucht, niet vanwege een ruzie of harde woorden, maar omdat we beiden voelden dat er een nieuw hoofdstuk aanbrak. Samen reden Salome en ik in stilte de stad uit, op weg naar het verzorgingshuis waar onze moeder een nieuwe plek zou krijgen. In mijn armen droeg ik een doos met haar kostbare bezittingen: een oude borstel, handcrème en een foto van vroeger. Deze kleine spullen zouden haar nieuwe omgeving vertrouwd en warm maken.
“Mama was lange tijd onze rots in de branding geweest. Altijd liefdevol, altijd vol vertrouwen. Maar de laatste tijd werd het allemaal wat verwarrend voor haar. Soms wist ze niet meer of ze al gegeten had, of waar ze haar tas had gelaten. Op een avond liep ze in haar ochtendjas het huis uit, op zoek naar bekende gezichten. Dat was het moment waarop we unaniem besloten om actie te ondernemen. Niet omdat we dat wilden, maar omdat we haar veiligheid wilden garanderen.”
Bij Zorg voor Beter lees je dat veel mantelzorgers vroeg of laat tegen zo’n moment aanlopen waarop ze het gevoel hebben vast te lopen of tekort te schieten. Het is belangrijk om te beseffen dat dit geen teken van falen is, maar juist een daad van toewijding en liefde voor degene die zij verzorgen.
Content:
moed en vertrouwen
Toen we mama naar haar kamer brachten, straalde ze een rustige sfeer uit. Ze glimlachte naar ons en zei op zachte toon: “Je hoeft niet elke dag langs te komen, ik ben hier niet alleen.” Het leek alsof ze ons gerust wilde stellen met haar vriendelijke en oprechte woorden. Terwijl ik mijn glimlach forceerde, voelde ik van binnen een knoop in mijn buik.
De gangen waren stil, het gebouw was keurig. Het personeel was vriendelijk en op de binnenplaats stond een vogelvoeder waar mama graag naar keek. Alles leek in orde, en toch voelde het alsof we een deel van onszelf achterlieten. Op de terugweg heerste er lange stilte. Salome tuurde uit het raam, haar vingers speelden met de mouw van haar trui. “Denk je dat we haar loslaten?” fluisterde ik. Ze schudde haar hoofd. “Nee. We geven haar iets nieuws. Iets wat ze nodig heeft.”
Volgens MantelzorgNL ervaren veel mensen dit dubbele gevoel van verdriet en rust tegelijkertijd wanneer ze afscheid moeten nemen. Dit gevoel van tegenstrijdige emoties is niet alleen een uiting van diepe droefheid, maar ook van een gevoel van verbondenheid – een teken dat de band die ze delen blijvend is, zelfs als ze fysiek afscheid moeten nemen.
een onverwacht telefoontje
Die nacht woelde ik onrustig in bed terwijl ik terugdacht aan de ochtenden waarin mijn moeder neuriënd bij het keukenraam stond, terwijl ze mijn haar borstelde en boterhammen klaarmaakte. Die herinneringen voelden plotseling heel dichtbij. En toen, precies om 6:47 uur, ging de telefoon.
“Goedemorgen mevrouw Rocha, met Carla van Evergreen Oaks. Uw moeder maakt het goed, maar vanmorgen leek ze even in de war. Ze dacht dat ze naar haar werk moest en liep richting de deur.” Mijn hart bonkte in mijn keel. “Gelukkig was ze kalm en raakte niet in paniek. We hebben haar meteen geholpen en haar kaart bijgewerkt zodat we mogelijke vergelijkbare situaties in de toekomst sneller herkennen.”
Het idee dat mijn moeder dacht dat ze weer zou gaan werken, alsof haar geest haar terugbracht naar een moment van betekenis, raakte me diep. Volgens de Hersenstichting is het een veelvoorkomend fenomeen dat mensen met geheugenproblemen teruggrijpen naar vertrouwde periodes in hun leven, wat hen houvast geeft.
Warmte
Later die dag arriveerde Salome al in het tehuis voordat mijn werkdag was afgelopen. Ze zat naast mijn moeder en kamde rustig haar haar. Ze deelden herinneringen alsof er niets aan de hand was in de wereld. Ik bracht enkele cadeautjes mee: haar geliefde sjaal, een boekje met puzzels en een klein doosje met haar oude sieraden.
“Mama’s ogen begonnen te glinsteren en een glimlach verscheen op haar gezicht toen ze de zijden sjaal zag. “Oh, mijn lievelingssjaal,” zei ze terwijl ze eraan voelde. Ze droeg die altijd op zondagen, een klein gebaar van elegantie en nostalgie dat voor haar veel betekende.”
Bij het Trimbos Instituut wordt benadrukt dat vertrouwde geuren, kleuren en voorwerpen een positief effect hebben op ouderen die zich in een nieuwe omgeving bevinden. Deze vertrouwde elementen zorgen voor herkenning en rust, wat het gevoel van eigenwaarde van ouderen versterkt.
een ritme
Onze bezoekjes werden niet langer gezien als verplichtingen, maar als momenten waar we naar uitkeken. We brachten tijd door met glimlachen, spelen met de kinderen op het terras en luisteren naar mama’s verhalen – soms helder, soms dromerig, maar altijd waardevol.
Er waren momenten waarop ze herinneringen aan haar jeugd ophaalde en nieuwe verhalen met ons deelde, die we nooit eerder gehoord hadden. Soms raakte ze verward over de dagen of vergat ze even wie wie was, maar we bleven haar liefdevol begeleiden in haar eigen ritme. We realiseerden ons dat simpelweg aanwezig zijn en haar steunen belangrijker is dan corrigeren.
“Het dagelijks leven bevond zich in een nieuwe balans. We beoefenden geduld en mama leek steeds meer op haar gemak te zijn. Ze wist dat we haar niet in de steek hadden gelaten, maar een veilige omgeving voor haar hadden gecreëerd.”
Een onverwachte ontmoeting
Tijdens een middag bingo zat mama naast een andere vrouw die liefdevol haar hand vasthield. Samen lachten ze en leken ze een speciale band te hebben. Nieuwsgierig vroeg ik wie de vrouw was, en een van de verzorgers antwoordde: “Dat is Renata. Haar moeder woont vlakbij en ze komt regelmatig op bezoek. Ze heeft een mooie band opgebouwd met uw moeder.”
Renata en ik raakten in gesprek en ze deelde haar verhalen over haar moeder en eigen ervaringen met me. We begonnen elkaar regelmatig te ontmoeten, genoten samen van koffie en namen even de tijd om samen in stilte te zitten op moeilijke dagen in de tuin. Haar gezelschap was een waardevol ankerpunt voor mij, omdat ze zonder woorden begreep hoe ik me voelde.
Het deed me beseffen hoe belangrijk het is om anderen te ontmoeten die soortgelijke dingen meemaken, omdat er dan een nieuwe vorm van steun ontstaat die voelt als thuiskomen in een wereld waar begrip en empathie de boventoon voeren.
Weken vol verrassingen
Na een paar weken gebeurde er iets bijzonders: mama straalde. Ze was opgetogen omdat ze wist dat Salome jarig was, zong een stukje van een oud liedje en maakte grapjes over de wiebeltand van mijn zoontje. Het voelde alsof alles weer op zijn plek viel en dat gaf ons nieuwe moed.
“We besloten om een oud fotoalbum mee te nemen naar de binnenplaats. Terwijl mama door de pagina’s bladerde, stopte ze bij een foto van haar en papa die aan het dansen waren. “Hij trapte de hele avond op mijn tenen, maar ik genoot van elk moment,” lachte ze. Met een glimlach keken we toe.”
Volgens Dementie.nl kunnen foto’s en herinneringsboeken gevoelens oproepen die zorgen voor verbinding en vreugde, doordat ze herinneringen en emoties uit het verleden weer tot leven brengen. Soms is het verleden een bron van kracht, die kan dienen als inspiratie en motivatie in het heden.
Kleurverandering liefde
Terug bij de auto bleef Salome even stilstaan en keek omhoog naar de lucht. “Misschien is dit niet opgeven,” zei ze zacht. “Misschien is dit… opnieuw kiezen voor liefde.” Het voelde zo ontzettend waar.
“We hebben mama niet in de steek gelaten. We hebben gezocht naar wat het beste voor haar was op dat moment. Dit deden we uit liefde voor haar, ook al was het niet makkelijk. In plaats van alleen voor haar te zorgen, hebben we geleerd dat we haar op een nieuwe manier konden ondersteunen.”
“Wij hebben geleerd dat liefde niet stilstaat, maar groeit, verandert en zich aanpast, terwijl het toch altijd zijn essentie behoudt. Aanwezig zijn, luisteren, samen lachen en soms ook samen huilen – dat is echt liefde.”
Key-points
Er kan een nieuw begin ontstaan vanuit zorg en verbondenheid wanneer we elkaar actief ondersteunen en samenwerken aan het verwezenlijken van onze gezamenlijke doelen en dromen.
- Vertrouwde voorwerpen, zoals foto’s van geliefden, favoriete stoelen of bekende decorstukken, spelen een belangrijke rol in het creëren van een vertrouwde omgeving die ouderen het gevoel geeft van veiligheid en geborgenheid.
- Krachtige momenten komen vaak onverwacht en schijnbaar eenvoudig voort uit de alledaagse gebeurtenissen en interacties die we soms over het hoofd zien.
- Verbondenheid met anderen die zich in dezelfde situatie bevinden, biedt een gevoel van saamhorigheid en solidariteit, waardoor er een gevoel van steun en begrip ontstaat in moeilijke tijden.
- “Liefde verandert voortdurend naarmate we door verschillende fasen van het leven gaan, maar het blijft altijd een krachtige en belangrijke factor die ons bindt en ons geluk en vreugde brengt.”
DEEL NU: VERHAAL | We brachten mama naar het verzorgingstehuis… en mijn schuldgevoel achtervolgt me nog steeds
Dit artikel is met zorg gecreëerd door KletsMajoor, een mediaplatform dat zich specialiseert in het verspreiden van verhalen die zowel inspireren, informeren als intrigeren. Blijf op de hoogte van onze unieke content door KletsMajoor te volgen op Facebook: KletsMajoor.
SPECTRUM Magazine disclaimer
Deze publicatie is bedoeld ter inspiratie en bevat geen financieel, juridisch of medisch advies. Neem bij persoonlijke vragen altijd contact op met een erkend specialist. De makers van deze content zijn niet aansprakelijk voor beslissingen die zijn genomen op basis van deze tekst.
Facebook disclaimer
Deze content is informatief en bedoeld om oprechte ervaringen te delen. Het bevat geen financieel advies. Mensen lezen dit graag omdat ze zich herkennen in echte verhalen en zich verbonden voelen met de inhoud.
Referenties
- Jansen, L. (2020). Zorg in balans: mantelzorg en grenzen herkennen. Vilans
- De Vries, M. (2021). Herinneringen als houvast: de kracht van foto’s bij dementie. Dementie.nl
- Van Beek, C. (2022). Omgaan met veranderingen bij ouder worden. Trimbos Instituut